Ouder worden 'is a bitch' .......
Ik merk het vanmorgen ook weer als Willem naast me op bed komt zitten....
Ouder worden 'is a bitch'....?????
Nou ja.....tot een bepaalde leeftijd niet natuurlijk.......
Mijn kleinkinderen zijn 'over the moon' dat ze ouder worden....
Britt gister nog "oma ik word zondag al 15".....
Een kleinzoon die me dit jaar nog belde "oma je hebt het verkeerd op het verjaardagskaartje geschreven, ik word al 14 hoor"....
Mijn jongste kleindochter helemaal in de wolken dat ze vorige maand al 12 werd....
Deze oma houdt het allemaal niet meer bij....
Bij mijn oudste kleindochter begint het al wat te luwen..... gedeeltelijk dan want dat de 2 van twintig in mei in beeld komt dat is nogal wat, maar aan de andere kant kan die 21 uiteraard niet snel genoeg komen....
Bij mijn collega's bemerk ik dat de ene de dertig al een crime vindt, de ander heeft dat bij veertig.....
Maar zo rond die tijd begint ouder worden echt al een stuk minder leuk te worden....
Alsof men bang is erop afgerekend te worden terwijl je zou denken dat, 'er rekening mee houden', aardiger zou zijn.....
En jij kan dan nu misschien wel jonger zijn maar wees er maar zeker van (in het gunstigste geval), dat jezelf ook dat proces in gaat.....en over die zestig grens komt...
Zelf ben ik er best wel mee bezig....
Ik vind dat nogal wat dat ouder worden na je zestigste....
In je hoofd werkt het namelijk anders dan rond het fysieke gedeelte....
In je hoofd word je weliswaar wijzer en rustiger maar het blijft vol ideeën en voor je gevoel jong....in mijn hoofd kan ik álles....
Over die lichamelijke ongemakken schreef ik al best vaker in mijn blogs van de afgelopen jaren....
Sommige ongemakken zijn er dan ineens patsboem, andere slijten erin als een sluipmoordenaar.....
Maar komen zullen ze, dat is zeker.....
En zo zit Willem vanmorgen dan na het honden uitlaten naast me op bed in zijn modderige joggingbroek (en bedankt hè) en zijn hoody met eeuwige vlekken....
Gisteren nog meer een hypochonderachtig toekomstbeeld, vanmorgen iets reëler.....
"Jij bent toch net zo eigenwijs als ik" begint hij zijn verhaal....en ik weet precies waar hij op doelt want dat krijg je na bijna achttien jaar samen....dan heb je immers maar een half woord nodig....
Dus antwoord ik: 'behalve dan lieve schat dat ik aardig op weg ben te accepteren dat ik ouder word en jij nog niet eens aan het begin staat maar nog in de ontkenningsfase verkeert.....we zijn nu eenmaal niet zo energiek als vroeger'.....
De felheid in Willem neemt de overhand...."onzin, ik doe nog alles en meer zelfs dan vroeger".....
'Juist ja Willem (smalend), en daarom heb je allemaal klachtjes en ongemakjes'.....
"Waar heb je het over, wat een waanzin, ik was gister gewoon flink verkouden".....
In ieder geval klinkt dat al beter dan hartklachten, suikerziekte, Meunière, hersentumoren of anderszins, waarvan hij gister nog dacht last te hebben......
'Willem!!!!!!....jij accepteert gewoon niet dat we ouder worden....ik baal daar ook
heus van en soms wil ik er ook niet aan maar het is nu eenmaal wél zo'.....
heus van en soms wil ik er ook niet aan maar het is nu eenmaal wél zo'.....
En dan krijg je dit soort argumenten terug hè:......"ja maar jij komt ook vaak doodmoe thuis, jij gaat vroeger naar bed dan vroeger, jij gaat ook geen dag minder werken, jij geeft ook nog alles en meer"....
Ik ben blij dat het zo lijkt....en ja natuurlijk geef ik alles....op mijn werk ja, omdat ik me daar verantwoordelijk voor voel, mijn/ons inkomen veilig stel, maar mijn sociale leven lijdt daar wel onder want ik kan het zeker niet meer allemaal tegelijk bijhouden....en ook op mijn werk ga ik heus wat vaker zitten dan vroeger...op mijn werk doe ik ook alles stapje voor stapje en niet meer tien dingen tegelijk, de studies heb ik gestaakt, ik lees er nu boeken over maar kan het niet meer opbrengen om ook nog eens 's avonds naar school te gaan en in mijn vrije tijd huiswerk te maken, en als ik achter een kind aan moet rennen zal ik eerder een jonge klasondersteuner daar de opdracht toe geven, verschoningsmomenten met mijn pijnlijke artrose handen doe ik al veel minder en mee dansen in de kring lukt me
twee keer maar de derde keer haak ik écht af.....zo blijft er nog genoeg over wat ik allemaal dan wél kan doen .....maar dat ziet Willem allemaal natuurlijk niet....
twee keer maar de derde keer haak ik écht af.....zo blijft er nog genoeg over wat ik allemaal dan wél kan doen .....maar dat ziet Willem allemaal natuurlijk niet....
"Jij doet alles op ijzeren wilskracht, dat doe ik ook" zegt hij....
Dan leg ik hem uit dat ook ik heus ingeboet heb, maar dat hij dat niet ziet, behalve dan het eerder naar bed gaan of vaker moe thuis komen....
"Ik doe zelfs meer dan vroeger toen ik voor de klas stond" gaat hij echter onverstoord verder ....
Ja Willem, klopt....maar wat je nu doet gaat zonder stress en alles wat je nu doet vind je leuk....daarom ook doe je steeds meer een meer en meer....en dat nekt je gezien je leeftijd....
Goh....hij is even stil en denkt na.....
"Volgend jaar moet ik misschien de preken waar ik ver weg voor moet reizen minder doen en dan vertrouw ik er maar op dat hier in de buurt nog genoeg te doen blijft" klinkt het dan ineens.....
Zou hij dan echt verstandig worden en leren dat zelfs hij ouder wordt.....?????
Iedereen is bezig met ouder worden......en als je ouder wordt, wordt je leven dan steeds armer in plaats van rijker.......?
Het lijkt misschien even zo, maar het is echt niet waar......
Als je dat namelijk denkt, zie je alleen beperkingen die er natuurlijk ook zeker zijn, maar waar je je niet door hoeft te laten beperken.....je vergeet dan immers te kijken naar je vrijheid en wijsheid en naar je vaardigheid om efficiënter in plaats van harder te werken......naar de creatieve oplossingen die je vindt om toch verder te gaan....
Als jouw leven een verhaal is dat je voor je zelf bedenkt, dan kun je immers net zo goed het best mogelijke verhaal bedenken!........
De grootste fabels over het ouder worden zijn die verhalen over die je beperken in je doen en laten.......
Ouder worden kan betekenen dat je moediger wordt, nieuwe uitdagingen durft aan te gaan en dat je je leven leeft zoals je altijd al hebt willen leven......misschien met wat fysiekere beperkingen maar zeker niet in je enthousiasme en creativiteit....
Het gaat erom dat je besluit wat je waardevol vindt en hoe jij de tijd wilt besteden die je nog hebt.......op de manier die jij bedacht hebt.....
Als je ouder wordt, zou je je vrijer moeten voelen en meer in balans moeten zijn en beter moeten weten wie je bent en wat je wil doen......
Willem had een leven na zijn onderwijs carrière.....kijk eens hoe hij (op)lééft.....
Ik heb nog een leven na mijn werk....ik wil gaan schrijven.....heeeeeel veel kinderboeken.........en columns..... misschien wel over dat ouder worden....omdat er zo weinig over geschreven is....men is bang erop afgerekend te worden....niet voor volwaardig te worden aan gezien.....
Als je je begrenst voelt - bang, eenzaam, afgesloten - dan leef je in een soort van mythe......
Het is namelijk nooit te laat om weer kind te worden en een levensdoel te bepalen om dat vervolgens met enthousiasme na te jagen.’......
Met alle mogelijkheden die je nóg....of, steeds weer.....in je hebt.....!!!!
Tot slot las ik nog een mooi stukje over ouder worden van psycholoog prof. dr. Liesbeth Woertman.....
-"Niet alleen hoe we onszelf zien, maar ook hoe anderen ons zien is voor veel mensen een groot deel van onze identiteit. We vergelijken onszelf met een ideaalbeeld - jong, leeftijdsloos – en dit kan schadelijk zijn voor ons zelfbeeld. Maar het heeft helemaal geen zin om je als oudere te vergelijken met iemand die veel jonger is. Volgens Woertman is het daarom belangrijk om je af te vragen: “Wie ben ik als er niemand kijkt?”-
Doe dus even je ogen dicht......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten