30 juni 2018

Dag van:

Hoe is het mogelijk... hoe is het hemeltje lief mogelijk dat je om drie uur s nachts je bed in tettert en om acht uur weer klaarwakker bent...
Ik vraag het me maar niet af... soms zijn er geen verklaringen...
Maar vreemd blijft het na een wijntje of wat... zo laat maken en dan wakkerder dan wakker zijn zo vroeg. .
Van... zal ik de puinhopen van gisteravond al opzoeken of....
Ik blijf nog even OP bed... onder de dekens is al niet meer te houden ik deze warmte...
Toch moet er wel een windje staan want mijn dakterrasdeur piept zich wezenloos in de scharnieren...
Van... eerst maar eens de blog schrijven... gisteren niet meer aan toe gekomen...
Maar tja.. als zo'n blog dan af is... en je blijkt nog steeds klaarwakker... dan moet je toch écht naar beneden...
 Willem ligt nog te ronken... laat die maar uitslapen...
Van.. ik aanschouw de puinhopen. .
Hoopje kamer... hoop buiten....heeeeeele hoop keuken...
Gewoon maar ergens beginnen dan... de koffie kan wel wachten...
Vaatwasser uitruimen betekent ruimte maken want er kan weer nieuwe troep in....
Dat ruimt  inderdaad op....
Lege flesjes... pakken limonade... flessen frisdrank weg ermee...
Plastic bestek, borden en bekers restanten bewaren in de schuur.
Nu al Willems cadeaus een plek geven als ze van de enorme hoeveelheden cellofaan ontdaan zijn...
De kaartjes eens doorlezen die erbij zaten...
"Willem je bent onze held" schrijft een van de ouders... prachtig....
Nu buiten nog de tuinset weer op zijn plek, en de stoelen neerzetten...
De afgeruimde tafel om bbq spullen neer te zetten weer gezellig maken...
Koffie...!!!
En ik hoor Willem....
"Wow je bent al klaar" roept hij met een glimlach uit...
Nou... die is duidelijk opgelucht....
En we praten we gezellig na over de geslaagde avond....
Over onderwijs anno nu... hoe zoveel hart verloren gaat door zakelijke controle freakachtige regelgeving binnen het onderwijs om het onderwijs beheersbaar te maken...?
En over de vergankelijkheid waar Willem zo weinig mee kan....
Zich ertegen verzet..... waardoor het proces nog moeilijker verloopt eigenlijk...
Verspilde energie... of toch niet..
Van... Willem gaat naar de garage. . hij hoort weer eens en tikje onder de auto dat hij niet kent...
Hij gaat naar de wereldwinkel voor (alweer) een afscheidscadeau voor iemand...
Ik haal alle vannacht nog gewassen handdoeken uit de wasmachine en hang ze op...
Dan plof ook in mijjn stoel en ga lekker lezen...
Van. . Neckerman reizen heeft vandaag leuke korte columns in hun nieuwsbrief...
Jawel... over mannen op vakantie...
En laat ik nu net zo'n voorbeeld man uit het verhaal hebben...
Nou heeft hij zich natuurlijk in de loop der tijd wel iets verder ontwikkeld... zelfs zover dat híj dit jaar degene was die op vakantie wilde... maar er blijven toch veel herkenbare stukken in het verhaal...
Vooral die ene van rust willen...
Echt hè.. de hele week of dat hele jaar is hij in de weer. . is het weekend of vakantie en kun je gezellig wat samen doen of gewoon lekker kletsen, dan slaapt hij het hele weekend (Als hij niet hoeft op te treden) of de vakantie...
Je kunt de klok erop gelijk zetten...het begint al in het vliegtuig.... Willem slaapt. .
Hotelkamer bekijken.... ziet het bed... slaapt...
Strandstoel huren... slaapt..
En ik wil juist; stadje verkennen... excursies. . winkelen... terrasjes pakken...
Nee hij slaapt... niet een beetje maar daaaaagen achtereen...
Nu ga ik dus ook dan wel zelf op ontdekking maar samen delen was leuker geweest wees eerlijk.....
Zo'n artikel dus... .met veel .net herkenbare feiten... ik mag tenminste aannemen dat ik niet de enige ben die met dit probleempje zit. . anders zou er immers geen column over geschreven worden.
Enfin.. lees zelf maar...
https://m.neckermann.nl/jegaat/geinig/mini-cursus-mannen-en-vakantie/?NrOfRooms=1&Date=20180626&isSeasonChange=true&a=2&utm_medium=Email&utm_source=RegularEmail&utm_campaign=TCN_20180630_NE_jegaat_nieuwsbrief7&utm_content=utm_Mini-cursus mannen en vakantie&nb_email=B708035111838CE77CC50B9780EB55B4&m_i=G3e1egEOQy1oMjjiSbF8LWxXzCygWr9JZQOyu9yKFXnQhRVa%2Ba_m5QKjscSE0ULiEtej7VLVkxf9Z%2BwLlTjWqznsYlTA2KmzGY
Van... nu overvalt me toch weer die slaap...
Even lekker in de schaduw buiten mijn hoofd te rusten leggen kan vast geen kwaad...
En zo soezel ik lekker een half uurtje weg...
Willem is er als ik net mijn ogen weer open heb...
De wedstrijd Argentinië weet ik veel gaat aan...
Arme Messi....Argentinië gaat ten onder...
Laat ik maar gauw even wat boodschappen doen...
Voor je het weet is het 6 uur en worden we bij de buren verwacht..
En ja hoor... net als ik de buit binnen heb, heeft Messi dat dus niet... buit kwijt... einde WK voor Argentinië...
Weet ik veel veranderd in Frankrijk als ik de einduitslag hoor...
Van... hup Willem hup... laat de buren niet in hun hempie staan... we moeten weg...
We steken het grasveldje over en bellen aan... want om nou als Jip en Janneke door de heg te gaan is ook zo wat...
Van begin tot eind hebben we hun tuin wel en wee meegemaakt...
 Verzakte tuin, duur aan laten leggen... weer verzakt en opnieuw duur aan moeten laten leggen...
Maar wat is het mooi geworden...
En gezellig .... al de 4 broers, al dan niet met aanhang, zijn er ook...
Een familie met een verhaal....
Some get it all. ......zeggen we dan wel eens...
Best heel speciaal dat Willem en ik daar vanavond deel van uit mogen maken...
Het wórdt een bijzondere avond... met bijzondere verhalen.....van" getekende"  mensen. .
En wat moeten we ook vreselijk lachen. ..want wat sluit de humor aan...
Het is maar weer eens een te meer duidelijk hoe levens van de een op de andere minuut kunnen veranderen zonder dat je erom vraagt...
Ten positieve... ten negatieve...
Maar het is wat je eruit haalt...
Slachtoffer ben je maar 1x.... daarna ben je vrijwilliger van je eigen verdriet...
Verhalen over het motor ongeluk en het verder leven op twee wielen... maar dan in een rolstoel....
Over heroïne verslaving maar hoe mooi en hoe ook krom oprecht de verslaafde eigenlik is...maar een leven leidt of lijdt waar je je geen voorstelling bij kan maken (na vanavond trouwens wel) en warmee je niet wilt ruilen....

Hoe relatief dan het begrip respect wordt...
Hoe relatief dan het begrip vrijheid wordt...
Over jeugd beschadigingen en de lange lange invloed en gevolgen daarvan...
Je een weg terug knokken.... heel hard knokken...
Over kanker... de vreselijk alles vernietigende ziekte... zelf overleven en dan je partner uit het niets bij de dood weg moeten halen...
Je kan niet zeggen dat deze avond nergens over gaat...
Niet voor niets bijzonder en mooi....
Van... en ook wij hebben natuurlijk onze verhalen die we delen.. de herkenningen in ervaringen. ....
Het passeert allemaal de revue terwijl we ook nog eens verrukkelijk eten voorgeschoteld krijgen... met koolhydraten arme salades... ik zeg voortaan meer koolhydraten arm voedsel... erg lekker...
Het wórdt later en later....
Alweer later en later dus...
De tweede late zwoele zomeravond op rij...
Om half twee nemen we afscheid...
Zullen we jullie even thuisbrengen met de fiets vragen een broer en schoonzus...
Rij jij of rij ik vraagt Willem terwijl we de vijftien stappen naar huis zetten...
Vanuit onze keuken ramen zwaaien we nog even welterusten
En zo sluiten we de avond weer met een lach af....

29 juni 2018

Dag van:

Eigenlijk hebben Willem en ik nooit een ochtendhumeur bedenk ik me vanmorgen als we al babbelend en overleggend wassen, plassen, tanden poetsen....
En te overleggen hebben we veel want vanavond komt zijn klas. .
"Als jíj nou hieraan denkt... dan denk ik daaraan"
"En koop jij nog even...."
Van... de honden snappen er niks van dat ze vanmorgen niet de tuin in mogen, maar Willem heeft de tuin helemaal aangeveegd en schoon gespoten gisteravond en heeft geen zin om dat straks weer te doen...
Van. . met een hoofd vol gedachten en dingen om te onthouden rijden we even later naar school...
Daar laat ik toch maar even alles los want er is werk aan de winkel....
Het belooft weer een hete dag te worden...
Als de kinderen binnenkomen ruiken we dan ook een rijke schakering aan zonnebrandcrème ....
Fijn dat ze al ingesmeerd zijn....
Naast de broodtrommel en drinkbeker, zit er ter aanvulling hier en daar nog een flesje crème in de tassen...
Geen lekkende bekers vandaag maar druppelende zonnebrandcrème flesjes...
Van... verjaardag vandaag...
Een van de kleuters wordt 6...
Groot feest dus...!
Een muts vol bloemen maak ik dit keer ... en natuurlijk weer de digibord verjaardagskaart...
Altijd weer een verrassing wat er  achter de ballonnetjes  zit waar je op mag klikken...
En liedje... en filmpje... een wens.... of taart versieren...
Dan natuurlijk het rondje feliciteren en.... de traktatie...
De Hello Kitty cupcakes gaan er in als.... nou ja cupcakes dus...
Van... en voor vanmiddag is er ook nog een schaal vol watermeloen meegegeven...
Ik wou dat het middag was...
Eerst nog maar even werken aan tafel en gymmen...
En terwijl de kinderen gymmen , lopen de juffen lekker een rondje door het bos...
Van... och jee... gemiste telefoontjes en appjes van Willem en zijn collega's....
Kunnen jullie ook een minuut zonder mij...!!??
Ja... druiven zijn lekker, neem maar mee...
Ja Willem ik denk aan de salade...
Ik héb ook slingers en versiering ja....
En natuurlijk hebben we genoeg bekers...
Ik vergeet de gootsteen onstopper niet nee...
Gaan jullie nou maar high tea-en voor die andere afscheid nemende collega... het komt goed...
Van... nu gauw de kinderen weer ophalen en naar buiten. . het is benauwd in de klas...
Tja... haalt je de koekoek... ik ben vergeten het zonnescherm naar beneden te doen... geen wonder dat het heet is...
Dé kinderen zoeken heerlijk de schaduw van de bomen op... voordeel als je school in het bos staat. .
Van... ja hoor... middag.... watermeloen eten. . wat een welkome traktatie... en extra vocht binnen...!!
Nog een klein presentje mee naar huis in de tas en.... fijn weekend allemaal...!!
Nu snel de overdracht schrijven.... nog even met de collega's nakletsen...en hup  naar de laatste boodschappen...
Laat ik de auto maar tactisch neerzetten bij het grote winkelcentrum want ik moet naar drie verschillende winkels...
Eerst de ontstopper maar.... een winkel bediende met eindeweeks humor ...'lekker voor bij de koffie"....huh???.... dus antwoord ik gevat..."jazeker zo af en toe moet je jezelf verwennen"...
Had hij geloof ik niet verwacht zo'n antwoord terug...
Van... nu de rest van de boodschappen en op naar huis waar Willem al druk in de weer is...
Bootjes opblazen om te varen vanavond...
Stoelen klaarzetten voor de collega's want de kinderen nemen allemaal hun eigen stoel mee...
Ik sla dus maar aan het versieren en maak de salade....
En ik zet de nieuwe barbecue in elkaar... klusjes die je niet aan Willem over moet laten wil je de poten ónder de bbq hebben en het windscherm aan de achterkant...
Maar de schroefjes extra aandraaien mag hij doen... dat redden mijn vingers na een week werken niet meer...
Van... daar zijn de collega's en ouderraad.... ook met salades en andere lekkernij...
De Engelse drop... chips... en nog meer chips staan op tafel...
Bekers, borden en bestek staan klaar. .
Op de  andere tafel alle limonade.... en bij de bbq's de salades en het vlees...
Laat díe pubers maar komen....
Van... en dat doen ze...
In grote getale mét stoel over en onder de arm.... ouders in het kielzog...
Zo van.... hoe gaan die meester en zijn vrouw dat voor elkaar krijgen met 30 kinderen...
Nou heel simpel... de kinderen het zelf laten regelen...
Ze vinden allemaal een plekje aan het water.... en delen de wereld aan prachtige cadeaus uit aan Willem en collega's...
Van...WAUW... een tuin poster gemaakt van onze honden en poes erin bewerkt...
Te gek...

En wat een biertjes van het goede merk... hoe wisten die ouders dat toch... gniffel gniffel...
Flessenpost met wensjes..... boeken. . een te gek schilderijtje.. drop... veel drop natuurlijk...en chocolade... veel chocolade...
Bloemen voor mij en potjes chocolade en drop ten dank voor de gastvrijheid...
De bank ligt bezaaid met cadeaus....
En dan kan nu het feest beginnen..... muziekinstallatie aan en.... feesten maar...
Gepropt op de vlonder,  de kamer,  en dan..."meester.... juf....en Wampie mogen we naar de speeltuin"....
Hup de deur open... nauwgezet oplettend dat de tussendeur voor de honden dicht blijft, gaat het span het speeltuintje aan de overkant in... het bruggetje op... het bos verkennen...
Dan is het vlees gaar dus aanvallen maar....
Jaaaaaaa en nu allemaal in de bootjes....
Wat een feest....
Je kón er op wachten natuurlijk dat de eerste gewoon het water in zouden duiken...
Hopla daar ligt de sloot vol met kinderen. .geweldig....
Wampie!!!!!!...... heeft u een handdoek....
Och lieve help... dat hadden Willem en ik in ons overleg vanmorgen even niet meegenomen... dat ze handdoeken moesten meenemen...
Maar aan de ander kant... ze hebben wel droge kleren mee... hadden ze ook zelf aan een handdoek kunnen denken...
Van... enfin... naar boven dan maar... en handdoeken over het balkon gooien...
Grote hilariteit als er eentje in de tuin van de buren vliegt natuurlijk...
En terwijl het gros zich in de tuin afdroogt, spuiten Willem en buurman Peter de rest met de tuinslang nog even extra nat.... alsof natter dan drijfnat nog kon....
Van.. toch wel heel fijn zulke buren...ze genoten al een tijdje door de schutting mee...
Morgen hebben we bij hen barbecue feest.... zou het er ook zo aan toe gaan als hier vanavond...
Van... dan nu het grote vuur... alle haardblokken erin ... tja en daar gaan de papieren bordjes en bekertjes...
Let op mijn appelboom!!!!!!!
Het vuur laait op en op.... de schoolkamp liederen worden luid meegezongen...
En dan het alom bekende Telekids lied.. "nog drie.. drie minuten voordat ik ga..."
Daar staat het stel... sommigen betraand... sommigen vol stoer bravoure om vooral niet te laten merken dat ze het ook moeilijk vinden.. stoel onder de arm... andere arm om elkaar heen....
Groep 8... wat een klas....
Na drie jaar meester Willem vliegen ze uit....
En hele bijzondere klas...
Vooral toen ik vanavond zag hoe ze elkaar opvingen... de bootvluchteling leerlingen opvingen om ondanks hun trauma's toch mee te doen in het vaarplezier....
De triomf op die koppies toen ze toch in dat bootje stapte ..... een bootje waaraan ze zulke slechte herinneringen hadden...
Van... de ouders gluren inmiddels door de, gelukkig open,  schutting mee...
Ook voor ouders weer een stap.. je kind naar de middelbare....
Ze genieten van de drukte op de vlonder... de saamhorigheid... het lied... en zingen zelfs luidkeels mee...

De buurt zal wel denken... maar ach...
Dan is het uitzwaaien geblazen....
 De ouders die nog in de straat in de auto zitten worden verwelkomd door het lied "hallo allemaal wat fijn dat je er bent... ben je voor het eerst niet of ben je al  gewend"....
Nog even luid getoeter bij het wegrijden en dan valt de stille in de wijk...
Buren u kunt gerust uw bedjes opzoeken nu...
Van.... tja... opruimen maar.... puinhopen wegwerken... sokken vinden en fietssleuteltje.... kleren en héél veel handdoeken...
Ouderraad en collega's helpen waar ze kunnen maar op een gegeven moment is de vaatwasser echt vol... aanrecht stapelen dus maar. .
Van... de nazit..... vuur aan.... wijntje.. biertje... en nog maar één... en nog meer....
Hout op.... dan maar even hout halen bij de 24uurs pomp... scant de code niet...grrrrr... nee mevrouw mag het niet meegeven.... man man man...en als ik de zaak dús netjes wil terugzetten, ook nog even zeggen dat als ik hem stiekem toch mee neem, de camera dit registreert...
Nu heb je me echt kwaad knul...
Waar is die camera... zal ik je bad even betrekken dat jij te beroerd bent om achter je kassa vandaan te komen oom de sticker buiten te scannen... en ook nog eerlijke mensen verdenkt van mogelijk en eventueel diefstal...
Je krijgt mij nooit kwaad... maar nu ben ik toch even flink geïrriteerd...
Dan maar thuis het oude vlonder hout gebruiken...
Van...  en dan is het ineens half drie s nachts... tijd helemaal vergeten...
"Dag allemaal... het is nu tijd te gaan...ben je niks vergeten.. heb jé niks laten staan"...
Wat een avond... wat een nacht....
Naar bed... naar bed....
Tot morgen puinhoop....

28 juni 2018

Dag van:

Oh die Willem... vannacht om kwart over 1  hoorde ik hem thuis komen....
Vanmorgen om kwart over 5 ging zijn wekker...
Dat is welgeteld 4 uur slaap....wellicht iets minder...
En dan nu groot afscheidsfeest van de directeur tevens  goede vriend...
Hij liever dan ik...
Eerst met de vuilniswagen om hun directeur op te halen...(moto: opgeruimd staat netjes)... dan een workshop voor de hele school van "de vuilnismannen" percussie op vuilnistonnen ....
Patat eten op vuilniszakken aan lange tafels... en nog meer feest....
Ik doe het vandaag iets rustiger aan...
Warm als het is komt er weinig uit onze en die van de kleuters handen...
Eind van de week... eind van het jaar....
Ben jij ook zo loom... is een veelgehoorde vraag vandaag....
De belevingslessen zijn weer gaaf. .Marokko dit keer met mooie rokken... sjaaltjes.. trommeltjes en couscous proeven... en van het kleien genieten de kinderen ook na het  leuke instructie filmpje...
Buiten spelen onder de bomen is echter het prettigst vandaag...
Na schooltijd de ouder gesprekken...5 vandaag....
Volgende week nog 2 te gaan....
Dan druk met de afscheidscadeaus voor de leerlingen aan de slag...
En als een haas maken dat we nog op tijd in de stad komen want vanavond gaan we met het klassenteam gezellig uit eten als afsluiting van het schooljaar...
Van.....natuurlijk net nu weer van die klungels in het verkeer met haast...
Wacht ik netjes voor een drempel die tevens de weg versmald (we staan tóch voor een rood stoplicht dus laat de andere kant maar voor gaan). . komt er zo'n grrrrrrr klungel die mij even inhaalt en precies op de drempel gaat staan zodat de andere kant er niet langs kan... gevolg opstopping en boze mensen (terecht) en 5 minuten  extra oponthoud...
En dan nog geïrriteerd doen ook.... terwijl je zelf de aanstichter bent....
Af en toe... pffft... laat maar...
Van... telefoon... Willem... waar ik blijf...
Ow Willem alsjeblieft... ik heb je minstens 5x verteld dat ik vandaag met de collega's uit ging...
Och ja vergeten... moe... emotie...enz...
Lieverd het is je vergeven maar ik moet nu gauw verder...
Och en ik moet kleine Luna nog facetimen. . vragen hoe het gaat...
 Van... oma ik heb zo'n kriebel...
Ach arme schat....
Van... net op tijd kom ik bij Momento aan....
We zitten heerlijk buiten...
Wijntje... hapje...
En een plateau met de zaligste smaaksensaties....
Het is volop genieten...
Mooie open verhalen....over en weer...
Natúúrlijk ook vakantie plannen delen....
En terugblikken op het afgelopen jaar...
Prachtig hoe we over dingen hetzelfde denken en het hetzelfde hebben ervaren...
 Het is een gezellige avond en het kleine presentjes dat ik gisteren kocht, valt in de smaak...
Complimentjes cake... dat vinden wij niet raar, dat vinden wij bijzonder. ..
We nemen afscheid en gaan ieder ons weegs...
Van....Willem heeft het huis gepoetst...
Morgen komt zijn klas immers barbecuen...
Top actie Willem!!!
We kletsen nog wat na een dan is voor mij de koek/ cake/ smaak sensatie op...
Morgen een hectische dag met dat feestje s avonds...
En wellicht een langer verhaal....

27 juni 2018

Dag van:

Echt hè... zo'n ochtend als van een kip zonder kop door het huis rennen. .
Aankleden... nee toch niet....
Welke kleren dan...?
Nee niet die... ook niet die...
Die dan maar (de simpelste saaiste jurk die je in de kast hebt hangen)....
Tanden poetsen.... nee eerst oorbellen... nee mijn schoenen eerst maar...
Nu oorbellen... nee eerst tanden poetsen. .
Nou zo'n ochtend dus...
Poes snapt er geen snars van...
Poes snapt er sowieso geen snars van want die is nog half out van de vaccinatie van gisteren...
Bengel kan die vaccinaties op de een of andere manier maar slecht verdragen....
Van.... koffie Willem... oh nee.. eerst even mijn medicijnen...
Koffie Willem.... och gut de honden moeten ook eten...
Nu koffie dan...
Het gaat goed.... het kan beter....
Van.... Allemensen wat een rust op de wegen zonder die joekels van trolley bussen ...
Ik mis ze niet eens in het straatbeeld... tenminste niet in de zin van missen missen...
En daarbij vind ik het wel grappig al die initiatieven van Whatsappgroepen die in het leven zijn geroepen om elkaar met vervoer bij te staan vandaag...
Menselijkheid.... behulpzaamheid. . zorg dragen voor elkaar... ik hou ervan...
Een zegen dat ik niet hoef te wachten bij bushaltes die geen inrij plek hebben maar gewoon op de straat wachten...
En dat zijn er heel wat in de omgeving waar ik woon...
Ik snap dat het voor veel mensen wel lastig is maar van mij mogen ze nog wel een dagje staken die chauffeurs....
Van.. op de 'brug te ver' waar ik elke dag overheen ga is het wel rijk aan fietsers vandaag..
Wat een geluk dat ze mooi  weer hebben...
Van. . op school... ja hoor... intercom bericht... vandaag hitte protocol...
Ik draai de zonneschermen laag... zet de ramen open... zet een kan siroop limonade klaar...pc blijft nog even aan want ik moet nog overdrachten schrijven. . en ik doe de lichten..... euh nee... ik doe geen lichten UIT... want ik heb een sensor die automatisch lampen aan en uitdoet bij beweging...
En de afstandsbediening voor dat ding werkt niet... daar snapte zelfs de technische dienst niks van....
Helaas... deze warmtebron blijft dus aan....
Ik check of we nog zonnebrandcrème hebben... ja hoor... maar de meeste ouders zullen zelf wel smeren...
Deuren kan ik niet tegen elkaar open zetten want ik heb een stuk of wat weglopertjes....
Van... daar komt het parmantige stel een voor een aan....
Ook ouders ontvingen het protocol en ja hoor... de kinderen zijn luchtig gekleed onder een wel of niet vestje of bodywarmertje....
En ze zijn een tikkie baldadig vanmorgen....
Ondeugend baldadig gelukkig...
Ik hou daarvan...
Van.... we besluiten werken aan eigen tafels maar even bij te stellen naar kring les...
Dat aan tafel werken gaat m vast niet worden vandaag...
En vaak zie je dat in de kring weer heel andere leuke en leerzame dingen naar boven komen..
Wat is er nou bijvoorbeeld leuker dan vanmorgen bij deze bewegelijkheid (waar halen ze het bij die warmte vandaan?) over lichaamsdelen te hebben...
Eerst maar eens het jongen/ meisje onderscheid...en dan de ledematen...
Ja hoor... alles beweegt; handen, voeten, benen, armen,  hoofd en natuurlijk je tong...
Jammer dat die nou niet bij de ledematen hoort.....
We kunnen stampen... klappen... tikken... smakken... ruiken... proeven... voelen.... zien... euh luisteren weer iets minder (gniffel)....
Van.... dan een klein wondertje... als ik na de vraag wat je met je neus, je oren, je mond je handen etc kan doen, ondeugend vraag wat je met je billen kan doen...... nee dan komt er niet poepen uit maar dan komt die ene autistische leerling zomaar ineens op schoot zitten... tilt mijn haren op en drukt een heel klein kusje op mijn voorhoofd...
Dan blijft hij wippen op mijn schoot...waarop weer anderen roepen "kabouter Spillebeen".... en dus gaan we over op zingen.....
Ach... zulke momentje blijven je leven toch bij... wat zal ik deze leerling straks ook missen...
Het zijn allemaal juweeltjes... twee ervan (twee boefjes) neem ik straks mee naar de nieuwe klas...
De anderen komen meer dan goed terecht in de juiste klassen met weer andere lieve juffen....
Toch was dit wel een heel bijzonder  half jaar.....
Met hele héle specifieke ervaringen die ik nooit eerder meemaakte...
Van... ook heel bijzonder vooral juist omdat je ze in de beginjaren van kinderen meemaakt...
In de oorsprong. ....
Hoe ontwikkelt zich dat verder... en wat kan je er nu al aan en mee doen...
De affiniteit met Downsyndroom is wel bekend.... die expertise en ervaring is er genoeg... maar juist die andere dingen die ik beleefde... gedragsmatig.... of fysiek....
Dan merk je toch nu pas dat als je in de bovenbouw werkt wat ik met veel plezier deed, je ze al redelijk gevormd binnen krijgt...
Hier in die eerste groepen van naar school gaan, moet alles nog gebeuren.... observeer je je suf.... bedenk je oplossing na oplossing.... ook omdat je inmiddels weet wat ze later nodig hebben in die bovenbouw...
Hier leg je de basis... in de bovenbouw maakte ik het af... maar hier moet het gebeuren...
Elke leeftijdsfase heeft wat, maar tjonge wat is dit een uitdaging....
Ik genoot ervan en ga dat zeker komend schooljaar weer doen....
Ik héb me al even stiekem zitten verdiepen in de nieuwe problematieken.... en kan niet wachten...
Van.... we spelen heerlijk buiten... lossen in de hitte verhitte ruzietjes op...(maak je niet druk met die warmte jongens)... we eten gezellig samen brood.... en zwaaien tot morgen....
Terwijl ik net even naar buiten wil lopen, stormen mijn oude leerlingen op me af die vanavond afscheids musical hebben...
Wauw wat zien ze er mooi uit en wat vinden ze het spannend allemaal. . heerlijke stuiterballen...
Eentje legt nog één keer haar verhaal bij me neer.... en dat is  goed....deel het maar en geef het daarna maar aan mij zei ik altijd... dan bewaar ik het voor je en dan kan jij lekker verder...
Dat is ze dus nog niet vergeten....
En dus bewaar ik het weer. ..en kan zij heerlijk zonder zorgen vanavond afscheid vieren...
Nu de overdrachten schrijven en dan zelf ook lekker naar huis...
Maar niet nadat ik nog een paar leuke afscheids cadeautjes voor mijn directe collega's heb gescoord (die voor de kinderen zijn al binnen)....
We waren immers een geolied klassenteam samen het afgelopen half jaar...
Morgen sluiten we het af met een etentje in de stad....
Wat zal er veel terug te blikken zijn....
Van... ideale winkel toch die Xenos...

Daar lukt het eigenlijk altijd wel om te slagen voor wat voor cadeautje dan ook...
En mmmmmm artisjokken tapenade...
Aangezien Willem met een oude collega/vriendin gaat eten vanavond kan ik dit gelijk meenemen voor op panini broodjes en ben ik een gelukkig mens....
Van... wauw kijk eens wat een mooi overhemd ik in het voorbijgaan bij C&A zie hangen voor Willem..
Zal ik... ja tuurlijk zal ik... het mag dan soms een lastig sujet zijn die man maar het is wel het liefste lastige sujet die ik ken...
Nu nog even hondenvoer halen en op naar huis...
Van... Willem komt thuis en kleedt zich direct om. ..
Ha ha ha ha.... wauw hoor ik ineens boven...
Die staat vast voor de spiegel... ijdeltuit die hij is...
Dan hoor ik stamp stamp op de trap en daar komt de dandy naar beneden...
Dit is echt mooi glimt hij...
En inderdaad ... dat kobaltblauw staat hem prachtig....
Hij is er de koning mee te rijk...
Altijd fijn als je inkoop geslaagd is... ook al pronkt hij er vanavond met een andere vrouw naast hi hi hi hi.....
Van... nou doei... veel plezier en eet ze....
Daar gaat meneer het supermodel....
Hij krijgt niet eens mee dat Duitsland vanavond verliest van Zuid Korea... en Zweden wint van Mexico....tijdens het voetbal...
Voor mij is het badderen geblazen en poes in de gaten houden want die ademt wel heel snel...
Stomme inentingen ook....
Van....aaaaaah... kleindochter Luna heeft de waterpokken... en niet zo'n beetje...
Vooral haar billetjes zitten helemaal maar dan ook helemaal onder de pokjes...
En ooooooh... oeps... het is oma's schuld want bij oma op school en in de klas heersen de waterpokken. ..
Gauw jeukspul halen ..... oma stort vol schuldgevoel " jeuk geld" op de rekening voor de beste zalfjes en smeerseltjes die er zijn.....
Gekke oma...
Tja soms is het niet handig dat je een juf als oma hebt....
Gelukkig valt ze in slaap maar ik waarschuwde mijn zoon en schoondochter al dat het wel eens een onrustig nachtje kon worden...
En ja hoor... om half tien een gillende en huilende Luna wakker....
Ow wat voelt deze oma zich schuldig....
En ik kan je door de afstand niet eens een kusje komen geven...
Afgelopen weekend al helemaal rood en opgezwollen door de kattenallergie... en nu dit weer...
Arm meiske...
En ja hoor...daar gaat facetime al over....en een heel klein zielig kriebel jeuk monstertje komt in beeld...
Nee ómá jij bent niet de schuld... ik heb gewoon pech..
Nee ómá... je hoeft geen kapper of bakker te worden maar je moet juf blijven...
Nee ómá Disney prinsessen zijn nep...Máxima niet want die heeft elke dag schone kleren en die is een mens...
Nee domme oma... kabouters en Sinterklaas bestaan wel natuurlijk....
Oma wordt weer een heel stuk wijzer vanavond...
Maar dan begint oma toch echt te gapen en te geeuwen...
Oma wordt moe...
En na deze avond weet oma één ding héél  zeker....OMA ZIJN IS NIET NEP!!!!!

26 juni 2018

Dag van:

We gaan de op een na laatste werkweek vóór de zomervakantie in...
De week van schoonmaak en gesprekken en normaliter de weken van losjes doen en leuke dingen...
Aan dat laatste waag ik me maar niet te veel en probeer de structuur maar een beetje vast te houden om nog ietsje van rust te bewaren...
Dat zal echter niet meevallen als ik de weerberichten bekijk en op school direct al het definitieve hitte protocol in mijn mail lees...
Eind van de week over de 30 graden...
Ofwel... afzien geblazen en aangepaste roosters...
Van. .. en niet alleen dat lees ik in de mededelingen maar ook dat de generale repetities van de school musical beginnen vandaag...
Dacht ik dat we daar morgen bij moesten zijn, is het vandaag....
De eerste rooster afwijking al binnen dus....
Van... eerst maar eens beginnen met de kring...
Een gezellige kring met een boekje over vervoersmiddelen van step tot brandweerwagen en vol liedjes over de helikopter, de trein en de bus... vakantievervoer dus...
Bij de wielen van de bus gaan rond en rond als de bus gaat rijden, hoort ook het couplet van. .. de wissers van de bus gaan heen en weer als de bus......
En voor ik wil zingen ... als de bus gaat rijden, zingt er al één .... als de bus gaat regenen...
Ik reken het goed vandaag...
Van... dan wordt er gepuzzeld en na het puzzelen mogen ze nog even aan tafel spelen...
De klas zit vol leerlingondersteuners vandaag. . heerlijk de tijd om te observeren dus. .
En weer krijg ik zo'n mooi voorbeeld ter bevestiging van hoe ik over spelen denk...
Spelen is vaak écht nog belangrijker dan wat jij als juf aanleert in speciale lesjes...
Want naast communiceren, overleggen, samenwerken, op de beurt wachten etc.  Leren de kinderen zelf of elkaar ook begrippen aan...
Zo zit een leerling met zo'n timmerplankje en een hamer de staafjes naar beneden te timmeren....
Tijdens het thema kleuren en vormen van een paar weken geleden, deed deze leerling nauwelijks mee en vroeg ik me nog af of het allemaal wel zin had...
Nu hoor ik dezelfde leerling de ene kleur na de andere noemen terwijl er op getimmerd wordt...
En als de kleuren klaar zijn begint het tellen...1,2 3....
Hoef je als juf niks aan te doen... gaat vanzelf en dubbel zo gemotiveerd...
Nu kan ik er op in spelen en mee gaan tellen om verder te leren tellen maar dat doe ik dus even niet...
Niet dit moment verstoren nu. ... geen juf' s wil er aan willen plakken....maar genieten van het moment...
Van... zo grappig dat een van de therapeuten aan het eind van de ochtend met een andere leerling speelt en in het na-overleg met mij concludeert dat de meeste kernproblemen liggen in het feit dat het  kind niet spelen kan of niet tot spelen komt....
Een uitspraak naar mijn hart natuurlijk....
Zij stelt het nog stelliger dan ik en zegt "spelen is de hoofdvoorwaarde om tot leren te komen "....
En ik denk en ervaar dat zij gelijk heeft...
Moet je natuurlijk wel de juiste spel materialen hebben om dat spelen uit te dagen... spel materiaal op niveau van de kinderen...
Zoveel leeftijden en ontwikkelingsfasen... zoveel spel fasen... met bijbehorend materiaal...
Van. . hoe dan ook, ik wijs de ondersteuners ook weer eens op het feit dat spel zo belangrijk is en dat we daar niet altijd bovenop moeten zitten maar wel aan de zijlijn goed moeten kijken en eventueel ander materiaal aanbieden..
Heerlijk zulke voorbeelden als vandaag. .
Dit zijn ook de momenten dat door kijken, wij meer van kinderen kunnen leren dan zij van ons...
Van... och jee.. weer een verandering in het rooster..
De muziek meester is natuurlijk bij de musical...
Heb ik ze net allemaal in de kring, bedenk ik me dat ineens. .
Hup juf.. flexibel zijn nu... snel zelf wat bedenken...
Vluchtig laat ik mijn hersenen kraken en ja... ik heb het...
Hadden we vanmorgen het vervoer behandeld waarmee we op reis konden, gaan we nu kijken waarheen we dan kunnen...
Hup allemaal in de trein stappen hakkehakkepufpuf... we kedengedengen naar de kinderboerderij... genoeg leuke liedjes daarover. ..
En van de kinderboerderij dan ook maar naar de dierentuin... nog meer liedjes..
De kinderen genieten en de juffen genieten. .
Van.. nu gauw brood eten en op naar de musical...
Leuk om mijn collega's van weleer te zien, en nog leuker om mijn leerlingen van toen  te zien stralen ...

En stralen doen ze.... wat een top sterren... of zijn het popsterren ....!!??
Op schoot bij mij is een kleuter in slaap gevallen...
Een warm bezweet hoofdje maakt mijn jurk in no time nat...
Aan  deze kleuter gaat de musical compleet voorbij...
Van... opschieten maar.... tassen inpakken en naar huis...
Voor jullie zit het erop, de juffen gaan nog even verder... de oudergesprekken voeren...
Geen kinderen in de klas maar papa's en mama's...
Van... en ook dat loopt als van een leien dakje...
Ik wil net de administratie nog even doen als min assistente zegt "Jíj moest toch met je honden en kat naar de dierenarts voor de jaarlijkse vaccinaties"...
Ooooooooooh help... dat is waar ook... we hebben een afspraak bij de dierenarts...
Ik vlieg op van mijn stoel... vlieg door de gang. .. pffft... maar sukkel over de weg in een file...
Grrrrrrr... ook op de brug is het langzaam rijden geblazen. .
Kijk. . dat ik dat nou morgen heb als het openbaar vervoer staakt... ja dan snap ik het... maar vandaag staakt er niks en niemand.... zal wel weer iets op de snelwegen gebeurd zijn...
Van... thuis snel maar even wat ravioli in de pan... brie en kaas erover en mozzarella kruiden...mmmmmmm....
De honden krijgen na de inentingen wel te eten...
Nog een kop koffie en gaan....
Bengel in de poezen reismand ... honden aan de riem... wat en onderneming...
En weer denken Willem en ik terug aan die laatste rit met Bikkel..... deze zelfde route...3 maanden geleden alweer..
Zou die gedachte ooit over gaan...?
Van...het GROTE verschil tussen onze heerlijke oude dierenarts Henk en deze nieuwe dierenarts is dat je bij Henk twee a drie uur moest uittrekken voor je aan de beurt was maar hier direct geholpen wordt...en dat heeft ook wel weer iets als je met je complete menagerie komt...
De assistente begint al te lachen als we letterlijk met de deur in huis komen vallen...
Een gave meid die Cindy...
De dierenarts krijgt een warme glimlach om de lippen bij het zien van ons span....
Dat oogt als een stabiele roedel...
Dat heb je goed gezien ja mevrouw de dierenarts...
En wat een lieve poes...
En dat heb je ook goed gezien want Bengel is inderdaad de liefste zachtaardigste poes aller poezen....
Van... dan begint het hele inentingzritueel.... eerst poes die gauw erna haar reismand weer induikt...
Dan Borre die nog weinig dierenarts ervaring heeft en het allemaal maar zo zo vindt op die tafel... en het veel leuker vindt om te dollen op de grond met de twee anderen...
Dan rustige Blitz die er maar rustig bij gaat liggen en even later precies doorheeft waar de hondensnoepjes staan...
En dan neurotische Babs....
Op mijn vraag of ze niet wat ritalin door de vloeistof kan doen (grapje natuurlijk) vertelt ze dat dit een averechts effect op honden heeft....
Nou laat dan maar. .

Nu alle administratieve honden paspoort aangelegenheden en betalen. ..
En je weet.... nu komt het..... diep inademen.... en dan de adem uitproesten ...€326,80....
Daar kan een backpacker toch zeker een week vakantie van houden als het niet langer is...
Wilt u een bon vraagt Cindy...
Nou lieve Cindy laat maar... ik wou dit liever zo snel mogelijk  weer vergeten ipv er door een bonnetje  steeds aan herinnerd te worden. ..
Van.... honden en poes in de auto proppen. . en niet in de laatste plaats onszelf...en op naar de voetbalwedstrijd Argentinië Nigeria...
Argentinië móet winnen Willem ze nog een kansje maken... en IJsland móet gelezen wil Argentinië mogen blijven...
Willem staat strak van de spanning. .
Messi eruit... dat kan natuurlijk niet. ..
En gelukkig... happy end...Argentinië is door...
Maar dat hoor ik als Willem het naar boven roept want ik ben lekker boven... geen voetbal voor mij vanavond....
Ik ben balverzadigd.... laat mij maar een beetje opruimen... de datumprikker via de familie app keer op keer invullen omdat we met de hele familie niet één datum kunnen vinden dat we er allemaal zijn...en laat mij maar lekker lezen...

25 juni 2018

Dag van:

Van mijn dochters verjaardag natuurlijk. .
32 Jaar.... van ongekunstelde maar ook onbenutte eigenwijsheid naar nog getalenteerde  ambitieuze  benutte eigenwijsheid ....

Als iets kon vliegen
Zonder vleugels
Dan was het wel
De tijd
32 Jaar
In een zucht
In één adem
In een vogelvlucht
Maar elke seconde
Heb ik ingeademd
Geplukt
Soms vervloekt
Soms weggepuft
Maar weer opgepakt
En omarmd
Of gekust
Het vloog voorbij....
Blijf maar vliegen mijn meisje...
Met al je talent..
Met al je liefde
Je moed...
Je hoop en wanhoop..
Je kracht en wijsheid...
Ik blijf je volgen..
En zal er blijvend voor je zijn..


Vandaag op het programma: gezellig lunchen met dochter...
Van flesvoeding naar lunch zullen we  maar zeggen...
Dus als ik rustig opgestart ben en de honden eten heb gegeven... de kat heb geknuffeld... mezelf van koffie heb voorzien, rij ik rustig richting Didam...
Eerst maar eens een bloemetje scoren...
De cadeautjes heeft ze dan al wel gehad maar om nou met lege handen aan te komen op de echte dag, dat vind ik ook niet zo geslaagd...
Ik parkeer de auto en loop de Annemoon binnen...
Eén en al vrolijkheid...één en al vriendelijkheid...
Ik kies voor een schattig boeketje met een hortensia in het midden en daar omheen allerlei bloemen in dezelfde kleurschakeringen...
Ik vind het mooi en Jocelijne vast ook...!
Mijn weg vervolgen maar...
Heel wat rustiger dan 32 jaar geleden toen zich een turbo bevalling aankondigde...
Rond kwart over 8 wakker en om 1 over 11 was ze er...
In die tussentijd is Robbert opgehaald door mijn moeder.... is de vroedvrouw langs geweest  maar die moest naar de kapper... is nog een keer de vroedvrouw gebeld... sjeesden we naar het ziekenhuis... inchecken.... een kamertje apart... maar  binnen nog geen 5 minuten braken de vliezen en moest ik al naar de verloskamer en moest de vroedvrouw nog van de kapper komen...
Ja ammehoela...  niet nog langer volhouden...
Deze eigenwijze dame doet namelijk alles op eigen tempo... tot op de dag van vandaag zelfs nog...
De vroedvrouw kon dus alleen maar kijken naar een klein hummeltje met een giga bos  zwart haar die op het bed lag...
Lekker puh....
Van... maar nu dus relaxt... geen gehaast.. geen gevlieg....
En daar staat de jarige in de deuropening... hieperdepiep hoera...
Ze heeft het truitje aan dat ik haar zaterdag gaf...
Wat is ze nog steeds mooi...!!!
Kom op... geen tijd voor koffie, dat doen we daar wel...
Thee wordt het... ook goed...
Van... wat ik 32 jaar geleden deed om deze tijd, vraagt ze...
Nou eigenlijk niet veel anders dan nu... het moois van je af kijken....grijns....
Muntthee...hmmmm. honing... genieten...
Tosti geitenkaas met walnoten (veel walnoten) en honing... en Jocelijne een uitsmijter..nog meer genieten...
We praten óver vroeger.... en later... en de tijd daar tussenin..
Over keuzes en illustratie stijlen..
Over te snel willen en te langzaam gaan...
Over eeuwige twijfel en onzekerheid...

Over reële gedachten en dus ook over de irreële...
Van... we genieten van elkaars gezelschap... beter voelend dan ooit tevoren...
Toch kan het niet al te lang duren... de hondjes .. met name Borre, kan nog niet al te lang alleen...
En zo keer ik weer huiswaarts... maar niet totdat ik Isa en hart onder de riem steek voor haar proefwerk week...
Lekker deze ongemotiveerde schoolhouding leeftijd...
Veel belangrijker is... vergeef me ik ben de naam vergeten... Koreaanse popmuziek stijl...
Een nieuwe hype of zo...
Net als de katten oortjes haarband die helemaal in is...
Ik héb al wat stijlen in mijn leven voorbij zien gaan...
Van dé post hippie tijd naar nu de Koreaanse gangnam style achtige muziek en katten oortjes. .
En dan mag ik nog blij zijn dat ze niet  uit de tijd van punk of gothic is....
Dat hád ik denk ik écht niet leuk gevonden...
Trouwens... ik moet zeggen dat ik ook nog best vrolijk word van die pingpong muziek (sorry)...
Maar goéd... als ze nou ook maar een beetje leert...
Bij visueel ruimtelijk hoogbegaafde kinderen is één keer zien, weten en kennen en nooit meer vergeten.... maar ja dan moet ze wel dat boek open slaan...
Van... och oma... daar ga je weer... bij je kinderen erop hameren en nu weer bij je kleinkinderen...
Maar het is zo belangrijk voor later... ja ja oma... bla bla bla oma...
Het ene katten oor in, het andere katten oor uit...
En toch geniet ik zo van die puberteit...
Prachtige zoektocht naar wie je bent...
Van... en Brittje is Brittje...leven ik de natuur.... donderjagen met vriendinnen... en volop computeren...
Michael.. ach lieve Michael... hoog gevoelig en daardoor zo vaak de weg kwijt... begrijpen maar niet begrepen worden. . cognitief geen problemen maar sociaal emotioneel zo gevoelig... met een juf die dat niet begrijpen wil... niet het kind kent, maar alleen zichzelf...
Hij mag fijn het jaar overdoen omdat hij anders met diezelfde juf mee moet... no way!!!...
En Luna... zij gaat haar gangetje... trekt zich van de wereld ogenschijnlijk niets aan maar is voor iedereen lief en spijkerhard voor zichzelf...Luna zorgt voor iedereen en vergeet daardoor wel eens zichzelf...
Als anderen het goed hebben, heeft zij het dat ook...
Maar zaterdag vroeg ze iets voor haarzelf... oma mag ik ook een konijntjes trui en weer zo'n regenboog vest maar dan iets groter...
Ze zijn allemaal zo speciaal... mijn kinderen... mijn kleinkinderen...
Eigenlijk heb ik veel te weinig tijd voor ze als werkende juf oma...
 Oh ja.. ik knuffel als ik er ben... neem ze eens een dagje mee. . lees ze voor... facetime regelmatig en zorg voor hun spaarrekening...
Zo nu en dan logeren is ook goed... maar dan houdt het op....
Na schooltijd even langs bij oma zit er niet in...
Ook omdat ze te ver weg wonen maar vooral ook omdat oma er niet is en andere vakanties heeft....
Maar ze zijn blij als ze er zijn... en daar gaat het om...
Van.... en zo kom ik al mijmer rijdend thuis...
Thuis, waar ik nog niet koud op mijn billen zit of de telefoon gaat..
Willem... hij zit bij de dokter... pijn in zijn arm en enkel...
De enkel omdat hij er gisteren tijdens een potje voetbal op de familiedag, zelf tegenaan schopte (gevolg dikke enkel nu) ..
En zijn elleboog omdat hij denkt een slijmbeurs ontsteking te hebben, net als hij wel eens in zijn schouder heeft...
Van... moet ik ook komen????..... moet ik straks boodschappen met je doen voor het klassenfeest vrijdag bij ons op de vlonder (30 kinderen, hoe ga ik dat overleven?)...
Nee... hij komt zo naar huis...
En dát is hij dus ook een kwartiertje later...
Met niet de diagnose slijmbeurs ontsteking maar tennisarm...
Niks aan te doen... rusten en pijnstillers eventueel...
Van... nou dan gaan we maar boodschappen doen... arme hulpeloze man. .met je au en je oei en je ai ...
Eerst twee roeibootjes halen voor op het water... dat was vorig jaar ook een groot succes...
En hee Willem... ze hebben bij de Action ook houtskool... aanmaakblokjes en..... van die zalf die heet wordt... voor op je au... oei... en ai plek...
Nog maar een extra barbecue  meenemen ook dan...€4.99 waar doen ze het van bij die Action...
Zo komen we met een kar vol bij de kassa...en nog geen kwart van je budget is op...
Van... nu door naar de Aldi...
Nee Willem geen losse hamburgers en worstjes, maar die bbq pakketten...
Jawel Willem die passen heus wel in het vriesvak...
Nietes... welles.. nietes... welles. .
Welles (Ik dus) wint.....
En als ze nou niet passen,... doet hij nog een laatste poging bij de kassa. .
Dan vraag je maar aan de buren of ze plek hebben pffft....
Van.... makkelijk passen ze erin blijkt als we thuis zijn... er hadden er wel acht ingepast.....
 Nu nog de limonade in de koelkast... snoep in de kast.... en de... euh... schalen ....plastic borden en bestek... bootjes...bbq... ja ja... laat maar op tafel staan....
Dus staat de door mij gisteren zo keurig opgeruimde en schoongemaakte eettafel weer vol zooi... welja.. zet het hondenvoer er ook maar tussen... och och och...
Van. . en nu koken....ik heb honger.. zegt Willem
Weet je wat Willem.. je kan de pot op... de kookpot... deze dame gaat eerst

een kop koffie drinken...
Ja maar ik heb honger....
Jij hebt geen honger, jij hebt trek... de kindjes in Afrika hebben honger...
Ja maar ik kan er niet tegen...
Nee ik ook niet als jij zeurt... een kop koffie en dan zal ik koken...
Wat we eten..?.... spinazie kruidenkaas.... casselerrib en gebakken aardappels...
Ja ja... ik ga zo koken...
(Zeurpiet)
Van... na het eten upload hij zowaar zelf de foto's voor de powerpoint (die ik dan weer moet maken) voor de laatste schooldag...afscheidsfeest groep 8...
Willem ziet er tegenop als een berg... een tijd vol afscheid komt eraan... groep 8... een collega...en zijn directeur tevens vertrouwens en humormaatje....ooit begonnen als zijn naaste collega...
Arme Willem...
Van. .. ik ga even niks doen... de komende week wordt een drukke; twee oudergeoudergespreksavonden.... een etentje met de klassenleiding van onze eigen groep... en een mega drukke klassenavond (30 kinderen en 5 collega's/ ouderraad) op vrijdagavond...
Och ja..en met de kleuters kijken naar de generale repetitie schoolmusical van mijn oude klas ook nog.....
Me dunkt... druk druk druk..
Van... even inspectie dakterras..(niks rust dus)....
Willem heeft onlangs gespoten tegen onkruid... nou het werkt ...
Maar wat zie ik daar...?.... wespen...?????
Jazeker...!
Verdikkeme alweer een wespennest... vorig jaar ook al...
Over de reling in een spleet tussen de stenen... vast weer in de spouwmuur....
Gatverdamme.... morgen direct weer die man van vorig jaar bellen...
Van... oh een wasje draaien kan ook nog best wel (Ik kan niet rustig...)
Ach... en een tweede wasje ook wel...
Hoezo rust...

24 juni 2018

Dag van:

Dat ene ultieme zondag ochtend gevoel....
Dat gevoel waar niks en niemand tegenop kan...
De poes spinnend tegen je aan... kopjes gevend en je hand zo stevig vasthouden dat je niet  meer weg kan. .
Alsof ze zeggen wil.... hier blijven vrouwtje, jij en ik samen.... rustig aan de zondag beginnen...
Hier kan geen meditatie of mind fullness tegenop...
Dit is  veel meer dan dat...
Ik spin gezellig een potje mee...
Van... maar tja... voor Willem begint de familiedag waar hij met zijn meiden heen gaat en ik moet nog even naar mijn dochter en op de honden passen...
Mijn familiedag was gisteren... en 27 juli weer zoiets maar dan met mijn zus en kinderen er nog extra bij....
Het is toch wat met al dat familie gedoe...
In de enorme gebrokenheid zoekt men toch clans om bij te horen...
Nog steeds is het dáárom dat ik het best knudde vind dat ook ik gescheiden ben...
Ja.. klinkt raar natuurlijk... want aan de ene kant ben ik zo blij en trots dat ik cirkels doorbroken heb... dat ik inzag dat ik niet mijn oma en mijn moeder was en niet dezelfde "fouten"  hoefde te begaan. .
Maar hoe graag had ik ook niet een van die weinigen willen zijn die een 25 en 50 en misschien wel 60 jarig huwelijksfeest   kon vieren. .
Hoeksteen van de samenleving zijn...
Van.... me dunkt... ik heb 23 jaar tegen de klippen op gevochten en geofferd...
En ook nu ben ik in januari weer 12 en een half jaar bij een en dezelfde partner....
Voor je relatie moet je knokken... investeren... koesteren...  geven en nemen...en niet zomaar opgeven en weggooien...
 Dat heb ik gedaan... en ik doe het weer....
Met dit verschil dat deze relatie behoorlijk wat wederkeriger is....
Naast de beschadiging dat ik "nemen" moeilijk vind, "krijg" ik dus.... maar een gever zal ik altijd blijven...
Van... mijn kinderen zijn nog steeds bij hun partners. . ik geniet daarvan. ..
Het biedt hun kinderen veiligheid en vaste grond onder de voeten...
Niet dat ik tegen scheidingen ben. . zeker niet... wel tegen makkelijk opgeven...!
Wel tegen egoïstische/ egocentrische redenen... vooral als er kinderen mee gemoeid zijn. .
Willem kende 3 vaste relaties voor mij....
Van twee heeft hij kinderen...
Ook zijn zussen zijn gescheiden en hebben nieuwe partners... met en zonder kinderen en ook weer nieuwe kinderen. ....
Exen zijn weer hertrouwd en hebben ook weer kinderen....
Hoe een gebroken chaos kan het zijn...
Van... en mijn zus is gescheiden en hertrouwd met een partner met kinderen. .
Dan hebben we nog de familie van mijn moeder ( de oudste uit een gezin van 9)... en dus giga veel nazaten, allemaal verzameld in een familie Facebook pagina want de helft ervan woont in Canada.... tantes... ooms... nichten... neven... achternichten .... achterneven.... aangetrouwden.... alles op die pagina verzameld... reken maar uit...274 familieleden...en die hebben dus allemaal contact met elkaar... terwijl het nog steeds groeit...
Van... we willen ergens bijhoren...
De groepen kun je kiezen.... gelijkgezinden.... gelijkgelovigen..... gelijkdenkenden....... gelijkgenietenden...... gelijkgestemden....
De sportclub. . de muziekvereniging.. de politieke partij. .je werk, fanclubs,  voetbalclub supporters  etc....
Muziekstromingen... cultuurstromingen.... etc....

Maar je familie heb je... dat is hetzelfde bloed dat door de aderen stroomt....
En áls die familie dan ook nog eens verwarrend is.... och lieve help...
Van... enfin... net als bij waarschijnlijk jullie, ben ik ook lid van Facebook pagina's en groepsapps...
Niet eentje maar meerdere.... want ook ik, einzelganger die ik kan zijn, wil toch even zo goed diep in mijn hart ergens bijhoren...
De Duitse Herder pagina's... de down syndroom pagina's... de familie stamboom pagina...  de familie Lindeman pagina....de werk app....  de vriendenkliek app .... de vrouwenn van de kliek app...de familie honden app... de familie app..... de familie Lindeman app.... en hoppa de happy family app met zus en familie erbij...
Ik vraag me alleen af of het nu is om ergens bij te horen of om de boel een beetje overzichtelijk te houden...
Ik vrees van beide een beetje...
Van..... in den beginne probeerden Willem en ik alles bij elkaar te houden... te verbinden...
Ahum... die moed,  goede voornemens, hoop... hebben we snel opgegeven... die dan weer wel...
Je móet de chaos niet groter  willen maken dan die al is....
Plannen is onmogelijk want ieder heeft weer zijn eigen, met verplichtingen gepaard gaande, verbindingen. .
De verplichtingen hebben we dus heel snel losgelaten...
En ik denk ook dat dit onze redding binnen de zich ontwikkelende relatie was....
Voor Willem en mij hectischer en drukker omdat er altijd wel iemand is of langskomt maar voor de kinderen een stuk relaxter...
Geen verplichte kerst of sinterklaas... kom als je zin hebt of kom niet en dan ben je even lief...
Geen verplichte verjaardagen.... gezellig als je komt maar lukt het niet dan zijn jullie even lieve kinderen...
Dat geldt ook voor Willem en mij waar het gaat om familie dingen...
Uiteindelijk kwamen we tot het besluit dat eigen familie altijd vóór gaat... dus vallen dingen samen, dan gaat ieder naar zijn eigen bloedband....
Van. .. dat was natuurlijk niet direct zo.... allemensen wat hebben we in den beginne geïnvesteerd...
Maar we maken niet voor niets die twaalf en een half jaar vol.... met evenredig zoveel ervaringen en ontwikkelingen...
En ik denk dat we de juiste wegen insloegen en inslaan. . de goede beslissingen namen...
Voor Willem is dit de eerste keer dat hij zooooo lang een relatie volhoudt...
Van... en soms is het nóg slikken hoor... maar we stikken niet meer. . dat scheelt...
We kunnen nu de keuzes ook onderbouwen waar dat eerst alleen maar een gevoel was van "moeten" of "verstandig" of "doe het voor jou"....dan wel "dat hoort zo" ...of "men wil dat zo"....
Zijn keuzes nu ja of nee, er zit een verhaal bij...een waarde zonder waarde oordeel...
Van... en dus gaat Willem naar zijn familie Lindeman dag ook al horen wij nog zo bij elkaar,  en ik ga naar mijn dochter en haar schoonfamilie....
En 27 juli gaan we met mijn kleine familiekring ... zus en ik met (klein)kinderen en partners zonder hun kinderen ook familiedag vieren....
Noem het gedoe... voor ons is het de normaalste (nou ja... niet overdrijven Wampie) zaak van de wereld. .
Van.... Willem staat op punt van vertrek, of de deurbel gaat...
En geloof het of niet. . we gaan de volgende herhaling in:
Er staat en vrouw aan de deur... ik ben druk met weet ik veel dus Willem doet open...
Ik zie hem mee naar buiten lopen en....
Wampie!!!!!!...... je moet naar de tuin. .NU....!!!...Borre ligt in de sloot....
Zonder nadenken natuurlijk, want anders had ik wel een lange neus gemaakt,  ren ik naar de tuin en overzie in 2 seconden de situatie...
Seconde 1... de brug staat weer vol mensen....
Seconde 2.... Borre kan met gemak staan in de sloot...
Geen paniek dus...maar wat ga ik doen...?
Ik loop de treden af... de vlonder op... Borre komt me al tegemoet en zet één poot op de vlonder...
Mooi zo. . of het nou humaan of diervriendelijk is of niet... ik pak hem bij zijn halsband en trek hem in één ruk op de kant...
Mij krijgen ze die sloot niet meer in...!
Applaus vanaf de brug. . maar ik zit mooi wel met een ongelofelijk stinkende hond en wijzelf in goede kledij gehuld omdat we op punt van feest vertrek staan...
Twee gillende meiden... nee nee niet hier komen... ga weg ga weg....
En Willem die met zijn slijmbeurs ontstoken elleboog, aldoor au au roepend, Borre van zich afhoudt en mij toeroept de buitenkraan open te draaien....
 Van... dan een Borre die  afgespoeld de kamer in wil rennen waar wederom de twee gillende meiden  die staan te roepen... nee nee... ga weg... hou hem daar....(nou ja Hanna dan want Babeth ligt in een deuk)....
En Willem die au au, doe die deur dicht au au roept....
En ik die stoïcijns Borre toespreek ..."schud je even uit voor je naar binnen loopt wil je" ....wat hij dus ook meteen doet...
Wij begrijpen elkaar namelijk...(denk ik)....
Van.... Willem gaat maar snel met zijn meiden... ze mochten eens nat worden....
Ach... laat ik even dweilen want het is wel een overmatig grote ellende watersporen op het parket...
Het oogt niet alleen beter... het ruikt ook frisser. .
Toch eens zo'n waterblazer aanschaffen waar ze het op die Duitse Herder pagina's altijd over hebben. .
Van... zo, dat hebben we ook weer gehad...
Je kan van die Willem zeggen wat je wil maar delegeren is toch wel één van zijn kwaliteiten...
Enneuh... volgzaam zijn dus één van mijn, toch nog te aanwezige, valkuilen....
Wat een man... wat een man...
Nog geen tien minuten later zie ik alweer een Facebook filmpje langskomen van een zingende bestuurder van een Seat op weg naar zijn familiedag....
Van.... na mijn dochterbezoek maar eens aan het fotoalbum voor de Griekse vrienden beginnen...
Kanmijn neef die mooi meenemen als hij er 8 juli heengaat met zijn vriendin...
Maar tjonge jongen... irritatie na irritatie.... ergernis na ergernis... die software crasht om de haverklap...
Heb je een paar foto's erin gezet en leuk opgemaakt knalt de die eruit... frustratie ten top...
Weer opnieuw opstarten.. en weer... en nog een keer... hopeloos...
Ik ben een paar uur,  23 pogingen en behoorlijk wat frustratie verder eer het klaar is....
Als ik aan ons eigen album begin en hij knalt er weer 30 keer uit gooi ik de software eraf...en plaats en Twitter bericht erover...
Vanaf vandaag ben ik geen Hema fotoalbum klant meer.... de groeten...
En demonstratief download ik de Kruidvat software...
Van... dan ga ik de stoelen in het vliegtuig maar eens reserveren alvast...
Ik blijk ook al te kunnen inchecken... helemaal handig...
Nou... even kijken... Willem en ik willen allebei een gangpad plaats... en wel naast elkaar...18C....18D.... geregeld....
Nu verder. .. ja naam klopt... geboortedatum klopt... nationaliteit invullen... check...
Neeeeee hè..... de paspoortnummers....
De mijne heb ik wel... maar die van Willem dus niet...

Afsluiten maar weer...
Dan maar het huis even aan kant... alleen dweilen daar red je het hier niet mee...
Stoffen... boenen... stofzuigen. . nog maar eens dweilen...
Van... daar is Willem weer... na een , zo blijkt, geslaagde familiedag...
En... nee hè.... een half uur later ben ik toegevoegd aan alweer een nieuwe besloten Facebook pagina... de familie Lindeman pagina...
Ik hoor weer ergens bij...
We praten een beetje na... en dan die blik... en die tussen neus en lippen door opmerking over een paar nummertjes voor de schoolmusical die nog missen...
Ik voel het wel hoor... maar ik doe net alsof ik het niet voel...
Dus begin ik over dat rot album... en de honden....
Van.... en dan die tweede subtiele poging. ... eindigend met de opmerking "dat komt wel goed toch".... gevolgd door..."begin 'm nu toch wel te knijpen...
En dan mijn zwakke poging over dat de koffiepads bijna op zijn... mijn zus appte...
Weer gevolgd door een iets geërgerder toon omdat ik nergens op in ga...."doe het nu maar even... daar voel ik me beter bij"...
Ja maar ik niet sukkel...!!!!!
Ik wilde juist naar boven...maar ik ga dus weer achter die pc zitten en begin met converteren van de nummers... ergernis 1 de reclame... ergernis 2 nog meer reclame... ergernis 3 Willem hijgt in mijn nek....
Het is gelukt... nu die dingen op stick en klaar...!
Van... ik heb me net boven in bed genesteld... poes in mijn knieholte of....
Verdikkie... vergeet ik die stoel reserveringen... en morgen is Willem natuurlijk op school met zijn paspoort in zijn heup tasje...
Naar beneden maar weer....
Pc weer opstarten... wachten... wachten...
Mail openen... wachten. .... wachten. .
Zucht... gebruikersnaam... wachtwoord... naar boekingen... zucht...
Allebei de paspoortnummers erin. .
Doe ik weer iets fout... check check double check... nee alles klopt...
Oooooh. . ze willen mijn E-mail adres hebben... dat kan ...
Zo geregeld..... klaar!!
Nu lekker naar boven. . Een einde aan mijn dag mijmeren en in slaap vallen...
Morgen is het alweer 32 jaar geleden dat mijn dochter met een turbo bevalling op de wereld kwam...
Tweeëndertig jaar. .. waar bleven ze....?

23 juni 2018

Dag van:

Maandag is dochter Jocelijne jarig maar vandaag komt haar broer uit Haarlem  met gezin dat al vieren .....
Prachtige kans om weer al mijn kinderen en kleinkinderen bij elkaar te zien natuurlijk...
 Zal ik nou vast cadeautjes halen of tot maandag wachten..?
Ik haal ze nou...
Een heel lijstje heb ik van wat ze niet wil...
Het is dus de kunst, tussen de regels door, te zien waar ze wel wil...
Geen geld. . nou dat is is te regelen...
Even denken... ze gaan naar Hongarije op vakantie en bezoeken ook Boedapest... daar maar eens een boekje over halen.... en kijk nou... een  creatief gezinsreisdagboek... ook leuk...
Van... nu verder...  mooie ervaringen en leermomenten wil ze opdoen....
Laten ze nou een prachtig soort dagboek hebben waarin ze al die momenten kan beschrijven en tekenen... iets dat met haar talent niet moeilijk moet zijn...
Zo... genoeg boekenspul... op naar de volgende uitdaging...
Een zakje ietsje meer zelfvertrouwen...
Ik loop langs de juwelier en zie een armbandje met "believe in yourselve".... en een zakje heeft de juwelier vast wel om dat in te doen...
Ja hoor... weer een cadeautje...
Kleding hoeft niet mama... maar verdorie kijk nou wat een lief truitje... dat zou haar zo mooi staan....
Een collega die ook aan de winkel is fluistert "gewoon doen" en gelijk heeft hij...
Ik neem het mee...voor de frissere avonden in Hongarije..
Oorbellen wil ze ook... dat wordt lezen geblazen...
Mijn éigen smaak loslaten en haar smaak even toelaten..
Yes.. als ik 6 paar haal krijg ik 3. paar gratis...
Ik denk dat ik over deze aankopen wel het langst heb nagedacht...
Moeilijk, moeilijk...
Van.. op naar Didam...
De Haarlemmers zijn er al...
Omaaaaaaa hoor ik de kleinkinderen juichen...
Dag lieve allemaal... zo fijn allemaal samen...!
De cadeaus vallen in goede aarde en hier en daar wordt door ons beide een traantje weggepinkt... uit begrip... uit vreugde maar vooral uit liefde...
Van... heerlijk buiten aan de koffie.. maar niet nadat ik de kittens uitgebreid geknuffeld heb...
Wat een schatjes... en och och och wat is kleine Luna er allergisch voor...
Haar oogjes worden al dikker en dikker...
Wat is het moeilijk om als kleuter die zo van dieren houdt, er vanaf te moeten blijven... ondoenlijk...
En dus komen uit dikke ogen nu ook drukke tranen rollen, niesbuien en rode vlekjes..van de allergische reactie...
Ook maar snel naar buiten dus... met oma knuffelen is ook fijn...
Mooie open en kwetsbare gesprekken voer ik met de kinderen...
Ze laten zich allang niet gek meer maken zoals vroeger...
Eigen mening... eigen beslissingen... eigen wil...
De kleinkinderen spelen op de computer...
De vrouwen gaan later op de middag boodschappen doen...
Niet omdat het moet.... maar omdat het kan...
Er gaat gebarbecued worden. .
En terwijl we heerlijk eten gaan de verhalen... de beantwoordde en onbeantwoordde vragen over tafel..
Over gebroken relaties... over  verbindingen en bloedbanden.... wantrouwen... vertrouwen... investeren in liefde en koesteren...
Over jezelf  ontwikkelen... over angsten... overwinningen en verliezen..
Mooie gesprekken...
Isa hoort het allemaal aan... mijn leven is maar eentonig hoor ik haar zeggen... en we schieten in de lach...

Tja... er gebeurd niet veel... ik heb mijn dagelijkse routines.. wakker worden, eten, school, huiswerk, eten, slapen...best wel saai... gaat ze verder...
Malle lIeve Isa...onze visueel ruimtelijk hoogbegaafde tuttebol....
Het grootste gedeelte van het jaar voert ze geen snars uit.. komt er dan een onvoldoende uit een toets of proefwerk dan speert ze zich in 1x door de materie en haalt dat cijfer direct weer op...
Van... och jongens ik ben moe van alle gesprekken en indrukken...
Ik keer huiswaarts..
Wat was het een bijzondere en  fijne dag...
Van... thuis nog even verder praten met Willem erover...
Zorgen dat we toch geen ingedutte relatie krijgen... Willem zet die voetbalwedstrijd uit als we praten!!!!!....
En leg die mobiel neer!!!!!!...
Van... en soms zijn dingen zo goed als ze benoemd zijn...
Even elkaar wakker schudden...
Enfin.. het was in alle opzichten een meer dan vruchtbare boeiende dag...
En wat ben ik trots op mijn kinderen en kleinkinderen met al hun eigenaardigheden...