28 juli 2024 vakantievoorbereidingen Strandheem

Dag van:

Oké, ik mag dan verdoofd zijn onder de pijnstillers (voornamelijk Voltaren) maar de pijn is aardig te houden nu....

Dit betekent dat bewegen een stuk makkelijker en ontspannener gaat wat dan weer helpend is om die schouderzenuwbeknelling de baas te worden....

Daarbij is de kiespijn van de kies die loslaat tevens behoorlijk dragelijker....

En nog belangrijker, dit alles is een stuk beter voor je humeur....

Willem is al terug van de kerk als ik beneden kom....

En hoor......"je ziet er een stuk beter uit dan gister".....

Dat bedoel ik dus maar....

Andere jaren zouden we nu als twee stresskippen de schuur ingaan om alle kampeerspullen te checken....

Tent eruit, curvers vol bestek, keukenspul, hand en theedoeken, spelletjes, lampjes, snoeren, gasfles, campingkeukentje, potten en pannen....kortom de hele kampeer mikmak werd dan buiten gezet en nagekeken....

Maar dit keer niet dus...

Dit keer zitten we rustig voor de tv naar mountainbiken Olympische Spelen te kijken....

Prachtig parcours en tjonge wat een ijzersterke vrouwen....

Loeispannend ook want ene le Comte ligt

al een aantal ronden op 1 maar Nederland (Pieterse....tja) ligt op 2....

En waar ben je dan voor hè......je naamgenoot of je eigen land....(natuurlijk die laatste).....

Helaas krijgt ze materiaalpech en eindigt 4e....zuurder kan het niet.....

Straks komen de roeiers....nóg leuker, want ik ben erge fan van de roeisport....

En kampeerspullen daar malen we niet om....

Wij gaan morgen immers voor het eerst in een huisje kamperen(?).....

Heet dat eigenlijk nog wel kamperen dan....????

Kon je trouwens maar een jaar vooruit voorspellen wat voor weer het wordt...

Hadden we geweten dat het zulk mooi weer zou worden komende week, dan hadden we beide de tent wel weer opgezet......

Maar na twee jaar kou, regen, klamme slaapzakken, klamme kleding en dus ik zere botten en gewrichten, en Willem een zere rug van een steeds leeg lopend luchtbed of het dichtbij de koude grond slapen, durfden we die gok niet meer te nemen....

Oftewel volgens de woorden van Peter Koelewijn:.....

Je wordt ouder papa/mama geef het maar toe, je wilt er alles aan doen maar je weet niet hoe.....tralalala.....

Vandaar het huisje dus, maar wel op dezelfde gezellige camping als vorig jaar....

En onze vakantievrienden met wie we al zeventien jaar samen elke zomer kamperen, staan in hun tent tegenover ons....

Sterker nog...ze zijn gister daar al gearriveerd....

Zij voor het eerst met prive sanitair ernaast en zonder hun dochter....

Wij voor het eerst in een chalet en zonder honden...

Wij allen in ieder geval voor het eerst écht met z'n viertjes.....

Dan verschijnt het bericht in onze app dat

de poesta waar ik zo van ben van houden en waar we twee weken geleden nog zo eventjes waren en ik (veel te kort) tot mezelf mocht komen, in brand staat...

Vijf kilometer van de plek waar mijn lieve schoonzus en zwager op die poesta wonen....

"Maar de wind staat gelukkig niet onze kant op" staat er....

Ik weet niet of Willem en mij dat gerust moet stellen....5 kilometer is toch maar 5 kilometer....

We zijn er vast overheen gereden toen we daar de omgeving gingen verkennen....

En ik weet heus wel dat, net als op de Drentse heide, het wel goed is dat soms een deel afbrand, en dat er snel weer nieuwe planten en bomen zullen groeien.....maar toch....

Als ik denk aan alle herten en reeën daar....de hazen en konijnen....de vele vogels....

Het is ook vlakbij de eendenboerderij.....

Je moet er toch niet aan denken.....

En zo gaan onze gedachten van de poesta naar de camping en blijven we maar niks doen.....

Nou ja, onze koffer inpakken dan, een paar boodschappen in een tas....en meer hoeft niet....

Toch wel luxe hoor zo'n chalet straks....

Lieve Bengel voelt al van alles weer....

Ze blijft de hele middag dichtbij me en ligt naast me als ik de koffer inpak....

Haar blik, 'ga je nou alweer.....laat je me alweer in de steek'  doet mij me schuldig voelen....

Ook de honden voelen onraad....

De baasjes doen weer raar....schoonmaken, opruimen en veel boven met kleren in de weer.....

Konden we de hele beestenboel maar meenemen....

Aan de andere kant is 'even geen beesten' ook wel een heel vrij gevoel....

Tja, een mens kan nou eenmaal niet alles hebben....

Ik neem nog maar een pijnstiller...

Slaap ik in ieder geval vannacht een beetje....

Ja, ja.....ze liggen bovenop in de koffer Willem.....(voor de komende dagen en nachten dus....).....

Ik kom die semi kampeerweek wel door....