22 december 2021

Dag van: 

Oké... een wekker... daar reken je dan even niet op hè na een nacht op vier ibuprofens, en een bovenkaak die voelt alsof er tien bulldozers overheen gereden zijn,  om daarna, toen ze boel niet om kregen, er ook nog een sloopkogel tegenaan  te beuken......

Maar hij ging écht af... om tien over zes....

Mijn tong voelt 6 hechtingen...

De smaakpapillen op die tong proeven geronnen bloed...

Mijn hoofd zegt 'liggen blijven of kotsen'.....

Mijn benen doen 'opstaan'....

Ofwel mijn benen en hoofd communiceren op de één of andere manier niet goed samen....

Waarschijnlijk omdat die kaak daartussen zit...

Dat zal het zijn...

De rechter bovenkaak zit vol kortsluiting....

Maar goed... ik sta recht overeind....

Ik wankel naar de badkamer....

Noodopvang bonkt het in mijn hoofd...

Ik vraag me op dit moment alleen af 'voor wie?'.....

Ik krab mijn ruiten van de auto schoon.... ook dat nog.... en ik rij

naar school....

Maar goed dat mijn benen mij vanmorgen uit bed hielpen want de hulp in de noodopvang is hard nodig...

We missen namelijk een paar mensen...

Ik sta dus niet in mijn eigen unit te werken maar in de buurunit....

Wel heel gezellig met een oergezellige leeftijdgenoot collega....

Nee heus... dan valt er nog eens wat te klagen.... maar vooral voel je je dan ook door elkaar begrepen...

Bloeddrukje... suikergehaltetje.... overgangsverschijnseltje...... hartkwaaltje..... etalagebeentje...... pensioentje..... lief mannetje/ lastig mannetje.... we hebben heel wat te beppen....

En dan tussendoor met de kinderen bezig zijn...

Oh ja... en het kerstpakket ophalen....

De meningen over het pakket zijn dit jaar zeer verdeeld zal ik maar subtiel zeggen... maar ik ben er content mee...

Ik neem nog maar eens twee ibuprofennetjes of zal ik in verband met de  zwakke maag nu overgaan op de paracetamolletjes.....?

Enfin... het moge duidelijk zijn, hoe gezellig ook, ik worstel me door de ochtend... door de middag (brood in je mond laten weken omdat je niet kan kauwen heb ik ook nog geleerd vandaag)..... en dan is het weer tijd om naar huis te gaan....

Ik zit nog niet mijn luie fauteuil of ik slaap....

En natuurlijk wordt je dan wakker door...."ga je al koken... ik heb honger"....

Dit keer bevat het kerstpakket geen etenswaar behalve dan de dure chocolaatjes die ik meteen in Willems strot douw..... en waar ik zelf niet de minste behoefte aan heb terwijl je toch zou zeggen dat chocolade smelt in de mond en je er geen moeite voor hoeft te doen met kauwende kiezen die je tijdelijk niet ter beschikking hebt....

Willem geniet echter en ik krijg er zowaar een zoen voor

terug...

"Je gloeit" schrikt Willem....

Zelf had ik al zo'n vermoeden in ontkennend stadium...

Nu valt er echter niets meer te ontkennen...

Ja ik heb koorts.... en ik voel me belabberd...

Maar jongens... kom op... een groot voordeel... ik weet dit keer zeker dat het niet door Covid komt...

Een behoorlijke geruststelling dus....

Moet er ook niet aan denken dat er nu een zelftest wattenstaafje via de neus ook maar in de buurt van die kaak komt....

Tot overmaat van ramp speelt Feyenoord vanavond alwéér....

Geen afleiding op tv voor mij dus...

En als je denkt dat het afgelopen is komt het sportgala er achteraan...

Één troost... Max Verstappen is sportman van het jaar...

En dus nu.. met nog maar eens twee ibuprofen én een maagbeschermer... m'n bed in... en voor morgen afmelden....geen noodopvang....

Nou ja.... alleen voor mezelf dan....