Belachelijk misschien maar ik geniet... en met de armen onder mijn hoofd lig ik bewust tien minuten langer in bed met de gedachte..."Ik blijf lekker liggen... oh wat lig ik lekker... kijk mij toch eens liggen..."
Van... tja en dan toch eruit....
Wel de honden uitlaten.... wel even aankleden etc.
Als ik weg wil gaan komt Willem net naar beneden...
Beter!.... want anders zou Babs weer alle kasten en vuilnisbakken plunderen (een nieuwe tic van haar)
Van.. grappig dat elke hond toch weer zijn eigen karakter heeft...
Blitz bijvoorbeeld bijt eigenlijk nooit iets stuk en vreet ook niet alles uit bakken of kasten...
Blitz is ook veel minder van de knuffels en balletjes maar veel meer van de botjes .....
Babs is van de gevoelige onderdanige aard en Blitz van de olifant door de porseleinkast...
Babs is van... oei de baas is kwaad... Blitz is van... wat nou de baas is kwaad....
Én Bikkel is Bikkel...
Nou ja... net als bij mensen zoets dus...
Van.. laat ik eens naar school gaan....
Door de intercom schalt weer het "alles is liefde" lied... gevolgd door lieve verhalen van kinderen....
Vandaag ervaar het maar 'ik belevingslessen'... bouwen met constructie materialen... kleien... de 'wil jij mijn vriendje zijn' les 1e deel en alle andere terugkomende zaken..
Van... lief ben je als je niet stout bent en stout ben je als je niet lief bent... heerlijke kleuterlogica... maar wel duidelijk...
Ik vraag door...
Wat doe je als je lief bent dan...?
Antwoord: niet stout zijn...
Ik hou hardnekkig vol...
Wat is stout zijn?
Plagen....
Wát is lief zijn?..
Niet plagen...
Van.... ofwel.. het leven hoeft niet zo ingewikkeld te zijn áls wij volwassene het willen maken...
Van.... de hele dag door hoor ik steeds die leerling die morgen jarig is 'happy birthday to you' neuriën....
Als ik vraag wat ze neuriet is het antwoord... happie cupcake koekoek....
Ook dat reken ik vandaag goed...
Van.... zoiets van... mijn dag kan niet meer stuk ...
Ik loop dan ook met een voldaan en gezellig gevoel de deur uit als het werk er weer op zit...
Op naar vriendin Annet die haar dochter en kleinkinderen op bezoek heeft...een kleuter en een peuter...
Een bijzonder gevoel toch.....
Ooit zat hun mama bij me op schoot en voerde ik haar brood tussen de middag...
Ik was een tweede moeder voor haar en haar broer...
En nu zitten twee look a likejes bij me op schoot....
Van... dat ik het beste vriendinnetje van hun oma ben vinden ze al geweldig maar als ze horen dat ik ook nog juf ben net als hun eigen juf dan is het hek helemaal van de dam...
Alle namen uit de klas moet ik opnoemen en hoe oud ze zijn...
Én áls ik daarna óók nog eens het prentenboek van "tijger slaapt" ken EN de film van heksje Lily.. nouuuuuu dan lijk ik wel het achtste wereldwonder....
Mwoh... dat bevalt me wel gniffel gniffel...
Van... we eten gezellig wat.... we kletsen en brengen ze naar bed.... en dan vertelt dochter dat ze heel voorzichtige plannen hebben om naar Australië te emigreren...
Ik zie mijn vriendin slikken...
We gaan roken buiten zegt ze en maakt mij, met een beweging met haar hoofd, duidelijk " kom mee jij"...
Van.... ik weet wat ze voelt en denk teug aan de mededeling ooit van mijn eigen dochter die met het gezin naar Schotland vertrok...
En Australië is nog wel even een stukje verder...
Oh guttegut.... hoe gaan we dit weer overleven samen .....
"Jij gaat wel elk jaar mee naar Australië met mij" zegt ze...
Van... nou Annet je bent m'n bestie maar dat vind ik wat veel van het goede...
"Denk jij dat ze gaan" vraagt ze dan...
Én wat doe je dan... wat zeg je op zo'n moment.... iets verzachtends van 'denk t niet' of gewoon wat je denkt hoe hard ook (want je bent immers hartsvriendinnen)...?
En dus zeg ik 'het klinkt wel serieus Netje '....'laten we maar afwachten'
'Ik denk niet dat ze gaan' hoor ik haar tussen hoop en vrees antwoorden...
Van... we babbelen nog wat verder maar de gaap en geeuw nemen de woorden over...
Tijd om naar huis te gaan...laat die twee nog maar even samen kletsen...
Van... Willems meiden zitten thuis te wachten... nou ja..Babeth dan want Hanna is boven...
Willem komt al snel na mij van de oudergesprekken thuis...
Hij zit weer vol verhalen...
Én Babeth natuurlijk ook want die was op ski vakantie en ging nog wel van de rode piste...
Ik hoor alle verhalen aan tot mijn oren tuteren....
Ik geloof dát ik wel genoeg heb gehad voor vandaag...
Laat mij maar lekker rustig de nachtrust opzoeken..
Nog even boven helemaal niks...
Morgen zien en horen we verder...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten