Ik vraag het me maar niet af... soms zijn er geen verklaringen...
Maar vreemd blijft het na een wijntje of wat... zo laat maken en dan wakkerder dan wakker zijn zo vroeg. .
Van... zal ik de puinhopen van gisteravond al opzoeken of....
Ik blijf nog even OP bed... onder de dekens is al niet meer te houden ik deze warmte...
Toch moet er wel een windje staan want mijn dakterrasdeur piept zich wezenloos in de scharnieren...
Van... eerst maar eens de blog schrijven... gisteren niet meer aan toe gekomen...
Maar tja.. als zo'n blog dan af is... en je blijkt nog steeds klaarwakker... dan moet je toch écht naar beneden...
Willem ligt nog te ronken... laat die maar uitslapen...
Van.. ik aanschouw de puinhopen. .
Hoopje kamer... hoop buiten....heeeeeele hoop keuken...
Gewoon maar ergens beginnen dan... de koffie kan wel wachten...
Vaatwasser uitruimen betekent ruimte maken want er kan weer nieuwe troep in....
Dat ruimt inderdaad op....
Lege flesjes... pakken limonade... flessen frisdrank weg ermee...
Plastic bestek, borden en bekers restanten bewaren in de schuur.
Nu al Willems cadeaus een plek geven als ze van de enorme hoeveelheden cellofaan ontdaan zijn...
De kaartjes eens doorlezen die erbij zaten...
"Willem je bent onze held" schrijft een van de ouders... prachtig....
Nu buiten nog de tuinset weer op zijn plek, en de stoelen neerzetten...
De afgeruimde tafel om bbq spullen neer te zetten weer gezellig maken...
Koffie...!!!
En ik hoor Willem....
"Wow je bent al klaar" roept hij met een glimlach uit...
Nou... die is duidelijk opgelucht....
En we praten we gezellig na over de geslaagde avond....
Over onderwijs anno nu... hoe zoveel hart verloren gaat door zakelijke controle freakachtige regelgeving binnen het onderwijs om het onderwijs beheersbaar te maken...?
En over de vergankelijkheid waar Willem zo weinig mee kan....
Zich ertegen verzet..... waardoor het proces nog moeilijker verloopt eigenlijk...
Verspilde energie... of toch niet..
Van... Willem gaat naar de garage. . hij hoort weer eens en tikje onder de auto dat hij niet kent...
Hij gaat naar de wereldwinkel voor (alweer) een afscheidscadeau voor iemand...
Ik haal alle vannacht nog gewassen handdoeken uit de wasmachine en hang ze op...
Dan plof ook in mijjn stoel en ga lekker lezen...
Van. . Neckerman reizen heeft vandaag leuke korte columns in hun nieuwsbrief...
Jawel... over mannen op vakantie...
En laat ik nu net zo'n voorbeeld man uit het verhaal hebben...
Nou heeft hij zich natuurlijk in de loop der tijd wel iets verder ontwikkeld... zelfs zover dat híj dit jaar degene was die op vakantie wilde... maar er blijven toch veel herkenbare stukken in het verhaal...
Vooral die ene van rust willen...
Echt hè.. de hele week of dat hele jaar is hij in de weer. . is het weekend of vakantie en kun je gezellig wat samen doen of gewoon lekker kletsen, dan slaapt hij het hele weekend (Als hij niet hoeft op te treden) of de vakantie...
Je kunt de klok erop gelijk zetten...het begint al in het vliegtuig.... Willem slaapt. .
Hotelkamer bekijken.... ziet het bed... slaapt...
Strandstoel huren... slaapt..
En ik wil juist; stadje verkennen... excursies. . winkelen... terrasjes pakken...
Nee hij slaapt... niet een beetje maar daaaaagen achtereen...
Nu ga ik dus ook dan wel zelf op ontdekking maar samen delen was leuker geweest wees eerlijk.....
Zo'n artikel dus... .met veel .net herkenbare feiten... ik mag tenminste aannemen dat ik niet de enige ben die met dit probleempje zit. . anders zou er immers geen column over geschreven worden.
Enfin.. lees zelf maar...
https://m.neckermann.nl/jegaat/geinig/mini-cursus-mannen-en-vakantie/?NrOfRooms=1&Date=20180626&isSeasonChange=true&a=2&utm_medium=Email&utm_source=RegularEmail&utm_campaign=TCN_20180630_NE_jegaat_nieuwsbrief7&utm_content=utm_Mini-cursus mannen en vakantie&nb_email=B708035111838CE77CC50B9780EB55B4&m_i=G3e1egEOQy1oMjjiSbF8LWxXzCygWr9JZQOyu9yKFXnQhRVa%2Ba_m5QKjscSE0ULiEtej7VLVkxf9Z%2BwLlTjWqznsYlTA2KmzGY
Van... nu overvalt me toch weer die slaap...
Even lekker in de schaduw buiten mijn hoofd te rusten leggen kan vast geen kwaad...
En zo soezel ik lekker een half uurtje weg...
Willem is er als ik net mijn ogen weer open heb...
De wedstrijd Argentinië weet ik veel gaat aan...
Arme Messi....Argentinië gaat ten onder...
Laat ik maar gauw even wat boodschappen doen...
Voor je het weet is het 6 uur en worden we bij de buren verwacht..
En ja hoor... net als ik de buit binnen heb, heeft Messi dat dus niet... buit kwijt... einde WK voor Argentinië...
Weet ik veel veranderd in Frankrijk als ik de einduitslag hoor...
Van... hup Willem hup... laat de buren niet in hun hempie staan... we moeten weg...
We steken het grasveldje over en bellen aan... want om nou als Jip en Janneke door de heg te gaan is ook zo wat...
Van begin tot eind hebben we hun tuin wel en wee meegemaakt...
Verzakte tuin, duur aan laten leggen... weer verzakt en opnieuw duur aan moeten laten leggen...
Maar wat is het mooi geworden...
En gezellig .... al de 4 broers, al dan niet met aanhang, zijn er ook...
Een familie met een verhaal....
Some get it all. ......zeggen we dan wel eens...
Best heel speciaal dat Willem en ik daar vanavond deel van uit mogen maken...
Het wórdt een bijzondere avond... met bijzondere verhalen.....van" getekende" mensen. .
En wat moeten we ook vreselijk lachen. ..want wat sluit de humor aan...
Het is maar weer eens een te meer duidelijk hoe levens van de een op de andere minuut kunnen veranderen zonder dat je erom vraagt...
Ten positieve... ten negatieve...
Maar het is wat je eruit haalt...
Slachtoffer ben je maar 1x.... daarna ben je vrijwilliger van je eigen verdriet...
Verhalen over het motor ongeluk en het verder leven op twee wielen... maar dan in een rolstoel....
Over heroïne verslaving maar hoe mooi en hoe ook krom oprecht de verslaafde eigenlik is...maar een leven leidt of lijdt waar je je geen voorstelling bij kan maken (na vanavond trouwens wel) en warmee je niet wilt ruilen....
Hoe relatief dan het begrip vrijheid wordt...
Over jeugd beschadigingen en de lange lange invloed en gevolgen daarvan...
Je een weg terug knokken.... heel hard knokken...
Over kanker... de vreselijk alles vernietigende ziekte... zelf overleven en dan je partner uit het niets bij de dood weg moeten halen...
Je kan niet zeggen dat deze avond nergens over gaat...
Niet voor niets bijzonder en mooi....
Van... en ook wij hebben natuurlijk onze verhalen die we delen.. de herkenningen in ervaringen. ....
Het passeert allemaal de revue terwijl we ook nog eens verrukkelijk eten voorgeschoteld krijgen... met koolhydraten arme salades... ik zeg voortaan meer koolhydraten arm voedsel... erg lekker...
Het wórdt later en later....
Alweer later en later dus...
De tweede late zwoele zomeravond op rij...
Om half twee nemen we afscheid...
Zullen we jullie even thuisbrengen met de fiets vragen een broer en schoonzus...
Rij jij of rij ik vraagt Willem terwijl we de vijftien stappen naar huis zetten...
Vanuit onze keuken ramen zwaaien we nog even welterusten
En zo sluiten we de avond weer met een lach af....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten