dinsdag 28 mei 2019

28 mei 2019

Dag van:
Maar weer eens een stakingsdagje tussendoor...
Nee... niet door mij....
Het openbaar vervoer....
En nou lach ik me suf...
Als de eerste sneeuw valt kent Nederland een complete verkeerschaos....
Nu is er een landelijke openbare vervoersstaking gaande..... er werd grote ellende op de wegen voorspeld...maar behalve de in het leven geroepen sociaal media hashtags om met iemand mee te mogen rijden..... was het een dag die qua verkeer nog nooit zó vlekkeloos verlopen....
Staken om de pensioenen op 66 jarige leeftijd te bevriezen...
En ik móet zeggen.... ik snap dat wel...
Dat gezeur over dat we dat ouder worden en dus best langer door kunnen werken....
Ja dat kunnen we wel... maar vraag niet hoe....
Want we worden wel ouder... maar niet gezonder....
Alles gaat gewoon door....
De rimpels die komen er niet later door...
De krakende knieën denken niet...'ach laat ik mijn slijtage even uitstellen, want ze moet nog even'...
Mijn huid verweert nog even snel als anders.... die leesbril daar kan ik allang niet meer buiten.... en van alle ellende trekt ook mijn tandvlees zich terug...
We worden dus gewoon ouder... net als eeuwen hiervoor....
We zijn alleen wat langer ouder... dus wat langer krakkemikkiger..... nóg gerimpelder....
En ja de medische wetenschap kan veel....
Ik word dus ouder met veel kunst (zonder vlieg)werk....
Kunstheup, kunstknie, kunstgebit, kunstklep, kunsthaar... we noemen het pruik of toupet...., kunstaders...
En we fröbelen er wat nieuws tussen... nieuw netvlies,  nieuw trommelvlies....
Of we maken gebruik van nep... nepwimpers en hulpmiddelen...
Naast botox en andere liftende methodes of smeerseltjes hebben we ook de mechanische hulpmiddelen... tillift  traplift, scootmobiels, rollators.... rechtop sta stoelen...postoelen... en de nodige rekjes om je aan op te trekken...brillen, gehoorapparaten etc.
Voor ieder afwijkinkje, stoornisje, kwaaltje of pijntje... een medicijntje....
En ik ben er blij mee hoor... heus wel... maar...... ik krijg ondertussen het idee dat je verplicht oud móet worden....en vooral oud móet blijven...
Je zou toch intussen langer ouder zijn dan jong....
Van... maar als dat dan móet... dan graag op een leuke manier.... en die manier bestaat niet alleen uit werken....
Gun me alsjeblieft nog wat tijd om op een redelijk normale manier een reisje te kunnen maken zonder dat mijn enige uitzicht die van de Rijn of de Donau vanuit de Zonnebloem boot van het rode kruis is....
Of zonder dat mijn enige reisoptie een bejaarden busreis naar Lourdes is....
Trouwens... dat water van de bron van de heilige Bernadette mag dan mensen genezen hebben.... maar jonger dan ze erin gingen,  heb ik ze er niet uit zien komen....
Dus.... mijn zegen heeft het openbaar vervoer....
De halve wereld klaagt over de oudjes achter  het stuur... en die chauffeurs willen ze maar door laten gaan....
Kromme wereld....
Van.... weer een avondje Roland Garros voor de buis...
Federer laat nog op zich wachten...
Maar hoe gaaf is het als ik Instagram open en foto's van Federer (ik volg hem) door de blauwe slierten en de spiegelruimte van het Louis Vuitton museum zie...
Eigenlijk precies dezelfde foto's die wij er die weken geleden maakten...
Zelfs van dezelfde indrukwekkende schilderijen ruimte...
Alsof we precies dezelfde smaak hebben....
Van... maar eigenlijk zie ik hem het liefst op de tennisbaan...
Ik ben intussen dat aaaaah.....oeeeeeeh...van die dames wel weer zat....
Liever erger ik me aan de dwangmatige trekjes van Nadal....
Al moet ik zeggen dat ik daar ook niet lang naar kan kijken...
Je zal toch top tennisser zijn en dan dwangmatig voor elke opslag aan je neus, je oor en je kont móet krabben.... keer op keer op keer....en dat op tv...
Zonder ook maar één keer je handen tussendoor te wassen.... jasses....
En dan tussendoor ook nog je banaantje eten...brrrrrr....
Van... maar goed... alles liever dan die orgasme fakende dames....
Verder stelde vandaag weinig voor....
De regen kwam met bakken uit de hemel....
We konden dus niet buiten spelen met de kinderen... en moesten er wel doorheen om naar het zwembad te gaan.... waarna zwemmen eigenlijk niet meer nodig was want doorweekt waren we toch al....
Van... en vandaag is het drie jaar geleden dat mijn collega vriendin de rust nam,  waar ze al haar hele leven naar op zoek was....
En elk jaar denk je daar toch weer aan ....
Ik heb er veel van geleerd....ook al kon ik het me zo moeilijk voorstellen als ik van mijzelf uitging....
Toch kan een leven voor sommige mensen heel uitzichtloos zijn....
Zó uitzichtloos dat je zelfs als jonge moeder geen keuze hebt dan alleen dat einde dat rust geeft....
Maar ik mis haar nog steeds....
Ik dwaal daarom maar even naar haar nog steeds bestaande Facebook pagina.... met de profiel foto van de door mij gebreide babyslofjes op onze vogel waterbak in de tuin...
En ik stuur een hartje naar boven.....
Dus wat dat gevoel betreft waren al die 'tranen' uit de hemel vandaag niet zo erg....


Geen opmerkingen:

Een reactie posten