Hoe verdrietig kan je zijn dat deze prachtige vakantie voorbij is, en dat je je liefste gekste verrassendste lieverd achter moet laten...
Maar hoe enorm blij kan je zijn als je je klasje binnenstapt en ál die blije gezellige lieve verwachtingsvolle snoetjes ziet....
Nou.... precies dat dus...
Die twee gevoelens gingen vandaag hand in hand....
Heengaan met een gezicht alsof je je laatste oortje versnoept hebt en terugkomen met een blij en opgelucht gezicht....
Wat ben ik toch eigenijk en gezegend mens dat ik twee van zulke heerlijke thuiskom omgevingen heb.....
En de dag zat nog vol verrassingen ook....
We werken over ik en mijn familie.....
"Papa is een meneer en mama een mevrouw en ik ben een kleuter"...
Nou wauw... dat weet jij goed....
Kijk ik heb hier foto's van jullie papa's en mama's.... zelfs een foto hier van een papa en mama die trouwen...
"Neeeeeee juf Wampie... dat is nep....alleen Jip en Janneke trouwen...."
(Oh oh juf.... dat wordt niks 1 juli volgend jaar één grote nepdag hahahaha......)
Dan komt die leerling binnen gereden, die ik het hardst
gemist heb en waar ik de meeste zorgen om gehad heb ik de vakantie....
gemist heb en waar ik de meeste zorgen om gehad heb ik de vakantie....
Hij glundert van top tot teen en houdt zijn hand ver voor zich uit gestrekt...
In zijn hand houdt hij een briefje...
Een briefje voor de juf....
Een briefje dat hij van de tandarts kreeg waar hij vanmorgen was.....
Een briefje voor zijn juf..... want de tandarts kent haar...
Zo trots is hij en zo blij....
En juist hij heeft dit zo nodig...
Schot in de roos lieve tandarts.... het was voor mij bedoelt maar och hoeveel meer heb je dit lieve mannetje geraakt en blij gemaakt....
En zo werd het een heerlijke dag.... waarin ik al mijn lunch crackertjes met smeerkaas en theeworst (ook ik op dieet dus) aan de kinderen gaf want "juf jij eet veel lekkerder"...
Tja... en dan deel je hè....
Waarin we verfden met rood, blauw en geel dat zomaar ineens oranje en groen werd als het door elkaar ging... en dus had de juf tover verf gekocht...
Waarin zomaar een Nederlander... met een voor buitenlanders onuitspreekbare naam...Botic vd Zandschulp.... in de kwartfinale van US Open kwam... en deze glansrijk verloor.... maar toch erg ver kwam voor een Nederlander....
Waarin Willem zo blij was dat ik weer thuis kwam... en misschien nog blijer was dat Nederland van Turkije won met 6-1.......
Waardoor natuurlijk wel de hele buurt wakker geschreeuwd was want de buitendeur stond open omdat het nog zulk lekker weer was....
Waarin we de bruidstaart voorbespraken.....
En nou ben ik geen zoetekauw.... maar oei wat wordt die taart lekker..... en bijzonder.... met wel 5 verdiepingen.....
En zo loopt alles door elkaar.... even geen ruimte voor dieptepunten....
Eventjes dan... want een levenspad verloopt nou eenmaal nooit vlak geplaveid......
Geen opmerkingen:
Een reactie posten