Dag van:
"Juf Wampie..... moet jij niet werken?"..... vraagt meneer bijdehandje als we in de ochtendpauze buiten spelen....
"Wat denk je dat ik doe dan?"..... vraag ik, even bijdehand dacht ik, terug....
"Buiten spelen!!!"......
Tja.... iets met mond... en vol tanden....
Dat dus....
Mijn gezicht dat boekdelen spreekt... en dat doet mij gezicht al gauw... alleen welk deel is volkomen onduidelijk.....
Dan kan zo'n kleine kleuterman er toch voor zorgen dat de stemming van vanmorgen... ...de stemming van het water aan de lippen hebben staan of zelfs die druppel die de emmer voorbij is... ineens weer ten goede omslaat...
En er toch gelachen wordt...
Van....
Alles lukt vandaag en zelfs dat wat mislukt oogt gelukt...!
Doe mij maar zo'n hele week....
Van...
Zelfs dat zomaar ineens een plotsklaps ingelaste MDO via Teams, dat ik alleen maar in de klas kan laten plaatsvinden omdat het op stel en sprong moest, doet niets af aan de sfeer in de klas...
Van...
Vandaag kregen we een apparaatje in de klas...
Iedere ruimte in de school kreeg dat....
Het is een CO2 meet ding...
Het meet of de klas goed geventileerd is....
En elke woensdag wordt het automatisch op afstand uitgelezen....
Voordat we het ding geplaatst hebben zijn we een half uur verder...
Het mag niet onder of in de buurt van een raam....
Het mag niet hoger of lager dan 1.50 m van de grond staan.... enz enz....
Maar er zit wel een stekker aan...
Ook niet met de lengte van een gemiddelde kleuter die zijn armen strekt en oh zo graag op knopjes drukt....
Met andere woorden... we zetten het zo slim mogelijk neer maar zo slim mogelijk is nooit slim genoeg...
Stekker in het contact..... allerlei cijfertjes waar ik niks van snap verschijnen in beeld.... maar ook een rood lampje... en dat snap ik dan weer wel...
Da's niet goed juf Wampie....
De ventilatie is niet optimaal....
Mooi... maar wel het feit dat 'zo slim mogelijk maar wel bij een contactdoos' plek zich twee meter onder een klein bovenlichtje bevindt....
Zo'n smal raampje waar Sinterklaas of Piet net doorkomt zeg maar....
En als ik dat nou open zet dan springt dat pokkelampje direct op groen....
Niks meer aan doen zou je zeggen...
Waar het niet dat dit bovenlichtje zich boven mijn bureau bevindt en mijn innerlijke "blauw van de kou" lampje direct alarmerend begint te knipperen...
Ofwel... ik krijg het koud...
Ga ik voor een probleemloze goed geventileerde klas in coronatijd of ga ik voor bevriezingsverschijnselen van juffenledematen....
Tja.....
Voorlopig kies ik dus maar voor het eerste.... en trek mijn vest wat dichter om me heen...
Maar ik zeg je... ik de winter sta ik niet voor mezelf en de kinderen in...
Ik bedoel... snotneuzen vegen oké... maar snot ijspegels afbreken daar pas ik voor....!
Van....
Spruiten...jaaaaaa ik heb zin in spruitjes....
Aardappeltjes... jus... en...hmmmmmm.....
Weet je wat.... doe eens gek.... karbonade....
Ik kom thuis... duik de wc in... natuurlijk weer geen tijd gehad om te plassen op school.... of Willem duikt alweer in de boodschappentas....
"Yeahhhhhhh karbonade.... weet je wel Wampie dat in de zestien jaar dat we samen zijn (het zijn er slechts 14 Willem)... je nog nooit karbonades hebt gemaakt voor me... en die vind ik juist zoooooooo lekker".....
Dat kan Willem... ik ben er zelf namelijk niet dol op...
Vetrandjes en bot...blèg.....
En waarom heb je niet dertien en een half jaar geleden niet eens aan de bel getrokken dat je dat zooooooo lekker vindt....?
Daar komt verder geen antwoord op...
Ik laat het er dus maar bij een gooi de zooooooooo lekkere karbonades in de koekenpan met sissende boter .....
(Trouwens.... ik kan me de bbq van deze zomer nog herinneren.... daar lagen ook karbonades op hoor....)
Daar kom ik achter als ik naar het tweede Sinterklaasjournaal kijk....
Het plaatsje Zwalk is nu al gevonden....
Nou ja... op hun landkaart dan hè.... op een gewone ANWB kaart kan je lang zoeken.... het plaatsje bestaat namelijk niet....
Maar dat maakt een Sint in corona crisistijd een kind natuurlijk niet wijs...
Van....
Die beste Willem heeft mijn Harry Potter film die ik gisteren niet afgekeken heb omdat het te laat werd, opgenomen...
De orde van de feniks.... één van de mooiste vind ik...
Harry Potter films... ik zit er helemaal in....
Ik voel zelfs mijn voorhoofd als Harry naar zijn litteken grijpt....
Ik heb buikpijn als hij geteisterd wordt door 'hij die niet genoemd mag worden'...... en dat durf ik dus ook niet... en de tranen biggelen alweer over de wangen als Sirius dood gaat.... onrecht en oneerlijkheid....
Maar uiteindelijk zegevieren liefde en vriendschap....
Een fantastisch terugkerend fenomeen in de serie Potter films....
Daarom is denk ik voor mij de laatste ook de mooiste...
Als Harry sterft omwille van die liefde en vriendschap....
Het had een bijbelboek kunnen zijn....
Van.... door alle betoverende spanning heen heb ik ook mooi de knuffeldoek ook kunnen af breien....
Morgen maar in elkaar zetten...
Zoals het er nu voorstaat vind ik het maar een onding...
We zullen zien morgen...!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten