30 september 2019

Dag van:

Dag laatste septemberdag....
Met je laatste zuchtje warm
En je eerste zuchtje brrrrr
En je natte kledder plens....
Maar je oh zo mooie kleuren
Die je doorgeeft aan oktober...
We gaan het laatste kwartaal van het jaar in morgen...
Van... als je dan zo elke dag een stukje schrijft over je gedachten en je belevenissen.... een beetje bewuster met je leven bezig bent... en je ook nog eens in het naseizoen van je eigen leven bezig bent... besef je weer eens en te meer hoe snel zo'n jaar dan voorbij gaat....
Van... de herfst kleurt trouwens prachtig...
Daar waar ik donderdag bij het verlaten van school om weekend te vieren, nog geen paddenstoel had gezien, ontdek ik zowaar vier vliegenzwammen en wat eekhoorntjesbrood vandaag....
Zijn die zo snel gegroeid?....
Ze glimmen nog na van de laatste regenbui....
Jammer dat ze weg moeten voor die grijpgrage grijpvuistjes van de kleuters....waarvan er een paar oh zo graag nog alles in hun mond stoppen....
Nee dat kunnen we niet hebben... ik snap het... maar jammer vind ik het wel....
Van... het is ook weer het seizoen dat juffen niet alleen op de klok kijken maar vooral op buienradar....
Nog geen zes weken geleden checkte je het uv gehalte op je weerberichten en keek je hoe warm het werd....
Nu kijken we op buienradar of we tussen de buien door buiten kunnen spelen met het grut....
De kapstokken hangen alweer vol met jassen en regenpakken, met daaronder de kaplaarzen....
En de meiden hebben vestjes aan waarvan je maar weer onthouden moet wie nou toch elk vestje aan had als ze uitgetrokken worden....
Van... ook de technische dienst is weer druk in de weer met andere klusjes dan zonneschermen repareren...

De goten moeten bladvrij gemaakt worden.....
Van... en vandaag geen Dakota's die overvliegen maar de aangekondigde straaljagers die zes weken lang testvluchten zullen gaan uitvoeren en dus oorverdovend laag overkomen....
Gingen die krengen nou wat langzamer dan was ik in staat mijn gehoorapparaten uit mijn oren te grissen.... maar nee.... wroemmmmmmmm nog voor je tot 1 kan tellen zijn ze er en zijn ze weer weg ook....
Je zou toch bijna weer naar de Dakota' s terugverlangen....
Van... vandaag de start gemaakt van de Kinderboekenweek...
Officieel begint die natuurlijk woensdag... maar zo midden in de week beginnen is ook niks....
Oh heerlijke week van het jaar....
Ik geniet ervan...
Extra veel voorlezen... kinderen met neuzen in de boeken in een boekenhoek.... zalig!....
Deze week ook maar eens voor mijn kleinkinderen rondneuzen....
Oh wacht.. al gedaan... tegenwoordig kan alles immers online...
Dank u bol.com.....
Eenmaal de Gorgels voor Haarlem en eenmaal katten tekenen voor Didam...
Niet dat ze in Haarlem en Didam nog geen boeken hadden hoor... pffft... ze stikken ervan....
Ik heb boekenverslindende leesmonsters van kleinkinderen..... een duidelijk teken van erfelijkheid.....
Kan niet missen... dat hebben ze van hun oma.....
En ik heb alle uitersten van kleinkinderen wat lezen betreft...

Eentje die fotografisch leest... dus extra dik boek in twee uurtjes uit....
En eentje die zeer dyslectisch is.... dus heerlijk lang over een boek doet...
De twee anderen vallen onder de gemiddelde lezer...
Maar alle vier genieten ze van boeken....
Een huis zonder boeken dat kan gewoon niet....
Bij mij niet... en bij hen niet....
Voor mijn kinderen schreef ik hun eerste leesboekjes zelfs zelf...
Hun eigen belevenissen op het simpelste AVI niveau.... en dan steeds een beetje moeilijker...
Ik heb ze nog steeds....
Enfin.... morgen vallen de boeken in twee brievenbussen....en zit mijn voorlees- boeken koop- oma taak er weer op voor een jaar....
Nou ja... behalve de verjaardagsboeken...Sinterklaascadeauboeken.... kerstcadeauboeken dan.....
Want bij elk feest hoort een boek.... ja toch...?!

29 september 2019

Dag van:

Dan lees je je brainwash artikeltjes weer....
En dan stuit je op een ernstig moeilijk artikel over de flinterdunne grens tussen liberalisme en fascisme....
Iets met identiteitspolitiek....racisme... zij tegen wij.... en andersom....
En het is dat moment dat ik mij besef dat er geen hypocrieter....meer onwaar woord bestaat dan 'Wij'.....
Geen onvollediger woord dan 'Wij'......
Geen halver, incompleter, verdeelder,  onvolmaakter,  onvoltooider woord dan wij..
'Wij' lijkt niet te kunnen bestaan zonder te wijzen naar 'zij'....
En als dat zo is...
Dat er ook een 'zij' zijn.... en dat dan, dat 'Wij' dus maar een schaars aftreksel is van 'Wij'.....
'Wij' is altijd maar een klein of groter groepje... maar nooit een compleet 'wij'....
'Wij VVD'....'Wij PVDA'....'dus geen gemeenschappelijke visie over werkelijk landsbelang...
'Wij Nederland'....'Wij autochtoon'...'Wij allochtoon'...dus geen saamhorigheid....
'Wij katten liefhebbers'...'wij honden liefhebbers'...'Wij dierenactivisten'....'Wij Greenpeace'' en dus geen wérkelijk gemeenschappelijk belang voor dieren....
Om maar een paar voorbeelden te noemen....
Wij is pure verdeeldheid.....
Van.... en ik snap het wel hoor... ik ben het ook niet met iedereen eens.... en een groot voorstander van democratie en vrijheid....
Maar ik kijk ineens wel anders naar al die verdeeldheid en haat in de wereld....
Als we toch een ietsepietsie meer écht 'Wij' zouden vormen, dan zou het er toch al een stuk vreedzamer uitzien....
Van... het artikel is een stuk ingewikkelder en uitgebreider dan dat stukje dat in mijn brein aan de wandel gaat....

Ook eventjes dat gevoel dat ik zo vaak heb, nergens bij te horen....
Ik besef me ineens dat ik voor mezelf voel dat ik juist eigenlijk overal bijhoor..... met zoveel mensen en groepen kan opschieten en me er kan bewegen....
Wat me dan weer brengt op de uitspraak dat allemansvrienden, meelopers zijn....
En dat hoeft juist helemaal niet zo te zijn...
Ik heb immers een uitgesproken mening.... en door veel meningen (niet alle... terwijl ik wel vind dat ze uitgesproken mogen worden) in hun waarde te laten, loop ik nog niet mee....
Als iedereen nou eens wat bewuster een eigen mening krijgt.
.. door werkelijk eens na te denken over wat er in de wereld gaande is... en de ander met zijn mening daarin waardeert en laat zijn wie hij is... dan hoor je vanzelf, van dichtbij jezelf, ook bij die ander....
Kwamen we er waarschijnlijk ook achter dat al die verschillende meningen misschien niet eens zoveel van elkaar verschillen.. en eigenlijk allemaal hetzelfde willen....
Maar door het wij tegenover het zij te plaatsen zijn de middelen om dat doel te bereiken juist de boosdoener....
https://www.brainwash.nl/bijdrage/hoe-het-liberalisme-zorgt-voor-een-hernieuwde-opkomst-van-fascisme
Mijn oplossing lijkt simpeler in de oren te klinken..... maar is dat stellig niet natuurlijk...
Van.... pffft... wat een zondagochtend gedachten weer.... om half 8 in de ochtend.....
Het gaat de rest van de dag met me mee....
Terwijl ik op Willem wacht die vandaag predikant is in Assen en in stropdas en pak is vertrokken door de regen....
Rij voorzichtig schat.... en goede dienst....

Terwijl ik als een gek Michaels trui probeer af te breien voor ze naar euro Disney gaan....
Terwijl ik ook nog een keileuk bijzet tafeltje scoor bij Xenos....
Terwijl de regen maar klettert en klettert... de honden aan mijn voeten liggen... de poezen in hun mandjes... en de muis...
WHAAAAAAAAAAA daar heb je hem weer.... door de kamer rent... in Bengels bek beland... die hem naar boven brengt, want buiten is het nat... en die ik nergens en nergens kan terugvinden.... maar dus gelukkig ook niet in mijn bed....
Terwijl het samen (Ik noem het geen wij) tussen één  van Willems dochters en haar verloofde, ruw verstoord en verbroken is... en zij bij ons komt met haar verdriet.... waar appeltaart best goed bij kan helpen...nou ja.... een beetje dan.....
Terwijl de dag ten einde raakt... en ik er nu over schrijf....
Waar ook het lezerspubliek maar een klein 'wij-tje' is.....tegenover de bestseller lezers van Dan Brown of de dagboeken van Bridget Jones.......
Maar desniettemin een gezellige boel 'wij-tjes' om mijn soms zo kronkelachtige gedachten en belevenissen mee te delen....

28 september 2019

Dag van:

Samen naar de Jumper... een groothandel in dierenbenodigdheden...
Daar is iets van een doedag....
Je kon al weken geleden foto's inzenden en die zouden nu als slingers in de hal hangen...
Als je jouw foto's kan terugvinden, mag je ze houden....
Willem kom... we gaan een kijkje nemen...
En Willem gaat mee met een gezicht van 'ik doe het voor jou maar voor mij hoeft het niet.... liever bleef ik thuis '....
En ik...?
Ik doe net of ik dat gezicht niet zie....
Van..... natuurlijk is het loei druk....
Auto dus maar eindje verder zetten...
Het gekakel van een kippententoonstelling heet ons welkom....
Allemensen wat zijn er veel soorten kippen....
Oooh kijk toch eens wat leuk, kweel ik....
"Ik heb niks met kippen" gromt Willem... notabene de grootste kip en ei vreter van Nederland....
Drie eieren dagelijks bij het ontbijt en dan verzuchten dat hij er nog wel drie lust...
Geen groter plezier dan kippenpoten eten.... liefst ook iedere dag.... maar gelukkig kook ik....

Van... dan komen we binnen... en ja hoor... daar hangen ze, de foto's....
Honderden.... lijnen van links naar rechts dubbel gehangen aan wasknijpers....in een mega hal....
Maar dan ontdek ik onze eerste foto en Willem brandt los....
Hij speurt en speurt... hij juicht als hij er weer een gevonden heeft en komt glunderend van oor tot oor naar me toe met een stapeltje vangst....
Zo trots als een pauw....
En als hij hoort dat we nog niet alle foto's hebben beent hij weer verder....
Eindelijk hebben we ze....
Het gezicht van Willem staat nu beduidend anders....
Leuk hè schat....
Ja dat hebben ze gaaf gedaan...en hij bekijkt de foto's weer....
"Zullen we nu weer gaan... ik word gek van dat gekakel"....
Tja dat krijg je als je alleen dooie kip eet....
Van.... Willem... laten we hier bij dat leuke winkelcentrum de boodschappen doen...
Ze hebben daar ook een Lidl...
Gezicht weer op onweer en 'ik doe het voor jou maar voor mij hoeft het niet, ik wil naar huis'....
We rijden naar 'de Lely'.....

Zijn gezicht betrekt nog meer als hij ineens weer ziet dat hier die 'rot parkeerplaatsen' zijn....
Maar bij binnenkomst treft hij het Kruidvat en dat komt goed uit want de glucosamine pillen van Borre zijn op....
Buitengekomen klaart zijn gezicht helemaal op.... hij ziet een viskraam...
Hij glundert weer....
"Ga jij maar boodschappen doen... ik kom zo"....
En het is maar goed dat hij twee lekkerbekken neemt want ik duik de Kik, de Turkse supermarkt en de Lidl in....
Ze zouden op ieder winkelcentrum een viskraam of poelier met kip aan het spit neer moeten zetten.... dat staat namelijk gelijk aan de ballenbak voor kinderen bij de Ikea.....
Inwendig gniffel ik....en dan zo'n stem ineens door de microfoon..."wil de vrouw van Willem Lindeman haar man nu op op komen halen bij de viskraam.... hij heeft zijn visje op en wil naar huis"....
Willem komt de Lidl in.... met een gezicht van...'ik wil naar huis'.... daar was geen mevrouwen stem door microfoon voor nodig dus....
Ik doe zo snel als mogelijk de boodschappen maar kijk....
Hoe snel zijn gezichtsuitdrukking dan weer veranderd... als we bij de kassa staan en een luttel bedrag hoeven af te rekenen...

"De Lidl is echt de goedkoopste straalt hij verrast"...
En de kassière straalt, indien mogelijk, nog harder...
Enfin... het was heerlijk er even uit te zijn.... en ook te genieten van Willems gezicht die met de lucht boven ons mee veranderde... van bewolking naar opklaring en vice versa....
Van... nu toch eindelijk appel oogst....
Daar gaat mijn prachtig rood gekleurde appelboompje.... van aangekleed naar kaal....
Maar in de schalen kleuren nu de rood gebloste geurige Eva vruchten glimmend en wel... klaar om appeltaart te worden....
En even later geurt het huis.... naar appeltjes en kaneel... walnoten en honing....
Van....EEN MUIS!!!!!!
Een muis in huis....
Volgens mij nam Bengel hem mee... alleen dit keer levend.... en hij maakte het gevecht niet af....
Ik zie de muis lopen terwijl we voetbal kijken nadat 'beste zangers' is afgelopen....
En dan heb je notabene twee poezen in huis.... en is Bengel de beste muizenvangerdie ik ken... maar ze doen mooi niks....
De beide dames komen niet van hun plek... ze slapen....
Willem neemt de trap over en stapt, bijgestaan door een bezem, op de muis af....
Mis.... weer mis... nog eens mis....

Muis achter de kast... en tja... daar kom je niet bij....
Zijn gezicht staat behoorlijk bewolkt ...en op onweer...
Morgen gaan ze er wel op af Willem... en anders vannacht....
Van.... na de halve buurt van appeltaart te hebben voorzien... kunnen wij nu ook stellen...'de appels zijn héérlijk... de appeltaart trouwens ook....
'Er zitten toch niet veel calorieën in appels Wampie?"...
Nee schat... in appels niet... en ik zwijg over de andere ingrediënten....
Van.... kattenkruid.... het zat bij een krabkarton voor katten...
Je moet het in de karton golfjes strooien en dan....
Nou... dan worden je katten dus gek...
Ja heus... niet gewoon....maar knettergek.....getuige het filmpje hieronder in de link....
https://youtu.be/YQVmMGfkOIw
Van.... zo.. dag voorbij... morgen is Willem predikant in Assen... zijn stropdas is geknoopt...
En ik zet de wekker... want dat wil ik zien...!

27 september 2019

Dag van:

Ja natuurlijk ben ik weer loei trots als er zo'n brei kunstwerk kant en klaar en gelikt op de bank ligt te wachten op degene die het zal dragen en er, hoop ik, weer een jaar... misschien zelfs twee, plezier van heeft...
Als de koude winters hun intrede doen en zij lekker warm rondlopen in oma's gebreide truien en vesten....
En in mijn hoofd broeit dan alweer een volgend project....
Breien ontspant.... het bezorgd je zere gewrichten, kromme vingers, slijmbeursontstekingen.... maar het ontspant...
Mijn hoofd raakt leger en leger bij elke naald die ik brei...
Van.... eigenlijk vreemd als je bedenkt dat ik een vreselijke... echt verschrikkelijk handwerk juf op de lagere school had....
Mijn eerste opdracht..... een merklap... zo'n geborduurd ding met figuren die kant nog wal raakten....
En oh wee als je één foutje maakte... je kon het draadje voor draadje weer uit pulken....
Mijn tweede opdracht... een poppenjurkje....
Niet gewoon een simpel recht gebreid niemendalletje...
Neeeeeee..... alle mogelijke steken moesten erin verwerkt worden en een tweede kleur ingebreid....
Och wat heb ik erop gezwoegd.... en mijn moeder ook....die medelijden kreeg van mijn huiswerk gehannes en soms een stukje verder breide....
Ik weet nog precies hoe merklap en jurkje eruit zagen...
De merklap heeft mijn moeder zelfs ingelijst....
Het roze met donkerblauwe jurkje heeft de pop nog lang gedragen....
Dat dan weer wel....
Van... het ergste wat ons kon overkomen was als die juf kwam invallen als er iemand ziek was...
Ze had alleen verstand van handwerken .... lesgeven kon ze niet.... dus ze moest de boel zoet houden...
En in haar beleving betekende dat stil houden...
In de vierde klas zat ik aan het raam... ik keek uit op haar huis... ook dat nog....
Als we hoorden dat de meester ziek was, keek ik altijd door dat raam naar haar voordeur.... als ze maar niet erdoor naar buiten zou stappen.... want dan waren we de klos....
Van... nee, van deze juf heb ik zeker de liefde voor handwerken niet meegekregen....
Wel van mijn oma... die in haar ouderwetse grote leunstoel met loeplamp ernaast zo knus op vijf pennen sokken zat te breien.... of kleertjes voor de poppen van haar 21 kleinkinderen.....

Of nou ja,  15 dan want de rest waren kleinzonen en die speelden niet poppen....
Van oma heb ik het échte breien geleerd...
En een beetje van mijn moeder, maar die was geen handwerk held....
Steeds begon ze weer, maar ik kan me niet heugen dat er ook maar ooit iets af gemaakt is....
Van... veel en véél later.... toen internet er was... en YouTube bestond... en er zogenaamde tutorials bestonden, zat ik uren voor het schermpje te kijken hoe ervaren breisters de wat moeilijkere dingen voordeden.....
Zo kreeg ik ook een beetje haken onder de knie... maar tot op de dag van vandaag snap ik snars van die vreemd tekentjes in die patronen....
Het lijkt wel morse....
Enfin.... er is dus weer een vest af... met rits dit keer... en dat was ook de eerste keer dat ik dat deed....
Persoonlijk ben ik meer van de knopen maar oké.... schoondochters wil is wet....
Van.... ik genoot weer eens intens van mijn diergaarde....terwijl Willem naar zijn school is....
Een actie die met zijn proces te maken heeft...
Bengel is nog steeds niet blij hoor....
De felle uithalen zijn misschien iets minder.... ze kan zelfs zo nu en dan in dezelfde ruimte als Bets verblijven... ze eten samen op het aanrecht... en ze wil Iets minder vaak en lang naar buiten.... maar ze blaast nog regelmatig als een krengerige verwende diva....
Tante Bets wordt steeds vrijer en doller.... en speelser....
Allang niet meer bang voor die drie grote herders.... eerder uitdagend...
Kom maar op stoere vrienden... ik ben toch sneller... kan hoger springen... en pas op plekjes waar jullie niet kunnen komen....
Geen papiertje, poppetje, speeltje, schroefje, pluisje, balletje, pluk hondenhaar, is veilig voor tante Bets....
Ze sloopt ook regelmatig haar katten speelgoed door haar wilde spel....
Maar we genieten....
Ze is aandoenlijk gaaf en lief en bijzonder...
Lust alleen zachte katten snacks met vis smaak...
Drinkt kattenmelk ipv water....
Wil niet opgepakt worden maar komt als een dolle met je kroelen en knuffelen als je op bed of bank ligt....
https://youtu.be/R71KUVh_7_o

Bengel begint haar boosheid jegens mij een beetje op te geven...
Ook zij komt zo nu en dan weer knuffels halen...
Van... och.. en het honden spul blijft het honden spul hè....
Babs probeert de krengerige baas te spelen over Blitz omdat zij niet de baas over Borre is... en al helemaal niet van de grote mensen baas zelf....
Maar och wat kan ze komen slijmen...
Blitz is Blitz.... vrolijke slimme Blitz.... bescheiden.... haar plaats kennende.... vreedzaam... zorgzaam....
En Borre.... logge lieve slome Borre... die ploft nog steeds ipv dat ze gaat  liggen... en probeert nog steeds zo nu en dan op schoot te kruipen....
Van... minder leuk honden nieuws is dat Simba de hond van Willems dochter vandaag wordt ingeslapen...
7 jaar en een niet te genezen tumor....
Het ging snel toen ze het hoorden...
Nog van alles geprobeerd... het mocht niet baten....
Willem is er heen....
Van... en dan kan je breien wat je wilt... maar je gedachten gaan er toch steeds naar uit....
Net als naar een lieve vriend van de vriendenkliek die met een beroerte/ hersenbloeding in het ziekenhuis ligt....
De hele dag loop ik dus met zo'n knoop in mijn maag rond....
In eten geen zin.... de koffie koud laten worden..... zelfs mijn TLC tv momentje gaat aan me voorbij....
Van... Willem komt weer thuis.... het was niet niks....
De vriendenkliek app maakt geluid....van de beademing af... drain nog in het hoofd maar bloeding gestopt en met hem kunnen praten....
De knoop in mijn maag ontward zich langzaam...
Achterpand is af.... linker voorpand nu....
Rikketik.... rikketik....

26 september 2019

Dag van:

Bestookt word ik met LinkedIn felicitaties...
Geen idee wat er aan de hand is....
Ik zie ze in mijn mail opdoemen...
Nou weet ik toevallig nog dat ooit op deze dag mijn trouwdatum was....
Maar tja om me daar na een scheiding van jaren her nog mee te feliciteren, lijkt me wat overdreven... en trouwens wat heeft LinkedIn daarmee te maken....?
Zoiets lijkt me nou niet echt carrière waardig al hield dat huwelijk 23 jaar stand... wat op zich al een lintje waard was.....
Maar nee... dat zal het niet zijn....
Toch maar even een kijkje nemen....
Van... krijg nou wat .... ik werk al 20 jaar op dezelfde school....
Nou ja... inclusief alle fusies en interne veranderingen dan....
Twintig jaar...????
Is dat heus...????
Ja dat moet haast wel dan....
Goh... wauw....
Überhaupt zo'n getal als twintig..... onafgebroken jaren ...
Pffft....
 In 1981 nog drie jaar gewerkt als waarnemend hoofd der school...in Barneveld...
Toen acht jaar even niks...
Nou ja.. niks in het onderwijs dan....
Full time moeder was ik...
Maar ik 1988 toch weer waarnemend hoofd van een peuterspeelzaal..... en vooral op de school van mijn kinderen jaren en jaren bieb moeder, oudercommissie voorzitter,  gemeenschappelijke medezeggenschapsraad lid, kamp moeder,  invalkracht.....
En inderdaad... in 1999 een baan op de Aleida Gezina school,  later gefuseerd met waar ik nu zit...

In 1999 begon ik hier. Nu is het een mountainbike museum

Twintig jaar.... maar eigenlijk dus ook een beetje 38 jaar....
En dan tel ik niet eens de jaren mee dat ik zelf op school zat.... ook nog eens zo'n 17 jaar....
Je kan eigenlijk wel stellen dat ik mijn hele leven al in het onderwijs zit.... en nooit iets anders gewild heb....
Wat heb ik veel veranderingen en ontwikkelingen meegemaakt in dat onderwijs...
Op de middelbare school zat ik in de raad voor het zogenaamde middenschool project....(contouren nota)....
Tijdens het laatste jaar van mijn opleiding werden lagere school en kleuterschool samen het basisonderwijs....
In mijn eerste werkjaren gaven we daar vorm aan....
Het begon met alleen samen vergaderen... maar al gauw zaten we bij elkaar in één gebouw...
Passend onderwijs kwam.... clusters kwamen...
Steeds meer scholen moesten fuseren....
Grote klassen werden kleiner... en weer groter....
Heel wat methodes zag ik voorbijkomen en voorbijgaan....
Heel wat visies nageleefd en weer verworpen...

Dit was de klas waar ik begon 

Kreten als 'samen naar school' of 'thuis en nabij onderwijs' passeerden de revue...
Ik ken nog de tijd van leraren overschot...
En ken nog de tijd dat er meer mannen in het onderwijs werkzaam waren dan vrouwen....
Daarbij hadden vrouwen de onderbouw groepen en de mannen de bovenbouw...
Ik zag continu roosters komen en voor-en naschoolse opvang....
Er kwam een schoolwerkplan en een leerling volg systeem....hp's...opp's...hdg's... doelgroepen modellen.... groepsplannen... en toch maar weer individuele.... smoelenboek werd zorg zwaardte formulier...
De klassen assistent kwam....en ging.. en werd onderwijs assistent....
De ouder commissie werd medezeggenschapsraad en ouderraad...
Van één directeur naar locatie leiders... teamleiders.... zorgcoördinatoren.... regio directeuren... voorzitters van bestuur... bouw coördinatoren.... werkgroepen....
Hulpmoeders en hulpvaders werden remedial teachers en ib-ers....
Computers kwamen en gingen.... tablets en robots kwamen...
Maar... de cito toets bleef... schoolreisje en schoolkamp ook... en niet te vergeten de eind musical....
Van.... en natuurlijk de kinderen....
Weliswaar in steeds andere mode outfits... kapsels... muziek voorkeuren...
En tegenwoordig niet met een knikkerzak maar met mobieltje.... of tablet....
Maar kinderen bleven kinderen....
Ouders bleven ouders...
Collega's bleven collega's....
En hoe prikkelarm het tegenwoordig ook moet zijn... een school bleef een school en een klas een klas...
En een juf/ meester bleef een juf/ meester... met een hart voor kinderen...en oh zo flexibel....
Van... goh.... twintig jaar alweer..... twintig jaar speciaal onderwijs...
En gek  genoeg voelt dat als 5 of zo....
Doe nog maar 20.... of euh nee...10 is ook goed....
Oké..7 jaar en een paar maanden dan.... tot mijn pensioen... en daarna vrijwillig invallen of zo....
Onderwijs..... het is wel verslavend hoor....!

En nu

25 september 2019

Dag van:

Het is vandaag werelddroomdag...
Ooit van gehoord....?
Nou ik niet...
Tot vandaag dus...
World Dream Day is bedacht door Ozioma Egwuonwu, zij is een spreker, schrijver, leraar en transformationeel strateeg. De gedachte en het doel achter deze dag is om alle “dromers” onder ons te verenigen en te stimuleren en om onze dromen om te zetten naar realiteit. Een dag waarop we beseffen dat de macht om de wereld te veranderen in onze handen ligt.
Zo'n dag dus....
Aansluitend op die uitleg (op dagvanhetjaar. nl) staat de oproep om je dromen te delen op Facebook....
Ik denk.... laat ik eens kijken waar de wereld van droomt....
Ikzelf droom namelijk voornamelijk over mijn werk dus ik heb eigenlijk een 24 uurs job...
Van.... nou niks dus te vinden hè....
Behalve.... die ene...'hoe werkt Nederland'....
Maar dan gaat het eigenlijk alleen over de droombaan....
Ook niet oninteressant vond ik....
Dus ik neus tussen de kleine 700 reacties.....
En eigenlijk verbaast me iets dat me eigenlijk niet had hoeven verbazen...
Want wat denk je....?
Ik denk dat ik, van de kleine 700 reacties, er zijn 650 geteld heb die een baan in de zorg of het onderwijs noemden....
Oh ja... en vrijwilligerswerk....
Mensen helpen... voor mensen zorgen... mensen opvoeden... of lesgeven.... er voor mensen zijn.... daar liggen de meeste droombanen...
Nee niet die directeur of die piloot.... maar zorgmensen dus.....
Gewoon omdat dankbaar werk je het gevoel geeft dat je droomt...
Mensen blij maken....
Ja.. het verbaasde me... maar eigenlijk ook weer niet...
Van.... verder zitten we hier thuis wat de Lindemans betreft nou niet zo zeer in de droom fase maar meer in de akelige nachtmerries....

Een verbroken relatie.... en hondje dat vrijdag ingeslapen moet worden....
Je kunt hoogstens dromen dat er betere tijden aanbreken...
Maar dat is meer een wens....
Van... Willem moet een stropdas...
Een stropdas ja...
Hij moet zondag preken... in Assen....
Assen ja.... waar ik onlangs over schreef...
Dat ik zo'n dilemma had....
Wel of niet pastoraat in de zomervakantie...
Ik zal ook maar meteen de afloop erbij vertellen...
We besloten eigenlijk al snel samen dat we onze kampeer vakantie met onze kampeer vrienden voor laten gaan op een vakantie pastoraat....
We willen het camping leven toch eigenlijk voor geen goud missen...
Willem mailt dus dat de deal niet doorgaat...
Blijkbaar hebben twee mailtjes zich gekruist want Willem ziet nadat hij op verzenden heeft gelukt, een mailtje met de uitleg, de bedoeling en de specificaties van dat pastoraat..
Laat het nou toch om een pastoraat gaan OP een camping....
En alle kosten zouden vergoed worden en we kregen een vakantiehuisje....
Tja..... haastige beslissingsspoed is zelden goed....
Van... maar een stropdas dus....
Op geen begrafenis of bruiloft draagt hij een stropdas maar als hij preken moet.....
Dan dus wel....
En of ik die even wil kopen....
Lichtblauw lijkt hem wel mooi....
(Zijn colbert en overhemd hangen al dagen in de kamer)
Ik dus op stropdas jacht....
Niet bij de WE.... ja bij van Dalen... tegen astronomisch hoge prijzen...
Nou ammenooitniet....
Niet voor een uurtje om Willems nek hangen...om dan daarna ergens tussen de vuile sokken te belanden...
Écht niet....
Vroeger had de Wibra ook die dingen...

Daar maar eens kijken...
'Ja mevrouw maar ze worden niet meer gedragen.... maar.... ik heb er nog drie hangen in de uitverkoop...'
En ja hoor...in een aftands hoekje hangen ze...
Twee paarse en één...jaaaaaa... lichtblauwe....
Voor... let op...€3.00.....
En voor die drie euro mag dat lichtblauw glimmend niemendalletje zijn nek wel sieren voor een uurtje...
Van.... voor de zesde keer haal ik het breiwerk uit....
Mag ik even schelden, vloeken, tieren....
Wat een allemachtig kligfggjjj,^^$$_£*;gghu..... pokke patroon....
AaaaaaaaaaaaaaaaaRGGGGGG....
Zo... dat ben ik kwijt....
Morgenavond nog maar weer eens proberen....

24 september 2019

Dag van:

Nee, ik ben geen echte televisie kijker...
En nee, nee.... al helemaal geen Netflix fan.....
Maar oké.... je kan natuurlijk ook wel eens bevangen worden....
Dat is dan voor één keer gelukt....
De serie unbelievable.... echt unbelievable....
Gebaseerd op een waar gebeurd verhaal...
En nee.. geen serie over zomaar politieagenten en rechercheurs....
Of over een verkrachtingszaak....eigenlijk een serie verkrachter en dus meerdere verkrachtingszaken....
Een serie over recht en onrecht....
Over stoere cynische bijna machtsmisbruikende manlijke agenten... kleinerend... vernederend....beeldvormend....
En twee heldinnen van vrouwelijke agenten....
Doortastend.... volhardend.... rechtvaardig....
 Een 'op je puntje van je stoel' serie....
Zo goed dat je fout na fout na fout maakt terwijl je breit.... en de hele zwik gevoegelijk weer kunt uithalen na elke aflevering....
Mooier dan de recensent het in onderstaande link verteld, kan ik het niet....
Behalve dat ik kan zeggen dat het meer dan de moeite waard is....
https://www.brainwash.nl/bijdrage/unbelievable-verkrachting-ongeloof-en-woede
Van..... de eerste fikse regenbui sinds lang en dan ook direct gele en rode blaadjes zien vallen terwijl gisteren de bomen nog groen waren voor m'n gevoel......
Hup... zo ineens klapboem valt die herfst binnen....
En dat betekent ook weer eens (typisch Nederlands)... lange files....
Waar ik in sta dus....
Na een hele, hele lange intensieve dag werken....
Ik kruip door Arnhem heen....
Als een slak in een Nissan Micra huisje....
Van.... dat wordt weer Chinees.....
En ach... dat gaat Willem helemaal niet erg vinden.... je doet hem geen groter plezier....
Van... Nederland heeft weer eens wat te juichen...
We zijn 'met z'n allen' keepster van het jaar geworden...

Ja,  ja... tuurlijk heb ik wat van dat festijn gisteren in Milaan meegekregen...
Je denkt toch niet dat Willem dat wilde missen...
En oké....ssssst stiekem heb ik ook even gejuicht toen Messi voor de zesde keer voetballer van het jaar werd....
Ik vind dat... voor zover ik er verstand van heb... gewoon de aardigste en beste voetballer....
Dat 'aardigste' kan ik dan weer beter beoordelen dan dat 'beste'....
Maar jemig... Nederlandse tv en radio of krant ontplofte bijna van het feit dat de beste keepster door Nederland is aangeleverd....
'We' hebben gewonnen.....
Maar goed... dat zal bij sport horen....
Je hoort niet voor niets het Wilhelmus.....ons vaderland getrouwe....
En dan laat ik de rest maar even achterwege want de zin erna klopt op dat gebied natuurlijk van geen meter....
Geen fellere wedstrijd dan die van Nederland tegen Duitsland...
Laat staan dat je nog van hun bloed zou moeten zijn...
Je kunt het op dat moment immers wel drinken....
Van... en wat is dat toch voor een oneindig gezanik over een appeltjes groen huis....
Het moet ergens in Den Helder staan, en de complete Den Helderse bevolking valt erover...
Een lief oud dametje met appeltjes wangen die de buurt wat wil opvrolijken...
Maar de chagrijnige anti groene buurt wil dat dit dametje haar huis in een andere kleur schildert....
Roze mag wel....
Roze????!!!!???!!!!!
En nou schrijft de wet voor dat pastel groene kleuren wel mogen maar dan moet er 50% witte verf doorheen zitten...

Ik bedoel.... daar is dus een wet voor hè....
Een heuse wet.. met artikel mezusenmezo....
Er is weer wat te zeuren....
Kijk.... dat je die zure appeltjes groene granny Smith uit de schappen van de Den Helderse AH en Lidl en Spar en weet ik veel haalt... oké.... je hoeft niet van zure appels te houden....
Maar dat je die kleur van een huis laat halen.... dat getuigt toch wel van het feit dat je zelf nog zuurder bent dan appeltjes groen kunnen zijn....
In deze herfst tijd is groen toch niet zo'n ramp....?
Waar ze zich daar in het noorden toch druk over kunnen maken....
Rond EK en WK zijn de huizen oranje... en daar hoor je niemand over....
 Van.... enfin ...ik ga de dag weer afsluiten....om morgen de week weer doormidden te hakken.....
Wie weet staat er ergens in Nederland morgen wel ineens een paars huis..... of één in regenboog kleuren...
En wedden dat daar dan niemand wat van zal te zeggen....

23 september 2019

Dag van:

Kan dat.... dat je niets te melden hebt... terwijl je een hele drukke dag achter de rug hebt...?
Kan dat... dat je zoveel op een dag doet en meemaakt.... dat je gewoon niet weet wat je vertellen moet....
Ja dat kan dus blijkbaar....
Nou ja... behalve dan dat tussen al die drukte door Willem belde met een' even tussen neus en lippen door' vraagje/ mededeling/ voorstel.... over de zomervakantie 2020.....
Dat lijkt nog ver weg natuurlijk maar geloof me dat ik die tijd nodig heb om tot een antwoord te komen....
We hadden namelijk afgesproken dat we weer met onze vakantievrienden gingen kamperen.... en wel 11 juli....
We hebben zelfs de plek al gereserveerd....
En dan komt er ineens zo'n telefoontje....die ik normaliter tijdens mijn werk nooit opneem... en dus waarom in hemelsnaam nu wel....?
Of hij het pastoraat in Assen wil waarnemen gedurende de zomervakantie....
Nou is zoiets natuurlijk dát wat hij graag wil maar waarom potjandorie in de zomervakantie....?
Ja duh.... omdat dan alle voorgangers natuurlijk op vakantie gaan....
Me dunkt... die Assenaren toch ook wel....
Sta je daar te preken in een lege kerk....
Van... nou jaaaaaa... ik weet heus wel.... pastoraat houdt meer in....
Naar sterfgevallen.... zieken.... noodsituaties....
(En gebroken vakantie liefdes wellicht)
Van.... dilemma dus.....oef.....
Is Assen eigenlijk een leuke vakantie stad?
De TT valt wel rond die tijd hè....
Maar ja... daar heb ik niks mee...
En voor het verkeerspark, als dat nog bestaat, ben ik al te groot....(te oud klinkt zo heftig hè)....

Kun je shoppen in Assen...?
(Behalve op zondag dan natuurlijk)...
Van... gelukkig heb ik nog een zee van tijd om na te denken.... al weet ik dat tijd sneller gaat dan je lief is....
Waarom nou waarnemend pastoraat in Assen en niet ergens in Griekenland...
Daar leven toch niet alleen maar Grieks orthodoxen.....?
Waarom nou of all places Assen...?
En waarom nou of all time... in de zomervakantie....
En waarom waarom hou ik nou toch zo van Willem dat ik waarschijnlijk nog ja ga zeggen ook tegen dit voorstel....
Van... nou ja... de tijd zal het leren...
......
......
Pffft Assen.... waar Bartje niet eens veur z'n bruune bon'n bid....!!!!
Ze hadden dát in de vakantie moeten verplichten daar in zomervakanties ... elke dag bruine bonen eten... dan kwam er geen hond meer bidden ....
En ik dus ook niet....
Pieker....
Pieker....

22 september 2019

Dag van:

Gisteren zou ze 96 geworden zijn... onze moeder...
Moeder van 2 dochters... oudste zus van 9....
Mijn moeder Anje, zussen Rinie en Nel, broers Henk,Alef en Koen, en de laatste drie Kees, Ad en Ida.....
Toen mijn opa en oma leefde was het een verknipt hechte familie....
Allemaal het Jappenkamp en de streng christelijke opvoeding beleefd en al dan niet een plek gegeven of daarnaar zoekend....
 Vier van het gezin, de drie middelste broers en avonturiers zus Nel, vertrokken naar Canada....om aldaar een bestaan op te bouwen...
En allemaal kregen ze op hun beurt weer kinderen...twee of drie of zelfs vier....die ook weer kinderen kregen, die ook weer kinderen kregen.....
Je mag dus spreken van een grote familie...
Een familie die vreugde en tragedies meemaakten...
Zo stierf de avonturiers zus aan leukemie, werd haar dochter geadopteerd door een oom en tante in Nederland....
Kwam broer Henk om bij een groot vliegtuigongeluk...
Werd er een gehandicapt kind geboren..... en zijn er familiegeheimen die nooit naar buiten treden.... zelfs niet binnen die familie....
Mijn oma stierf aan vermoedelijk een aneurisma op haar 89ste... mijn opa uiteindelijk op zijn 93 ste aan alvleesklierkanker....mijn moeder aan darmkanker toen ze 82 was....twee ooms wat jonger.... door beroertes en de gevolgen daarvan......
En de rest leeft nog... mijn oudste tante is nu 93.....
Best een sterk ras....
Vier generaties vol generatiekloven....
Van.... we waren een hechte familie zei ik al....
Maar eigenlijk was dat helemaal niet zo....
Eens in de 5 jaar kwam Canada naar Nederland... maar nooit andersom.....
Door het kampverleden waren broers en zussen ook van elkaar vervreemd...
Een bloedband is er altijd maar daar houdt het dan ook mee op...
En toen opa en oma er niet mee waren, zochten alleen enkele zussen en broers elkaar nog op... kwamen er soms wat nichtjes uit Canada onze kant op... maar daar bleef het bij....
Onze nichtjes en neefjes waar we toch heel wat mee speelden als we bij elkaar waren, zagen we nooit meer....
Al 15 jaar dus nu niet meer....
Heel af en toe.. heel héél af en toe bezochten we eens een oom en tante.... of gaven present op een begrafenis....
Één maal slechts ....want naar Canada reizen reden we niet....
Van.... en daarom... bedacht mijn zus... een High tea op haar landgoed te geven voor de jongste overgebleven zus en broer van mijn moeder, ter ere van het feit dat mama 96 geworden zou zijn....
Ach ja... waarom niet....
Van... het beloofd prachtig weer te worden... en dat wordt het dus ook...
En al snel ontvang ik foto's van een prachtig gedekte tafel onder de idyllische boomgaard naast de hangmat en het zwembad...
Zoals ik dat van mijn zus gewend ben.... zijn alle voorwaarden voor een gezellig samenzijn tot in de puntjes voorbereid en aanwezig...
Van.... laat de familie maar komen....

Jammer... maar wij komen later.... Willem heeft eerst een optreden...
En oei... nog vervelender... er lijkt in Nederland de laatste weken geen plek waar niet de oorlog herdacht moet worden.... we belanden dus in een file in verband met een optocht van oud militaire gevechtsvoertuigen.....
Je kan veel voorwaarden scheppen maar dat zat even tegen dus....
Van... geen nood..... ooms en tantes bekijken de landerijen en het erf plus rest van het terrein....
En gelukkig maar dat je daar even zoet mee bent want net als ze het hoofdgebouw uitlopen staan wij voor het automatische hek, dat zich juist voor ons opent....
Van... en hoe dat dan gaat... eerst knuffel ik de kinderen van mijn zus en mijn zwager... en loop dan op mijn lievelingsoom af die al klaar staat om zijn omhelzing in ontvangst te nemen....
Hij houdt me op een afstandje... omhelst me weer... en gaat weer verder met kijken....
Hij ziet áltijd aan mijn ogen hoe ik me voel... en ik krijg een dikke knipoog....
Hoe werkt zoiets dan hè... dat je je ineens weer dat kleine nichtje voelt van 7 of 8 jaar.... je veilig wetend bij die grote oom met zijn baard....terwijl je daar staat met je bijna 60 lentes oud....
 Mijn lieve kleine tante, de vrouw van mijn lievelingsoom oogt wat vreemder.... waar is haar ondeugende lachje.... waar zijn haar olijke ogen....?
Waar blijft de lieve aai over mijn wang... en het strelen over mijn haar...?
Geen tijd om verder bij stil te staan...(later verneem ik dat ze in het beginstadium dementie verkeerd)... mijn andere oom de man van mijn moeders jongste zusje,  staat te trappelen om hallo te zeggen....
'Gut kind wat lijk jij op je vader... je bent precies je vader...'
De mooie, grappige, populaire oom....je nam hem nooit serieus...maar genoot van de Frico kaas die hij altijd meenam en van zijn bulder lach....
En mijn ouder geworden maar nog steeds mooie en van make-up glimmende tante....
Ik had zo weinig met haar....
 Van..... we eten... we babbelen... en eten weer... mijn zus stelt vragen die ik niet heb....
We krijgen antwoorden die niet op iedereen van toepassing zijn...

En ook hier zien we dat dezelve ervaringen toch intens anders beleefd kunnen zijn...
En dat is voor mij dan wel weer het bewijs dat er niet één waarheid bestaat....

Van.... gedurende de middag hoorde je steeds... ja Wampie heeft daar nog contact mee.... vraag maar aan Wampie....

Maar ook mijn contact is slechts Facebook contact... en dan alleen met degenen uit Canada....

Vraag me niet waarom... het zal ook wel met bloed te maken hebben.... of ondanks mijn geliefde onafhankelijkheid, het gevoel toch ergens bij te horen....

 Van..... 'vond je het gezellig?'... appt mijn zus na afloop....'ik vond het zo'n apart sfeertje'.....
En ja..dat was het ook...een apart sfeertje.... maar niet vervelend....
Het was maar goed dat ik er zonder verwachting naartoe gegaan ben....
Je kan een familiegeschiedenis veranderen of herschrijven.... geen verknipte relaties lijmen....
En trauma's worden dus altijd anders beleefd....
Eén gezin.... en 9 mensen met heel veel aanhang en vooral eigen levens .... mensen die met zichzelf te dealen hebben.... waarvan de enige verbinding die ze hebben, datzelfde bloed is....dezelfde ouders zijn..... en ooit een paar handjesvol familiebijeenkomsten op verjaardagen....
Vreemde familiebanden besef ik me....of eigenlijk meer... bloedbanden... want meer is het niet.....
En ook dat is goed...!

(Mijn moeder)