Dag van downwards up
Dag vol van geluk
Vol aandacht voor hen
Zo puur, zo echt
Zo gewenst
Zo aan gehecht
Kleurrijk, bijzonder
Chromosoom extra wonder
Eigenwijs en ondeugend
Niet weg te denken
Zoveel vreugde te schenken
Het is hun kracht
De imperfecte perfectie
Die ons steeds weer
Altijd weer
Niet weg te denken
toe lacht....
Down syndroom dag....
Altijd weer, elk jaar weer, een dag om bij stil te staan....
Ik vind dingen als abortus, euthanasie, nipt testen, vlokken test, vruchtwaterpunctie etc. van die dingen waar ik altijd weer over
nadenk, over twijfel, vind dat het moet
kunnen.....vraag me af óf het moet kunnen...maar....
nadenk, over twijfel, vind dat het moet
kunnen.....vraag me af óf het moet kunnen...maar....
Ik vind het een keuze, beslissing die zo verschrikkelijk veel vergt van jezelf en je omgeving....
Die zo de twijfel van een overweging waard is...
En hoe neem je zo'n afschuwelijke beslissing dan toch...?
Juist op zo'n dag als vandaag....als ik denk aan al die heerlijke mensenkinderen met een beperking die ik mocht leren kennen, mocht begeleiden de afgelopen jaren....
Die zo blij zijn er te mogen zijn....
Hoe kun je dan?....hoe dan?....dreunt het dan in mijn hoofd....
Maar ik weet ook dat ik het dan over de zogenaamde 'Johnny de Mol' kinderen/ mensen met Downsyndroom heb....
De zogenaamde 'goeie'.....zij die in mijn klas zaten en zitten....
En niet over die vele anderen die in instellingen 'opgesloten' zitten, die zoveel dieper Downsyndroom hebben dan hen die we op televisie zien....
Ik weet ook dat je nooit weet van te voren hoe de uitkomst van de beperking zal zijn als je eraan begint....
Wel weet ik inmiddels dat, hoe die uitkomst ook zal zijn, het naast prachtig en genieten ook heel moeilijk zal/kan zijn, afzien zijn, een kind met een beperking op te voeden....
Ik hoorde het immers laatst op de verjaardag van een 18 jarige....
Bewind moesten ze aanvragen.....
Ik snap dat je voor élk kind moet zorgen dat er iemand voor ze moet zorgen als ouders wegvallen....
Ik wil niet begrijpen, maar ik weet dat ze er zullen zijn, er ouders zouden kunnen zijn die misbruik maken van de uitkering van een 18 jarige...
Maar kom zeg....hoe moet dat voelen als je 18 jaar zoveel voor je kind deed, zoveel zorg droeg, zo knokte en dat je dan ineens voor elke poep en scheet toestemming moet vragen...voor je eigen vlees en bloed...
Dat moet zo ondankbaar voelen...zo iets vreselijke als dat ze je kind van je afpakken en je er niets meer over te zeggen hebt.....en die ander wel....die misschien nooit zorgen om het kind heeft gehad, de luiers heeft verschoond, de pleisters heeft geplakt, de angst heeft gevoeld, de ogen in de rug heeft gevoeld....
En trouwens....ineens bedenk ik me dat Marleen van onze vriendenkliek samen met haar Ben jaren en jaren en jaren zo genoten heeft van de mensen met Downsyndroom, die diep zwakzinnig waren....
Hoeveel voldoening dat gaf als er een glimlach kwam, ze iets leuks met ze konden doen waardoor je ze zag ontspannen....signaaltjes opving van dankbaarheid of blijheid, hoe minimaal dan ook....
Maar hoe dan ook, vandaag vier ik de dag van mensen met Downsyndroom omdat als je ze kent en goed naar ze kijkt, je zoveel van ze kunt leren.....vooral over jezelf kunnen en willen zijn....en voor jezelf gaan!!!!!.....
En dat dan ook nog eens de lente is begonnen vandaag, zou ik bijna een gelukkige bijkomstigheid willen noemen....
Voor mij is Downsyndroom de lente...
Steeds weer opnieuw verrast worden, verwonderd raken.....
Maar....niet de meteorologische lente maar de astronomische lente is dus nu begonnen....
In Nederland begint de meteorologische lente namelijk sinds 1780 al op 1 maart......
Dat is toen door de Societas Meteorologica Palatina, een van de eerste internationale weerorganisaties, besloten......
Zij besloten dat elk seizoen steeds drie opeenvolgende kalendermaanden lang is.
Wanneer de zon loodrecht boven de evenaar staat begint bij ons de lente......
Dag en nacht duren op de eerste lentedag overal ter wereld even lang......
En nu nog eentje....om het er even eenvoudiger op te maken ...
De startdatum voor de biologische lente die is variabel en afhankelijk van het groeiseizoen. "Je kunt bepaalde planten als indicator nemen", vertelt bioloog Arnold van Vliet van Wageningen University......
Als de voorjaarsbloeiers zoals de forsythia en het kleine hoefblad in bloei staan, is dat een teken dat de biologische lente begint......
Door de warme winter is de biologische lente dit jaar begonnen rond 20 februari......
Dit is een maand eerder dan vijftig jaar geleden.....
Nou houden jullie het nog bij....?
1 Maart is dus handiger voor de statistieken...
21 Maart omdat de zon dan loodrecht boven de evenaar staat....
Wanneer de lente begint, is dus puur afhankelijk van wie je het vraagt.....
Wie de forsythia in bloei ziet staan langs de wegen denkt dat de lente al begonnen is, wie naar de zon kijkt moet nog even wachten en de meteorologen trappen de lente af......
Het is maar dat jullie het weten.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten