Dag van:
Omdat er dood is geven we zin aan het leven....
Hoppa, Willem knalt hem er zo maar even in....
We hebben weer eens één van onze filosofische momentjes...
Natuurlijk ook omdat Willem de laatste maanden idolaat is van het boek 'de zin van het leven' van Fokke Obbema....
Na een hartstilstand gaat de schrijver op zoek naar de zin van het leven door in gesprek te gaan met gesprekspartners uit diverse beroepsgroepen en achtergronden...
Omdat er dus zoiets als 'dood' zou zijn, geven we zin aan ons leven...
Ik denk dat de denker des Vaderlands zou zeggen 'geven wij er betekenis aan'.....
En in eerste instantie zou ik bijna geneigd zijn om instemmend ja te knikken...
Maar ik bedenk me....
Ik geloof niet dat dit voor mij geldt....
Ik ben juist soms op zoek naar die zin, juist omdat ik er ben... door geboorte en zo....
Ik.... het resultaat van. dat ene zaadje en dat ene eitje....
Ik ben heus niet voor niks op deze wereld terecht gekomen....
Regelrechte toevalstreffer... maar niet voor niks....
Al zullen anderen daar dan weer heel anders over denken...
Of die gaan ervanuit dat toeval niet bestaat.... of ze hechten geen enkele waarde aan toeval...
Zoveel denkers zoveel meningen...
En zo zijn er twee benaderingen....
En zo zijn er dus ook weer twee waarheden want er bestaat geen gelijk in deze...
Willem denkt weer na....
"Wat jij zegt daar zit ook wat in"....
Nou zie je..... geen eenduidige waarheid dus...
Ik wil niet voor niks geboren zijn en jij wil niet voor niks doodgaan....
Echter het feit dat ik jaarlijks dat leven vier zou de zingeving al moeten weergeven.... terwijl jij al bezig bent om te rouwen....
Ik zeg... eerst zin geven, dan weet ik waar jullie straks om rouwen... terwijl jij rouwt om wat nog moet komen...
Het gaat er niet om om mijn gelijk te halen maar om uit te leggen hoe het voor mij werkt...
"Ja, maar juist omdat de dood er is en je weet dat je leven eindig is, ga je je leven zin geven om niet zinloos te sterven...."
Ik denk dat jij achteruit denkt en ik vooruit....
Het blijven leuke gesprekken...
Het zijn onze momentjes.... en alleen die zijn al zinvol... of je nou vooruit of achteruit denkt....
Mijn belofte om in de zon te gaan zitten heb ik enigzins waargemaakt....
Ik moest er wel een haakwerkje voor in de hand nemen....
En er was genoeg te zien vanmiddag buiten...
Nou zijn eenden altijd blij dat ze in het water liggen geloof ik.... maar vandaag waren ze extra blij...
Hoe ik dat dat dan merk?.....
Ze spartelen in het water bij extreem mooi weer....
Met de vleugels klapwiekend op het water...duik naar onder met flapperende zwemvliezen en weer reikhalzend buitelend naar boven....
Verder waren er de twee jongens die ik nooit eerder gezien had ...
Ze hadden het plan gevat te gaan zwemmen en een hangmat te hangen onder het bruggetje...
Eentje zwom.... de ander durfde niet.... ik meen ook dat hij de autistische jongen was.... de ander een soort stoere vriend met blond lang haar...
Afwisselend namen ze plaats in de hangmat totdat de zeg maar autistische jongen roept "Ik moet gaan... tot zo"....
Noch ik, noch de blondharige Samson figuur heeft hem terug gezien... en na twee uur wachten knoopte hij de hangmat los
en rende er zelf ook vandoor....
Dat de scholen weer begonnen zijn blijkt uit het feit dat kortstondig na drie uur de kinderen uitbundig en vooral luidruchtig over de brug rennen.... joelende.... schreeuwende... gillende kinderen....
Meester of juf heeft ze goed kort gehouden die eerste dag.... tjonge wat valt er veel af te reageren....
Of ze halen gewoon hun zomervakantie schade in...
Nu met dat mooie weer kunnen ze immers wel naar buiten....
Tja... en nou morgen mijn eerste echte werkdag...
Eindelijk de kinderen weer....
Ik zal maar meteen even wat minder streng zijn morgen.... da's prettiger voor de buurt als ze morgen weer thuiskomen....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten