Dag van:
.... Elkaar een heel gelukkig, gezond en liefdevol jaar toegewenst hebben....
Wij wonen precies op de grens van twee gemeenten....
Voor het huis is dat de gemeente Arnhem en achter het huis de gemeente Lingewaard....
Die eerst genoemde gemeente kent een vuurwerk verbod....
De tweede genoemde gemeente niet....
En het lijkt er nu op dat de voorkant van het huis op visite is bij de achterkant want mensenkinderen wat wordt er geknald....
Als dat 5 miljoen minder is dan vorig jaar dan ben ik zelf een carbid bus ...
Maar het is niet alleen carbid, het is ook siervuurwerk dat zeker tot half twee door gaat....
We zijn te druk met bellen en videobellen om ernaar te kijken....
Genieten doen we er niet zo van....
De tijd van vuurwerk hebben we wel gehad....vroegah....
Videobellen met kinderen en kleinkinderen is leuker....
Half drie wordt het in huize Lindeman le Comte....
Maar dan is de koek ook echt op....
Uitslapen is vandaag dan ook meer dan geoorloofd....
Houdt wel in dat je je complete dagritme kwijt bent....
En er zat al zo weinig ritme in het leven van de afgelopen week....
En nee, Willem heeft geen kater (ahum), maar voelt zich gewoon niet helemaal fit....
Zelf probeer ik me maar zoveel mogelijk vast te houden aan de nieuwjaarstraditie; het concert en skischans springen vanuit Garmisch Partenkirchen....
Vooral verder ook niet teveel stilstaan bij deze dag met die theatrale gedachten van 'de eerste dag van een nog heel leeg jaar'....en dat volkomen misplaatste gevoel van 'opnieuw beginnen'.....
Je weet immers dat je gewoon doorgaat....1 januari zoals het ook 1 juni of 1 september wordt maar nu toevallig dus 1 januari heet....
Het enige dat me even bezighoudt is dat als je stilstaat bij dat 'nieuwe jaartal' en dus de jaartelling die door de Scytische monnik en tijdrekenaar Dionysius Exiguus ooit is berekend, ik steeds meer verleden heb en steeds minder toekomst....
Toch een wat mindere gedachte om bij stil te staan....
Ik haak dus maar gestaag door, tot het laatste vierkantje een feit is en zet dan de delen aan elkaar....
Driehonderd en tien vierkantjes en tweeëntwintig bolletjes wol verder verklaar ik project blokjes vest tot beëindigd....en dát nog wel op de eerste dag van het nieuwe jaar....
Het maakt het gevoel van een 'zwart gat' voor je hebben, er niet beter op....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten