Dag van:
Ik zal maar niemand vermoeien met eindeloze nieuwe mobieltjes perikelen....
De complete ergernis dat apps synchroniseren niet lukte, mijn mail niet meer binnenkwam, mijn authenticator niet aan het werk ging, en ik in elke app op financieel of verzekeringsgebied etc. weer opnieuw moest inloggen.....dus wachtwoorden en gebruikersnaam stress....
Normaliter kost dat niet zoveel problemen, maar als je van het ene naar het andere merk telefoon overstapt dan blijkbaar wel....
Och, nu heb ik jullie er toch mee vermoeid....
Leuker is natuurlijk te vermelden dat ik oh
zo blij ben met de fantastische camera in deze telefoon.....wauw wat een foto's.....!!!!!
zo blij ben met de fantastische camera in deze telefoon.....wauw wat een foto's.....!!!!!
En dat de batterij niet zo snel leegloopt omdat die nieuw is.....
Dat ik alles categorisch in mapjes heb gezet, ook zo fijn....
En dat alles er anders uitziet ach dat went ook wel weer......
En hoe heerlijk was het niet om alles te doen terwijl de tuindeuren wijd open stonden....
Als ik trouwens al sowieso niet buiten zat om de zoveelste poging te wagen iets te installeren.....
En had ik de gewone pc nodig dan toch heerlijk in de lentegeuren die door de tuindeur heen kwam....
Je merkt het ook meteen aan de hoeveel minder stof die honden verspreiden in huis, dat de lente in aantocht is.....
En aan het enorme gesnater en gegak op het water.....
Die paringstijd lijkt steeds vroeger te beginnen.....
Toch ook nog even tijd kunnen maken om werk voor te bereiden en de oudergesprekkenavond die donderdagavond plaatsvindt....
En Willem kwam weer thuis met de prachtigste verhalen....
Een bijzondere kippenvel ontmoeting vanmorgen in het Slingeland Ziekenhuis in Doetinchem, waar hij preekte.....
Hij mocht daar voorgaan in het auditorium en het thema was: "Liefde, het is wat het is.".....
Hij wist niet dat op het moment dat hij preekte over de liefde en ook over het belang van liefde naar kinderen toe, een moeder en oma van de artsen te horen kregen dat het kindje van de dochter, een baby'tje van 1 maand oud, na een lang verblijf in het ziekenhuis, uit het ziekenhuis ontslagen werd......en dat die prachtige liefde, nadat hij erover had gesproken, zo ineens in levende lijve voor hem zou staan.....
Ze hadden op de ziekenhuis omroep de preek gehoord.....en Willem kennen ze al vanaf dat de dochter op de school zat waar Willem ooit les gaf....
De lievelingsmeester van toen.....
Op dit speciale moment hem horen met nog wel een preek over de liefde, waarvan zij het geschenk na veel zorgen nu mee mochten nemen, zorgde ervoor dat ze Willem móésten bezoeken in het auditorium....
Soms gebeuren er dingen in je leven die je mag ervaren als een cadeautje.....en dat je gewoon even niet aan toeval wil denken.....
Ëén ding weet ik zeker.... Willem en ik zijn nog lang niet klaar met onze missies in dit leven....
Oh ja.....en die inductiekookplaat....pfffft makkie....
Alle zorgen weer voor niks....
Er kwam vanavond een heerlijke Mexicaanse schotel vanaf.....zonder aangebrande bonen, kip en andere ingrediënten....
Of ben ik nou te optimistisch...???.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten