Dag van:
Prik, deed de mug vannacht....
Toch nog door het insektengordijn weten in te breken...
Zoef zoef doen de ventilatoren in ons gastenverblijf....maar ze blazen warme lucht....
Geen nood, midden in de nacht buiten zitten is geen straf weten we inmiddels....
Af en toe is er een flits te zien....onweer....
Maar een drup regen ho maar....
Wat zou de uitgedroogde gele poesta daar toch blij van worden.....maar hun geduld wordt op de proef gesteld...
De zonnebloemen en de tabaksplanten die kale poesta's her en der opvrolijken hebben hun kopjes hangen....
Ze moeten het doen met het kleine beetje dauw dat er morgenochtend over de velden hangt....
Het valt me met al die droogte wel op dat bij elk gemorst druppeltje water of limonade....of elk spettertje uit een eenzame sprinkler die in het gras staat...de insekten gretig water drinken...
De sprinkhaan, de wesp, de hoornaar, de bij en de hommel, de mug maar ook de vlinder....
Een prachtig gezicht is dat...
Veel insecten, zoals bijen en vlinders, drinken nectar uit bloemen, maar hebben ook water nodig om te overleven......
Zoveel vlinders als je hier ziet, zoveel vragen roept dat ook op...
Vlinders hebben immers bloemen nodig voor de nectar...
Dan moeten de vlinders hier wel echte speurders zijn want bloemen zie je hier zelden...
Eigenlijk kunnen we nu wel concluderen dat een bezoek aan Hongarije niet compleet als je niet op de poesta bent geweest!
De grote laagvlakte
De poesta, oftewel de grote laagvlakte in het oosten van Hongarije, is het droogste en zonnigste deel van het land......
En vlak is-ie echt: ik wist niet dat het buiten Nederland zo vlak kon zijn!.....
De poesta is nooit dichtbevolkt geweest en de paar dorpjes die er waren, zijn platgebrand tijdens de Turkse overheersing......
Maar de Hongaarse poesta wordt wel al duizenden jaren bewoond door herders met hun kuddes en ruiters met hun paarden......
Je zou de poesta daarom kunnen zien als het Wilde Westen van Hongarije.....
Wij hebben ze nog niet gezien, maar wie weet zien we ze straks op de markt......
De Hongaarse cowboys heetten csikós en
ze hadden hun eigen cultuur die nog volop in beweging is......
ze hadden hun eigen cultuur die nog volop in beweging is......
Zo zijn er veel liedjes over het leven op de poesta.....
Wist je dat de beroemde Hongaarse goulashsoep op de poesta is ontstaan toen herders de ingrediënten die ze voorhanden hadden – met paprikapoeder natuurlijk – in een ketel boven het vuur tot soep kookten......
Tijdens verschillende jaarlijkse festivals kun je de traditionele klederdracht en volksdansen van de poesta bewonderen lees ik......
En weer hoop ik een beetje op straks...
Tegenwoordig wonen er aardig wat Nederlanders in Hongarije...op de poesta....
Waaronder dus mijn zus en zwager....
Velen hebben er een B en B of camping....anderen wonen er voor de rust of inspiratie....
En als je nou je huisje goed onderhoudt....althans de grond eromheen....dan blijft het heus wel lang staan....
Vandaag dus naar de markt...
Zondag is in Kiskunfélegyháza (vraag me niet hoe je dat uitspreekt) marktdag ....en die begint al om zes uur 's morgens....
Daar wilden wij maar niet aan beginnen, maar om half acht gaat hier toch al de wekker....
De rit is weer hemels...tjonge wat kunnen
Willem en ik genieten van die safari ritten over de ruige wegen van de puszta.....
Willem en ik genieten van die safari ritten over de ruige wegen van de puszta.....
Dit keer komen we langs leegstaande kazernes waar de Russische soldaten huisden toen ze hier heersten...
En een heel bijzonder plekje dat Arend Jan ons toont is de heuvel waaronder de Russen, toen ze de puszta verlieten, de spullen begraven hebben...
Ware het niet zo warm, dan had ik hier graag eens met een schepje heengegaan....
En kijk, daar de kudde schapen van de herders waar ik al over vertelde....
Maneges zie ik ook wel maar paarden ho maar....
Het klopt echter dus wel, de verhalen van de reisgidsen....
We komen in Kiskunfélegyháza aan....
Er staan veel auto's aan alle kanten en inhammen van de weg geparkeerd....
Enorme markten zijn het dan ook, waar zowel tweedehands als nieuwe artikelen worden verhandeld......
Van eten (niet in koelingen bewaard) tot kleding en van brommers tot bankstellen.....
Maar ook planten en dieren...... aandoenlijk lieve kleine puppies maar ook kippen met hun kuikens in schrijnend kleine kooitjes....
Verder kunnen verzamelaars er terecht voor bijv. munten en postzegels.....
De Roma's kom je er ook tegen....dat zijn de lastigste want als je eenmaal staat te kijken naar hun waar, laten ze je bijna niet meer gaan en blijven je naroepen.....
Willem scoort een prachtige leren riem
voor een prikkie, Marjon een jurk en een tas, Arend Jan een lamp voor om het hoofd, een pet en sokken....
voor een prikkie, Marjon een jurk en een tas, Arend Jan een lamp voor om het hoofd, een pet en sokken....
Die laatste omdat hij niet van die Roma man afkwam hihi....
En ik heb een hebbeding jurkje van omgerekend €4.50....
Zo zijn we allemaal geslaagd....hebben we de hondjes, zelfs de herder pups, laten liggen waar ze lagen, ben ik met een grote boog om die schattige mini teckel pups gelopen, en gaan we maar snel van de markt af omdat het in de brandende zon niet uit te houden is....
Willem is wel klaar met de hitte....
Die staat 's morgens op met de eerste woorden "wat is het heet" en gaat naar bed met de laatste woorden "wat is het heet".....
Als we de lunch achter de kiezen hebben en Willem de verkoeling van prieel en zwembad gevonden heeft, zijn Arend Jan en ik nog wel te porren voor een tractor ritje over de poesta....
Ik krijg geen genoeg van hobbelen over onbegaanbare openbare poesta wegen....
En Arend Jan weet een kuil waar soms water in staat en waar de herten, reeën en wilde zwijnen water drinken....
Wat een gaaf ding die tractor...
Ik pas prima in de laadklep....
Kussentje onder de billen en rijden maar....
En dan gebeurt er iets zo moois....
De tractor tuft over de hobbels waar honderden sprinkhanen net hun middagdutje in het gras hielden....
En hup.....daar worden honderden sprinkhanen wakker....ze springen op...het lijkt wel een sprinkhanen dance party....
Echt zo gaaf om te zien....
En terwijl we zo naar de sprinkhanendans kijken ziet Arend Jan ineens wat wits liggen...
We stoppen en stappen van de tractor....het blijkt hier om een hertenschedel te gaan....
De hertendrinkkuil is leeg....geen water en dus geen herten of zwijnen....
Maar evenzogoed is het genieten...
Daarbij komt natuurlijk het terugritje...
En nu zie je dus best allerlei kleine bloemetjes en vooral distels groeien....
Stoffig word je er wel van...
Ik duik daarom snel bij Willem in het zwembad...
En dit keer krijg ik de zwaluwen, die in vliegende vaart over het water scheren, wel aardig in het camerabeeld....
Ik vergeet alleen even dat hier ook wespen zijn die het op mij gemunt hebben...
Prik....AU..... WILLEM!!!!!!
Geen angel meer, wel mega pijn....en Willem die meteen de plek op mijn arm uitzuigt.....
Het blijft pijnlijk maar die zwaluwfoto's wil ik toch echt hebben...
Niet nadenken dus en blijven klikken...en van de tweeënzestig foto probeersels zijn er toch nog vijf aardig gelukt.....
Douchen onder een buitendouche....
Wat een belevenis....gewoon onder de bomen in de buitenlucht....
Het voelt alsof je tien keer schoner bent dan als je onder je eigen douche staat thuis....
Een föhn hoef ik hier niet te gebruiken....ach voor de finishing touch dan misschien, maar voor de rest zorgt de warmte voor snel drogen.....
Samen eten koken...
Behalve Willem dan die de finale Wimbledon moet zien natuurlijk....
Arend Jan doet de kippenkluifjes, Marjon de hand en spandiensten, ik de uitgebreide salade waar alles in zit wat er maar in kan .......
Oh wat een heerlijke selfmade maaltijd hebben wij vanavond....met gezouten caramel ijs toe....
En zo breekt de avond de dag af....
Marjon ontdekt een wespennest....
De twee kleine honden spelen hun spel.....
Zeven honden sterk ruiken herten die wij niet zien....
Arend Jan vertelt over de bureaucratie in Hongarije wanneer je hier wilt wonen....
Willem kijkt de tweede finale van vanavond, maar dan die van het EK voetbal.....
En ik geniet van alle gezelligheid om me heen en betreur dat het alweer de laatste avond hier in Kiskunhalas is.....
Wat een fantastisch lieve en alles gevende gastheer is mijn zwager toch en wat heb ik een lieve gezellige zorgzame schoonzus....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten