4 december 2021

Dag van:

Het is 4 december en Haarlem wacht op jou

Oma was voor 't feestje al dagenlang in touw

Lootje werden getrokken via lootjestrekken.nl

En dan komen de verlanglijstjes, ach gewis ken je dat wel

Met hele lieve bescheiden wensen

Van grote en van kleine mensen

 Vanaf dan werken oma Sinten zich krom

Bestellen cadeautjes via bol.com

Lopen winkels in en uit

Bestellen via Amazon tot besluit

En de Action niet te vergeten

Omdat ze daar ook van cadeautjes weten

Losse cadeautjes voor in de zak

Maar ook surprises, veel geknip en geplak 

Stoomboten moesten het worden

Want zoals we op het Sinterklaasjournaal hoorden

Was het pakjesruim gesloten

En zo werd er dus besloten

Extra hulpboten te leasen

Om kindertjes in Haarlem mee te pleasen

Want geen cadeautjes dat heeft stennis

En is je reinste heiligheidsschennis

Enfin... en zo togen we dus naar Haarlem vanmiddag....

"Ik gooi de surprises wel op de achterbank" zei mijn hulppiet nog terwijl ik nog achter m'n kop koffie zat...

"Wampie!!!!!!!! het past niet......."

Dus ik door de regen naar die achterbank....

Wat past er niet Willem?.....

Met die vlag erop is die surprise te hoog... past niet door het portier....

Tadaaaaaa ... niet alleen wat betreft ruimtelijke oriëntatie scoor je nul Willem... je ruimtelijk inzicht is eveneens zeer beneden peil....

Kijk als je eerst die vlag schuin door het portier doet, past ook het cadeau....

"Oh ja!!"......

Dus zijn we onderweg... en alles past.....

De auto waar van alles ineens aan mankeert; donderdag de accu, radio, klok en lampje... gisteren de portieren die niet meer open wilde en de stuurbekrachtiging die het lootje legde.... mankeren vandaag de klok en een geel lampje...

Maar na het tanken... zomaar twee cent goedkoper dan gisteren... mazzeltje.... knipperen er geen lampjes meer en doet alles het weer....

En stilletjes vraag ik me af of ze niet gewoon autoauto's meer kunnen maken die gewoon rijden....

Auto's zonder sensoren en boordcomputers maar gewoon zo'n ding op vier wielen met een motor....

In Haarlem staan al twee snoetjes door het raam te turen....

Wat een heerlijk gezicht....

En de armen gaan juichend omhoog als ze ons zien aankomen... 

Alsof we Sinterklaas en Piet zelf zijn, worden we onthaald....

De zelftesten liggen op tafel... kijk oma we hebben niks ..

Wij ook niet grote schatten antwoord ik....

Wat hebben we geluk hè oma....

Ja lieverds... dat hebben we....

(En laat dat alsjeblieft zo mogen blijven)...

Het feest kan beginnen....

De openhaard knappert op het grootbeeld scherm...

Pepernoten en schuimpjes sieren de tafel en de chocomelk staat klaar ..

Iedereen zit gezellig rond de berg pakjes en surprises...

Het lijkt wel een tableau vivant uit de jaren '40....

Het uitpakken kan beginnen...

Pakjes met een lach... met een traan... pakjes vol ontroering of met luid gejuich ontvangen.... en één prachtig gedicht... van een vader voor zijn zoon....

Het spel dat speciaal gemaakt is met karikatuur pionnen van mijn kinderen en kleinkinderen valt enorm in de smaak... wat een vondst van bubblydoo....

Ze herkennen zich er direct in en er wordt om het hardst gelachen als ze lezen wat de karikaturen voorstellen....

De hondenkalender voor Willem en de gepersonaliseerde kandelaar voor schoondochter lief, oogsten ontroering.... net als het boek der filosofie voor zoon Robbert....

En de kleinkinderen... ach wat zijn ze blij met hun respectievelijk Mario en knutsel spullen....

Zelfs aan de konijntjes is gedacht, die met smaak hun knabbels eten...

En wat worden oma en Willem verrast met een huiscamera zodat ze als ze weg zijn, de honden in de gaten kunnen houden...

Dan gaan we heerlijk aan de soep... zelfgemaakte

anders kust oma het liever niet....

De kleinkinderen nemen dan weer een hap om meteen weer te knutselen en te bouwen... hap.. bouw... hap knutsel... hap... bouw... hap... knutsel....

Wel jammer dat we na een kleine vier uurtjes alweer weg moeten...

Maar met de reis inbegrepen zijn er dan zeven uurtjes voorbij en langer kunnen de hondjes niet alleen blijven...

Voor het eerst die dag is er teleurstelling te zien...

Hè... oma en Willem moeten jullie echt al weg....

" wanneer komen jullie weer?"....

Tja... en dat dát sneller is dan ze dachten blijkt een paar minuten later... als Willem twee straten verder vraagt " heb je alles?".....

Oh gut... m'n telefoon...!

Ik zet de auto neer... graai in de tas.... nee geen telefoon....

Toch reageert mijn auto telefoon wel....

Vreemd...!

Toch maar even terug rijden...

"Goh oma.. zo snel bedoelden we niet hoor".....

Binnen bij de kinderen ligt de telefoon ook niet....

Maar waar is de telefoon dan...

We zoeken nog een keer de tas door... we mesten de auto uit... nergens....!

En dan gaat er een lichtje bij me branden...

Als de auto wél reageert op mijn telefoon... dan móét hij toch heus hier in de auto zijn.. en we hebben alles doorzocht, maar niet de zak van Sinterklaas waar we ons gekregen cadeautjes in stopten...

De zak gaat op z'n kop én.......

Ja hoor.... tussen het vogelhuisje en het nieuwe houten spelbord Kezen in.....

Ten tweede male knuffelen we iedereen en daar gaaaaaan we weer....

Er wordt nog heel wat nagepraat in de auto over de gezellige middag.... en een uur en drie kwartier later staan we weer bij de eigen voordeur.... en springen de honden ons bijna ondersteboven...

Dit was het voor het laatst een feest met nog een Sinterklaas gelovige...

Volgend jaar kent ook zij de waarheid...

Maar het Sinterklaasfeest zal uit zijn naam met zijn prachtige bedoeling,  bij ons nooit verloren gaan.... écht niet!!.....