30 juni 2022

Dag van: 

Dag juni....ik ben vandaag te druk om goed afscheid van je te nemen hoor...

Ik ben namelijk al vroeg bij mijn vriendinnetje...

We hebben de kletstijd er namelijk maar bij ingecalculeerd....

Vriendinnetje is namelijk de laatste weken klankbord en klaagmuur tegelijk....

En wie heeft er bij dertig graden Celsius nou zin om zich om te kleden voor een laatste check voor de bruidskleding...

Nee zin heb ik daar niet in maar het moet wel!!!....

Komt de bh niet boven de jurk uit....?

Schijnt de jurk echt niet door...?

Hoe doen we dat met die schoenen....?

Wel of geen kanten bolero erover....?

En dan naar beneden en nu echt definitief

een keuze maken hoe het kapsel moet...

Nou ik zal je zeggen.....we hebben een kapsel dat in 5 minuten klaar is...

Hoe vind je die....?

Staart....wrongding erdoor.....prikkers erin.... KLAAR!!!!!.....

En mij is blij.....

Ga me nou niet vertellen Annetje dat ik daarom toch om half acht bij je moet zijn......

Kwart voor acht zeg ik nog....

Nee half acht vindt zij....

Oké Annet, jij de baas....tussen half acht en kwart voor acht ben ik er....

"Dan ben je er dus toch gewoon om kwart voor acht want ik ken je" zegt ze lachend...

En dat is waar....ze kent me....en een beetje te goed ook.....

Ondertussen is de mobiel onafgebroken afgegaan....

Bellende mensen, appende mensen, inbox berichten, sms'jes.....

"Jemig, verzucht Annet, dat je dat niet gek van wordt"....

Ik denk maar niet na vandaag....ik regel....los op... en doe wat me voor de voeten komt....

Dan komt Willem me halen...

De honden moeten naar het pension en dan moeten we als een haas naar de kerk om te versieren....

De kerk....wat een werk...

De ceremoniemeester....mijn schoondochter dus heeft het echt van A tot Z prachtig uitgedacht....

En wat wordt het verschrikkelijk mooi...de ballonnen bogen....de tafel voor de taart....de stoelen met de roosjes...

Het ziet er zo mooi uit....

En wij blazen ballonnen...kopen nog meer ballonnen...

Een heerlijk momentje met mijn zoon en kleinkinderen dat samen boodschappen doen trouwens...

En dat gesprekje met mijn kleinzoon op het trapje voor de kerk...

Oma ik heb echt de liefste papa van de wereld...

Oh ja Michael, waarom dan...

Nou oma hij is er ALTIJD....

Maar soms kan papa soms toch ook wel eens onnozel boos worden...

Ja maar oma dan heeft hij dat nodig...of ik....

Lieve Luna die zo zenuwachtig is voor

oma voor morgen....

Maar toch gerust is als ze oma zo rustig en vrolijk ziet...

En dan zelf weer tot rust komt in een stoel in de hoek van de kerk...

Wat een werk wordt er verricht...

Door mijn schoondochter, mijn zoon, Willems dochter, en mijn eigen dochter...

En het is zoooooo warm.....

Och kijk toch eens .....dat in memoriam bord....

Met al die lieve mensen die ons ontvallen zijn maar zo belangrijk bleven omdat we zo vaak aan ze terugdenken....

Dan komen er al twee gasten aan die hun camper vast op de parkeerplaats hebben gestald...

Je kunt maar beter op tijd zijn toch ...

Lieve Ger en Lies...

Ger die morgen de trouwbijbel zal uitreiken...

Willem haalt het bruidsboeket op....en de

corsage....

Oh wauw.... OH WAUW.....precies wat ik gevraagd had....

Lieve Mila...oud leerling van Willem....wat ben je toch een in haar kracht gezet wondertje....

De lavendel geurt ons tegemoet....

Om zes uur is de koek op...

Willem en ik moeten nog boodschappen doen...

Zulke 'voor de zekerheid boodschappen'...dat je denkt dat je anders morgen tekort komt..

En we moeten nog koffers pakken, cadeautjes inpakken, nagels lakken...nou ja ik dan....douchen.....laatste check doen....

En wat doen we....????

We gaan aan de wijn....

Dom dom dom....

Het wordt later en later.....

En we hebben meer en meer lol met elkaar....

Ons vrijgezellenfeestje samen....

En dat terwijl het buiten stormt en hoost en onweert....

Noodweer dus....

Maar wat vandaag valt, valt morgen niet is ons motto...

Ik gooi er vanavond voor de zekerheid toch nog even een schietgebedje tegenaan en doe twee warme vesten in de koffer....

En morgen.....

Tja...we gaan het beleven....ervaren....

Ik zeg jullie allen nu al.....

De blog voor morgen komt pas later op de dag hoor.....

Dus morgen..... even geduld....

29 juni 2022

Dag van:

Op naar de feestlocatie....

Vandaag wordt alles opgebouwd...

En we beginnen we met....hoe kan het anders....miscommunicatie....

Spraken we gisteren nog met de baas af elf uur....om half elf gaat de telefoon en zijn de vloerbouwers er al.....

Een kwartier later de tentbouwers....

Maar geen baas....

We haasten ons naar Zeeland....

Maar.....boeren landweggetjes...tractor hier, tractor daar.....sukkeldrafje.....

Als we om vijf over elf aankomen is de baas er wel...staat er één tent al helemaal en één half overeind...

Maar ze staan precies goed.....

Gelukkig maar....

En dan dat moment dat je moet gaan

zitten en niks anders kan doen dan alleen maar toekijken....

Vreselijk.....

De mannen zwoegen maar door in de bakkende zon...

Drie tenten staan....

Palen in de grond.....

Lichtsnoeren vastmaken aan de palen....

En we zien het gezelliger en gezelliger worden....

Het lijkt wel een beetje een festival terrein...

De lange tafels, de sta tafels, de bankjes, de stoelen, de tap, de spoelbakken, de koelkast, fakkels, vuurschalen, het zwembad....

Het oogt verrukkelijk....precies zoals ik had gehoopt dat het eruit zou zien....

Toch nog iets dat helemaal goed gaat....

Alle servies komt morgen...de dixies vanavond...

Het staat en verrukt lopen we rond daar waar het allemaal zal gaan gebeuren...

Nou ja....het feest dan....

Met m'n zus nemen we het hele stadhuis gebeuren door....

Beneden staat de bode te wachten en als het carillon "daar komt de bruid" begint te spelen mogen we de lange hoge trap op....

(Bespaar me)....

Dan de trouwzaal in waar de burgemeester en mijn zus ons verwelkomen....

Vervolgens het hele gedoetje van toespraak zus en plichtplegingen burgemeester....

Onder ons nummer van "I belong to you" naar de receptiehal en felicitatie ronde 1....

Trap weer af en naar mijn kleutertjes....

Begroeten en knuffelen....

Dan als een haas naar de kerk voor de lunch....

Voor zover is alles duidelijk....

En de werklui zwoegen maar door...

Uur na uur na uur....

Dan is het klaar...

Gauw naar huis maar de honden...

En weer gedoe...

Optredens, optredens....en verdorie we betalen duur geld voor live muziek en met al die optredens ben je al een uur van die muziek en feest tijd kwijt....

Zonde....mag het wat minder...en zelfs Willem is het daarmee eens....

Iedereen om ons heen is druk met de bruiloft...

Er wordt gezaagd en getimmerd in Haarlem aan de mooiste wegwijs bordjes en in memoriam borden...

Er worden lampionnen opgehangen in Zeeland...

Kleren uitgezocht in Arnhem....

Koffers ingepakt in Enkhuizen...

Speeches bedacht in Buinen...

Handtekeningen geoefend in Didam...

Lied lijsten gemaakt in Enschede...

Camera geregeld in Rheden....

En zo is ieder met zijn eigen ding bezig omtrent één ding....

De bruiloft....

Willem heeft echter nog een intensief

gesprek...

Iemand die hij goed kent gaat euthanasie plegen en Willem gaat de uitvaart leiden...

Eerst wordt er veel heen en weer gepraat over hoe en wat....

Maar dan komt het afscheid....

"Het ging zo rustig en vanzelfsprekend Wampie"...

En ik ben trots op hem....

Uitersten in het leven....

We babbelen de op een na laatste vrijgezellen avond door met een glas wijn...

Laatste frustraties doornemen....

Nog één keer oude koeien uit de sloot halen....

En dan gewoon alleen nog maar denken aan vrijdag...

Oh nee...morgen de kerk nog versieren....

En met mijn schoondochter videobellen heb ik ook nog gedaan ..

Voor die laatste puntjes op de i....

Welke i ?....

Geen idee....

Inhuldiging...?

Idioot gedoe...?

Innig samenzijn ...?

Inzegening...?

Nou twee nachtjes slapen dan maar....

28 juni 2022

Dag van:

Het zal wel normaal zijn dat je slecht slaapt voor je huwelijk...

Ik noem dit geen wittebroodsweken maar slapelozenachtenweken.....

Eerst drie uurtjes slaap....dan twee uur wakker en dan nog anderhalf uur slaap....

Maar goed, we doen het er maar weer mee....

Vandaag maar weer eens wat evaluaties bijwerken...

En ik krijg het binnen drie uur af....

Dat geeft weer even een goed gevoel....

Even tijd om mijn mobiel te checken...

Och..... Het bericht dat we na de vakantie van lokaal van verwisselen...

En stuk kleiner lokaal maar dat weten we vast ook weer gezellig te maken...

Hihi jee....kijk nou....én een van de stiefdochters en mijn schoondochter kunnen niet slagen voor schoenen voor de bruiloft....

Bruiloft stress.....

De maat niet goed, de kleur niet goed, te bloot, te hoog, teveel glitter.....

Dan nog wat appjes over wat te dragen op de bruiloft...

Nou, doe maar gewoon wat lekker zit en neem wat warms mee want het is buiten....en niet de warmste dag....

"Ja maar...blauw of groen of toch die bloemetjes"....

Ik moet er wel om lachen....

De bruid helpt haar gasten met aankleden....

Mijn oude middelbare schoolvriendin belt...

Haar kat ligt kritiek....gaat het waarschijnlijk niet redden....

De nieren vallen uit.....

Mijn gedachten gaan terug naar toen Bengel zo ziek was...

Die machteloosheid, dat verdriet...

Ik voel zo met mijn vriendin mee...

De kat ligt aan een infuus met katheter in de blaas aan de morfine....en is gespoeld....

Och die stille hoop die je dan hebt terwijl je weet dat het eigenlijk waarschijnlijker is dat het aflopende zaak is...en dat de gevolgen van deze kwaal wellicht zo erg zijn dat kater er van alles aan over houdt...

Mijn oude schoolvriendin komt niet op de bruiloft...en dat snap ik....

Dan een overlijdensbericht van een oude

bekende...

Lag al een paar dagen op de bank voor hij gevonden werd.....

Dankzij een zus die al een paar dagen niks hoorde en na het sporten ging kijken...

Maakt je weer bewust van het feit hoe belangrijk het is dat je een klein beetje op je medemens let....

Het lijkt steeds moeilijker te worden met die '300 vrienden op Facebook'....

Een sociaal media nadeel denk ik....of toch een voordeel?....

Het telefoontje van de moeder van een oud leerling...

We komen vast langs om een cadeau voor de bruiloft te brengen...

Danischa komt mee....

Dat belooft een heerlijk bezoekje te worden...

Willem neemt net een laatste hap van de witlof salade...terwijl waterval Danischa haar heerlijke nooit eindigende verhaal begint af te steken...

Hoe heerlijk is het om een verhaal te vertellen dat altijd weer begint en nooit eindigt.....

En wat een prachtige cadeaus....

Een plank met de spreuk van onze trouwkaart....glazen met onze namen....

Maar vooral mooie gesprekken en veel liefde....

En eindelijk, eeeeindelijk belt het catering/ festiviteiten kantoor Willem op met de mededeling hoe laat ze morgen het feestterrein komen inrichten....

Er is alleen één probleem meldt de baas ons....

Hij heeft de tenten nog niet ....besteed dat namelijk uit en heeft ook nog niks van de man van de tenten gehoord....

Zeg hoeveel verontrustende berichten hebben we nu ondertussen al niet te verwerken gehad....

Laten we er maar vanuit gaan dat óók dat weer goed komt....

27 juni 2022

Dag van:

Al om zes uur wakker....

Nou ja, dan heb je wat aan je dag zullen we maar zeggen...

Ik speel nog maar eens een spelletje, los een Sudoku op maar vind het daarna welletjes, ga naar beneden en start de laptop van school op...

Genoeg mail om te beantwoorden...

Ik kan nog wat aanpassingen in de evaluaties aanbrengen....

De mail lukt nog wel...

Maar ineens kan ik in het leerlingvolgsysteem niet meer scrollen en dus ook niet bij de aan te passen gegevens...

Het zal toch weer eens niet....zucht....

Dan de ICT afdeling maar weer mailen...

Niet dat ze al wakker zijn....of wakker misschien nog wel maar zeker niet achter hun helpdesk...

Dan lezen ze het vast straks wel...

Vandaag een online overleg...en wel om

kwart voor drie...

Ik heb nog de tijd...

Vandaag immers ook nog naar mijn vriendinnetje voor een laatste check kapsel....

En ze weet nog niet dat ik er zelf aan de voorkant een stuk afgeknipt heb....

Zal ze niet blij mee zijn...

Elf uur....vriendinnen tijd....

Willem zet me af en dan kan het kapsel gedoe weer beginnen....

Nou niet dus...

We kletsen en we kletsen en we kletsen over alles wat er zich rond een bruiloft op late leeftijd en gebroken gezinnen met mensen en kinderen met 'rugzakjes' allemaal voordoet....

En ik verzucht...."nou en daarom wilde ik zo graag met z'n tweetjes op een Grieks eiland tussen wit blauwe huisjes, met twee van de straat geplukt getuigen trouwen...

Ik ben geen mens voor een groot feest en gedoe....

Zo....dat is er dan maar weer eens uit....

Ik gun het Willem allemaal, echt heus waar, en ik ga ervan maken wat het is maar och wat mis ik dat met z'n tweetjes alleen zijn....

Om kwart over één bedenken we dan dat we toch nog iets aan de haren moeten doen...

"Weet je, zegt nu eindelijk Annet ook, eigenlijk moeten we niet teveel doen want zoals het nu is, is het echt Wampie"...

Nou hè hè Annetje....dat is nou wat ik al weken roep naar je....

En dan vertel ik dat het komt omdat ik er zelf een stuk heb afgeknipt en krijgen we allebei de slappe lach...

Natuurlijk weet Annet  er nog wat van te maken...

Maar geen gefruts meer met rollers, opkammen en haarlak getrek en geduw....

Beterrrrrrrrr.....

Lekker los, luchtig en sprieterig....

Tenminste nog iets dat me aan mezelf doet herinneren op die dag.....grinnik....

Ik heb er weer vertrouwen in....

En dan kom je thuis...

Bijna tijd om die online vergadering van te starten....

Maar het eerste dat je hoort is.... GEDOE....

Nou weer over wie met wie meerijdt....

Heen rijdt...terug rijdt....samen rijdt....

Opgehaald wordt....weggebracht wordt....

Zucht.....

En de dominee die de verkeerde bijbeltekst heeft voorbereid....prediken 1 over lucht en ledigheid in plaats van die wij opgaven; prediken 3 over alles kent zijn tijd....

En dan hebben we nog mazzel dat Willem er bij toeval achter komt....

Inloggen maar...en een wijkcoach die zich een kwartier te laat meld....

Maar oké....ik mag deze wijkcoach wel dus het is haar vergeven...

En het wordt toch nog een zinvol gesprek....

Gesprek van de dag is natuurlijk hier 'het weer'....

Dat we regen krijgen op onze dag is bijna wel zeker.... maar hoeveel en wanneer en waar precies...

Nadeel van een bruiloft op een buiten locatie....

En nog groter het nadeel dat het weer toch doet wat het wil en zich nauwelijks laat voorspellen....

Overal lees je 'plaatselijk een bui' maar zeg ons....waar ligt die plaats?????......

Enfin, vandaag dus pijpenstelen....en best fris...

Willem lijnt de honden dapper aan....ze moeten toch uit....

Ik hou echt van alles vier mijn honden maar vandaag iets meer van mijn katten....

"Nou dan ga ik maar" hoor ik Willem zeggen...

En dan loopt hij over het bruggetje met een gammel pluutje in de ene hand en vier lijnen in de andere....

Heeeeeee roep ik door de tuindeur....had ik niet een peperdure zuidwester voor je gekocht????.....

"Och ja, ik kom terug".....

Ik sta al met de gele redder in regennood in de hand klaar....

Ene arm erin, andere arm en kijk aan....mijn aanstaande is regenproof.....

Captain Onedin ( wie kent de kapitein met zijn blonde krullen niet meer.)....

Zeven uur....de Macro....

Groothandel voor alle spullen die wij nodig hebben op het feest vrijdag...

En aangezien Marleen een pasje heeft, gaat zij mee.....

Het is dikke schik in de winkel...

Marleen tilt Willem haast in het vriesvak van de donuts....samen proberen ze met kracht een in de richel van de roltrap vast zittend winkelkarretje naar boven te duwen....

En aan het eind gokken we gedrieën wat het eindbedrag zal zijn van deze volle jaar heerlijkheden...

Willem wint...

Marleen was te optimistisch, ik te pessimistisch.....

De avond loopt verder wat timide...

Ik ben klaar met gedoe....eigenlijk ook klaar met grootse feesten, scheve blikken, moeilijk doenerij, jaloezie en anderszins...

Maar ik laat toch de moed niet zakken hoor....alles komt goed...toch?

JAAAAAAA!!!!!

26 juni 2022

Dag van:

 Het is tien voor half twee 's nachts...

De honden slaan aan en ik weet... Willem is thuis....

Hij komt de kamer in, legt "ik ben er weer" zeggend, zijn fluitenkoffers op de stoel...loopt naar buiten om zijn ongebruikte slaapspullen uit de auto te halen, loopt terug voor zijn koffer en zegt "nu wil ik koffie"...

Loopt naar het Senseo apparaat, zet koffie, neemt zijn kopje mee, wil die op het tafeltje tussen ons in zetten en dan.....

"Hé het tafeltje is leeg"...draait zich om kijkt de kamer rond en vervolgt "wauw wat handig ingericht en wat is het netjes hier....en het ruikt zo fris"....

Het kostte hem welgeteld 12 minuten om tot die ontdekking te komen....

Maar ik ben tevreden...

Vier uur later gaat de wekker....

Willem moet preken in Drachten dus vroeg weg....

"Jij zet de wekker toch ook hè" zei hij vannacht nog...

En ja dat deed ik met als gevolg dat ook ik om kwart over zes wakker ben maar met dit verschil....ik slaap nog even verder....

Diep respect voor Willem maar ik heb mijn slaap even nodig nu met de komende gekkenhuis week....

Ik word pas wakker als ik in de verte het

geluid van appjes hoor...

Mijn vriendinnetje.....mijn dochter....en mijn schoondochter....

De appjes beantwoord ik vanuit bed...

En de meeste tijd ben ik met mijn schoondochter de ceremoniemeester bezig....

Mensenlief....word nooit ceremoniemeester...wat een werk en gezeur is dat zeg....!!

Willem komt thuis....

Ik ben nu wel naar de kl....piep...en.....

Ik snap het Willem...4 uur slaap in 48 uur is een beetje gekkenwerk...

Nou vooruit...jij op de bank en ik in bad.....

Nou ben ik sinds de gebroken enkel door mijn zoon aan het Sudoku puzzels oplossen gezet...

Ben al verre VERRE van een rekenwonder....maar het is wel aardig tijdverdrijf en ik ontdek zelfs bij vlagen momenten van rekenkundig inzicht... Of is het toch toeval....?

Jammer dat het bij vlagen blijft...

Maar als ik regelmatig, na uit frustratie het puzzelboek in de hoek gesmeten te hebben, het boek weer oppak, kan ik toch altijd weer twee soms drie cijfertjes invullen....

Mijn puzzels zijn meer cryptogrammen en nog liever doorlopers maar doorlopers zijn bijna niet meer te krijgen...

En trouwens....wat ik eigenlijk ermee wilde zeggen is dat puzzelboekjes invullen in bad sowieso geen doorslaand succes is....

Boek lezen kan nog, maar puzzelboekjes invullen is een ramp....

Dat het je bespaart mag blijven.....bij deze de gedeelde ervaring.....

Willem is na het middag ontwaken een stuk

beter te pas...

We praten wat dingen omtrent de bruiloft door alsof er niks ergers in de wereld gebeurd...

Aanslagen in Kiev.....

Vreselijk die gil van dat zevenjarig kindje dat onder het puin wordt weggetrokken....

Na al het sport nieuws dan wat vermakelijks....

Simone Kleinsma en de klassiekers of zoiets....

Met als hoofdgast Youp van 't Hek....

Ik kende deze formule nog niet...

Maar wat een heerlijk programma....

Wellicht ook omdat er iemand van onze, nou ja iets oudere, generatie zit, en wij veel liedjes nog kennen....

Wat zouden mijn klassiekers eigenlijk zijn....?

Nou bepaalde mijn vader naar welke

muziek wij mochten luisteren, maar stiekem hadden wij natuurlijk heel andere muziek helden dan Mozart, Beethoven, Marlene Dietrich en oké Udo Jurgens....

Mijn eerste singeltje Alice Cooper met 'schools out', is door mijn vader eigenhandig op zijn knieën in twee stukken geslagen...

Die singels of lp's die daarna kwamen, daar ging ik iets voorzichtiger mee om....

Heel zachtjes luisteren op je kamer naar de cassettebandjes of pick-up...en dan snel opbergen....

Donovan, John Denver, Paul Simon met fifty ways to leave your lover....

Bob Dylan, music is nu whole life and  it will be the last....there is a house in New Orleans....

Maar Exception, Focus en Flairck mocht ik dan weer harder afspelen....dat vond mijn vader weer wel een verstandige en vooral muzikaal vernieuwende keuze...

En natuurlijk Michel Fugain...hij nam ons zelfs mee naar een concert van hem en le big bazar....

Maar het gehijg van Jane Birkin je t'aime mon non plus moest ik dan weer angstvallig opbergen.....

"Dat is geen muziek" schreeuwde mijn vader dan....

Ach, er zijn zoveel klassiekers....met zoveel verhalen....

Ook weer heel andere verhalen en muziek dan waar Willem naar luisterde, al kennen we ook overeenkomsten....

Leuk programma...

Maar laat ik me nu maar op gaan maken voor misschien wel de gekste week in mijn leven...

De week vóór mijn bruiloft op mijn 62 ste.....

25 juni 2022

Dag van:

Je hebt mensen die weekend vieren en je hebt harde werkers....

En je hebt mensen die voor die harde werkers  vroeg uit de veren zijn en daardoor wel een héél lang weekend hebben...

Wij dus....

Onze tuin is aan het verzakken....

De wijk is op polderlandschap gebouwd...

En de tuinen zijn prachtig aangelegd maar na twintig jaar houden zelfs de stevige planken de poldergrond niet tegen...

Nog een paar fikse regenbuien en de tuin stort compleet in....

We roepen al wel vier jaar tegen elkaar 'nu gaan we echt iets aan die terrassen laten doen' ....maar elk jaar is er wel wat anders waar je spaargeld harder voor nodig is...

Dit jaar ook....er is immers een bruiloft op hande...maar nu kan de tuin toch ook echt niet langer wachten...

Willem ziet een paar dagen geleden bij

buren die iets verder wonen, een mannetje de tuin doen daar...

Hij grijpt hem in de kladden...en maakt een afspraak

En daar staat het mannetje nu dus......klokslag acht uur 's morgens voor ons neus...

Dat betekende dus zeven uur opstaan...

In zes minuten tijd vertelt hij zijn complete levensverhaal...

Van verliefdheid tot scheiding, tot vechtscheiding, inclusief rechtzaken tot nieuwe vriendin...

Van zijn ex schoonouders die nog bij hem inwonen in de omgebouwde schuur....en waar hij soort van mantelzorger voor is....

Zijn ex kijkt niet meer naar ze om...

Zo'n mannetje is hij dus....

Van eerste baan in de wegenbouw naar zelfstandig ondernemer en van SNS, tot RABO, tot ABN bank...

Van zijn eerste woonplaats tot het huis dat hij met eigen handen bouwde...een feeërieke woonboerderij met zwembad en lap tuin....in Ederveen....

Van de feestjes die hij vierde naar de concerten die hij bezocht....Guns en Roses fan ontdekken we al snel...

En van onze leeftijd...

Oh ja en oppas opa is hij ook....op vrijdag...

En dit in zes minuten dus tot in detail....

Het hele verhaal inclusief details en kwetsbaarheden en tranen...

We mogen dit mannetje wel....een goudeerlijke gedisciplineerde harde werker met humor naastenliefde  en voorkeur voor muziek en feestjes vieren...

Tien minuten later horen we hem alweer timmeren, zagen, boren bij de buren...

We zijn niet echt wijzer en verder...maar wel een ervaring rijker...

En nu maar hopen op ook nog de offerte....grinnik.....

Mijn dochter jocelijne is vandaag jarig...

Ze vertoeft in Eurodisney...

Mooie plek om je verjaardag te vieren....

Lieve Jocelijne

Dochter zijn

Moeder zijn

Is afstoten en aantrekken

Jij een beetje ik

Ik een beetje jij

Als eb en vloed 

Steeds weer terugkerend

Liefde is altijd lerend

Niet altijd zichtbaar

Of tastbaar

Want liefde is 

Dat speciale gevoel

Gefeliciteerd lieve dochter

Willem gaat nog even naar de kerk in de ochtend...opruim en schoonmaakdag...

En verdwijnt daarna naar zijn beste vriend voor een feestje...

Ik zie hem morgen in de middag pas weer..want hij blijft er slapen en preekt de ochtend erna in Drachten...

Zal ik eens.....zal ik voorzichtig eens...

Ja potjandorie ik doe het...ik ga, hoor blij ik ook met Willem zijn capaciteiten ben, toch eens een beetje zelf opruimen en schoonmaken...

Mannen... Willem dus.... zijn namelijk koelkast gebruikers en geen koelkast schoonmakers...

En opruimen betekent verschuiven van links naar rechts of....er een stapeltje van maken....

En kleedjes uitkloppen is onbekend terrein...

Ik die het echt heel voorzichtig en ga steeds even tussendoor zitten...

En tussendoor ook zeker te weten dat ik genoeg rust zapp ik nou eens alle zenders die onze tv rijk is...

En dat zijn er veel ontdek ik...

Als alles beneden een beetje schoon is...opgeruimd dan wel weggegooid is...dan wel verplaatst (niet ernstig want daar kan hij niet tegen) .....en als schilderijtjes weer recht hangen is mijn enkel toch wel iets gezwollen...

Op de bank dus.... MIJN programma's kijken met een heerlijke Boston Pizza op schoot...

De dekking zakt weer....

En wat denk je....

Middernacht telefoon... Willem!!....

Ik kom toch maar thuis....

Notabene van een feestje van zijn beste vriend...

'Geen plek om rustig te slapen....niet echt gezellig...en liever bij jou thuis'...

Dat zijn van die momentjes hè dat ik hem het liefst plat zou knuffelen....

Ik blijf dus maar op...

Ben ook wel benieuwd wat hij zal zeggen als hij in zo'n opgeruimd fris huis binnenkomt....