Vandaag is de langste dag dus na vandaag worden de dagen weer korter....
Vandaag gaat Willem oppassen op zijn kleinkinderen waar hij al om half 8 moet zijn en daarvoor dus om kwart over 6 de deur uit moest....
Ik hoorde dan ook al heel wat gerommel en gerammel vanmorgen om 5 uur....
"Dit is de laatste keer dat ik oppas" hoorde ik ook tussen het gerammel en gerommel grommend door...
Maar ach... wie zegt er nou wel eens niet dingen op de krankzinnig vroege ochtend waar hij later spijt van heeft...
Van... sorry Willem... ik slaap nog even door met uw wel of niet goedvinden...
Dat hij weggaat hoor ik al niet eens meer...
Ik vind alleen nog halfvolle voerbakken van de honden als ik beneden kom en zijn koffiekop op tafel...
De koffiepad in de Senseo is nog half warm...
Als ik in de auto stap om naar school te gaan, is Willem al in Brabant...
Van. . het is gezellig op school...
Iedereen heeft goede zin en is goedlachs...
Ook de kinderen zijn weer anders dan gisteren....
De ervaringsles van vanmorgen gaat over Mexico...
Wat komt er uit de koffer...?
Sombrero's... sambaballen.... Dorito's smullen met salsa saus...
De kleuters vinden het geweldig...
Sommigen kruipen zelfs in de koffer...
Ik snap ze... ik wil ook wel mee...
Van... het weer is grillig...
Dan is het weer fris... dan schijnt de zon... en het volgende moment is er een windvlaag die het zand in je ogen waait...
Omdat de stemming buiten omslaat, ga ik maar gauw weer naar binnen...
Van... binnen keert de rust terug...4 leerlingen aan het kleien...2 met scheerschuim... en 2 met bellenblaas...
Hoe mooi is het dat er ineens gericht contact is als ik de bellen blaas na het noemen van de naam van de kleuter .... en het omkijkt...
En dat het zelfs, als ik heel langzaam de bel groter laat worden, een handje uitsteekt om in de bel te prikken...om daarna een grote lach op zijn gezicht tevoorschijn te toveren...
Na een half jaar... twee weken voor de zomervakantie, is het dan toch gelukt...
Van... ik heb me vaak machteloos gevoeld omdat ik de kennis mis om optimaal te kunnen inspelen op deze kinderen..
De affiniteit is er wel maar de kennis ontbrak...
Ik ben ook maar een simpele leerkracht... met genoeg diploma's van diverse studies in huis... maar hiervan weet ik nog te weinig...
Machtig mooi om te zien dat als je intuïtief te werk gaan, de beste methode blijkt...
En ik gaaf om, vlak voor zo'n leerling naar de gespecialiseerde klas gaat na de vakantie, dat je zelf toch ook nog wat hebt kunnen bereiken...
Van... en och.. kijk nou toch de andere kleuters... ze hebben hun klei neergelegd en kijken ademloos naar wat er tussen hun klasgenootje en de juf gebeurd...
Ook zij zien hem voor het eerst reageren...
"Goed zo... pak hem maar..." hoor ik er eentje enthousiast zeggen...
En dan moedigen 4 kleuters hem aan...
Toch ook nog iets van groep spirit dus...
En hoe moeilijk was dat in een groep met 4 verschillende niveaus te bewerkstelligen...
Van... zo zie je maar... ze vinden hun eigen weg...
Op momenten dat je het niét verwacht...
Jammer dat het al tijd is om naar huis te gaan... ik had nog wel even door kunnen gaan...
Mooie bijzondere klas... die me nog heel lang, zo niet altijd, bij zal blijven...
Want niet alleen zij leerden... ik leerde ook... en hóe!!!...
Van... nu de groepsindeling vergadering nog...
Wel is het nog even lachen om alle nieuwe groepsnamen...
Hadden voorheen de groepen de namen van de leerkrachten die de meeste dagen van de week voor die groep stonden, nu krijgen de groepen namen van dieren, van vormen, van bloemen en van planeten...
Zelf heb ik gekozen voor de naam bijen... steek uitdelen... steekje los...honingzoet.... een bijenkorf ipv klas... mijn eerste stage ooit op kleuterschool de gonzende korf in Doorwerth.... enz...
Ik vind het best toepasselijk...
Van... op naar huis...
Nog even na babbelen met een collega die allemaal nieuwtjes heeft, maar dan toch echt op huis aan...
Niet vergeten hondenvoer halen...
Oei.. kom Willem tegen die Chinees gaat halen want de meiden zijn er...
Neej... jakkes.. niet weer Chinees...
Weet je wat.. ik haal gerookte zalm en sla en ga mezelf een broodje zalm maken...
Vette vis is goed tegen artrose zeiden ze toen... en aangezien ik niet meedeed aan de haring party op het kliek feest, omdat ik geen haring lust, is het nu mijn tijd voor vette vis...
Van... grrrrr... dat eeuwige voetbal....
Gelukkig.... mijn zus belt.... natuurlijk naar aanleiding van de sterfdag van mijn vader...
Ja dus....
We halen herinneringen op...
Herinneringen die steeds overduidelijke minder fijn waren dan we toen dachten...
Altijd voelden wij ons verantwoordelijk voor het welzijn van onze ouders... zo klein als we waren al...
Als wij nou maar lief... voorbeeldig... volgzaam.... voorbeeldachtig/ voorbeeldig.. representatief en voorkomend waren... en niet tegen hen ingingen... dan was het goed...
En alles moesten we begrijpen; zowel de oorlogstrauma's van vader als de Jappenkamp trauma's van moeder...de zaak aan huis... hun aanzien..
Altijd rekening houden met.... met alles...
Van... nu pas verwerken we... nu pas vinden we elkaar....nu pas is er een samen... mijn zus en ik....
En daar zijn we dankbaar voor.. al kwam het nog zo laat...
Het kwam niet té laat...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten