Een grote rivier door een stad waar ooit Vikingen in hun typische schepen overheen voeren om het kleine eiland van de Galliërs te veroveren....
Waar Romeinen grote paleizen bouwden die er heden ten dage nog staan...
Wat door zo'n beetje de halve wereld is veroverd voordat het haar eigen identiteit kreeg....
Waar de talloze bruggen en bruggetjes je helpen de oversteek te maken van waar het ooit begon naar waar het later werd en nu is...
Overal terrasjes waarop de te kleine rieten stoeltjes geen weet hebben van anderhalve meter....
Waar men hand in hand loopt over grote boulevards, langs linkeroever en rechteroever.... onder de vele bomen die roze in de lente kleuren en rood, geel in de herfst...
Waar de muziek in grote zalen of piepkleine theatertjes maar vooral op straat en ondergronds te beluisteren is....
Waar de kerken nog naam en faam kennen...
Waar de geschiedenis het nu is en elke leider van het land een stukje toekomst toevoegt door alweer een imposant gebouw neer te zetten....
Waar men zijn doden bovengronds begraaft.....
En men zijn iconen eert.....
Waar het bruist en leeft en je geen tijd hebt om die dood te ontmoeten....
Simpel door die stad slenteren... en plekjes met een verhaal bezoeken.... in die stad die zoveel verhalen te vertellen heeft...
Hoe kan het ook anders.... Willem en ik kijken naar "Chansons"....
Matthijs van Nieuwkerk en Rob Kemps die al dan niet gearmd als boezemvrienden door de stad van licht en liefde lopen....
Op zoek naar het verhaal achter het chanson en meer nog achter de chansonnier.....
Ik zou willen dat dit programma nooit zou eindigen....
Vandaag besef ik me ook eens en temeer dat deze stad niks meer nodig heeft dan dat wat het al is, om je erin te kunnen verliezen...
Parijs....!!!!!
Zijn straatjes, boulevards, kunst te kust en te keur, culinaire verwennerij, muziek van oneindig veel allure, van haute couture tentoongesteld in, door kroonluchters, fel verlichtte zalen tot evenzo excentrieke sac de chiffon (voddenbaal) onder de graffiti beschilderde bruggen....
Waar zelfs ouderdom de glans van haar jeugd niet verliest
Stad van gespleten leven... eentje onder en eentje boven de grond....
Stad van betaalde en onvermijdelijke erotiek....
Van mondaine charme tot verslonsde wereldvreemdheid....
Stad van opgewekt bonjour en hartverscheurend au revoir.....
Bij de aftiteling wil ik dat het alweer vrijdag is....
Gouden formule....
Wat je nodig hebt is een stad... en muziek herinneringen....
En dat is alles....
En wellicht zouden meer steden dit kunnen delen... Lissabon met haar fado's... Barcelona met de flamenco of Rome met de stem van Dalida....
Maar dan nog.... geen stad zou het halen bij Parijs....
Nog drie weken voor de herfstvakantie begint....
Nog drie weken om te bedenken om dan maar één drankje voor alle bruiloftsgasten te skippen maar dan wel naar Parijs te kunnen...
Nou oké... en een worstje op de bbq minder dan....
Wat is wijsheid...?
En ach... bestaat er wijsheid als je aan Parijs denkt...?
Prachtig programma. Roept ook bij mij herinneringen op. Knuffels
BeantwoordenVerwijderen