Nieuwe geluiden...
Kris kras kris kras hoor ik buiten...
Soms heel regelmatig... kris kras kris kras
En soms haperend...kris krrrrrr...as.. kris kras krrrrr.. is....
Het zijn geluiden die ik niet ken...
Althans... van televisie wel.. maar niet hier buiten...
Zou er echt geschaatst worden?
Én ja... buiten is het al een aardige drukte op ijs...
Bikkel slaat aan...Blitz volgt.. beginnend met een hoge oefen blaf overhand in een diepe blaf vanuit de keel...
Dat klinkt mooi Blitz... en veelbelovend... maar nu even niet..sssst stil... goed volk... tenminste dat denk ik...
In ieder geval sportief volk...!
Van.... kijk nu... de buurman met hond op het ijs...
Tja dat laten Bikkel en Blitz niet zomaar gebeuren natuurlijk..
Dé blaf staat weer aan....
Kssst... stil nu....
Babs?.... Babs doet niks... Babs staat lief te zijn... kom maar binnen.... vrouwtje heeft wel warme chocomelk...
Van.... nou Babs dat dacht het vrouwtje niet.... ik moet nog even in de ochtend groeien...
Eerst koffie.... eerst even dubbel checken of ik wel punten heb ingezet voor de mol vanavond... eerst even wat artikelen lezen...
Zo groei ik langzaam de ochtend in...en word deel van de dag...
Van.... aankleden en maar eens buiten kijken...
Het is een stuk minder koud dan de vorige dagen...
IK geniet van de gezelligheid...
Maar hé... ik mis een tuinstoel.... niet zo'n gewone klapstoel maar een groot tuin fauteuil...
Lekker dan....
Zo te zien kan iedereen op het ijs schaatsen.. en wel zonder stoel....
Door het gemak nu met het ij bij tuinen te komen, misschien meegenomen door iemand die een tuinstoel kon gebruiken?... of een kwajongensstreek... er wonen nogal wat kwajongens in de buurt...
Geen kwalijke kwajongens maar wel pubers die van gein houden zal ik maar zeggen...
Nou ja... we zullen het wel beleven...
Van... er wordt geijshockeyed.... geschaatst.....geijswandeld.... en gedolt...
Vrolijkheid dus...
Ik zie nog geen koek en zopie standjes op de vlonders.... en ook ik maak geen aanstalten eraan te beginnen...
Ik geniet vooral van Bikkel Babs en Blitz die het allemaal geweldig vinden...
Zelf de schaatsen onderbinden...?
Nee laat maar... schaatsen heeft me 3x en hersenschudding bezorgd en als er eentje is die kan zeggen dat ze op haar achterhoofd gevallen is, ben ik dat wel...3x zelfs...
Maar koken vind ik leuk en even en paar stappen op het bevroren water zetten ook....
Zonder honden dan want die trekken me geheid omver... en dan lig ik alsnog weer op mijn achterhoofd...
Kriegelige kortaf antwoorden... overal een punt van maken... niet gezellig dus....
Hij gaat zo weer... komt dan even terug om te eten... en slaapt er dan vanavond weer...
Ik kán me voorstellen dat hij er na dik een week, klaar mee is ... baal alleen eventjes dat dit op mij afgereageerd moet worden...
Maar zo werkt dat nou eenmaal... en liefde is... de irritatie van de ander van je af laten glijden..
Wedden dat hij straks in de auto weer belt...
Van ja doei Willem... groetjes in het ziekenhuis..
Zwaai zwaai...
Straat uit...
Tring tring...
Sorry sorry...
Ja Willem is goed.. ik snap het wel...
Dag lieverd
Daag lieverd giechel giechel...
Én nou niét schrijven 'kwist het wel'
Ach nou doe ik het toch...
Van.... gauw wat school aangelegenheden afwerken... week verslag.... verslag 4 ouder gesprekken... absentie... een 2 werkbladen maken...
Nu weer tijd voor ontspanning...
Las een goed artikel over je druk maken.... of eigenlijk druk zijn...
Gijs Deckers (filosoof psycholoog) geeft aan dat er geen truc is om niet druk te zijn...
De truc tussen jezelf belasten en herstellen... ofwel je batterij opladen en ontladen ....
Mar waarom lukt ons.... mij in dat geval zo beroerd...
Ik zat immers zojuist toch ook weer te werken..
Meneer Gijs heeft het over schaduwovertuigingen...ofwel angst...
Naast dat je leuke ervaringen in je leven opdoet... doe je ook nare ervaringen op...waardoor vertrouwen geschonden wordt... je in de steek gelaten wordt... etc...
Dat is nou precies het moment dat je schaduwovertuigingen ontstaan... uit angst dus... uit zelfbescherming...want je wil die angst helemaal niet voelen... je wil je happy voelen...
Je wil niet verlaten worden... je wil je niet alleen voelen.... je wil niet teleurstellen...je wil er toe doen....dus ga je vooral geen Nee zeggen als je iets gevraagd wordt.... want stel je voor dat men je dan niet aardig vindt, afwijst of je in de steek laat...
En dat is dus precies het moment waar het mis gaat en het zo lastig is, het niet druk te hebben...
Toch geloof ik dat er nog meer speelt... passie... liefde voor je werk...
Ik zal vast ook angst hebben... ik heb alleen in de loop der jaren alleen (helaas) goed met angst leren omgaan zodat ik het amper nog voel...
Van.... maar ik werk graag... mijn werk geeft voldoening... maakt blij en inspireert...
Werk is allang geen manier meer om jezelf te hoeven bewijzen maar om je te ontwikkelen...
Naar mijn vrienden en familie toe zou het artikel wel eens gelijk kunnen hebben...
Tegen hen kan ik moeilijker me zeggen en vind ik het vervelend teleur te stellen...
Enfin... de moeite waard om toch eens stil te staan bij opladen en ontladen...
Want naast de passie voor werk zijn er ook de neven zaken die erbij horen maar minder leuk zijn en die je werk dan misschien wel weer druk maken...
Van.. en toch vind ik steeds meer de balans...
Dát heeft misschien ook met ouder worden te maken...
Door ervaring rijker leer je prioriteiten te stellen.. ongewild je grenzen aan voelen komen.... ratio en gevoel komen meer en meer in evenwicht...
En je leert keuzes maken... niet alles tegelijk te willen... überhaupt niet alles te willen...
Bewijsdrang.....(Ik werk in een heerijk gelijkwaardig en evenwichtig team waar juist iedere expertise telt en je niet meer of minder bent maar juist elkaar nodig hebt)..
bang iets te missen (Je kan in één leven toch niet alles)........ bang er niet bij te horen anders (Je hebt altijd nog jezelf)....?
Van.... hoe dan ook... leuk artikel en goed er weer eens bij stil te staan...
https://www.brainwash.nl/bijdrage/waarom-we-altijd-zo-druk-zijn
Van.... vandaag doe ik verder lekker niet druk... saai mag vandaag....
Ach en wat heet saai... zelfs als ik mijn stoel omdraai om te kijken naar de winterse taferelen (zoals zovelen zie ik later op het journaal) ... dan staan mijn gedachten ook niet stil.... gewoon mogen genieten en dankbaar zijn is niet saai maar intens...
Van... ik sta op de vlonder, maak praatjes... moedig aan... tja en dan toch die warme chocomelk maar uitdelen.... en ouderwetse pennywafels.... ik help een mama door op de kinderwagen met baby te passen terwijl ik de vrouw niet eens ken.... ik help en leerling die bij me in de straat woont overeind als die gevallen is en ik deel een pleister uit die nodig is bij een andere valpartij...
Ijspret verbroederd.... ijspret verbindt.... en hoe mooi kam je het hebben in je eigen tuin...
Dan dol ik wat mee als we in een sliert met en zonder schaats over het ijs gaan...
Van hé.... ik zie onze tuinstoel in de verte aan de overkant...
Willem komt thuis... hij vraagt twee meisjes de stoel eruit te halen...
Geen probleem... in een mum van tijd staat de stoel weer op de vlonder... tuinset weer compleet...
Van... gauw boodschappen doen en de ijspret de ijspret laten voor wat het is...
Weer voor boerenkool met worst...
Willem neemt de twee jongste honden nog even lekker mee uit...
Bikkel moet met de kou zo min mogelijk naar buiten... alleen voor het hoognodige...
Zijn botten kunnen dé kou niet aan en er vallen kale plekken in zijn vacht...
Van... zelfs als de avond is ingevallen, schaatsen er nog ervaren schaatsers met hoofdbanden met lichten erop over het ijs.... rondje na rondje na rondje...
De honden slaan al niet meer aan... ze raken eraan gewend...
Van... dag Willem... slaap lekker weer in het ziekenhuis... en tot morgen...
Nú me in de stoel nestelen en Wie is de mol kijken...
De finale...eindelijk weten wie de mol is..... ja ammehoela... nog een uitzending wachten...
Nee!!!!!... ik wil het nu weten...!!!!
Dan maar gauw douchen... morgen de verjaardag van schoonmoeder vieren...
We gaan allemaal uit eten... benieuwd hoe haar dat vergaat...
Zal ik Blitz eens uit de bench laten vannacht...?
Kijken hoe dat gaat?
Ik doe het gewoon
Geen opmerkingen:
Een reactie posten