10 mei 2019

Dag van:

Bijzondere leeftijd
Bijzonder mens
Worstelend
Met wie en wat
En hoe en waar
Met binnenste
En buitenste
Met nu
En hoe verder
Met ik
En zij
En die plek
In een
Soms niet te begrijpen
Maatschappij
15 jaar
En alles
Ligt nog open....
Lieve Isa
Oudste kleindochter
Zij die me de titel oma
Het eerst gaf
Op die 10e mei
Ver weg
En toch heel dichtbij
Ik wens je
Een leven
Zonder al teveel zorgen

En antwoorden

Op al je vragen

Maar het hoeft
Niet vandaag hoor
Het mag ook best morgen....


Van..... al 15 jaar oma.... eretitel....
"Mam", zei mijn dochter onlangs...."het wordt nu wel confronterend hoor, nu Isa al zo oud wordt"...
Zelf was ze 17 toen  ze moeder wilde worden....en werd....
Wat ik toen dacht was toen....
Nu zie ik een dochter die de beste moeder werd die ze kon zijn....!
Toch was toen wel een dingetje.....
Zo graag had je het anders gezien voor je kind  als moeder....
De opvoeding nog lang niet klaar... en toch eigenlijk ook wel....
Mij hoor je altijd zeggen ' tot hun 12e kun je er van alles in stoppen.... daarna gaan ze het zelf doen'.....
Ze filteren dát wat ze van jou vreselijk vinden eruit.... stoppen dát wat ze om zich heen zien en nuttig achten erin.... en zo wordt het een mengelmoes van 'jezelf worden'.....
Iets met... afstoten en aantrekken.... weggooien en meenemen....
Elke nieuwe ervaring wordt weer meegenomen... je leven herkaderd.....
Van... en als je kinderen dan geboren worden, herleef je bijna alles weer zelf....
Van... toen mijn kinderen 15 en 18 waren, begon ik mezelf na de scheiding pas echt goed te leren kennen....

Och wat had ik het ze nog graag meegegeven....dát wat ik toen leerde....
Toen dacht ik nog 'te laat Wampie'...
Nu weet ik dat je nooit té laat bent.... slechts een beetje later....
Ook van hoe je het nu doet pikken ze toch nog heus wel wat op....
Van... maar enfin... de eerste kennismaking met mijn kleindochter liet dus even op zich wachten....
Niet lang hoor..... een paar weken....
En voor allebei de meningen was tóen wat te zeggen,  weten mijn dochter en ik nú...
Zij had het echt nodig.... en mijn moederhart was onterecht maar begrijpelijk bezorgd...
Dat zijn van die dingen in het leven van "als ik het allemaal van te voren geweten had dan...."
En werden dat je dan toch nog heel veel op dezelfde manier gedaan had....
Het aller aller mooiste van de opvoeding.... zeg ik nu achteraf.... is dat je fouten maakte....
Omdat dit er nu voor zorgt dat je kinderen ze zelf ook mogen, durven... maken...
Ach... en wat heet fouten.....
Minder slimme keuzes.... ongemakkelijke beslissingen.... toen belangrijke meningen... dat was het eigenlijk meer....
En... dat al die keuzes, beslissingen etc. gemaakt werden uit liefde.....
Hoe stom of mis... of nodig in die tijd/fase in je leven dan ook.... maar altijd uit liefde....
Van..... kom aan... voordat we gaan feesten pak ik eerst eens dat projectplan aan dat ik moet schrijven voor de nieuwe woordenschat methode op school...
Ik was er al aan begonnen en tijd geleden maar hik er tegenaan om verder te gaan...
Nu de koe maar eens bij de horens vatten...
Drie uurtjes stug doorwerken en er dan genoeg van hebben...
Van... mijn eigen verjaardag maar eens regelen....
Kaartjes bestellen.... gelukkig met fikse korting.. want het is nogal wat om met de hele familie naar het dolfinarium te gaan...
Lijkt bijna wel een compleet schoolreisje....
Dan de uitnodiging maken....
Wat zullen ze verrast zijn....
Van... nu dat stokje afbreien....
Het is toch wat dat de eerste berichten zijn dat je een meisje krijgt, maar een aantal weken verder blijkt dat je een jongetje krijgt....
Enfin... laat ik maar op traditioneel blauw overgaan dan.... en al het roze uithalen....
Van.. niet vergeten de cadeautjes voor Isa in te pakken...
De katten pinata en de grappige kattenboekjes....
Van..... nee hè... compleet vergeten dat de cv ketel onderhoudsmonteur vandaag zou komen....
Heb de bel ook niet gehoord toen ik boven bezig was....

Wat een oen ben ik ook....
Maar weer bellen voor een nieuwe afspraak.... de tweede keer al....
Van.... op naar de stad.... eten bij de King of India...
De feest familie staat al te zwaaien bij het prachtige kunstwerk feestaardvarken.....
Even later zitten we gezellig aan de gereserveerde tafel omringd door zalige Indiase geuren...
De cadeautjes vallen in de smaak...
Maar oma... je wil toch niet serieus dat ik hier een pinata kapot ga slaan hè....
Ook ik word al verwend met cadeautjes alvast voor mijn verjaardag...
Lieve aardewerk vogeltjes...
En wat hebben we ongelofelijk plezier....met de expressieve Britt.... met de soms niet te volgen Isa....
De moppen vliegen over tafel... geen gewone moppen... want die snapt Isa vaak zelf niet... maar intelligente nadenk moppen.... met verrassende ontknoping... vaak in Engels verteld....over biomassa en 'genes'... of waren het nou jeans....
Van.... Indiaas eet je niet vaak... maar allemensen wat is dat smullen...
Het vuurwerk en de happy birthday song is aan onze puber niet besteed....
Rood hoofd... handen voor het gezicht... maar oh zo'n big smile daaronder....
Wat geniet ik toch van pubers....
Van.... nog even 'spelen' op het aardvarken ... en uit is het met de pret....
De feest familie gaat nog een logé ophalen en wij keren huiswaarts...
Het was weer eens een gezellige avond...
"dhanyavaad" (धन्यवाद्)  ofwel dankjewel
Spreek uit thunjoevod