Nee.... natuurlijk ga ik niks schrijven over the Voice of Ali B....
Ook niet over dat familie/vrienden bedrijfje de Mol....
Niet over de regisseur en niet over die gladde al Rietbergen...
Is er al niet genoeg over getoond, verteld, gescheven....?
Me dunkt....
Waar rook is, is vuur... en stel dat er geen vuur is dan vind ik de rook al afschuwelijk genoeg...
Dat is alles dat ik erover kwijt wil.....
Bij mij was er vandaag wel vuur...
Eerste corona geval in de klas....
Ja.... waarschijnlijk wel meer, maar eentje die ook daadwerkelijk GGD positief getest is....
Vanmorgen zowaar begonnen met drie leerlingen.... en rond een uur of elf waren dat er weer twee...
De derde viel uit met verkoudheidsverschijnselen en zat er als een ziek vogeltje bij.....
Toen waren er dus nog twee...
Moeder hoorde van het corona geval een zodoende is er morgen nog één
Wat doe je in mijn klas
Je plukt er alle kindjes weg
Zodat er nog eentje aanwezig was...
Of
Drie kleine kleutertjes die zaten in een klas
Samen in een klas
Drie kleine kleutertjes die zaten in een klas
Op een hagelachtige steenkoude dag in januari
Waarover spraken zij, die drie daar in die klas
Samen in die klas
Waarover spraken zij, die drie daar in die klas
Op die hagelachtige steenkoude dag in januari
't Was over Omikron en Covid virus sars
Covid virus sars
't Was over Omikron en Covid virus sars
En hoe verschrikkelijk saai en onzeker dat was
En wij spraken over de gevolgen...
Bellen, mailen, nog meer bellen, berichtjes versturen, antwoord hebben op vragen en nadenken over de gevolgen thuis....
Babeth's laatste dagje en nachtje hier in huis....
Volgende week naar Spanje.... voor een half jaar....
En de kans dat ik haar ziek kan maken nu en ze niet naar Spanje kan....
Want... hoewel ik nog steeds negatief test, kan ik wel drager zijn....
(Juf haakt slofjes voor koude voetjes) |
Daar ging ons gezellige afscheid, waarvoor haar grote zus speciaal was langsgekomen, Willem lekker zou koken (geen loempia halen zou dus)...wij allemaal lekkere hapjes hadden gehaald en afscheidscadeautjes....
Want hoe graag we ook nog even samen wilden zijn... dat zou heel onverstandig zijn ook....
Een te groot risico dat de reis misschien niet door kon gaan als de corona zou krijgen....
Daar ging ze .... terug naar haar moeder voor de zekerheid....
En we huilden dikke tranen....
Voor het abrupte einde.... voor het lange afscheid...
Ik weet even niet welk verdriet groter was....
Het had zo'n leuke avond moeten worden....
En nu gaat ze zo lang weg.... zonder knuffel.... zonder mooie afscheidswoorden.....
Met een enkel: k*'t corona.... hou vol.... wees voorzichtig... maak plezier.... pas op.....kom terug met mooie herinneringen...k*'t corona....
Maar mijn verdriet lag even elders....
Terwijl zelfs daar amper tijd voor was omdat ik alleen maar telefoontjes, appjes, mailtjes beantwoordde van bezorgde ouders....
Corona op z'n end....??????
Bij ons begint het pas.....!!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten