Mijn halve leven rijd ik al een Nissan...
Eigenlijk nooit iets mis mee...
Ik zweer bij dat merk....al wordt dit brikkie nu wel al wat ouder....
Dus vol goede moed rijd ik de file in op weg naar de garage...
Willem in mijn kielzog want ik moet natuurlijk ook weer terug naar huis...
"Moet ik mee naar binnen?" roept hij door het raam...
Nee hoeft niet...
Maar ik loop naar binnen.... loop weer naar buiten....en roep "ja kom toch maar"....
En dat roep ik niet zomaar want binnen liggen 4 uitgetelde boksers en een ren met twee 9 weken oude bokser pups....
Van... voorlopig zijn wij hier niet weg natuurlijk....
En nou snap je ook waarom ik bij deze garage ben....
De gemoedelijkheid van een grote koffie tafel en de honden....
Nou ja..... en een goede garage natuurlijk...
Van... de auto in goede handen achterlatend vertrekken we drie kwartier later want de schilder komt langs om een offerte te maken...
Ook hier ben ik niet gerust op...
Beetje achterstallig verfwerk....
Ja klopt...
En de balkon deur moet vervangen worden.... daar begin ik niet aan...
Oeps....
En alle oude kit moet eruit en nieuwe erin...
Ai....
Morgen of overmorgen krijgen we de offerte maar ik vrees het ergste....
Van....van de auto hoor ik nog niks...
"Geen bericht is goed bericht" meldt Willem optimistisch....
Laat ik dan maar wat gaan breien... de babyslofjes ....
En het vriendje van Babeth komt langs... altijd gezellig....
Dan gaat de telefoon...
Auto afgekeurd....
Iets met stuur kogel...
Hmm....
Iets met huppeldepup riem.... zoets als een V snaar...
Grrrrr
Er moeten nieuwe koplampen in....
Toe maar....
Hij vult nog wat aan en zo komen we rond de €1000.00 ...
Slik....
Slik slik.......
Had ik net die kleding en schoenen voor Willem.... een klein fototoestelletje aanschaft... cadeautjes voor de kleindochter.... over twee weken de volgende jarige kleindochter, en Babs die moet worden gesteriliseerd 16 mei, Parijs geboekt en de buitenboel die geschilderd moet worden, plus en te vervangen balkondeur .....
Hoe kom ik in een klap van mijn spaargeld af....
Wanneer zal ik toch eens leren dat niet alles tegelijk kan...
En sommige dingen ook echt belangrijker zijn dan de andere dingen...
Tja. ...
Van. . ik doe echt mijn best....
Van... Wampie zonder auto is als een vogel zonder vleugels...
Mijn auto is mijn vrijheid... onafhankelijkheid....
Maar vandaag ben ik dus van Willem afhankelijk....
Die krijg ik vast niet mee naar de action...
En daar moet ik heen voor een sd kaartje voor dat nieuwe cameraatje....
Maar soms gebeuren er wondertjes ... "hebben wij nog van dat grijze ducktape Wampie?"....
Nee is op... maar de action verkoopt dat....
Kijk... zo doe je dat dus.....
Op naar de gevaarlijkste winkel van Nederland...
Je komt die action niet uit zonder meer te halen dan je van plan was....
Maar ook Willem overkomt wat menig ander overkomt... hij koopt meer dan hij van plan was....
Van.. nu nog even Chinees halen want vriendje eet mee...
Van..... Babeth gaat weer leren voor haar examen..... ik zet twee paar baby slofjes in elkaar...
Al twee dagen hik ik tegen een brief van een lieve goeroe aan...
Hij verloor zijn man aan kanker.....
"Hij pakte zijn ziel in en ging", zo omschreef hij het verlies....
Hoe prachtig....
Zo verschrikkelijk gek op zijn man... al 38 jaar bij elkaar....
Een geweldig stel...
En verdorie weer onze leeftijd....
Die brief maar eens in bed schrijven. ..
En uitkijken dat ik niet moedeloos wordt van het verdriet om me heen...
Al die zieke vrienden.... verloren vrienden van de laatste tijd...310 doden in Sri Lanka....
Het is me wel even een rollercoaster weer ....
En ik dan maar denken nu, met die auto- auto-en schilderskosten, 'misschien beter om Parijs te cancelen'....
Niks ervan...NÚ moeten we van het leven genieten.... voor er geen straks meer is...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten