maandag 7 februari 2022

7 februari 2022


Dag van:
 Dag van....????
Nou ik zal je zeggen... dag van alle dagen ziek thuis en een béétje uitgerust zijn, die in één dag teniet gedaan werden....

"Wampie m'n oog doet zeer en is rood... ik heb weer zo'n strontje in m'n oog..... ik kan hier niet tegen"...
Dat komt nou van al dat stof hier in huis....
Spoelen Willem... spoelen....
"En druppelen?"...
Ja druppelen ook.....
"Het gaat niet over Wampie"...
Nee Willem dat duurt een paar dagen...
"Een paar dagen??????????".....
Ja Willem een paar dagen...
"Dat hou ik niet vol"...
Wat wilde je er aan doen dan?.....
Hij knort... hij bromt... hij sikkeneurt....
"Zal ik nog een keer druppelen.... en m'n andere oog ook maar?".....
Willem het is 4 minuten geleden....
Gelukkig is het tijd om naar school te rijden.....
Succes Willem... tot vanmiddag...
"En m'n oog dan?".....
Dat zit er nog wel in als ik thuiskom....
Hij knort.... hij bromt... hij sikkeneurt.....

Het begon ook op school al vroeg....

De telefoon op mijn bureau in de klas ging al herhaaldelijk over....
Uiteindelijk komt mijn assistente die naar me toebrengen...
Willem!!....
Maar op het moment dat ik hem oppak wordt de verbinding verbroken...
Ik bel en ik bel en ik bel....
Hij neemt niet op....
En Willem belt natuurlijk niet zomaar als ik aan het werk ben....
Nou dus wel....!!!!
Als ik hem eindelijk te pakken heb, krijg ik een en al geschreeuw waar ik uit opmaak dat er iets met schaatsen is...
Ik maan Willem tot rust en begrijp dan, uit zijn nog steeds opgewonden woorden, dat Irene Wüst  nu voor de 5e keer op rij Olympisch goud heeft een dat dit historisch te noemen is...
Oh... aha... en daarvoor bel je....?

Ten tweede male gaat de telefoon....
Het zou maar zo kunnen zijn dat ik een week thuis ben geweest en dat Willem mij nu mist...
Het tweede bericht betreft het zilver van Suzanne Schulting en hoe jammer dat is want het was bijna goud....
Oh... aha.... kan ik nu weer gaan werken....?


Werken is weer heerlijk...
Al kan ik goed merken dat ik een week weg ben geweest en ze de ene na de andere invaller hebben gehad...
Er valt zeg maar weer wat recht te zetten en er moeten weer wat grenzen aangegeven worden...
Maar naarmate de dag vordert keert het tij en daarmee de rust terug.....

Ten derde male gaat de telefoon...
Het zal toch niet waar wezen...
Het is weer Willem...
Wat zal ik doen.... laten rinkelen of toch maar opnemen?..... straks is er toch iets met de kinderen...
Ik bedoel... mijn zoon ligt met een behoorlijke corona al twee weken plat met flinke verschijnselen....

Ik neem op....

Oeps... iets in zijn trage manier van beginnen baart me al zorgen...
"Wampie.... euh Wampie.... de autoreparatie van mijn auto kost 1000 euro en de apk nog eens 1500....."
En ik denk nog... hij maakt een geintje....
"En met een beetje pech ook nog eens 600 extra voor de brandstofpomp"....
Nu ben ik zelfs stil...
Zo'n mooie dure auto.... ineens 4 nieuwe banden en nog meer dát vervangen moet worden...
En in één split second zeg ik.... INRUILEN....!!!!!
Ik weet dat dit hem vreselijk aan het hart gaat, want hij is oh zo trots op zijn luxe bak, maar dit kan niet...
Ik voel dat dit het begin van het einde is...
En het is nou eenmaal zo.... wie in zulke luxe auto's wil rijden, krijgt op den duur ook luxe reparaties...

In plaats van dat hij van mijn opmerking in zak en as raakt, klaart hij juist op...
"Ik ga meteen de garage bellen ja"....

Aangezien ik niks terug hoor, ga ik na schooltijd maar niet te laat naar huis... haal een van zijn lievelingsmaaltjes ...... en haast me naar binnen....
Willem is aan het schoonmaken...
Dat ken ik.... opruimen en schoonmaken ruimt je hoofd op....
En ja, hij treurt om de auto maar houdt zich vast aan de hoop op een goede inruil....
Alleen de garage belt niet terug...


Ze bellen morgen wel Willem...
Maar Willem en geduld... nee nee, dat gaat niet samen...
Willem belt de garage...
Maar wat kan de garage zeggen als de handelaar nog niet heeft terug gebeld...
Dat wordt dus toch morgen...
En dat wordt dus een heeeeeeeeele lange avond....

Ik check even mijn mail....
13 februari een powerpoint.....????
Voor de kerk....??????
Heb ik die over het hoofd gezien dan...????
Ja dus....
Dat wordt dus geen herhalingen Wüst kijken maar hard aan het werk....
En om half tien klik op verzenden van de "we transfer"....
"Oh ben je al klaar?".....
Al klaar Willem????....
Het is half tien...
"Jahaaaaa, dan kan je mooi mijn powerpoint voor zondag ook nog even doen".....
En op zo'n moment baal je dat hij al een strontje in zijn of heeft die nu dus helemaal rood en opgezwollen is want je zou hem er zo een strontje naast gunnen....

"Ik ben zielig.. ik moet een andere auto...."
"En anders moet je het morgen doen en dan moet je ook aan je eigen eindpresentatie werken"...
"En je hebt het beloofd"....
Ik ga weer zitten op mijn bureaustoel....
Willem opent de liturgie, en daar ga ik weer....
Maar goed.... dan heb ik morgen in ieder geval níét de stress van twee powerpoint presentaties voor twee kerken....

"De PowerPoint is klaar en morgen geen ik misschien een andere auto" juicht Willem...
Oh gunst ja... dat hem ik morgen natuurlijk ook nog...
De stress van een andere auto.... of niet... en dan is er nog meer stress....
Ik zucht...
"Nou ja... en anders stellen we het trouwen nog maar even uit" oppert mijn Willem....

Één strontje?????
Twee strontjes???...
Ik mag toch hopen dat hij een complete beerput in zijn ogen krijgt....!!!!



1 opmerking: