En gewoon moeten werken...
Wakker gemaakt worden door de liefste met een mooie kaart en nog mooier gedicht....
Maar vervolgens wel zijn brood moeten smeren...
Van... samen super verward... moe..... van de wap.... van een emotievol en intensief weekend....
Geen rust of "even bijkomen" momentjes....
Van alles vergeten.... van de hak op de tak springen... alles door elkaar doen...
En dan tijd om te gaan....
Van... op je werk komen....
En.... natuurlijk..... eerst koffie....
Lang leve de conciërge die de apparaten al schoon gemaakt heeft op de vroege ochtend....
Maar hé... wat raar... de automaat geeft een andere taal aan....
Eén druk op een knop en de conciërge heeft hem weer op Nederlands...
Ja we hebben slimme leerlingen die snel door hebben hoe apparaten in elkaar zitten....
Maar ach.... als het om koffie gaat, kan ik zelfs Pools lezen.....
Van... kun je even helpen Wampie.....
Natuurlijk.....
Maar ook ik kom er niet uit....
Tien stappen verder.... ach Wampie help even.....
Natuurlijk....
En dit keer kan ik daadwerkelijk helpen....
Van.....zulke dingen voelen goed.... weten dat je nog nodig bent....
Deel uit te maken van een groter geheel...
Ik vind het een mooie verjaardags gedachte.... en blij loop ik verder
Cadeautjes...... hé een cadeautje op mijn bureau.....
Aaaaah wat een gave binnenkomer....
Heeft mijn collega aan gedacht....
Zulke dingen voelen goed... niet vergeten worden....
Iemand die aan je gedacht heeft....
Ik vind het een mooie verjaardags gedachte.... en stralend ga ik verder....
Er is genoeg te doen om voor te bereiden want dat is er het weekend niet van gekomen.....
Van..... en dan nog een collega die met een presentje binnenkomt... en notabene zelfs een vader.....
Nu vieren we in de klas geen juffen verjaardagen.... veel te veel prikkels....
Maar dit is toch wel leuk....
Eerst zo'n cadeautje waarvan je altijd denkt in de winkel 'dat is een leuk ding', maar het vervolgens nooit voor jezelf koopt...
Het tweede cadeautje van vader en zoon, om de stralende snoet van de kleuter....
Van..... nu komen ook de rest van de collega's die er lucht van gekregen hebben (middels der briefing) dat ik jarig ben....
Zulke dingen voelen toch goed....... niet dat door mij zo gevreesde gevoel van middelpunt zijn.... maar gewoon gezellig 'wij zijn blij met/voor jou'..... ik vind het een mooie verjaardags gedachte.... laten we maar snel aan het werk gaan....
Van... Instagram loopt vol felicitaties....
Facebook stroomt vol middels tijdlijn berichten, verjaardags teksten en toegevoegde verhalen of zoiets...
Het is niet bij te benen...
LinkedIn, inbox, sms, e-mail, Whatsapp....
Je hoofd loopt om op zo'n dag als vandaag....
Als je het niet bijhoudt.... en dat kan ook niet elk uur als je werkt.... loop je zo achter dat je uiteindelijk een kwartier bezig bent om die felicitaties te lezen, te liken en ervoor te bedanken....
Zoiets van..HELP sociale media....!!!!
Van... in de pauze in het omliggende bos, even de rust opzoeken....
Maar zoveel in je hoofd hebben zitten dat je zelfs de vogeltjes 'lang zal ze leven' hoort fluiten....
Van.... ik ga niet naar de naschoolse bijeenkomst... mijn hoofd zit vol....
Rustig aan mijn bureau zitten en me even op mijn werk richten....
Het lukt maar moeizaam.....
Van... dan maar naar huis....
Niet wéér uit eten....
Zelf koken want ook de Chinees is gesloten....
Van.... en wat me nooit gebeurd... maar op mijn verjaardag dus wel.... het eten mislukt....
De taco's zijn niet te eeeeeeeten.....!!!
Dan maar het restje kippensoep van zaterdag....
En een ijsje....
Van.... de telefoontjes regen....
De een na de ander....
Zo ook.... mijn beste dinnetje.....
En ik hoor iets in haar stem....
Zij heeft nog veel emotievollere tijden achter de rug en voor de boeg dan ik.....
Zusje overleden... zoon trouwt..... dochter trouwt... confrontatie met ex.... kleinkind op komst....
En ze kan niet eens nu naar mijn verjaardag... en gisteren kon ze ook al niet mee...
En nu heeft het hoofd van de afdeling haar een week vrij gegeven om bij te komen..... en haar fiets (haar heiligdom) doet raar....
En hoe moet dat nou....
Van... ik dacht het al.... daar is iets mis...
En dan die heerlijke overdonderde blik... en tranen.... en 'maar ik moet eigenlijk naar jou... en nou sta je hier'..... snik....
Zulke dingen voelen goed.... iets voor een ander doen.... terwijl je zelf jarig bent....ik vind het een mooie verjaardags gedachte....
En zo lig ik dan op bed... de dag aan me voorbij aan het laten gaan....
Verjaardags gedachten......
Voor iemand die niks met verjaardagen heeft, vind ik dit een hele winst....
Vreemde verjaardags gedachte 'winst'.....
Laat ik het maar ontwikkeling noemen... voelt beter....
Maar goed... het waren wel voorbij gekomen bewustwordinkjes vandaag....
Raar dat je daar op je verjaardag dan weer mee bezig bent....
Van... het was veel aandacht.... maar verdeelde aandacht....
Kan ik toch beter hendelen geloof ik....
En het voelt fijn... te weten dat mensen om je geven....
Dat je niet bent vergeten....
Waarvoor.... enorm veel dank!!!!!!!!!!!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten