27 september 2021

Dag van:

Het is weer maandag en dus tijd voor het vervolg huwelijks organisatie...

En niets is zo veranderlijk als een bruidspaar "to be" .....

Zo ook wij.....

Van burgerlijk huwelijk in Arnhem naar burgerij huwelijk in Duiven naar derde en laatste definitieve wissel, het stadhuis in Oosterbeek...

Niet alleen omdat ik daar ben opgegroeid maar omdat mijn zus daar raadsgriffier is en zij de ceremonie daar zal leiden en de burgemeester zelf het laatste officiële stukkie zal doen....

Hoeveel mooier kan het zijn dan door je eigen zus getrouwd te worden....

Dan het muzikale gedeelte....

We gingen voor een accordeonist die de Franse sfeer kon brengen... het werd een saxofonist....

Of toch misschien Willems oude muziekvrienden van weleer....?

De laatste is herstellende van een nare ziekte....

De vraag zal zijn of hij op tijd is opgeknapt...

Nu alle gegevens van de getuigen boven tafel zien te krijgen...

En die reageren gelukkig direct...

Hup door de printer... en weer een officieel gedeelte dat weggestreept kan worden....

Maar genoeg geregeld voor vandaag...

Volgende week de rest van het entertainment en kijken wat er verder nog nodig is....

Oeps... bijna vergeten....

Jip hippe kip (dat laatste is een koosnaampje) vragen of ze ringendraagster wil worden....

Jip is mijn oud leerling en die mag absoluut niet ontbreken natuurlijk....

Dus draaien Willem en ik een vrolijk filmpje in elkaar om het haar officieel te vragen...

En natuurlijk zegt ze ja...

Nu hopen dat ze dát 1 juli niet tegen Willem zegt vóór ik zelf ja heb kunnen zeggen...

Ik ken mijn hippe pappenheimer kip immers....

Rust in de tent....

Nou ja... een PowerPoint voor de ouderavond van morgen in elkaar draaien dan...

En daar gaat altijd meer tijd in zitten dan je lief is....

Je bent zo weer drie uur verder....

Dat wordt weer een latertje dus morgen...

Maar niet getreurd... Willem kan weer een loempia halen...

Deze juf eet morgen pizza op school....

De eerste herfstverschijnselen vandaag...

Na een wat waterig zonnetje die de buien deed verluien, breekt een behoorlijke regenbui los....

De waterkou wordt voelbaar....

En na die eerste bui is het alsof de druppels de groene kleur van de bladeren afwaste.....

Het rood en geel wordt steeds meer zichtbaar en ineens blijkt, door de druppels die eraan blijven hangen,  de tuin vol spinnenwebben te zitten....

Lust voor het oog.....

Maar dat zeg ik altijd zo'n eerste zichtbare herfstdag...

Na een weekje vind ik het al niet meer zo lollig en verlang ik alweer naar de lente....

Ik kijk dan nu ook alweer uit naar die 21ste december als de dagen weer langer worden....

Dat 's morgens in half schemer opstaan.... en straks nog erger weer in het donker, da's niks voor mij....

Nee heus.... die panty's die je dan weer aan moet waarvan je de kleuren niet eens goed kan onderscheiden (zelfs niet bij kunstlicht) en dan met bruine panty's op school komt onder een jurk waar blauw onder had gemoeten....

Het zal niet de eerste keer zijn dat me dat overkomt hoor....

Ik stel daarom panty's dragen altijd zo lang mogelijk uit...

Maar tja... er komt zo'n moment dat je er toch aan moet....

Zal ik überhaupt die leuke wit blauwe jurk wel aan kunnen morgen...?

Maar wat moet eronder...?

Sandaaltjes dat gaat 'm vast niet worden morgenavond....

Laarzen wel maar een panty kan weer niet onder een zomerjurk..

Of zal ik me dan 's avonds toch op school maar omkleden...?

Nou... die tijd van het jaar dus...

Die overgangsperiode....

"Zeg moet jij geen boodschappen doen, het is half 5?"....

Och jee... hebben we hem weer....

Willem we hebben de wereld aan boodschappen in Duitsland gedaan zaterdag...

"Ja maar..... ik bedoel een vers stokbroodje voor morgenochtend en zo"...

Ahum ... en een zakje drop zeker want die van gisteren is alweer op....

"Ja en druiven en sinaasappels"....

En echt hoor.... zaterdag heb ik een hele grote zak sinaasappels en twee doosjes druiven gekocht...... en drop dus....

Maar goed... Willem doet dan ook aan héél heeeeeel speciale diëten....

De documentaire van Sinan Can "retour Kalifaat" maakt indruk vanavond....

Misschien niet eens zo zeer om dat kalifaat.... ja natuurlijk ook want er zijn vreselijke wandaden geschied door hen...... maar ik had het vooral zo moeilijk met het feit dat daar een soort van gewetenloosheid tegenover je zit die je zo graag wil laten inzien wat échte liefde is maar waar je niet bij kan doordringen....

Hoe kan iemand uit geloofsovertuiging geloven dat verkrachtigen, stenigen, onthoofding, opblazen met bommen een uiting van liefde is..... straffen uit liefde...?

Hoe vreselijk gefrustreerd moet Sinan zich gevoeld hebben.... hoe machteloos...?

Zo dichtbij deze mensen komen en ze niet kunnen laten inzien wat liefde werkelijk betekent.....

En dan zie ik die kalifaat vrouwen die in kampen zitten.... en hoe ze vertellen dat ze het écht niet wisten....

Maar het ergste is dat ik het vertrouwen niet kan vinden om ze te geloven terwijl ik dat zo graag wil... en omdat mijn geloof er wel zo eentje is van vergeving....

En mensen kunnen toch veranderen.... toch????

Of....?????

Heftige documentaire...waarvan ik sommige beelden niet kan aanzien en wegduik in mijn breiwerk....

Een breiwerk voor een nieuw leven terwijl ik, de beelden weigerend te zien, hoor dat onschuldige levens bruut afgenomen worden...

Er wordt gezegd "een documentaire met een waarschuwing"....

Ik denk alleen maar "met nóg meer een boodschap die een missie zou moeten zijn"....

Laten we in godsnaam in geweldloze liefde blijven geloven....  ook buiten gods naam....