maandag 13 maart 2023

13 maart 2023


Dag van:
Dag der onverwachte wendingen...

Maar....ons vriendenstel kwam uiteindelijk om half vijf vanmorgen toch nog aan in Tel Aviv.....
Moe, afgemat maar veilig geland en geen gedoe bij de douane....tien minuten om op de trein te stappen....en nu veilig aangekomen in de kibboets.....

Zeker wel verwacht, en al maanden van te voren afgesproken was de afspraak bij de audiciën vandaag....
De test fase van de nieuwe gehoortoestellen is voorbij....tijd om de bevindingen weer te geven, eventueel aan te passen en dan te betalen....
Ik voelde mij op mijn vrije dag ongeveer een schoolkind dat voor haar proefwerk op moet....
Maar......een 8......slechts twee foutjes in mijn test...
In plaats van goud verstond ik hout...kan lullig zijn natuurlijk als je een quiz wint, de keuze hebt tussen die twee prijzen....en dan zegt 'doe mij maar het hout'....
En in plaats van hooi verstond ik fooi....en ook dat kan je duur komen te staan als ze je op een manege vragen het paard te voeren....en je geeft hem een fooi....
Maar goed...ik red me de komende 5 jaar wel weer met deze apparaatjes....

Een flink spaargeld bedrag armer maar wel gelukkig horend, rij ik een half uur later weer naar huis en kom langs het huis van een van mijn collega's waar ik héééééél veel mee samengewerkt heb maar die nu op een andere locatie als kleutermeester werkt....
Ik sta stil voor het verkeerslicht naast zijn woning en zie hem op zijn vrije dag, met zijn hand zijn hoofd ondersteunend, achter de pc zitten boven....

Even flauw een foto schieten en straks thuis opsturen....
Iets met de tekst: 'je hebt uitslovers en mensen die van hun vrije dag genieten'.....
Het verkeerslicht schiet op groen en ik rij verder....
Mijn raam heb ik wijd open.....mijn thermometer geeft veertien graden aan....
Mensenlief dit smaakt naar lente.....

Thuis stuur ik direct het fotootje op naar mijn collega en ga verder met wat ik vandaag nog meer moet doen; werk voor mijn inval collega online klaar zetten want ik heb morgen nog een vrije dag, en een PowerPoint voor Willem maken voor zondag ...
Mijn WhatsApp gaat voortdurend trillend af....
Dat zal die collega wezen....
En oeps.....uit alle berichtjes maak ik op dat díé even een luisterend oor nodig heeft met hier en daar wat goede raad....
Hij vraagt of ik zin in een bakkie heb.....
Ik gooi mijn eigen bak koffie aan de kant, sluit de pc weer af, geef Willem een knuffel en vertel hem meteen even dat ik terug naar Elst ga naar mijn collega, die hij gelukkig ook heel goed kent....


Onderweg realiseer ik me dat ik straks voor het eerst in hun nieuwe huis kom....
Even langs de bloemist....een bloemetje voor zijn vrouw is nu niet misplaatst....
En als ik dan langs de banketbakker loop zie ik écht práchtige sierpaaseieren staan in zo'n luxe doos....
Een gemarmerd kunstwerk om eerst weken naar te kijken en dan, als je uitgekeken bent, met de enige gêne het kunstwerk op te eten.....
Ik neem de grote blauwe gemarmerde....kaartje erbij...."om een nieuw ei uit te broeden".....

 Het is oergezellig aan de immense keukentafel....
De koffie smaakt heerlijk, het gesprek is geweldig.....
Eigenlijk kennen we elkaar zo goed en lijken we zoveel op elkaar dat er maar weinig woorden nodig zijn om elkaar te begrijpen en verder te helpen....
Ook zijn vrouw komt nog wat extra vrolijkheid brengen terwijl hond Razel angstig om mij heen danst...
De geur van vier herdershonden zal hem wellicht teveel zijn....
Dan keert de rust terug en babbelen we verder....
Deze onverwachte wending in de dag is wel een hele fijne goede geweest....
Ik rij de oprijlaan weer af...het grind knisperend onder de wielen....en rij met een laatste zwaai uit mijn raam weer richting thuis....

Op mijn thermostaat staat nu 17 graden....

De wind trekt flink aan ...
Maar hoe heerlijk voelt dit haast zomerse windje....
Toch kan ik echt niet lang buiten zitten want er is werk aan de winkel...
En weer groeit er een digitaal kunstwerkje voor de kerkdienst onder mijn vingers....
Ook vind ik leuke opdrachten voor mijn kleuters voor morgen bij mijn invaller en de rest van de week....

Nog zo'n wending...
Ik kijk opzij en zie onze eeuwig ruziënde katten naar elkaar op de roze zandbak annex honden zwembad zitten...
Naast elkaar hè.....
Het mag een wonder heten....
Is dit de grote lenteweer verzoening....?

Nu de boodschappen nog...
Maar dat komt de volgende wending....
"Zullen we gaan wokken bij het wereldrestaurant?".....
Meneer lekkerbek in de bocht....
Een doodgewoon begin van de week.....een maandag....en meneer wil uit eten....
Ach en waarom niet hè....
Hij laat gauw de honden uit en ik pik nog gauw even een paar toeren haakwerk weg...
Trouwens....leuk artikel in de Margriet deze week.....
 

Haken maar!
Haken is gezond
In een onderzoek uit 2018 vroegen wetenschappers meer dan 8000 hakers naar hun hobby. Ze ontdekten dat maar liefst 90 procent van de ondervraagden het gevoel had er rustiger van te worden. Ook gaf 82 procent aan zich gelukkiger te voelen en vond 70 procent dat het hun geheugen en concentratie hielp te verbeteren.

“De resultaten van ons onderzoek tonen aan dat haken veel positieve voordelen biedt voor mensen op het gebied van welzijn”, zo vertelt een van de hoofdonderzoekers, dokter Pippa Burns. “Mensen zouden het dan ook kunnen gebruiken als een vorm van zelfzorg.” Of dat nu voor mensen met stressklachten, een angststoornis, adhd en/of een posttraumatische stressstoornis is.

Goed voor je geheugen
Zoals de studie al aantoonde hadden veel van de ondervraagden het idee dat haken ook hun geheugen en concentratie verbeterden. En dat gevoel kan goed kloppen. Wanneer je beide handen gebruikt, moeten je hersenen namelijk harder werken. Daardoor is het een goede training voor je brein. Als je de smaak eenmaal te pakken hebt en het haken echt leuk vindt, dan maken je hersenen dopamine aan. En dat stofje werkt weer tegen geheugenverlies. En dat maakt haken hartstikke gezond voor je hersenen.

Hetzelfde geldt overigens voor breien....
Dus zoek je nog een hobby....wat houd je tegen?.....

Willem geniet volop van de haring, vier

biefstukjes en vier ribeye lappen, een bord noedels met lamskoteletten en nog meer zooi en zegt dan "ik plof maar ben die 32 euro wel waard"....
Ik kijk hem vragend aan....
Niet om dat ploffen want dat geloof ik wel maar.....
Tweeëndertig euro????.....
"Ja, zegt hij vol overtuiging, dat heb ik per persoon betaald"...
Dat kan niet, zeg ik, kijk hier op de placemat staat duidelijk vijfendertig vijfennegentig op maandag tot en met donderdag....
Willem pakt de bonnetjes erbij...."en kijk hier staat duidelijk 32,95".....
Hij heeft gelijk....

Dan valt mijn oog op de vijfenzestig plus tarieven....
Ooooooh Willem, kijk dan, ze hebben ons voor oudjes 65 plus aangezien....
Ik weet even niet hoe ik me moet voelen....
Hebben we nu mazzel omdat het zomaar zes euro scheelt of was ik voor die zes euro toch liever wat jonger ingeschat.....

Hoe dan ook....van onverwacht bezoek....onverwacht etentje.... Twee verzoenende katten(?), naar  onverwacht ineens een paar jaar ouder.....
Het kan verkeren.....







Geen opmerkingen:

Een reactie posten