Ik had alleen voor de klas zullen staan... met deze groep een onmogelijke taak....
De hulp kwam van alle kanten... kinderen opdelen... stagiaires die konden helpen... een collega juf die kwam...twee zelfs op een gegeven moment...
En wat een heerlijke ochtend heb ik gedraaid vandaag...
Geen leien dakje maar een leien klasje...
Teamspirit... wat een groot goed is dat...!
Een soort leuk gesprek... als ik tenminste even de gedachte kon loslaten van "BEN IK AL ZO OUD" met een veeeeeeeel jongere collega die op dezelfde scholen stage heeft gelopen als ik... maar ik 40 jaar eerder dan zij...
En dan toch nog vragen; "oh en ken je die en die" en jezelf dan horen zeggen "Nee die zullen wel allang dood zijn dan nu".
Toch zitten we ten tijde van ons gesprek allebei weer even in die stage leeftijd...jongee leeftijd dus...
Hoe werkt dat dan toch in je hoofd.... ik gewoon weer jong en zij jonger...
Al je oudheid kwaaltjes vallen weg... al je ervaring vergeten.... babbelen over je verslagen... lijmpotjes die je moest vullen.... lessen didactiek die je volgde... goede en minder goede stage begeleiders... de fouten die je maakte, blunders soms zelfs...
Je zit weer helemaal in die tijd.... alle verschillen van leeftijd vallen voor eventjes weg...
We giechelen als 16 jarige pubers...
Van... en die scholen staan er dus nog...
Maar dan komt dat moment dat je weer met een klap op de grond terecht komt...
Want woonden we ooit in dezelfde plaats... in mijn tijd (au)... liep daar geen snelweg... was er geen viaduct... stond ons huis (landgoed) er nog...
Was er nog het golfslagbad (nu een bejaarden complex)..
En zij kent dat allemaal niet..."Nee dat is ver voor mijn tijd" (au)
Van.... ik sta weer met mijn beide oude benen op de grond..
Nou ja.... oudere benen....
Ik vroeg ooit aan mijn schoonmoeder, omdat ik het mijn eigen moeder niet meer kon vragen omdat het nu pas in mij speelt, hoe dat ouder worden nou eigenlijk werkt....
Ach meisje, zei ze, in je hoofd blijf je altijd jong... het is je lijf vooral dat ophoudt mee te werken...
En ja, volgens mij werkt dat ook zo... in mijn hoofd kan ik nog van alles.. zit ik vol ideeën plannen en avonturen...maar mijn mond zegt "ik loop al naar de 60" en mijn lijf zegt " ik laat je wel voelen dat je ouder bent"
De oude Grieken noemden 60 de leeftijd van de filosoof - de mens die zoekt naar de diepste betekenis van de dingen en de fundamentele waarden. De filosoof begint bij zichzelf. Hij kent zichzelf in zijn betrekkelijkheid én onvergankelijkheid. Hij relativeert zonder cynisme en stelt zonder dogmatiek. Hans Korteweg, in: Nog vele jaren, Servire 1995.
Van..... eigenlijk zijn we eigenlijk langer oud dan jong..
Volgens de wetenschap begint aftakeling tussen de 25 en 30 jaar... tel uit je winst...
Van we uit van 100 worden (brand dat we altijd die maatstaf aannemen) dan ben je dus maar een kwart van je leven jong...
Iets reëler gerekend... uitgaande van het feit dat 90 een redelijk te behalen leeftijd is en 30 de leeftijd van beginnende aftakeling, dan neem je dus mar 1/3 van je leven jong...
Jongeren zullen denken; lekker dan... de leukste tijd duurt het kortst...
En ja... lekker duurt maar ene vinger lang...
Nou kan ik deze jongeren zeggen dat ouder zijn/ worden gelukkig ook heel leuk kan zijn...
In de middeleeuwen stierven mensen gemiddeld tussen hun 30ste en 40ste....
Die stierven dus in hun jeugd als je het goed beschouwd...
Bij ons komt zo rond je 30ste pas dat gevoel van die tegenvaller " hmzzz we worden echt oud... niet verwacht dat het zo snel zou gaan..."
Maar een ding is zeker... je houdt hert niet tegen..
Leuk artikel hierover... nou ja wat heet leuk...
Laat ik zeggen... een min of meer confronterend artikel (Je moet wel tegen omschreven uiterlijke kenmerken van ouderdom kunnen).. maar waar ik ok wel om moest lachen is onderstaande...
https://mens-en-gezondheid.infonu.nl/diversen/143950-oud-worden-hoe-snel-word-je-oud.html
En niets in dit artikel was mij vreemdha ha... ik had de lijst zelfs kunnen aanvullen...
Van... ach ja.. ouder worden.. en dat allemaal naar aanleiding van een leuk gesprekje aan een bureau...
Van.... en dan nu nog het schoolreisje regelen...
Even langs het binnenspeel paradijs...altijd leuk en relatief veilig... maar ja.. dan moeten ze niet gaan verbouwen rond de tijd dat wij daar heen willen...
Hebben wij dat..... morgen maar weer in het team gooien...
Dan maar door naar de boodschappen... spruiten en gehaktballen op het menu...
Van... de avond vullen met in de Happinez lezen... mooi maar iets te oppervlakkig interview met Jan Terlouw...
Dat ligt dus niet aan Terlouw maar aan de interviewster... ik mis de vragen die verdieping hebben... en omdat Terlouw en een al verdieping is vind ik dat iets meer dan alleen maar jammer...
En dat terwijl de titel zo veelbelovend klonk..." liefhebben is het hoogste goed"
Van... tjonge vandaag alweer zo'n omgevlogen dag...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten