27 december 2022

Dag van:

Zo'n dag.....zo'n niks dag.... 

Nou vult Willem zo'n dag altijd wel hoor....

Hij is al vroeg naar de kapper...

"Ik laat het kort knippen hoor"...

Nou vind ik dat kort niet zo erg maar dat hij thuiskomt zonder gel in zijn haar, is toch wel even schrikken.....

"Vandaag komen Henri en Aukje"....zegt hij als ik de schrik voorbij ben....

Daar ga ik even recht voor zitten...

Altijd gezellig als die twee komen of als we daar zijn...

Willem staat al met een poetslap in zijn hand....

Oké, oké ik help je wel...

En even later staan we beiden het huis maar weer eens op te kalefateren....

(Oh Oh, het is dat ik zoveel van die honden hou....pfffft).....

Nog even een matje halen voor daar waar de hondennagels het keukenzeil onder handen namen....onder poten zeg maar....

En ik neem meteen dat vogelhuisje en nieuw vogelvoer mee....

Oh ja, niet de kussentjes voor in manslief rug vergeten....

Tja, ook bij wordt ouder hè......

"Ga je nu nog een vogelhuisje in elkaar

zetten, nu  straks de visite komt?"....

Ja ik wel.....

Dat ding zit in een kwartier in elkaar....

"Dat kan niet!"....

Nou echt wel, wedden....

En precies in een kwartier heb ik het ding inderdaad kant en klaar in de tuin staan...

Er hoeven alleen nog wat broodkruimels in een stuk of wat vetbollen.....

Kijk nou toch hoe leuk!!....

Visite.....hele leuke gezellige visite....

Alleen....de broer van Henri (ook oude vriend van Willem) is onlangs overleden....

Euthanasie in verband met uitzichtloos lijden door hersentumoren....

Het wordt een intens gesprek dat natuurlijk over het proces van zijn broer gaat maar daar kun je nooit je eigen ideeën, inzichten bij loslaten....

Gesprekken over wanneer zo'n moment van die absolute overgave aan het er niet meer zijn.....aan het loslaten, daar is....

Gesprekken over grenzen, uitzichtloosheid, hoop, overlevingsdrang......

Het is me het middagje wel....

Maar gelukkig hebben we het ook over leuke dingen....en lachen we heel veel....

Cynische kwinkslagen, lachwekkende uitdagingen, droge humor.....

En het is dan ook écht jammer als we weer afscheid moeten nemen...

Zulke gesprekken en zo'n samenzijn wil je eeuwig laten duren....

Over tot de dagelijkse orde...

Koken, eten en top 2000 luisteren....

Samen wat plannen maken voor de tweede week vakantie...

Gaan we langer weg of houden we het bij dagjes uit....

Gezien Willems volle agenda houden we het maar bij dagjes....

En zo gaat de avond ook weer voorbij...

"Oh dit is een goed nummer".....en "zet eens wat harder dit nummer vind ik zo gaaf"....

Hoe verder die top 2000 vordert, hoe beter en mooier de muziek...

Maar tja, hoe dichter het einde ook weer nadert....

Toch balen dat alles eindig is.....