Voor dag en dauw is Willem alweer uit de veren en.....in touw.....
De kist voor de C bas fluit en de dozen en hoezen voor diverse andere fluiten, in de handen en onder de arm....
Buiten is het best nog frisjes....
Maar het is de voorloper op wat een mooie dag belooft te worden....
De weerman heeft het zelf gezegd....
Van... beneden hoor ik de honden alweer stoeien....
Behalve Blitz.... die was als een haas boven toen de baas de deur achter zich sloot....
Gezellig bij de poes en het vrouwtje op bed....
Van.... ik lees een stuk uit Brainwash over de hysterie van het leven in zijn huidige toestand.... en hoe het zover heeft kunnen komen...
Op zo'n moment als nu, kan ik me daar niks bij voorstellen....
Zondagrust kent geen hysterie....
Behalve dat de schrijver schrijft dat hysterie iets is dat in vroeger tijden in de DSM4 criteria werd omschreven (boekje voor psychiaters).... en een typisch 'vroeger ding' was... kan ik me niet zo in dat eerste stuk vinden....
Hysterie... een typisch vrouwen ding van toen....
Ook al zoiets...... hoe gestigmatiseerd kan je worden als vrouw....
Gaande het artikel begrijp ik dat hysterie een andere inhoud heeft gekregen....gevangen in emoticons in onze berichtgeving op sociale media en dubbele uitroeptekens in onze teksten....
Hij wijdt dit aan gemis van geborgenheid....
En daar kan ik dan wel weer wat mee....
Want ook al zie je overal groeperingen voor je dit en je dat ontstaan.... de mens streeft meer en meer naar individualisme....
We laten geborgen plekken achter en emigreren of vluchten....(het verschill lijkt me duidelijk).....
De technologie nam een neemt nog steeds een enorme groeispurt....
We kunnen kiezen uit honderdeneen dingen.... kies vooral dat wat bij je past.....
Je eigen kleding.... je eigen, liefst meest vreemde woning, je eigen vrijetijdsbesteding, etc.
Niks meer twee maatpakken of zes bloemetjes motief jurken en mantelpakjes om uit te kiezen.....hoe bonter hoe beter....eigen stijl.... eigen identiteit....
Huizen op palen, aan water, op z'n kop gebouwd, tiny, in alle kleuren en vormen... en niks meer klein huisje in een rijtje of een villa aan de rand van het bos....
Om over hobby's maar niet te spreken... je ging op voetbal, turnen, ballet of scouting en meer keuzes had je niet....
Heden ten dage zijn er meer hobby's dan banen lijkt het wel....
Van... de manier waarop informatie ons bereikt is al helemaal een ding om horendol van te worden..... en omdat keuzes maken... die je al zoveel moet maken als je bovenstaande goed leest... tot stress lijdt, laat je alle manieren maar binnenkomen om keuzestress te vermijden; radio, tv, sociale media, telefoon, computer, horloges, brillen enz.....
Terwijl er dus minder of zelfs geen plek is voor geborgenheid....
Ouders werken immers allebei.... buurthuizen worden omwille van bezuinigingen gesloten... sportverenigingen kunnen wel opdoeken in verband met de continu roosters van scholen....
De vrije woensdag sport middag bestaat steeds minder.... de versnippering van keuzes in schooltijden, laat niet toe dat alle sportverenigingen hun gymzalen open kunnen houden....
Bibliotheken, waar je samen kon komen, sluiten hun deuren....
Van.... geen moeders die met thee en een koekje op de bank op hun kinderen zitten te wachten.... geen sjoel bakken op tafel.... niet meer samen koekjes bakken..... doe maar een menuutje via thuisbezorgen.nl......
En loop je al op straat dan kijk je wel tien keer om je heen waar het gevaar loert.....
De focus op berichtgeving ligt op onveiligheid in plaats van op veiligheid....
In dat laatste opzicht snap ik dan weer wel waar de hysterie vandaan komt...
De mens gaat uit van het slechte in de mens in plaats uit te gaan van het goede dat er ook nog is......
De schrijver stelt dan ook dat we moeten investeren in geborgenheid....
Van... ik hoef niet diep te graven om te zoeken waar zich dat in mij bevindt....
Warmte, geborgenheid, saamhorigheid, zorgzaamheid is iets waar ik nog steeds volop voor sta...
Al denk ik dat het in de loop der tijd misschien een beetje mee veranderd is. ..
Maar knutselen en bakken of shoppen met mijn kinderen en kleinkinderen....ouderwetse bordspelletjes spelen, staan hoog in mijn vaandel....
En al heb ik een puber kleindochter van deze tijd.... mobiel binnen handbereik... toch kijken we vaak samen haar YouTube filmpjes en luisteren we samen naar haar muziek én de mijne of lachen we om chat berichtjes en maken we samen meme emoji's....(Ik ben een oma van deze én toentertijd)....
Ook daar is dus een mouw aan te passen....
Van.... ook op school is het warme huiskamer/ klas gevoel voor mij essentieel...
Ik denk namelijk dat professionaliteit dé balans is tussen warmte en verzakelijking...
En eigenlijk hoeft dat laatste voor mij niet eens...
Als nou ergens een plek is waar de wereld geborgen zou moeten zijn, is dat wel thuis én op een school...
Zeker voor ouders, leerlingen en misschien zelfs oud leerlingen, die even weer willen teruggrijpen naar dat gevoel van toen.... om het vast te kunnen blijven houden in het later...
Dat beetje extra geven.... wat is daar mis mee....??
Hoe kan dat ten koste gaan van jezelf...?
En ja... dan wordt er een keer misbruik van gemaakt..... zoals in de hele wereld van vroeger en nu misbruik wordt en werd gemaakt van tal van zaken....
Moet dat de mens er dan van weerhouden het maar niet meer zo te doen...?
Moet er daarom maar afstand gehouden worden en toegegeven worden aan de angst cultuur en de 'hysterie'....?
Van.... geborgenheid zou het ooit nog terugkomen denk je.....
Soms hou ik mijn hart vast
https://www.brainwash.nl/bijdrage/woede-angst-en-gebrek-aan-geborgenheid-we-leven-in-hysterische-tijden
Van.... en nu mijn bed uit.....
Straks verjaardagsvisite voor Babeth....
In de geborgenheid van familie.... hoe gebroken en versnipperd dan ook... het blijft gebroken geborgenheid.....
Willem die thuiskomt na een geslaagd optreden neemt mopperend de tuin voor zijn rekening...
Ik... de beroerdste niet.... maak de tuinstoelen en tuintafels schoon terwijl hij geërgerd en tierend de tuinslang uit de kronkels haalt...
Eigen schuld.... je hebt zelf als laatste dat kreng om de houder gewikkeld op deze manier....
Wanneer hij het kreng eindelijk heeft zoals hij hem hebben wil en ik de kraan opengezet heb zodat hij de tegels kan sproeien, vertrek ik naar boven om me om te kleden...
Van... net op tijd kom ik beneden om de deur te openen voor de eerste visite....
En eigenlijk zou ik het liefst de hele zondag nu in een stoel willen hangen en niks doen, na een vrijdag huis gehouden , en zaterdag opgepast te hebben.....
Maar daar komt niks van. ....
Koffie zetten.... taart punten snijden......
Volgende visite..... koffie zetten... limonade inschenken... taart punten snijden...
Dan eventjes niks...
Alhoewel... Willem heeft het operatie hesje van Blitz uitgetrokken dat door al het gesproei van tegels, behoorlijk vies is geworden....
Een was draaien dus maar.... want ik heb maar 1 hes en dus geen reserve....
Volgende visite... koffie zetten... taart punten snijden....
En hup nog meer visite en hetzelfde verhaal....
Van.. en of ik kleurplaten wil uitprinten...
Dus zit ik even later met twee stief kleinkinderen sprookjes kleurplaten op te zoeken op internet...
En terwijl Willem de bak speelgoed uit de schuur haalt, snor ik de stiften op....
Die bak speelgoed doet het al jaren..... eerst mijn kinderen... toen de volgende generatie... en nu weer Willems kleinkinderen....
En bak vol verrassingen.... telkens weer...
Kleine beestjes, sprookjes figuren, autootjes, poppetjes, huisje, houten circus artiesten,....
Van... daar hebben we het eerste uur geen kind meer aan....
De laatste visite... we zijn compleet...
Ja.... nou.... nee... eigenlijk niet.... Willem en ik beide uit grote families dus dan kan je wel even....
Maar meer dan dit passen er niet op de vlonder....
Vlonder ja.... want het is héérlijk weer een dus kunnen we, met een vestje aan, buiten zitten....
Jammer dat dé zon nog niet zo hoog aan de hemel staat en de helft van het terras nu maar van de zonnestralen kan genieten....
Het is er echter niet minder gezellig om....
Praatje hier. .. Praatje daar.....
Van... chips... toastjes... kaasjes. .. drankjes....
1x de drankjes geserveerd.....is bij ons de regel.... daarna haal je zelf.....
Van... taart schoteltjes en kopjes in de vaatwasser.....
Soep aan de kook brengen.... stokbrood snijden....
Ik zeg: lekker bezig....!!
Van.... Soep serveren... stokbrood.... kruidenboter.... heb ik genoeg lepels....
Soep goed bevonden.... meer dan goed zelfs.... ik had wel twee pannen kunnen maken. ..
Praatje hier.... Praatje daar....
Ik wil niet meer.....
En gelukkig denk je dat dan vaak op het moment dat feestjes ook ten einde lopen....
De visite stapt op zoals ze kwamen...
Eerst de één. . dan de ander... de volgende... en zo tot iedereen weer vertrokken is en alleen Babeth en Hanna nog over zijn. .
Van... de feest bende opruimen... flesjes.... glazen... bakjes. . borden.... schalen.... mokken... lepels.... vaatwasser zit vol...
Dat zal dus in twee keer moeten....
Nu Babeth naar huis en Hanna dan ook maar weer brengen....
Doei Willem tot zo....
Vuilniszakken legen.... poes bevrijden.... beesten te eten geven....bezem door de kamer...
Euh.... mag ik morgen weekend alsjeblieft.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten