Dag van:
Guuuuuuuuuuur.......
Guur heeft betrekking op het weer ('een gure wind')......
Het betekent zoiets als 'winderig en koud'.....
Dat zegt de website 'onzetaal' erover...
En ze vullen aan met:
Onguur betekent eveneens 'schrikwekkend, bars, gemeen, ruw'. Je gebruikt het dan meestal voor personen....
Waarmee ik wil zeggen dat als ik dat personen gedoe weglaat, ik het beide weertypen vind....zowel guur als onguur dus....
Zelf zie ik het dan nog graag aangevuld met 'schraal'.....
Zo, nu heb ik ongeveer genoeg gezegd
over hoe het vandaag een beetje aanvoelde....
over hoe het vandaag een beetje aanvoelde....
Acht paar kinderoogjes die je na tien minuten buiten smekend aankijken of ze weer naar binnen mogen.....
Twee paar kinderhandjes die zich in je jaszak verstoppen....
En jij die zich, je loopneus afvegend, als juf stoer loopt te verbijten want een frisse neus halen buiten is zo gezond....
Nee, nee, ik ben er dus nog niet....
Ik moest namelijk, of all days juist vandaag bij de Oekraïense vluchtelingenboot aan de Rijnkade zijn waar het maar liefst nóg een graadje of wat guurder was.....
En ongeveer in staat van bevriezing, je moet namelijk in een rij staan om je paspoort te laten controleren om een bezoekerspas aan te vragen, stap ik de loopplank op waar ik maar liefst door de meest venijnige oostenwind welkom word geheten.....
Maar oké, het was het bezoek dat ik wilde afleggen meer dan waard....
Nog steeds niet opgewarmd, verlaat ik de boot en besluit bij mijn vriendinnetje op te warmen....
Willem is dit weekend bij zijn beste vriend die een of ander zoveelste eervol hoogleraarschap plus prijs krijgt toebedeeld, dus ik hoef niet op tijd voor eten te zorgen......
"Verwarming hoger, hete koffie" roep ik als ik binnenkom, terwijl ik met mijn jas aan in een stoel plof....
De koffie zet ik echter toch maar zelf, de verwarming regelt zij.....
"Koud hè?" oppert ze....
Koud? koud?......noem je dit koud?.....dit noem ik onmenselijk....
Onzin natuurlijk want de Elfstedentocht van 1963 was pas koud.....
Maar wees eerlijk....voor een klimaatcrisis wintertje zoals we die heden ten dage kennen, is het vandaag gemeen guur en ijskoud.....
"Slecht voor onze botten" zegt mijn vriendin....
Nou, vertel mij wat.....ik heb nogal wat gekraak gehoord vandaag....
We kletsen de tijd weer bij....we lachen, we klagen en we lachen weer en dan ineens kom ik op het impulsieve idee om een pannenkoek te gaan eten samen....
Hè ja, gezellig naar het pannenkoeken restaurant, wie of wat houdt ons tegen....
En nou zijn er in Arnhem heel wat pannenkoeken restaurants, maar wat doen wij eierhoofden......wij besluiten naar de pannenkoeken boerderij in de Meinerswijk te gaan....
Oooooh ze beschrijven het zo mooi hè...
In het gebied leven bijna 200 vogelsoorten en meer dan tien zoogdiersoorten. Het is het huis van bevers, watervogels, kikkers en vlinders. Konikpaarden en Gallowayrunderen grazen rond. Wind en water hebben vrij spel. Het gebied herbergt een overvloed aan biodiversiteit, met ruim 450 plantensoorten. Met natuur die altijd in beweging is – soms woest en nat, soms droog en rauw. Maar altijd bruisend van energie.....
Lees je dat....?
'Wind en water hebben vrij spel......soms woest en nat, soms droog en rauw'.....
En dus guuuuuuuuurder dan guur......
Maar dat bedenk je je dus pas als je al lang en breed over de dijk rijdt.....
En was dat nou maar het ergste, maar nee.....
Het is druk in de pannenkoekenboerderij....
Knus en gezellig, maar druk.....
En het enige tafeltje dat vrij is, staat bij de entree....
Je weet wel....ingang.....deur.....gat naar buiten..... KOU!!!!!!.......
En deed nou iedereen maar direct die deur dicht als ze binnenzijn, maar nee....
Vader met kind, vriend met kind, moeder met kinderwagen die nauwelijks door de deur komt....en dus steeds weer iemand die de deur voor de ander openhoudt....en ook weer terug moeten omdat er geen plek is ....
We hebben het getroffen zal ik maar zeggen....niet dus....
Maar de pannenkoek smaakt heerlijk.....
Zij met kaas, ui en spek, ik met spek en gember.....
Ik met een beker hete chocomel met slagroom waarvan ik er pas na het opeten van die berg slagroom, achter kom dat de slagroom op een schoteltje lag die óp de mok lag.....
Het was dus meer slagroom met een beker chocomelk zonder slagroom....
En wéér gaat de deur open.....
Groot gezin en oma met rollator.....
Rollator die nauwelijks door de deur gaat....of misschien wel onhandige bibberoma die het ding niet recht kan houden.....
Ook fijn als je thuiskomt in een leeg huis waar de verwarming, om zuinigheidsredenen, op 15 graden gezet is toen je liefhebbende echtgenoot het huis verliet....
Enfin.....om het kort te houden....ik had het best koud vandaag geloof ik....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten