Dag van:
Het is gelukkig weer een gewone werkdag....
Waarmee ik dus bedoel, een dag met kinderen om ons heen....
Kinderen die van de wap zijn omdat ze een dag tussendoor niet naar school hoefden en dus hun ritme kwijt zijn....
Kinderen die heerlijk even bij je komen schuilen omdat hun hoofd zo raar doet (epilepsie aanval in aantocht)....
Kinderen die niet komen omdat papa dacht dat ze vandaag ook vrij waren en mama is op vakantie dus die kon niet vertellen dat het maar één dagje vrij was....
Kinderen die zonder tas op school komen omdat mama zomaar was vergeten de tas aan de rolstoel vast te maken.....
Tja ook mama's uit het ritme dus ....
Kinderen die gewoon thuis hadden willen blijven net als gisteren....
En kinderen die op je af rennen met een welgemeend "ik heb je zo gemist"....
Oh ja....en die ene zorgondersteuner die
vandaag jarig is....en deze juf die dat helemaal vergeten was....
vandaag jarig is....en deze juf die dat helemaal vergeten was....
Ook uit haar ritme dus....
Maar....niet getreurd want binnen een kwartier staat er een verjaardags pagina op het digibord, is er een kaart en ligt er een cadeautje klaar....
Zucht .....en de ochtend is nog maar net begonnen....
Het wordt zeker weer zo'n dag, grinnikt de prive verpleegster van één van de leerlingen....
En ik zucht nog maar eens....'ik denk het wel ja'....
Maar de dag verloopt eigenlijk best wel prima....
Behalve dan dat ik voor de tweede keer vergeet dat de nieuwe handvaardigheidjuf vandaag komt....
Misschien dat het afscheid van gister, van de vorige, nog teveel bezit van me heeft....
Maar snel haal ik de kinderen binnen en kan de les beginnen....
Kadinsky kunstwerken gaan we maken zegt ze enthousiast....
En ik denk...wie is in hemelsnaam Kadinsky.....????
En.....wat moeten de kinderen hiermee....?
Maar al snel laat ze me Kadinsky's kunstwerken op internet zien, die ik gelukkig meteen herken....'ooooh die'....
'ik zou het alleen een beetje anders naar de kleuters brengen' fluister ik nog snel....
Allemaal fleurige kleurige ballen
brooddeeg worden in handen van de kleuters gedrukt....
brooddeeg worden in handen van de kleuters gedrukt....
Eerst lekker kneden, rollen, ballen maken, en vooral kliederen....
Dan stukjes op een karton leggen, kraaltjes erin en kijk eens aan....we hebben Kadinsky kunstwerken....
Alleen zijn het voor de kinderen haaien, kleurenmonsters en vieze varkentjes geworden....
Ach, dat had Kadinsky vast ook goed gevonden....
Wassily Kandinsky was trouwens een Russisch-Franse kunstschilder en graficus......
Zijn schilderstijl behoorde aanvankelijk tot het expressionisme, soms ook wel gerekend tot het symbolisme......
Kandinsky was een van de schilders die vorm en filosofische ondergrond gaven aan de abstracte kunst in het eerste kwart van de twintigste eeuw......
Deze Wassily Kandinsky wordt beschouwd als een van de grootste kunstenaars van de twintigste eeuw en als de wegbereider van de abstracte kunst......
De kunstenaar wilde werken vanuit een 'vrije geest' en ontwikkelde hiervoor ook verschillende bewustzijnsoefeningen en meditatieve tekenoefening......
Nou geloof me meneer Kadinsky, zonder de meditatieve teken en bewustzijnsoefeningen, hebben onze kleuters sowieso wel een vrije geest....
En ze genieten van waar ze mee bezig zijn.....
Eentje noemt het zelfs kliederkunst.....en ik beschouw dat als een legitieme nieuwe stroming in de eenentwintigste eeuw....
Ach, en als we toch kunstzinnig bezig zijn gooi ik er nog maar een muziekles tegenaan met heuse muziekinstrumentjes....
Je kent ze wel...die hebbeding lawaai
dingetjes waar afgrijselijk geluid uitkomt dat in de verste verte niet op muziek lijkt, maar die de kinderen fantastisch vinden....
dingetjes waar afgrijselijk geluid uitkomt dat in de verste verte niet op muziek lijkt, maar die de kinderen fantastisch vinden....
Wij juffen trouwens niet....onze oren suizen al na tien minuten.....
Maar we houden stug vol....nou ja.....tot we het echt niet meer aan kunnen horen dan....
En zo komen we de dag door....
Met Kadinsky.....met a-muzikale muziek....met een verjaardag....en met alles dat buiten structuur en ritme valt....
Maar dat zijn eigenlijk best wel de leukste dagen.....
Nog even werken als de kinderen weg zijn, kan ik wel vergeten....
Heb ik goed en wel alle handleidingen klaar liggen om het handelingsplan in het OPP te zetten dan komt er wel weer iemand binnenlopen....
Heb ik de eerste zin in de computer staan, komt de volgende eraan....
En als dan de BSO begeleider haar baby komt showen, hang ik de naschoolse arbeid maar aan de wilgen....
Ik ga het weekend wel aan de gang....in de hoop dat Willem hele drukke werkzaamheden voor zichzelf bedacht heeft....
Op de autoradio hoor ik het vreselijke nieuws uit Rotterdam....
Een schietpartij op een pleintje en in het Erasmus Sophia Kinderziekenhuis....
Zulke dingen gebeuren dus niet alleen in Amerika....
Dat je in de war bent oké...maar waarom onschuldige mensen in je misère meetrekken....????
Eerder al veroordeeld voor het mishandelen van je hond en je konijn, een geliefde arts, een moeder en een tweelingzusje vermoorden....dan ben je diep gezonken.....
Het raakt je toch weer.....
En toch wil ik me niet elke keer door ons deprimerend makende journaal laten beïnvloeden....
Er gebeuren ook mooie dingen; een schuilende leerling, een "ik heb je zo gemist", een niet aan te horen
muziekinstrumentje maar een stralende glimlach van het kind die het bespeelt, een Kadinsky kunstwerk van kleuters.....
muziekinstrumentje maar een stralende glimlach van het kind die het bespeelt, een Kadinsky kunstwerk van kleuters.....
En zolang je die mooie dingen blijft zien om je aan vast te houden, zal er hoop blijven.....!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten