12 februari 2022

Dag van:

Dus rij ik toch nog later dan ik wilde richting Haarlem.... nog gauw even tanken... ogen dicht en niet naar de benzineprijzen kijken waar iedereen toch al zo over klaagt... en nog even snel langs de speelgoedwinkel...

Jakkes..... failliet....

Dat wordt dan toch snel de Action in wippen....

Gelukkig met de wetenschap dat vaak dit goedkope rot dingen meer in trek zijn dan dat dure speelgoed....

Nou had ik op de rekening van de jarige kleinzoon al geld gestort... tja een grote jongens cadeau hè... het zou dus toch al iets kleins worden dat ik mee zou nemen.. want om nou met lege handen aan te komen dat vind ik ook niks...

En kijk aan... zo'n zweefvliegtuigje voor nog geen euro...

Wedden dat daar de hele dag mee gespeeld gaat worden...

Ik zie nog wat kleinoden voor de jarige en zijn zus en ren de winkel weer uit...

Nu echt gauw in een ruk door naar Haarlem...

We zitten nog net in de oude corona regels... geen visite

dus op het anders altijd zo gezellig drukke feestje...

Maar och... twee andere papa's van vriendjes hebben toch corona... druk zou het dus toch al niet geweest zijn....

En eigenijk ook wel zo gezellig want nu heeft oma alle tijd... en natuurlijk wordt oma direct aan het gamen gezet...

Maar oh joepie.... mijn zoon heeft een programma waarmee hij alle spellen die hijzelf vroeger als kind speelde (en ik stiekem als hij sliep ook) weer kon programmeren en spelen...

En oma dus ook...

Zo zit ik even later aan kickle cubicle, dokter Mario,  Joshi cookie en Lemmings.....

Ik moet er even inkomen maar dan krijg ik de vaart er toch weer in...

Mijn kleinzoon geniet van zijn gamende oma en mijn zoon niet minder ..... oude tijden,  waarin naast een hoop verdriet en dreiging toch ook leuke dingen gebeurden dus,  herleven....

Dan nog een gezellig praatje met de andere oma en de opa, terwijl het zweefvliegtuigje van nog geen euro ons om de oren vliegt... ik zei het toch.....en ik vind het weer tijd om te gaan...

Ik kan nog best in het donker rijden maar liever niet.....

En als ik nú ga ben ik nét voor donker thuis en.... heeft zelfs Willem nog een fatsoenlijke maaltijd...

Ik volg op de radio de euforie van een bronzen medaille bij de vrouwen skelleton wedstrijd.... en hoor de deceptie van de achtervolging 3 bij de vrouwen aan....

Sport kent alleen maar uitersten bedenk ik mij als ik het zo beluister...

Óf je wint, óf je verliest en daar zit niks tussen....

Één uur en drie kwartier later sta ik al in de lokale

supermarkt om eten te halen...

En Willem is blij als hij de deur open hoort gaan en niet mij als eerste ziet maar de tas boodschappen...

"Wat eten we?"....

Ja het was heel gezellig, antwoord ik....

(Mijn bitchie kant)....

Dan gaan we de avond vol herhalingen van de Olympische spelen maar weer in...

En 'wie is de mol'.....

Wat een gouden formule is dat programma toch...

En verder maar weer met de herhalingen....

Maar mijn vest is op de mouwen na nu af...

Goh, ik heb het gevoel dat ik toch weer eens écht weekend heb gehad...

Geen opp's of hp's.... geen huiswerk.... geen school... en als ik al aan school denk dan alleen aan een mooie bos bloemen die op mijn bureau staat .....

Én ik heb twee, laag over me heen vliegende, vliegtuigen kunnen spotten vandaag bij Schiphol toen ik er langs kwam...

Mijn heimelijke geneugte....

Nee heus... mijn weekend kan nu al niet meer stuk....