vrijdag 28 februari 2025

28 februari 2025


Dag van:
Tja....van alle werkdagen is deze vandaag toch wel de dag die het meeste weerstand oproept.....carnaval!!.....
Grrrrrr, wat heb ik daar toch een grondige hekel aan....
De kinderen ja, die vinden het een geweldig verkleedfeest....
Maar voor de meeste had het wel bij verkleden mogen blijven geloof ik....

En heus.....ik heb ooit geprobeerd carnaval in mijn leven of in mijn levensbehoefte en levensvreugde proberen te integreren....
Ooit een keer in Helmond en een keer in Eindhoven....
Ik heb zelfs de prins carnaval een hand mogen geven....de raad van elf gegroet....aan een optocht meegedaan.... en geslapen in en huis waar de gordijnen plaats hadden gemaakt voor serpentines....
NEEEEEE....ik heb mijn principe 'geen polonaise lopen' niet verloochend en geweigerd dit te doen....
Maar voor de rest deed ik overal aan mee....
Tevergeefs.....carnaval krijg ik niet in mijn genen......

Zelfs het idee dat ik na de carnaval een week vakantie heb helpt niet....
Zelfs dat er mede carnaval haters in ons team zitten niet....
Dat verplichte leuk doen past niet bij mij....
Die liedjes....och lieve help wat een narigheid....
Nep cancan dansers die zich dansmariekes noemen....ooooh vreselijk....
En dan die prins die net zo trots als de pauwenveer op zo'n hoed rond loopt.....och wat een ramp.....

Kan ik dan wel van de kinderen genieten...?

Tja ach....zover het goed gaat wel....
Maar hossen of polonaise lopen ontaard al snel in rond rennen en overprikkeld raken....
Voor de kinderen is het verkleden en hun juf of meester verkleed zien leuker....
Al zijn er ook genoeg die verklede mensen heel eng vinden....
De chips, ja die gaan er wel in.....en de limonade ook....
Rennen en duwen is ook nog wel leuk....totdat je zelf omver wordt geduwd, je zakje chips uit je hand valt, en alle chips op de grond rollen en vertrapt worden.....
Dan is het tranen met tuiten geblazen....
Dag chips.....
Dag rot feestje.....

Maar.....ik heb echt mijn best gedaan vandaag....
Ik had een hoed op.....met bloemen....die irritant voor mijn ogen wapperden....
En ik heb een plakwerkje laten maken met confetti....
En daarna heel dapper de bezem gepakt om al die troep weer van de grond te vegen want daar lag natuurlijk meer dan op het plakwerk zelf....
Het enige waar ik dan wel van genoot was het blazen van serpentines....en die verbazing op die snoetjes als er zo'n gekrulde slingert uit het rolletje kwam....


Ach, en de verkleed kleren waren....tja...wel aardig....
Maar na vijftien keer een cowboy broek met slap klittenband weer aangetrokken te hebben.... het schild van de schildpad voor de tiende keer van de buik naar de rug gedraaid te hebben, het spiderman pak met veel moeite tijdens het toilet moment uitgehesen had,  en het zwaard van de ridder al na twee keer te pakken had.... begon ik zelfs aan die leukigheid te twijfelen.....

Enfin, aan deze dag kwam zoals aan alle

dagen ook weer een eind en nu probeer ik me te beseffen dat ik vakantie heb....
Een vakantie die hoogstwaarschijnlijk morgen alweer in een, niet op vakantie gelijkende hectiek ontaard omdat we morgennacht naar het vliegveld moeten rijden en vóór die tijd de koffer gepakt moet zijn, het huis schoon achtergelaten moet worden, de honden naar het pension moeten en nog een cadeau voor die Griekse terrorpeuter gekocht moet zijn.....
Maar goed....daar morgen meer over....




donderdag 27 februari 2025

27 februari 2025


Dag van:
Elke ouder wil een goede ouder zijn en die ouder moet zich bij jou als leerkracht zó veilig voelen dat zij een stap durven te zetten buiten hun comfortzone....

Één van de fijnste dingen van mijn vak naast werken met de kinderen is omgaan met hun ouders....
Nou, hoor ik je denken, daar horen we wel eens andere dingen over.....
Ouderagressie, niet op één lijn komen,  bedreiging,  ouderarrogantie of ouderonmacht....

Vanmiddag en avond waren er weer oudergesprekken....
Ik verheug mij daar altijd weer op....
Ik praat graag met ouders....
Want elke ouder wil een goede ouder zijn maar weet dat zij geen perfecte ouders zijn....
Perfecte ouders bestaan namelijk niet.....
En mijn uitdaging is dan ook ze zoveel veiligheid te bieden dat ze uit die comfort zone stappen en zich als de perfecte niet perfecte ouder durven laten zien....
Het leven zoals het thuis écht is....
Zoals ik en iedere andere ouder de niet perfecte maar goedwillende ouder ben....
Want al zal het niet jouw manier, of die van een ander zijn, iedere ouder houdt op zo'n eigen manier van zijn kind en wil heus het beste.....
Daarbij in acht nemende dat het beste willen,  soms niet altijd het beste doen is....
En dit vraagt van ons als leerkracht of professional dat je super sensitief bent voor de kwetsbaarheid van die ouder....
Ikzelf heb dan zoiets van "behandelt worden zoals ik zelf als ouder behandeld zou willen worden....
Want...en dat is voor mij altijd heel belangrijk; een ouder voelt misschien wel dat zij niet de goede,  beste ouder is maar verlangt daar wel naar....
Zo belangrijk om ouders de ruimte te geven om hun onzekerheid en angst te delen,  zeker als ze een 'zorgenkind' hebben....
En ze zich niet betutteld te laten voelen of bang te laten voelen te falen...iets van slecht gebracht  minder goed nieuws horen over henzelf of hun kind.....

Nou ja.....ik reutel er weer aardig op los....

Eigenijk ook niet de bedoeling....
Het komt gewoon omdat ik elke ouder die naast of voor me zit kan voelen....
Maar ook kan meevoelen....
Had/ heb ik als ouder of oma niet óók zorgen....
Had/ heb ik niet óók die twijfels van 'ben ik wel een goede moeder/ oma....?
En geen ik dat als juf ook niet....?
Wij delen immers zorgen.... laten we ze dan ook uitspreken....

Standaard begin ik eigenijk dan ook bijna altijd met "Ik heb toch zo genoten van.....want hij deed vandaag"...... of " wat had....een leuke trui aan vandaag"....
En dan weet de ouder....'ze heeft mijn kind gezien"....
En dan steek je in op " wat lastig hè dat".... of...."het lijkt mij zo lastig als".......zodat de ouder voelt dat je hen begrijpt en hun gevoel herkent.....
Dan is het....weg comfortzone....hier voelt het veilig....hier mag ik vertellen wat ik voel....

Nou ja....ik blijf doordraven....
Het komt er gewoon op neer dat ik vijf prachtige oudergesprekken heb gehad en daar weer veel van geleerd heb en bendes energie uit heb geput.....


En verder....
Waren er lekkere hapjes gehaald en voor de kinderen ook wat lekkers, om de vakantie alvast in te luiden....
En dat was rijkelijk binnen onze comfortzone....

Oftewel...deze donderdag was een bijna perfecte donderdag.......








woensdag 26 februari 2025

26 februari 2025




Dag van:
Er wordt al flink naar de vrije week van de voorjaarsvakantie toe geleefd.....
Er is echter nog veel te doen....
Overal lopen ouders in de school voor de geplande gesprekken over de handelings- en ontwikkelingsperspectief plan tussenevaluaties ....

De griepgolf neemt ietsje af maar het is nog niet om over naar huis te schrijven....
Ook bij de kinderen zelf heerst het nog volop....
Is het niet influenza A dan is het wel B en anders wel een buikgriep....

Gelukkig zijn de kinderen weer veel buiten te zien....
Vandaag zelfs met een bellenblaas kanon van heb ik jou daar....
Frisse lucht en zon, het zijn de beste immuunsysteem raadgevers....

Nog steeds loop ik tegen dingen van de nieuwe telefoon aan....
De blog is voor sommigen met zwarte

achtergrond, voor anderen wit en weer anderen zien de blog helemaal niet meer....
Maar....geen tijd om dat uit te zoeken....
De foto's van mijn spiegelreflex naar mijn mobiel uploaden, wat vroeger een makkie was,  krijg ik niet voor elkaar....
En overal de knopjes of icoontjes op een andere plek vinden, is ook iets wat ik simpel van word.....
Vanmorgen moest Willem me zelfs wakker maken want de ringtones van de wekkers waren, behalve voor Willem dan,   te zacht.....
En toen ik ze uit wilde zetten wist ik niet hoe, wat Willem weer irriteerde....
Fijn hè zo'n nieuwe telefoon....

En verder valt er niet veel te melden....
Het zijn de days before the holidays....
Tam maar zeker niet uitzichtloos want die vakantie is in zicht....


dinsdag 25 februari 2025

25 februari 2025


Dag van:
Ze is geboren op dezelfde datum als mijn moeder, maar dan heel wat jaren later...
21 September 1957......
Ze is dus tweeëneenhalf jaar ouder dan ik, en precies vierendertig jaar na mijn moeder geboren...
Over wie ik het heb...?
Over een voor mij levend fenomeen....
Eentje die niet alleen ik ken, maar velen met mij....
Je hoeft er niet eens voor in het onderwijs te zitten  al helpt dat wel een beetje om veel over haar gehoord te hebben....
En waarschijnlijk hebben hebben wij uit het onderwijs maar ook vele Sinterklaas liefhebbers haar Sinterklaas boek in de boekenkast staan....
Volgend mij gaat er al iets rinkelen....

Ik heb het over Charlotte Dematons.....
Getrouwd met Bas Blankenvoorde van wie er vast tekeningen van in je oude biologieboeken stonden....
Ze is dochter van een Franse vader en een Nederlandse moeder en ze is opgegroeid in Frankrijk, waar ze na haar middelbare school opleiding vertrokken om in Nederland te gaan wonen.....
Ze studeerde in 1982 af aan de Rietveld academie....
En eigenijk werd ze direct daarna benaderd door een uitgeverij,  waar al snel haar eerste geïllustreerde boek verscheen; Dido....

Ze heeft heel wat boeken geïllustreerd, meer dan honderd, maar haar bekendste is wel dat over Sinterklaas.....
Elk jaar komt het weer tevoorschijn in de klas.....en oh nee, in de kinder boekenkast ligt het dan vast niet.....
Deze juf is er veel te zuinig op....
Maar in de kring met het boek op schoot en met de prenten naar de kinderen gekeerd, of samen in de kussens in de leeshoek is het heerlijk om door het boek te bladeren....
In 1982 verscheen de eerste uitgave en ik denk dat ik nu drieënveertig jaar later, nog steeds nieuwe dingen ontdek op de prenten....

Prachtig vind ik ook de boeken; Fiets, de gele ballon, en het alfabetboek, maar het Sinterklaas boek blijft mijn juweeltje....
Totdat.......

Willem en ik zijn dol op boekenwinkels dat moge bekend zijn....
We zijn dus dol op boeken en regelmatig vind je ons, als we geen tijd hebben om te winkelen, op internet om door boekensites te neuzen....
Soms ook lezen we over een interessant of mooi boek in een artikel of horen van anderen dat ze zoiets moois of interessants hebben gelezen....
Daarbij ben ik verzamelaar van boeken over Parijs en regelmatig typ ik dan ook die zoekfunctie in....
En daar stond het ineens.....
Charlotte Dematons,  Parijs.....
14 Februari kwam het uit.....
Zó heerlijk vers....

Bij mij gebeurd er dan iets aparts....
En zeker als je al zoveel (over de vijftig) boeken over Parijs hebt....vind dan nog maar iets unieks.....
Dan stokt even mijn adem, ik krijg het warm en je voelt het bloed dan echt door je aderen stromen.....
Ons heerlijke Parijs....en dan nog wel gekoppeld aan de naam Dematons....
Mijn vingers schoten over het toetsenbord om te kijken waar het verkrijgbaar was....
Meestal spek ik dan de fysieke boekenwinkels, maar nu werd ik zo hebberig dat ik de eer aan bol.com gaf omdat ik het dan de volgende dag al in huis had.....


En dat gebeurde dus ook....
Ik bestelde het boek en toen ik de volgende dag uit mijn werk thuis kwam, lag het pakket op mijn stoel.....
Zo ruw als ik de verpakking eraf scheurde, zo voorzichtig pakte ik het boek en bladerde door de eerste bladzijden.....

Een kunstprentenboek
Een wandeling door impressionistisch Parijs met twee oude mannetjes; George en Jacques....

Wanneer ze de opdracht van het Kunstmuseum Den Haag krijgt om een boek te maken bij de tentoonstelling Nieuw Parijs: van Monet tot Morisot reist ze met haar dochter Julie naar de hoofdstad van het land waar ze zelf geboren is. Om de stad te ervaren, met haar bijzondere lichtval op de huizen, de korte schaduwen, heel anders dan hier. 

Zo vertelt ze in een interview 

Ik ben de koning te rijk met dit heerlijke

boek...
Al vier dagen in mijn bezit en al veertig keer doorheen gebladerd en het verhaal gelezen....
Ook als je niet, zoals ik Parijs fan bent, is het zó de moeite waard.....
Een echte aanrader.....

maandag 24 februari 2025

24 februari 2025


Dag van:
 Zo ga je dan s morgens naar je werk en tijdens zo'n ritje bekruipen je van allerlei gevoelens....
Ook; volgende week om deze tijd word ik wakker in Thessaloniki.....
En meteen daar achteraan; oooooooh help ik moet de was nog doen voor we vertrekken....
Maar ja, je bent op weg naar school....

Geen drama natuurlijk want maandag is altijd een leuke dag....
Maar met in je hoofd het feit dat je dit komend weekend al vertrekt, je komende dagen gevuld zijn met werk en oudergesprekken, én je toch wat leuke (liefst een ietsepietsje beetje zomerse)  kleren mee wilt nemen naar Griekenland, zorgt toch voor enige hoofdbrekens....

En waarom nou in hemelsnaam alweer naar Thessaloniki...?
Omdat Thessaloniki nou eenmaal veel te bieden heeft....
Een levendige kustlijn, heerlijke gerechten, leuke knusse wijkjes, de witte toren, Aziatische Sofia en Agios Dimitrios met zijn doodenge crypte,  de overdekte markt, de bruisende mensen waarvan natuurlijk onze vrienden, Elena, Evangelos en Dimitris....
De terror peuter van die eerste twee laat ik even buiten beschouwing.....
Het is een plek die doordrenkt is van eeuwenoude geschiedenis en het is vooral de meest culinaire stad van heel Griekenland....

Voorlopig is het er niet warm, dat is dan

weer iets minder...
We hadden eigenlijk een weekje later vakantie moeten hebben voor de al wat aangenamere temperaturen...
Maar wie weet krijgen we nog geluk....en stijgt het kwik toch nog wat....

Het is een gezellige werkdag in ieder geval...
Met een verjaardag....van een tweeling nog wel....
En ik vertel voor we gaan zingen dat ze gezellig samen in mama's buik zaten...
"Dat past tóch nóóit" gooit één leerling er spontaan uit....
Waarop een volgende zegt: "Jawel hoor, één in je rug en één in je buik"....


En als ik dan toch dat onderwijs tintje eraan wel geven en zeg dat ze toch écht naast elkaar in mama's buik zaten vervolgt de kleuter die het dacht te weten "dan kan een baby toch geen adem halen"....
En daar heb ik het dan maar bij gelaten....
De dag eindigt laat, met een goed gesprek over taalonderwijs waar ik weer mee verder kan....
Tja....zolang het maar niet over baby's gaat....





zondag 23 februari 2025

23 februari 2025


Dag van:
 Ik zal maar niemand vermoeien met eindeloze nieuwe mobieltjes perikelen....
De complete ergernis dat apps synchroniseren niet lukte, mijn mail niet meer binnenkwam, mijn authenticator niet aan het werk ging, en ik in elke app op financieel of verzekeringsgebied etc. weer opnieuw moest inloggen.....dus wachtwoorden en gebruikersnaam stress....
Normaliter kost dat niet zoveel problemen, maar als je van het ene naar het andere merk telefoon overstapt dan blijkbaar wel....
Och, nu heb ik jullie er toch mee vermoeid.... 

Leuker is natuurlijk te vermelden dat ik oh

zo blij ben met de fantastische camera in deze telefoon.....wauw wat een foto's.....!!!!!
En dat de batterij niet zo snel leegloopt omdat die nieuw is.....
Dat ik alles categorisch in mapjes heb gezet, ook zo fijn....
En dat alles er anders uitziet ach dat went ook wel weer......

En hoe heerlijk was het niet om alles te doen terwijl de tuindeuren wijd open stonden....
Als ik trouwens al sowieso niet buiten zat om de zoveelste poging te wagen iets te installeren.....
En had ik de gewone pc nodig dan toch heerlijk in de lentegeuren die door de tuindeur heen kwam....
Je merkt het ook meteen aan de hoeveel minder stof die honden verspreiden in huis, dat de lente in aantocht is.....
En aan het enorme gesnater en gegak op het water.....
Die paringstijd lijkt steeds vroeger te beginnen.....


Toch ook nog even tijd kunnen maken om werk voor te bereiden en de oudergesprekkenavond die donderdagavond plaatsvindt....
En Willem kwam weer thuis met de prachtigste verhalen....
Een bijzondere kippenvel ontmoeting vanmorgen in het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem, waar hij preekte.....
Hij mocht daar voorgaan in het auditorium en het thema was: "Liefde, het is wat het is."..... 
Hij wist niet dat op het moment dat hij preekte over de liefde en ook over het belang van liefde naar kinderen toe, een moeder en oma van de artsen te horen kregen  dat het kindje van de dochter, een baby'tje van 1 maand oud, na een lang verblijf in het ziekenhuis,  uit het ziekenhuis ontslagen werd......en dat die prachtige liefde, nadat hij erover had gesproken, zo ineens in levende lijve voor hem zou staan.....

Ze hadden op de ziekenhuis omroep de preek gehoord.....en Willem kennen ze al vanaf dat de dochter op de school zat waar Willem ooit les gaf....
De lievelingsmeester van toen.....
Op dit speciale moment hem horen met nog wel een preek over de liefde, waarvan zij het geschenk na veel zorgen nu mee mochten nemen,  zorgde ervoor dat ze Willem móésten bezoeken in het auditorium.... 
Soms gebeuren er dingen in je leven die je mag ervaren als een cadeautje.....en dat je gewoon even niet aan toeval wil denken.....

Ëén ding weet ik zeker.... Willem en ik zijn nog lang niet klaar met onze missies in dit leven....


Oh ja.....en die inductiekookplaat....pfffft makkie....
Alle zorgen weer voor niks....
Er kwam vanavond een heerlijke Mexicaanse schotel vanaf.....zonder aangebrande bonen, kip en andere ingrediënten....
Of ben ik nou te optimistisch...???.

zaterdag 22 februari 2025

22 februari 2025


Dag van:
Oeps.....nieuwe telefoon, andere lay-out....
Even wennen voor mij....
Sowieso van alles dat er misging....
Maar laat ik maar bij het begin beginnen....

Vanmorgen wakker worden en ach, wat kan mij die regen vandaag schelen, ik moet toch uren bij de mediamarkt straks wachten tot mijn telefoon is omgezet....

Het mailtje om de nieuwe telefoon op te halen is binnen....
Bij de mediamarkt is het een drukte van belang....
En daar begint de reeks handelingen....
De balie om bestellingen af te halen....
De balie om je aan te melden met je nieuwe telefoon waar je niet bij kan omdat ze die beveiligd in een glazen kistje laten zitten....
De desk waar je je inruil moet bevestigen....
De desk om je factuur te laten maken....
Dan onder begeleiding van een verkoper naar beneden naar de kassa om te betalen want je zou toch eens de benen kunnen nemen met je nieuwe telefoon en je oude inruil....
In de rij voor de kassa....

Eindelijk aan de beurt, en weer een reeks van administratieve handelingen....
Zo'n telefoon krijg je zomaar niet mee hoor....
Dan onder begeleiding weer naar boven....
Naar de balie waar ze je oude telefoon innemen om al je gegevens over te zetten....
En daar stopt het dan even....
Dit proces duurt namelijk zo'n twee uur....

"Koffie en eten" is Willems eerste gedachte...
Hij vergezelt me trouw in dit hele proces...kletst met de talloze bekenden die hij tegenkomt en met een medewerker die we al heel lang kennen en waarvan hij zijn dochter in de klas heeft gehad....en tussendoor vraagt hij mij af en toe even of het lukt....

Koffie dus....
Maar waar drink je koffie op zo'n immens winkelgebied....
We kijken om ons heen....
Enige optie....nee hè.... Ikea....
En laat dat nou het laatste zijn waar wij koffie willen drinken....
Maar laat dat nou het enige in de buurt zijn....


Ikea experience.....
Je gaat naar boven....loopt zo het overvolle restaurant in.....
Gaat in de ellenlange rij staan voor voedsel en koffie....en halverwege bekruipt je dat gevoel "IK MOET HIER WEG"......
Gelukkig bekruipt Willem datzelfde gevoel ook, we wurmen ons uit de rij, zetten het dienblad terug en rennen richting uitgang....
Uitgang....????
Vergeet het maar.....
Je zit vast.....vast als een muis in de val....
Er is maar één uitweg en dat is die door het complete doolhof van de Ikea winkel....
Wat een ellende.....
We sjezen door de winkel, alle bordjes korte route volgend....
Nou, als ze dat korte routes noemen dan wil ik de marathon wel lopen....
Maar goed....we komen bij de uitgang....beveiligd......
Het duurt even voor je eruit kunt....
Maar....we belanden, als we de poortjes door zijn,  bij een snelcorner voor koffie en een snack....
Bij gebrek aan beter dan maar....
Op een apparaat toetsen we onze bestelling in; twee maal visdog (God zegen de greep) en koffie en cappuccino.....
Bij desk twee kunnen we terecht....
Maar vindt die desk twee maar eens als die cijfers ter hoogte van je voeten staan vermeld....
Zo'n nummer zoek je toch niet beneden....zoiets verwacht je op ooghoogte....
En dat zegt Willem dus....
En dat word je dan niet in dank afgenomen....
Enfin....twee visdogs en twee lege bekertjes verder....
Lege bekertjes...????
Jawel.....zoek het volgende apparaat....die van de koffie (tussen ik weet niet hoeveel softijs apparaten) en druk op de juiste knop....
Het is gelukt....we hijsen ons op twee barkrukken en zuchten....

Gelukkig komen dan de zoveelste bekenden langs die ons aanspreken en dat doet de ervaring van zojuist even naar de achtergrond verdrijven....

Inmiddels zijn we al dik twee uur verder en

nog geen bericht op Willems telefoon dat mijn telefoon klaar is....
We sjokken terug naar de Mediamarkt....onze bekende medewerker direct tegen het lijf lopend....
"Nog niet klaar" moppert hij....
Hij loopt naar boven....geeft de baliemedewerker een reprimande en klaar is mijn telefoon.....

En wat denk je.......?
Poging dag 3 om mijn inductiekookplaat uit te proberen is mislukt....
Het is inmiddels vijf uur en over anderhalf uur moeten we naar Willems dochters voor een pokeravond......
Na Chinees dag 1, patat dag 2, nu pizza op dag 3..... en nog steeds drie Hello Fresh maaltijden in de koelkast....zucht....

Pokeravond....

Wat een gezelligheid....wat een gebluf....wat een pokerfaces.....
En Willem als winnaar.....

Nog geen werkende mail op de telefoon....geen idee of de wekker morgen werkt om Willem te helpen wakker worden...verloren notities..... wachtwoorden die niet willen werken.....en maar hopen dat deze blog gepost kan worden....
En morgen zien we wel weer verder.....









vrijdag 21 februari 2025

21 februari 2025


Dag van:
Het is nog héééél vroeg in de ochtend....
"Wampie ik kan mijn bank app niet meer gebruiken"....
Dat zat eraan te komen Willem, ik roep al maanden dat je een nieuwe telefoon nodig hebt want hij update de laatste versies van de software niet....
"Maar ik kan er niet tegen als ik niet bij mijn financiële gegevens kan".....
Half uur later, net voor mijn vertrek naar school....."ik heb de bank om nieuwe gegevens gemaild"....
Niet om een nieuwe telefoon Willem?????....(Knipoog)....

Een zomers lentegevoel....dat had ik vandaag....
En nou ben ik niet zo alcoholerig maar toen ik vanmiddag naar huis reed had ik zoiets van "ow heerlijk thuiskomen, glaasje wijn en dan nog even zalig in de tuin zitten genieten"....

Had je dan niet dat berichtje van de

buurman gelezen op je mobiel Wampie?.....
Nee dus.....
Vind je het niet vreemd dat Willem nog helemaal niks op Facebook had geplaatst Wampie?....
Nee, want ik kijk pas 's avonds naar dat soort dingen....
Tja Wampie.....had je dat wél gedaan dan had je geweten dat ......

Ik zet de auto op de oprit en de buren die buiten staan lopen direct op me af.....
"Weet je dan niet dat Willems mobiel stuk is?"......
Ik laat de tassen ter plekke uit mijn handen vallen .....handen die direct daarop naar mijn mond gaan....
Neeeeeee, Willem zonder mobiel....?????
"Ja, en hij is helemaal in paniek en gestresst".....
Oh My, daar kan ik me dus alles bij voorstellen....
Willem zonder mobiel is als een aap zonder staart.....chocolade zonder cacaobonen.....
Willem zonder mobiel is een RAMP....!
"Hij is nu de honden uitlaten hoor, maar wacht maar tot hij thuiskomt....sterkte", zeggen de buurtjes nog ....


En ik voel hem al aankomen......dag wijntje....dag tuintje....dag namiddagje even bijkomen en het weekend inluiden.....
Dag inductieplaat uitproberen.....
Dag genieten van een gerepareerde afvoer en dus een gootsteen die weer normaal doorloopt.....

En ja hoor....daar komt Willem al aan met zijn vier honden....
In eerste instantie met een opgelucht gezicht als hij ziet dat ik al thuis ben.....
Maar direct daarna met de onheilstijding.....
En nog directer erna "ik trek mijn goede goed aan en dan gaan we naar de Mediamarkt....ik móét vandaag nog een nieuwe telefoon hebben, ik kan niet zonder"....
Ik heb hem nog nooit zo snel zijn joggingbroek voor een spijkerbroek zien verwisselen, terwijl hij ondertussen roept: "bel je dochter maar of we langs kunnen komen en of ze de telefoon om wil zetten"....
Tien tellen later "kom we gaan!".....

In de weeromstuit rijdt hij de buitenspiegel tegen een grijze vuilnisbak....
Spiegel eruit....
Weet hij ineens de weg naar de Mediamarkt niet meer....

En rijdt rakelings langs een Audi die luidt begint te toeteren.....
"Wat een rotdag" hoor ik hem zeggen....
Ja vertel mij wat....
Vandaag 26 jaar geleden kwamen de kinderen en ik achter het dubbelleven van mijn ex en bleek hij foetsie....
Die 21ste februari is nou ook niet echt mijn dag....

De Mediamarkt....
En worden wij nou steeds ouder of die verkopers steeds jonger....?
We worden geholpen door een jongen die je nog geen achttien jaar geeft....
Maar goed advies geeft de knaap wel...!!!
En nog geen uur later is Willem de trotse eigenaar van een Samsung A55 en kan ik morgen de Samsung S25 ophalen.....


Het is inmiddels kwart voor zeven en we hebben nog niks gegeten....
Snel naar Didam....
Maar vergeet dat maar....file....
En dan begint het weer hè....
"Ik zal toch niet al mijn foto's kwijt zijn.....kunnen al mijn berichten wel over.....alle telefoonnummers krijg ik toch wel terug.....ik weet mijn wachtwoord van Facebook niet meer, heb ik dat nodig.....en als dat kaartje nou niet past...????"....
Dat dus.....
De hele weg lang in de file dát dús.....

Eerst maar eens een patatje halen....
Ja, wat anders....?
"Je schiet wel op hoor"....
Nou Willem, ik zal het de patatbakker doorgeven.....graag de frites en snacks in turbovet......

Maar als we dan bij mijn dochter en schoonzoon zitten....heerlijk met de twee kleindochters aan de ronde tafel en Willem strak tegen mijn dochter.....dan keert de rust terug ....
App voor app ziet Willem zijn nieuwe telefoon groeien....
En minuut na minuut zie je Willems gezicht verder opklaren.....
"Kijk nou Wampie hoe mooi....een nieuwe

telefoon....!!!!

De rest van de avond hebben we geen kind meer aan Willem....
Maar ja, dat heb je eigenlijk sowieso nooit als hij de telefoon in zijn handen heeft....
Maar dankbaar is hij wel ....oh zo dankbaar.....
En ik slaap in ieder geval vannacht....




donderdag 20 februari 2025

20 februari 2025


Dag van:
De klusjesman en mijn eigen man met twee linkerhandjes gingen eindelijk vandaag aan de slag....
De klusjesman met het inbouwen van een inductie kookplaat....
Mijn twee linkerhanden gezel met het in de weg lopen en de humor erin houden....
Én om, zoals ik hem opgedragen had, voor koffie en broodjes te zorgen....
Deel 1 zit erop....
De inductieplaat past precies in het gat waar ooit de gasplaat zat, de leidingen zijn keurig afgesloten, en de inductie goedgekeurde pannen zijn binnen....
Deel 2, extra stroomvoorziening volgt morgen als er een tweede klusjesman bijkomt....
Voor ieder specialisme een andere klusjesman zogezegd....
En stroom moet door een gecertificeerd iemand gebeuren....vandaar die tweede man....

Zelf heb ik er niks van gemerkt....

Ik was hard aan het werk....
Gezellig aan het werk ook....en zeker niet zo 'gesloopt' als gisteren....
We hebben ons beziggehouden met de "spuugletter" P, we hebben de boel, vooral de kasten, eens zalig opgeruimd, uitgezocht en gesorteerd, en op orde gebracht, de themahoek ingeruimd en....last but vooral niet least.....genoten van de aangename temperatuur buiten, al was dat zo nu en dan in een miezerbuitje.....
Geen enkele seconde meer gedacht dat er thuis ook van alles gaande was ...


Pas toen ik naar huis reed begon er een lichtje te branden dat ik Hello Fresh wel kon vergeten en ook geen boodschappen moet gaan doen omdat ik natuurlijk niet kan koken vandaag....
En om Willem te plezieren ben ik toen ten Chinese gevaren.....
Willem je krijgt vandaag je LOEMPIA'S.....
Kom ik bij de Chinees....is die ineens compleet verbouwd.....
Kijk ik achter de toonbank.....totaal andere mensen....
Ja, wel Chinees maar onbekend Chinees....
Waar is onze lieve Lilly gebleven....?
Andere eigenaresse dus....
En mijn hemel.....een enorm gestresste, over haar Chinese theewater zijnde, dame die roept...."alles komt tegelijk nu op dit uur, jullie mogen wel eens respect hebben voor ons want we moeten heel hard werken".....
En ik denk 'lieve dame wat denk jij dat ik vandaag de hééééle dag gedaan heb?'.....
Bij jou is spitsuur rond etenstijd, wij hebben dat de hele dag....en daarom sta ik hier....nou ja, en omdat ik niet kan koken vandaag dus.....
Ze is lief hoor.....maar ze heeft het duidelijk nog niet helemaal in de hand.....
Ze draait rondjes van de koeriers, naar de klanten die telefonische bestellingen af komen halen en van de koks in de keuken weer naar de klanten die in de rij staan om hun bestellingen ter plekke te doen,

waarvan ik er eentje ben dus, maar die  steeds aan de kant niet voor mensen die hun telefonische bestellen af komen halen....of een stapje achteruit omdat de telefoon gaat met er nieuwe bestellingen....
En boos kan je niet worden op dat lieve mens....eerder krijg je iets van medelijden....en in mijn persoonlijke geval zoiets van 'zal ik haar even gaan helpen'.....
Maar heej het is kwart voor zes.....mijn dagtaken zitten erop ...mijn man zit uitgehongerd thuis te wachten....

Eindelijk neemt ze mijn bestelling op....
Twee loempia's en een portie bami graag....
"Ja u had beter eerder of later kunnen komen in verband met de drukte" verontschuldigd ze zich....
Dat zal vast lief mens, maar etenstijd is nou eenmaal zo rond de klok van zes.....

(Wat overigens half zeven werd)....
En die drukte went wel, denkt u er maar aan dat als je het zo druk hebt en de zaak goed loopt, je ook snel uit je investeringen bent en winst kan gaan maken....
Tot de volgende keer.....
(Maar dan als de gewenningsperiode voorbij is)....




woensdag 19 februari 2025

19 februari 2025


Dag van:
Vandaag was een slopende dag....
Maar weet je wat me nou zo opvalt....hoe slopender de dag, hoe meer humor....slappe humor....flauwekul humor....oh ja ook vunzige vrouwenhumor want niet alleen mannen maar ook vrouwen kunnen daar wat van.....bakvissen giechel humor.....
En dat is dan toch de manier om elkaar er doorheen te helpen, of op te vangen....
Na schooltijd dan.....
Nee, niet onder schooltijd natuurlijk.....
Dan klinken er alleen zachtaardige grapjes....
In de klas ben je serieus.....
Pas daarna gaat het los....
Tot 's avonds laat gaat het door....
En dat is altijd nog leuker dan klagen en mopperen....

En toch waren er ook prachtige dingen

vandaag....
Vooral toen ik vanmorgen naar beneden liep en de veelbelovende lucht met rode gloed zag....
Hoe lekker is dat om je dag mee te beginnen....

En we hadden een oerleuke toneelvoorstelling....'vlieg eens vlug'.....
Als de kinderen al niet genoten, dan zeker ikzelf wel....
Ik kan zo'n bewondering hebben voor de creativiteit van mensen....
Niet alleen op toneel hoor, maar op velerlei gebied....
Maar dit gaat dan toevallig over toneel....
Oké, de man praatte misschien een beetje teveel voor onze doelgroep begrippen, maar het verhaal was prachtig....

Koen de tuinman dacht dat hij niks van tuinieren kon, maar de kinderen spreken hem steeds weer moed in en zingen hem toe "KOEN JE MOET HET DOEN!!"
Ook de tuinslang/gieter vogel Keesje laat zien dat je van proberen kan leren als hij voor de eerste keer wil gaan vliegen.

De tuinslang (worm), de emmer (hond), de gieter, de schep (samen de vogel), alles praatte en alles hielp mee om van Koens tuintje een prachttuin te maken..
En gelukkig kreeg Koen dat voor elkaar.....een tuin vol bloemen!!.....

En dan nog dat succes bij de kringloop winkel waar allerlei vogeldingen te koop stonden....ook eindelijk zo'n loopstokding met een rateleendje eraan voor het jongetje in de rolstoel om naast hem mee te laten rijden en ratelen....
Hoe lang ben ik daar niet naar op zoek geweest voor hem, zodat hij ook iets buiten heeft om mee te spelen....
Wat zullen de kinderen verrast zijn morgen....

En de vormen les met de toverPowerPoint die altijd weer een succes is....


Allemaal leuke dingen, die vermoeiende dingen weer minder vermoeiend laten zijn.....de klas een gedeelte alleen draaien....het breekt op al die zieken al zo'n lange tijd....
Een Trump die glashard liegt over de oorlog in de Oekraïne....
Zou niemand daar nou wat van zeggen....?
Nou ja, behalve dat journaal dan, maar wat betekent Nederland nou helemaal.....

Denk maar  niet dat Trump het Nederlands journaal kijkt om acht uur....
Dan zit hij zelf vast aan zijn fastfood lunch in zijn witte huis....of komt misschien net zijn bed uit.....
Een president van Amerika mag op die leeftijd vast wel uitslapen....

Nee, doe dan maar de humor....
Een prima manier van even je kop in het zand steken....
Daar kun je beter buikpijn van krijgen....

dinsdag 18 februari 2025

18 februari 2025


Dag van: 
Écht waar....mannen hè.... Ochtend ergernisje......
Vraagt hij vanmorgen "zal ik deze Ernie trui vandaag aantrekken?"....
Ik zeg "hartstikke leuk, moet je doen!"....
Hij pakt de trui die keurig op het stapeltje  ligt en loopt met de trui naar de badkamer.......ziet in zijn loop de zeegroen trui aan de waslijn hangen....dróóg.....pakt de trui van de waslijn, loopt terug naar de kleedkamer....en góóit de Ernie trui terug in de kast....
DÁT DUS....!!!!!
En dan moet je nog blij zijn dat hij de trui niet ter plekke uit zijn handen liet vallen maar dat hij terugliep....pfffftttt....

Maar verder, ben ik een happy mens....

Ik hoor dat ik vandaag geen botten kan breken (beetje kort door de bocht vermeld)....
Daarnaast worden mijn cellen gezond en krijg ik geen stress maar wel minder eetlust...
En eveneens is mijn vitamine D gehalte weer op peil....
Oh ja....en depressies gaan aan mijn neus voorbij....
En dat allemaal door........ DE ZON vandaag...!

Een tekort aan vitamine D leidt tot botontkalking en bij oudere mensen tot een verhoogde risico op botbreuken.....
UV-stralen zijn namelijk in staat in vitamine D aan te maken in de huid en die vitamine D is dan weer van belang voor de botstofwisseling....
Geen bot te breken vandaag....
Al donderde ik bijna van de trap omdat ik op mijn rok ging staan en Willem daardoor luid uitriep "kijk dan ook uit, straks breek je nog wat"....
Nee, nee Willem, vandaag niet!.....


Stress had ik al helemaal niet, maar ik moet zeggen dat je daar naarmate je ouder wordt, ook minder last van hebt....
Wie maakt je nog gek op je ouwe dag...!?
Zelfs bij de Action tijdens het zoeken naar spullen om de hoek voor de vreemde vogels in de klas aan te kleden, en er niks te vinden was, liet ik me niet gek maken.....
Paaskippen en kuikens zijn ook vreemde vogels.....

Die eetlust....tja....

Sowieso geen last van.....
Vitamine D en dus de weerstand....yessss....daaaaag griep!!....
En depressie.....ik heb een big smile op mijn gezicht de hele dag....
De halve buurt hier is in rep en roer omdat de ondergrondse vuilcontainer klemt en de zakken er nu naast gezet worden, maar ik lach.....
Hebben de muizen ook wat te eten vandaag....
En de kapotte printer....nou dan bestellen we toch gewoon een nieuwe....

Alle kleuren lijken vandaag kleurrijker....

Het geel van de koolmees, het rood van de specht....
De strak blauwe lucht al helemaal...
Wat kan blauw toch mooi zijn....!
Die zon die doet wat met je....

maandag 17 februari 2025

17 februari 2025


Dag van:
Vreemde vogels, of toch rare mensen ....?
En is vreemd wel zo vreemd.....en wat maakt raar dan raar....?

Vanmorgen openen we het schoolbrede thema 'vreemde vogels'.....
Elk jaar rond deze tijd kennen we zo'n thema.......vorig jaar was het thema 'de vier elementen'....
Nu dus rare vogels....
Bij elke entree van de school staan mensen uitgedost in vogelkledij of gewoon met een boa en losse veren (de krielkip), de kinderen te verwelkomen....
"Heb jij ze al gezien juf?"....
Maar nee, deze juf was immers in de klas bezig.....
Al vroeg voor aanvang was ze er want ik stond niet in de klas waar ik normaal elke maandag sta, ik sta vandaag in mijn eigen klas....
Je weet wel...nog meer zieken.... nieuwe zieken enzovoorts.....

Toch ga ik even een kijkje nemen...

Heerlijk al die opgewonden leerlingen die voelen dat ze nu weer een verrassende tijd in het vooruitzicht hebben....
Ze dansen mee, ze staan op één 'poot' en ze voelen aan de veren....
Maar als ik genoeg foto's heb, ren ik toch snel terug naar mijn eigen klas....
Ook in de klas zijn veel zieken....
Dat betekent heerlijk veel tijd voor de individuele leerlingen die er wél zijn, maar ook lege stoeltjes in de kring.........

De klas verdeel ik in drie groepjes en zelf begin ik met twee leerlingen met een rijmlesje.....

Er is nu alle tijd voor om dat te oefenen....
En dan is het zo gaaf hè, dat ze klok op sok rijmen maar zak op Sinterklaas....
Dat peer rijmt op veer maar friet op frikandel.....
Rijmen en associëren ligt dichtbij elkaar voor kleuters....
Vreemde vogeltjes....???
Nee hoor....gewoon een sociaal emotioneel iets van 'er nog niet helemaal aan toe zijn'.....

Apart? Raar? Bijzonder? .....of misschien buitengewoon?.....

Wat is dan dat gemiddelde wat maakt dat je een normale vogel bent.....?
Eentje die vliegt en wormpjes eet....een nestje bouwt en eitjes legt ....?
Terwijl die vogel die zijn ei in andermans nest legt...of die vogel die met z'n kop naar beneden slaapt, hangend met zijn pootjes aan een tak dan vreemd is....maar toch heus ook vliegt en wormpjes eet.....

Zelf let ik zo graag op het bijzondere in iedereen....dat talent....die kwaliteit....
Dat uitzonderlijke....
Dan hoeven de kinderen zich niet helemaal aan te passen aan de wereld, maar maak ik de wereld ook een beetje passend voor hen....

Ieder mens, elk kind, is uniek en

begaafd.....
Ik weet niet of vogels dat ook kennen, maar mensen, kinderen wel....
Hoogbegaafd, meerbegaafd, minder begaafd , zwakbegaafd? Het gaat er toch om, dat je mogelijkheden en talenten ziet?.....
Ieder mens is uniek en wil in zijn eigenheid gezien worden....
Wil op ontdekkingsreis om zijn mogelijkheden te ontdekken en zich hierin erkend en gesteund weten......

Heerlijk om de komende weken bezig te zijn met het ontdekken van onderlinge verschillen, gaan zien dat ieder van ons

uniek is en de werkelijkheid een beetje anders beleeft......
Dat 'vreemde vogel zijn' een compliment is zolang je daar anderen maar nooit tekort door doet....
Want in de 'gekke' wereld van deze tijd kunnen volgens mij niet genoeg vreemde vogeltjes rondvliegen....