24 juli 2024

Dag van:

Facebook wordt of verguisd of geroemd....ik geloof met wel honderd nuances daartussen....

Extreem was wel  die uitzending van Arjen Lubach ooit, die zijn kijkers opriep 'Bye bye tegen Facebook" te zeggen en, volgens mij toch ook wel een beetje om een populariteitsstunt zijn kijkers te zeggen dat ze vandaag naar hun aantal vrienden moesten kijken en dan de ochtend na de uitzending weer, om te testen hoeveel 'vrienden' gehoor hadden gegeven aan de oproep...

Onzin natuurlijk want dan moest je het zelf niet opgeven anders kon je immers niks meer testen....

En achteraf bleek er ook maar weinig gehoor aan gegeven te zijn....

(Brainwash).....Tot de meest

steekhoudende reacties behoorde die van muzikant en schrijver Aafke Romeijn, die aangaf dat je het je nu eenmaal moeilijk van veroorloven om van Facebook weg te gaan als je contact wil houden met je publiek. Dat ze Lubach van dédain beschuldigt omdat hij daaraan voorbijgaat vind ik overigens onterecht: Lubach geeft meerdere keren aan dat Facebook ook voor hem een ontzettend belangrijk platform is, wat zijn keuze juist meer gewicht geeft.....✓

En die Aafke heeft gelijk....

Als ik mijn vakantieblogs op Facebook zet heb ik 150 procent meer lezers....

Niet dat ik het daarom doe, want ik schrijf toch wel en heb onder de dagelijkse bloglezers ook nog een flink behoorlijk aantal....

Maar dat terzijde....

Er zijn een heleboel redenen waarom iemand Facebook zou willen gebruiken;  om in contact te blijven met vrienden en familie......en dat is zeker in mijn geval zo omdat een ontzettend groot deel van mijn familie in Canada woont ...

Om contact te houden met jeugdvrienden of vrienden met wie je het contact bent kwijtgeraakt.......

Ik vind dat toch echt handiger dan sites als schoolbank of iets dergelijks....en merk dat hoe ouder je wordt hoe groter de behoefte aan het ophalen van herinneringen wordt....

Om jezelf te uiten en je passies te delen via je Facebook-pagina en -profiel.....

En dat noem ik dan anderen inspireren...maar doe ermee wat je wilt want de waarheid of oplossing cq wijsheid heb ik niet in pacht ....

Om mijn oud leerlingen....

Zoveel of leerlingen hebben nog steeds een luisterend oor nodig, een complimentje of opkikker....een steuntje in de rug of iemand die in ze is blijven geloven....

Inbox vinden de mooiste compleet grammaticale onverantwoorde gesprekken plaats maar wat kan hun oude juf dat schelen....je blijft voor haar immers die kanjer....

Maar eigenlijk heb ik denk ik meer hobby, werkgerelateerde of kennis

pagina's die ik volg, inspiratie pagina's die ik volg dan dat ik 'vrienden' heb....

En nou was dit een lange intro om eigenlijk het volgende te delen ....

(Maar goed de blog moest vol)....

Ik volg namelijk onder andere ook Herman van Veen....

Nee niet om te stalken maar om me te laten inspireren...

Vandaag kreeg ik tranen in mijn ogen toen ik zijn onderstaand bericht las:.....

Zucht

Van razend naar rustig.

“Hè, hè,” zei mijn moeder dan,

“ik zit.”

Vakantie.

Licht, rust, water, uitzicht.

We heffen de glazen.

Langzaam druppelt het hoofd leeg,

komt er ruimte voor:

Sorry,

ben je mail niet vergeten.

Wil je laten weten

dat ik niet weet wat te zeggen 

op zoiets. 

Wel, 

we komen in de herfst naar Valkenswaard,

Maasmechelen en zo. 

Voor die tijd schrijf ik het boek 

over gelukkig worden af,

omdat iemand vroeg:

“Hoe doe je dat?”

Met mijn schouders gaat het wel,

wankelde een beetje. 

Doe nu oefeningen bij het koffiezetten. 

Het gaat elke dag wat beter. 

Slik daarnaast wat voedingssupplementen

en draag als het te warm wordt

een oude strooien hoed.

Heb dat ook gelezen. 

Zorgelijk.

Hoor de stem van pa:

“Ach, mijn schat, 

het komt wel goed.”

Geniet van de vakantie.

Zoveel herkenning.....maar ook zoveel 'ik moet het anders doen....anders aanpakken' want ik zit al op de helft van mijn vakantie....en ik 'zit' nog niet zoals Hermans moeder....

Vandaag los ik eindelijk de belofte op om bij vrienden op bezoek te gaan, terwijl ik dit al in de meivakantie beloofd had...'ja hoor ik kom echt langs' ......maar de tijd knalde voorbij en liep vol en ik kwam niet....

Vandaag met het inlossen één schuldgevoel los gelaten....

Heerlijk aan het water bij de Waal waar de boten rustig voorbij gingen....

Kon ik het gevoel maar vasthouden....

Dan een Willem die nu ook begint te beseffen dat hij ouder aan het worden is een letterlijk ook het woord en gevoel 'wankelen' gebruikte....en zei dat hij bij het Kruidvat nu toch maar eens die 65+tabletten voor mannen moest halen om zijn mogelijke tekorten aan te vullen....

Het duizend keer sorry zeggen omdat er iets bij in viel; appje beantwoorden, langskomen, mail doorsturen, meegaan naar vrienden/concert/uitje....nee ik kom niet/kan niet/ te moe....

Maar ik merk ook dat ik zo moeilijk het gehaaste en invullen van elke dag kan loslaten....

Zelfs mijn vakantie is gevuld...

Elke dag iets doen of me nodig voelen, anders klopt het niet....nog niet....

Ik hoor Willem hele dagen roepen 'oh ik doe gewoon helemaal niks, ik voel me compleet relaxed '......

En ik wil dat ook zo graag voelen....

Ik zit nog meer in het andere Herman van Veen gevoel; 'opzij opzij opzij, maak plaats, maak plaats, maak plaats.....want ik moet nog zoveel goedmaken....

"Met mijn duizeligheid gaat het wel,

wankelde een beetje. 

Doe nu oefeningen bij het koffiezetten"....

Oh ja, en ik heb kiespijn, eten gaat moeilijk want die rot kies zit los.....

Mijn hoofd druppelt wel leeg, heus wel....maar het zou best wat sneller  mogen van mij....