20 februari 2022

Dag van:

 Na een heel goede nacht kom ik toch nog half duf beneden...

Met dat ik de trap afloop zie ik vanuit mijn ooghoek en nogal dezelfde uitdrukking op het gezicht van Willem...

Goed geslapen? vraag ik hem...

"Ja, jij ook?" is zijn wedervraag...

Heel goed zelfs, antwoord ik... maar ik ben nog steeds moe...

"Ik ook", spreekt de op het moment niet zo spraakzame wederhelft mij toe...

We zwijgen en drinken onze koffie...

Nou ja.. ik mijn gezondheidszorgdrankje van kurkuma en gember, waar ik mijn dag sinds kort mee begin...

En ik moet zeggen, dat doet me goed...

Tenzij natuurlijk dit slaperig gevoel blijvend is want dan kan ik het beter 's avonds drinken...

Willem doorbreekt de stilte...

Natuurlijk eerst met een mededeling over zijn nog immer ontstoken oog....

"Moet ik écht niet naar een dokter?"....

Nou ziet het er al honderd keer beter uit dan een week geleden... het is dus meer het ongeduld dat hem dit doktersbezoekwaardig acht...

Lieve Willem ook dokters kunnen op recept de tijd niet sneller laten lopen....

Hij zwijgt weer...

Dan tegelijkertijd openen we onze mond waar bijna de gelijke vraag uitkomt...

"Hoe laat sluiten de Olympische Spelen?"....

Willem kijkt op de tv...13.00 uur...

Dan staat hij op... hij is vandaag ambtsdrager van dienst zoals dat zo mooi heet in de kerk....

Zodra hij de deur uit is nestel ik me op de bank en slaap weer....

Willem komt thuis...

Plichtsgetrouw en gapend maak ik een kopje koffie voor hem....

Hij zet de tv aan en we zijn net op tijd voor het begin van de eind ceremonie...

Het ziet er schattig uit hoor... al die lieve kleine chineesjes in winterkostuum... de opmars van onze Olympische helden min een paar die al naar huis zijn en Irene trots met vlag... maar mijn ogen vallen steeds dicht...

"Hou toch eens op met dat geslaap" hoor ik Willem naast me geërgerd zeggen....

Maar als ik vijf minuten later naast me kijk, ligt hij met zijn hoofd achterover zelf te snurken....

"Nee, jij bent een lekkere, snauw ik hem toe...

"Ik ben ook moe, zegt hij,  zich verontschuldigend, ik denk dat ik op de bank ga liggen.... ga jij maar lekker naar boven"....

Willem ligt al te slapen vóór ik de bovenste tree heb bereikt...

Ik stop mijn oordopje in mijn oor....

Van de podcast 'adres onbekend' ben ik al twee keer niet verder gekomen dan de eerste vijf minuten en ik wil nu wel eens weten hoe het afloopt....

Helaas... ik ben na zo'n zeven minuten alweer in dromenland....

Om vier uur in de middag worden we zo goed als tegelijkertijd wakker...

"Ik heb zin in loempia" zegt Willem...

Ik niet, antwoord ik...

"Maar ze hebben wel wat anders voor jou"...

Tuurlijk Willem...

Ik kom dus weer eens niet onder Chinees eten uit....

Maar goed... ter ere van het einde van de Olympische spelen dan.....

Duf en weinig spraakzaam eten we om vijf uur al Chinees en kijken Barcelona- Valencia....

Sowieso slaapverwekkend...

Willem heeft een 'Lord of the rings' avond in de kerk...

Als ik nu weer in slaap val, slaap ik vannacht niet....

Enfin.... tot slot...

En dan ten slotte het weeroverzicht

vannacht eerst nog donker,

morgen kans op meer licht.

Lévi Weemoedt