28 maart 2023

Dag van:

Corona...

Gebroken nachten....

Ben je van de kriebels op je lijf af, krijg je ze wel in je neus....in je keel....

Ogen dicht...

Maar niet van de slaap maar van de tranenende klieren....

Oh ja, en die lymfeklieren..... allemaal opgezet....

Je wangen dik en rood van opgehoopt slijm...

Je neus, alsof je een doorgewinterde alcoholist bent...

Nee, moeder mooiste ben je nu niet...

Nou ja en als ik het dan toch over alcohol heb, je hoofd alsof je korsakov hebt.....je geheugen is een zeef en je gedachten lijden aan adhd.....ze vliegen van niks naar alles en weer terug....vluchtig....

Vluchtig zijn ook de slaap momenten...

Kwartiertje, half uurtje, uurtje hooguit....en dan weer wakker....hoestend, niezend, proestend, naar adem happend....

En toch ben ik beter af dan een vriendin van ons die nu in het ziekenhuis ligt met corona.....

Laat ik daar maar aan denken...(beterschap lieve Gerda)....

Een boek lezen, haken, breien, tv kijken,

podcast luisteren .....het lukt allemaal niet....

En zo lig ik dus van bed op bank en weer op bed ...

Het enige dat tussen slaapjes door lukt is naar buiten liggen staren.....

Buiten waar het eruit ziet als lente....maar volgens Willem koud is....

En inderdaad zijn de katten dan wel weer iets langer buiten dan normaal maar geven toch ook weer snel aan naar binnen te willen....

Aan de appelboom zie ik echter groen....

Ware ik niet ziek dan zou ik ieder stadium nu op foto zetten....

Van kaal naar knop naar groen naar bloesem naar appelbeginsel.....

De bomen aan de andere kant van het water zijn al behoorlijk groen...

Fris groen....lente groen....

Maar volgens Willem is het dus koud....

En volgens de kleding van de voorbijgangers, die de brug oversteken om hun honden uit te laten, ook...

Willem kookt....

Vanaf de bank geef ik snotterige koortsige aanwijzingen...

Het lukt hem....na 100 vragen en minstens zoveel half wakkere antwoorden van mij...

"Jij moet ook wat eten hoor" eist hij.....

Ik ken het gerecht en weet hoe lekker het is....

Maar hoe frustrerend is het als je Willem steeds hoort zeggen "oei wat is dit toch lekker" en jijzelf proeft niks....

Nee dat is niet helemaal waar...

Je proeft wel iets maar de smaken zijn vervormd en niet thuis te brengen...

Je proeft dat het romig is maar proeft de kokosroomsmaak niet.....

Je proeft iets waarvan je denkt dat het zout is....

Ik neem maar weer een wybertje....

Het is maar goed dat het zo'n typerende vorm heeft en dat het op het doosje staat anders zou je niet weten wat je in je mond stopt....

Tjonge wat kan een mens ziek zijn....