En dan is er ineens paniek in de keet ...
Een Willem in tranen, en zo nu en dan een zacht kreunende Borre die Willem met de kop op zijn benen gelegen, aankijkt....
"Baas ik moet zo nodig maar ik kan niet".....
Willem is radeloos....machteloos....
Niet zijn Borre....
"Wampie hij plast niet meer....er komt niks uit"...
Zelfs met een zaklamp heeft hij het gecheckt, maar inderdaad Borre plast zijn, altijd zo door prednison, lange plassen, niet......
Willem huilt weer ...en ik moet straks naar school.....wat een timing.....
"Ik ga de spoed arts bellen!".....
Nou Willem....over drie kwartier kun je je eigen dierenarts bellen en hoewel Borre dit niet fijn vindt, ziet hij er verder nog aardig levendig uit.....ik zou nog even drie
kwartier wachten en volhouden....
kwartier wachten en volhouden....
"Maar je houdt wel het telefoon bij de hand" bezweert hij me nog als ik naar school ga....
En als laatste: "als hij moet worden ingeslapen dan hier thuis hoor!!"....
Ik rij naar school.....dit kan ik er niet bij hebben nou hoor....
Even geen ellende....
Op school een zware overdracht....
Van alles gebeurt er dan natuurlijk op zo'n maandag als je zelf niet werkt....
Mijn hoest is benauwd.....
Ik ben koortsig...
Ik heb al twee inbuprofen geslikt maar ik neem er nog maar twee....
En tot overmaat van ramp ga ik na de fruit pauze ongelofelijk onderuit omdat ik uitglijd over....jawel......een bananenschil....
Even denk ik dat ik mijn knie... Waarop ik in Kos in mei ook zo naar terecht gekomen was, nu nooit meer zal kunnen gebruiken als ik niet overeind kan komen....maar ik ben ik niet als ik alle kracht verzamel en me optrek aan een tafeltje....
Even wankel ik maar dan zet ik moedig de eerste stap....en nog maar een paar....
Niks aan de hand.....
Nou ja....beetje bont en blauw, een beetje mank, dat wel ...
Tot zover: goed nieuws...het is de prostaat, die is vergroot. Foto genomen.
Borre is gekatheteriseerd.
Morfinespuit gehad tegen de pijn. 2 soorten tabletten mee: 1 voor verkleining van de prostaat en de ander: antibioticakuur. Ik ben enorm opgelucht....
Jaaa! Volgende week terugkomen voor controle van de ochtendplas. Bij Bart.
Er zaten nog kristallen in de urine...weet niet wat dat betekent.
Hij heeft de hele dierenartspraktijk ondergeplast. Wat een bevrijding.......
Ik kan me het gezicht van Willem voorstellen als hij me dit nieuws appt....
Vandaag zullen er maar weinigen zijn die zo'n grote glimlach en zoveel opluchting op hun gezicht laten zien als Willem denk ik....
Verder is het een zware dag....
De nieuwe leerling met moeilijk verstaanbaar gedrag vergt veel energie...
Maar elke dag weet hij zich een beetje dichter bij veiligheid en zich meer gekend....
Vandaag is mijn zus jarig, hebben we
teamuitje....het gaat beide aan me voorbij....ik duik met veel anti griep medicijnen in bad en in bed....
teamuitje....het gaat beide aan me voorbij....ik duik met veel anti griep medicijnen in bad en in bed....
Alleen zo kan ik morgen weer werken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten