Wel..... echt wel..... dat is Willem die ik om kwart voor zes de honden hoor uitlaten...
Horen dan hè.... zien doe ik het niet want ik kom nog even echt mijn bed niet uit....
Horen..(wel) zien (niet) en zwijgen ook niet want ik roep naar beneden dat ik vet trots op hem ben maar niet goed snik verklaar...
Daar denkt Willem anders over... het is nu nog niet zo heet zegt hij...
En daar denk ik dan weer anders over want die zon brand al flink de kamer in....
Ik voel de eerste straaltjes alweer van mijn huid gutsen ......
Van.... tegenwoordig is mijn eerste ochtendactie, de weer app op mijn mobiel openen...
En ja hoor...30 graden hoppa...
Maar hé. ...???..... dinsdag weer 18 graden....
Raar hè dat mensen ziek worden ... van het boven de gemiddelde norm naar dik onder de gemiddelde norm...
Van... en daarom vind ik Nederland toch ook wel een evenzo heerlijk als irritant landje....
Op de Alp d'Huez gaan ze vandaag weer omhoog tegen kanker....
Onze vriendjes Ben en Marleen staan er weer met de camper...
Wedden dat Marleen nog vroeger op was dan Willem vanmorgen...
Die heeft vast de kanjers alweer aan staan moedigen in het donker....
Op de Alp regent het pijpenstelen en hagelstenen vandaag...
Toch denk ik dat fietsen en lopen in de regen lekkerder is dan in de brandende zon...
Je bidonnetje vult zich vanzelf....je sokken trouwens ook...
Voor mij en mijn drie kanjer collega's alweer twee jaar geleden dat we de Alp lopend beklommen....
Nog steeds ben ik zo trots op die prestatie... en trotser nog op degene voor wie we liepen en haar prestatie... het gevecht tegen borstkanker...
Een gevecht dat eigenlijk misschien nooit overgaat in haar geval omdat er ook een leven ná kanker bleek te zijn....
Van de week hoorde ik Frederique Huydts in villa Felderhof nog zeggen " vanaf het moment dat je hoort dat je kanker hebt, heb je het voor altijd..."
En nu levert weer (dichtbij) een vriendin van me het gevecht.....borstkanker die overal zit... die verwoest...
Ik weet het... het is niet de enige vreselijke ziekte.... ik vind ze ook allemaal vreselijke die ziektes die een levensstrijd uitvechten.... winnen of verliezen....maar kanker kwam zomaar ineens heel dichtbij voorbij... mama... collega... vriendin...
Van.... maar kom... we gaan aan het werk....
De hete dag door zien te komen... met al meteen een mededeling dat een leerling vannacht nauwelijks geslapen had door de hitte.....
En de aanblik van twee witte toetjes die tegen de waterpokken vechten....
Maar niet teveel doen vandaag en de activiteiten op het rooster tot een minimum beperken...
Gelukkig hebben de belevingslessen vandaag het thema pop wassen....
Met water kliederen is nu natuurlijk het beste wat je kan doen...
De kinderen zijn er ook een aardig tijdje mee zoet...
Na het buitenspelen nog even aan een vaderdag cadeau werken... maar niet te moeilijk....
En dan de hele verdere middag lekker buiten spelen...
En lekker wordt het want wat is er nou leuker dan dat je juf door een andere juf helemaal onder gegooid wordt met water.... ofwel... ik druip van top tot teen....
Wacht even andere juf... dat kan ik beter.... met hulp van mijn bataljon kleuters...
En daar ontstaat het onvermijdelijke watergevecht......
Juffen nat... kleuters nat... maar de kleuters winnen glansrijk...
Van... gelukkig droogt de zon in tien minuten alles op en kunnen we droog naar huis alsof er nooit een watergevecht heeft plaatsgevonden...
Niet "We allemaal" naar huis natuurlijk...
Deze juf staat nog een batterij aan korte onverwachtse overleggen te wachten...
Gaat de een net weg, staat de ander alweer in de rij.... iets met leerling ondersteuning... iets met taal... iets met administratie... iets met logopedie... iets met therapeuten....
Behalve dan die ene verjaardagspagina die ik online maak voor die jarige leerling van morgen....
Geloof maar dat die morgen jarig zal zijn!!!!....
Van... nu maar huis....
He nee... nog even langs mijn vriendinnetje... even bakkie koffie doen...
Ze is gelukkig thuis en heeft een collega vriendin op bezoek... dubbele gezelligheid dus....
Ze hebben net vakantieplannen besproken en geboekt....
We wisselen gezellig vakantie verhalen uit.... we kijken naar online kleren (van die lekkere vrouwen dingen dus)....we praten over werk ... maar dan moet ik toch echt naar huis...
Willem en zijn meiden wachten.....
En de buurvrouw ook, zie ik als ik aan kom rijden...
"Schiet het al op met de tuin buurvrouw"....?
Kijk eens aan.... vandaag is het beton gestort...
Maar euh buuf... heb je die grijze lucht gezien...?
Dat wórdt dus zeil halen....
Van... macaroni a la Willem op het menu... altijd lekker...
En dan veel praten....over toekomst.... over leeftijd.... over keuzes en beslissingen.... over twijfel... over dromen en realiteit... over recht en onrecht.... over wel of niet... over jezelf trouw blijven.... over jongere generaties...
Pffft wat kunnen wij toch praten....
Appje van een collega van weleer om daar te komen eten zaterdag.....
Telefoontje met de zieke vriendin die net dinsdag weer een chemo doorstond.... maar ja... wat heet doorstaan als je bijna niet meer op je benen kan staan....
En dan is het wel weer welletjes....
Mijn bed lonkt...en ik trap direct in haar verleidingen....
Stelde ik vroeger slapen zo lang mogelijk uit... tegenwoordig slaap ik hoe vroeger hoe liever...
Leeftijd doet gekke dingen met je zullen we maar zeggen....
Maar pfffft wat is het heet.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten