7 april 2024

Dag van:

Veertig jaar geleden zou ik naar mijn opa en oma gereden zijn....

Want als mijn opa jarig was, en dat zou hij vandaag zijn geweest, dan was er altijd die familie reünie.....

Negen kinderen hadden mijn opa en oma...

Om de vijf jaar kwamen mijn tantes, ooms , nichten en neven uit Canada ook over.....dan was het helemaal een drukte van jewelste.....

Tegenwoordig is de familie niet meer te tellen zo groot...

Vijf kinderen met kleinkinderen,  achterkleinkinderen etc hier in Nederland en vier met ook nog eens achter achterkleinkinderen, in Canada.....

We tellen ver over de honderd.....

Lang leve Facebook zodat je elkaar kan volgen en contact kan blijven houden.....

Deze week komt een achternicht met man en kinderen Nederland bezoeken....

Jammer dat het geen vakantie is en ik moet werken....

Maar goed, opa is niet meer.....dus geen feestje....

Wel lekker een kopje koffie buiten in de ochtendzon....

En alhoewel....geen feestje?.....het werd vandaag wel een heel bijzonder dagje hoor....

Sommige noemen zo'n dag een dag met een gouden randje, Willem en ik noemen dat 'een dag met een sterretje '.....

Eerst eens bij Willem kijken wat hij te

preken heeft over woede en boosheid omzetten in positieve kracht....

Om het beeld te versterken doen we samen een clownsact.....met een ineengedoken verdrietige Ernie op een stoel......

En Ben, de pianist, die een prachtige piano ondersteuning biedt.....

Willem die het onrecht niet meer aankan en bozer en bozer en woedend wordt en ik die hem kom sussen.....heel subtiel....

Willem die zijn boosheid omzet in troost....

Maar tja....we kennen Willem.....hij schiet natuurlijk bij het zien van mij als clown, en met Ernie in zijn armen, in de emotie....

En hij moet de kansel op en door met preken......

Tja dat gaat hem niet worden Willem, merkt de kerk als zijn stem na twee woorden breekt....

Eerst maar eens een slok water.....en notabene applaus van de mensen.....

Soms kan iemand het bloed onder je nagels vandaan halen – maar daar kun je niet altijd uiting aan geven......

Dan stop je de woede ergens diep in jezelf weg......

Emoties: op zich daar is niets mis mee......

Maar zodra je vastklampt aan een emotie, of zodra een emotie aansluit op een van je diepste angsten, wordt het een gevoel: een emotie met een verhaal......

Dat verhaal leidt een eigen leven, maakt van woede wrok en zorgt dat je gaat geloven in een emotie in plaats van het te laten komen en gaan......

Gerechtvaardigde woede bestaat zeker.....

Woede laat vaak zien dat er iets misgaat..... 

Dat boosheid en woede bij het mens-zijn horen, lezen we ook in de Bijbel.....

Alleen de ene soort boosheid leidt tot rede en gerechtigheid, terwijl andere boosheid leidt tot destructieve agressie......

Om welke energie het gaat leren we

kennen als we onze boosheid ondervragen: is mijn boosheid terecht?.... 

Komt ze in opstand tegen iets wat jezelf en andere mensen in het leven hindert?......

Of is ze enkel een uitdrukking van een gekwetst ego dat boos reageert omdat zijn infantiele wensen niet worden vervuld?......

In het eerste geval is het zaak om de woede in een gepaste strategie te veranderen, op te komen voor wat het leven eist......

In het tweede geval is het zaak om afscheid van mijn infantiele wensen te nemen......

Willem weet er weer een bijzonder verhaal van te maken.....waar mensen na afloop nog lang over blijven napraten....

Wat zou de wereld er anders uitzien als woede omgezet zou worden in iets positiefs....hulp, troost, steun, een gunfactor etc.....

We komen later dan anders thuis...

Niet helemaal gunstig, want we moeten nog naar een concert....

Een concert in een theater waar we het bestaan niet van afwisten, en het is nog in de buurt ook....

Vandaag treedt in Theater de Kik in Elst, Fay Claassen op....

Fay Claassen is de beste jazzzangeres van Nederland.....

Fay Claassen studeerde van 1990 tot 1996 jazzzang aan het Koninklijk Conservatorium in Den Haag.....waar ze volgens haar leuke mensen ontmoette maar niet veel leerde....

Ondertussen werd ze tijdens haar studie wel eventjes twee maal onderscheiden, met een "Onderscheiding voor Uitmuntendheid"......

Van 2001 tot 2007 was Fay Claassen hoofddocent jazzzang aan het conservatorium van Porto (stad) (Portugal), en sinds 2002 is ze als docente verbonden aan Codarts, het

conservatorium van Rotterdam......

Daarnaast geeft ze geregeld masterclasses aan conservatoria in onder meer Amsterdam, Antwerpen, Bern, Den Haag, Groningen en New York.....

Hemel wat kan zij zingen.... wat heeft ze een onbeschrijfelijk bereik met haar stem....en wat zijn haar scat performances waanzinnig....

Theater De KiK is een plek in Elst waar mensen met elkaar genieten van cultuur....

Als je aan komt lopen staat er op een bordje 'cultuurplein' ontmoetingsplein muziek, dans, film en theater.....

En dat is het ook....gerund door 45 vrijwilligers.....

Het is klein en knus en in het zaaltje heb je eigenlijk direct contact met het podium en dus de artiest....

Het wordt een middag om nooit te vergeten....

Fay komt gewoon gezellig kletsen, vertelt leuke verhalen, maakt grapjes, probeert dingen uit en schildert als het ware haar liedjes op het podium....

Het optreden is één grote improvisatie die nooit hetzelfde klinkt....

De pianist Karel Boehlee en zij zijn al jaren vrienden en enorm op elkaar ingespeeld...

Maar wat die man zelf met de piano doet, mag ook wel ongekend fantastisch genoemd worden....net als 

Frans van der Hoeven op de bas.....

Tja, en als twee keer een ode aan Toots Thielemans wordt opgedragen dan kun je mij ongeveer wegdragen....

Het was me het dagje wel....