32 Jaar.... van ongekunstelde maar ook onbenutte eigenwijsheid naar nog getalenteerde ambitieuze benutte eigenwijsheid ....
Als iets kon vliegen
Zonder vleugels
Dan was het wel
De tijd
32 Jaar
In een zucht
In één adem
In een vogelvlucht
Maar elke seconde
Heb ik ingeademd
Geplukt
Soms vervloekt
Soms weggepuft
Maar weer opgepakt
En omarmd
Of gekust
Het vloog voorbij....
Blijf maar vliegen mijn meisje...
Met al je talent..
Met al je liefde
Je moed...
Je hoop en wanhoop..
Je kracht en wijsheid...
Ik blijf je volgen..
En zal er blijvend voor je zijn..
Vandaag op het programma: gezellig lunchen met dochter...
Van flesvoeding naar lunch zullen we maar zeggen...
Dus als ik rustig opgestart ben en de honden eten heb gegeven... de kat heb geknuffeld... mezelf van koffie heb voorzien, rij ik rustig richting Didam...
Eerst maar eens een bloemetje scoren...
De cadeautjes heeft ze dan al wel gehad maar om nou met lege handen aan te komen op de echte dag, dat vind ik ook niet zo geslaagd...
Ik parkeer de auto en loop de Annemoon binnen...
Eén en al vrolijkheid...één en al vriendelijkheid...
Ik kies voor een schattig boeketje met een hortensia in het midden en daar omheen allerlei bloemen in dezelfde kleurschakeringen...
Ik vind het mooi en Jocelijne vast ook...!
Mijn weg vervolgen maar...
Heel wat rustiger dan 32 jaar geleden toen zich een turbo bevalling aankondigde...
Rond kwart over 8 wakker en om 1 over 11 was ze er...
In die tussentijd is Robbert opgehaald door mijn moeder.... is de vroedvrouw langs geweest maar die moest naar de kapper... is nog een keer de vroedvrouw gebeld... sjeesden we naar het ziekenhuis... inchecken.... een kamertje apart... maar binnen nog geen 5 minuten braken de vliezen en moest ik al naar de verloskamer en moest de vroedvrouw nog van de kapper komen...
Ja ammehoela... niet nog langer volhouden...
Deze eigenwijze dame doet namelijk alles op eigen tempo... tot op de dag van vandaag zelfs nog...
De vroedvrouw kon dus alleen maar kijken naar een klein hummeltje met een giga bos zwart haar die op het bed lag...
Lekker puh....
Van... maar nu dus relaxt... geen gehaast.. geen gevlieg....
En daar staat de jarige in de deuropening... hieperdepiep hoera...
Ze heeft het truitje aan dat ik haar zaterdag gaf...
Wat is ze nog steeds mooi...!!!
Kom op... geen tijd voor koffie, dat doen we daar wel...
Thee wordt het... ook goed...
Van... wat ik 32 jaar geleden deed om deze tijd, vraagt ze...
Nou eigenlijk niet veel anders dan nu... het moois van je af kijken....grijns....
Muntthee...hmmmm. honing... genieten...
Tosti geitenkaas met walnoten (veel walnoten) en honing... en Jocelijne een uitsmijter..nog meer genieten...
We praten óver vroeger.... en later... en de tijd daar tussenin..
Over keuzes en illustratie stijlen..
Over te snel willen en te langzaam gaan...
Over eeuwige twijfel en onzekerheid...
Van... we genieten van elkaars gezelschap... beter voelend dan ooit tevoren...
Toch kan het niet al te lang duren... de hondjes .. met name Borre, kan nog niet al te lang alleen...
En zo keer ik weer huiswaarts... maar niet totdat ik Isa en hart onder de riem steek voor haar proefwerk week...
Lekker deze ongemotiveerde schoolhouding leeftijd...
Veel belangrijker is... vergeef me ik ben de naam vergeten... Koreaanse popmuziek stijl...
Een nieuwe hype of zo...
Net als de katten oortjes haarband die helemaal in is...
Ik héb al wat stijlen in mijn leven voorbij zien gaan...
Van dé post hippie tijd naar nu de Koreaanse gangnam style achtige muziek en katten oortjes. .
En dan mag ik nog blij zijn dat ze niet uit de tijd van punk of gothic is....
Dat hád ik denk ik écht niet leuk gevonden...
Trouwens... ik moet zeggen dat ik ook nog best vrolijk word van die pingpong muziek (sorry)...
Maar goéd... als ze nou ook maar een beetje leert...
Bij visueel ruimtelijk hoogbegaafde kinderen is één keer zien, weten en kennen en nooit meer vergeten.... maar ja dan moet ze wel dat boek open slaan...
Van... och oma... daar ga je weer... bij je kinderen erop hameren en nu weer bij je kleinkinderen...
Maar het is zo belangrijk voor later... ja ja oma... bla bla bla oma...
Het ene katten oor in, het andere katten oor uit...
En toch geniet ik zo van die puberteit...
Prachtige zoektocht naar wie je bent...
Van... en Brittje is Brittje...leven ik de natuur.... donderjagen met vriendinnen... en volop computeren...
Michael.. ach lieve Michael... hoog gevoelig en daardoor zo vaak de weg kwijt... begrijpen maar niet begrepen worden. . cognitief geen problemen maar sociaal emotioneel zo gevoelig... met een juf die dat niet begrijpen wil... niet het kind kent, maar alleen zichzelf...
Hij mag fijn het jaar overdoen omdat hij anders met diezelfde juf mee moet... no way!!!...
En Luna... zij gaat haar gangetje... trekt zich van de wereld ogenschijnlijk niets aan maar is voor iedereen lief en spijkerhard voor zichzelf...Luna zorgt voor iedereen en vergeet daardoor wel eens zichzelf...
Als anderen het goed hebben, heeft zij het dat ook...
Maar zaterdag vroeg ze iets voor haarzelf... oma mag ik ook een konijntjes trui en weer zo'n regenboog vest maar dan iets groter...
Ze zijn allemaal zo speciaal... mijn kinderen... mijn kleinkinderen...
Eigenlijk heb ik veel te weinig tijd voor ze als werkende juf oma...
Oh ja.. ik knuffel als ik er ben... neem ze eens een dagje mee. . lees ze voor... facetime regelmatig en zorg voor hun spaarrekening...
Zo nu en dan logeren is ook goed... maar dan houdt het op....
Na schooltijd even langs bij oma zit er niet in...
Ook omdat ze te ver weg wonen maar vooral ook omdat oma er niet is en andere vakanties heeft....
Maar ze zijn blij als ze er zijn... en daar gaat het om...
Van.... en zo kom ik al mijmer rijdend thuis...
Thuis, waar ik nog niet koud op mijn billen zit of de telefoon gaat..
Willem... hij zit bij de dokter... pijn in zijn arm en enkel...
De enkel omdat hij er gisteren tijdens een potje voetbal op de familiedag, zelf tegenaan schopte (gevolg dikke enkel nu) ..
En zijn elleboog omdat hij denkt een slijmbeurs ontsteking te hebben, net als hij wel eens in zijn schouder heeft...
Van... moet ik ook komen????..... moet ik straks boodschappen met je doen voor het klassenfeest vrijdag bij ons op de vlonder (30 kinderen, hoe ga ik dat overleven?)...
Nee... hij komt zo naar huis...
En dát is hij dus ook een kwartiertje later...
Met niet de diagnose slijmbeurs ontsteking maar tennisarm...
Niks aan te doen... rusten en pijnstillers eventueel...
Van... nou dan gaan we maar boodschappen doen... arme hulpeloze man. .met je au en je oei en je ai ...
Eerst twee roeibootjes halen voor op het water... dat was vorig jaar ook een groot succes...
En hee Willem... ze hebben bij de Action ook houtskool... aanmaakblokjes en..... van die zalf die heet wordt... voor op je au... oei... en ai plek...
Nog maar een extra barbecue meenemen ook dan...€4.99 waar doen ze het van bij die Action...
Zo komen we met een kar vol bij de kassa...en nog geen kwart van je budget is op...
Van... nu door naar de Aldi...
Nee Willem geen losse hamburgers en worstjes, maar die bbq pakketten...
Jawel Willem die passen heus wel in het vriesvak...
Nietes... welles.. nietes... welles. .
Welles (Ik dus) wint.....
En als ze nou niet passen,... doet hij nog een laatste poging bij de kassa. .
Dan vraag je maar aan de buren of ze plek hebben pffft....
Van.... makkelijk passen ze erin blijkt als we thuis zijn... er hadden er wel acht ingepast.....
Nu nog de limonade in de koelkast... snoep in de kast.... en de... euh... schalen ....plastic borden en bestek... bootjes...bbq... ja ja... laat maar op tafel staan....
Dus staat de door mij gisteren zo keurig opgeruimde en schoongemaakte eettafel weer vol zooi... welja.. zet het hondenvoer er ook maar tussen... och och och...
Van. . en nu koken....ik heb honger.. zegt Willem
Weet je wat Willem.. je kan de pot op... de kookpot... deze dame gaat eerst
Ja maar ik heb honger....
Jij hebt geen honger, jij hebt trek... de kindjes in Afrika hebben honger...
Ja maar ik kan er niet tegen...
Nee ik ook niet als jij zeurt... een kop koffie en dan zal ik koken...
Wat we eten..?.... spinazie kruidenkaas.... casselerrib en gebakken aardappels...
Ja ja... ik ga zo koken...
(Zeurpiet)
Van... na het eten upload hij zowaar zelf de foto's voor de powerpoint (die ik dan weer moet maken) voor de laatste schooldag...afscheidsfeest groep 8...
Willem ziet er tegenop als een berg... een tijd vol afscheid komt eraan... groep 8... een collega...en zijn directeur tevens vertrouwens en humormaatje....ooit begonnen als zijn naaste collega...
Arme Willem...
Van. .. ik ga even niks doen... de komende week wordt een drukke; twee oudergeoudergespreksavonden.... een etentje met de klassenleiding van onze eigen groep... en een mega drukke klassenavond (30 kinderen en 5 collega's/ ouderraad) op vrijdagavond...
Och ja..en met de kleuters kijken naar de generale repetitie schoolmusical van mijn oude klas ook nog.....
Me dunkt... druk druk druk..
Van... even inspectie dakterras..(niks rust dus)....
Willem heeft onlangs gespoten tegen onkruid... nou het werkt ...
Maar wat zie ik daar...?.... wespen...?????
Jazeker...!
Verdikkeme alweer een wespennest... vorig jaar ook al...
Over de reling in een spleet tussen de stenen... vast weer in de spouwmuur....
Gatverdamme.... morgen direct weer die man van vorig jaar bellen...
Van... oh een wasje draaien kan ook nog best wel (Ik kan niet rustig...)
Ach... en een tweede wasje ook wel...
Hoezo rust...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten