Dag van:
Als er weinig te beleven valt zit je daar dan met al je gedachten...
Het lijkt onmogelijk niet te denken...
En toch soms ken ik die momenten...
Maar....dan zit je daar... met je gevoelens...
Het is onmogelijk niet te voelen....
Ik pak dan mijn haak of breiwerk...
Weg met die gedachten.... weg met die gevoelens... die allemaal steeds alle kanten opvliegen...
Van vroeger... naar nu... naar later....
Van dromen... naar werken.... naar de kinderen... naar de relatie... naar vrienden.... naar oud zeer.... en nieuw zeer....
En eigenijk ben je dan blij dat het sinterklaastijd is....
Ik hoef me dan voornamelijk maar met één ding bezig te houden...
Wie wil wat....?
Wie wil waar....?
Wat en waar wil wie....?
En wanneer....?
En hoe...?
Dus ik verzamel wensen....
Ik zoek me ongans op internet...
Ik dicht....
Ik pak in....
Ik verzin....
En verzamel weer....
Nou ja... en tussendoor kijk ik schaatsen...
Maar daar ga ik dan weer hè....
Wie zou nou toch die eerste schaats bedacht hebben.....?
Kijk... dat de klapschaats niet meteen is uitgevonden snap ik wel...
En dat het vroeger véél kouder was dan nu... er ook véél meer water was dan nu... en dat dat dus overgestoken moest worden begrijp ik ook...
Maar op ijs kon je ook lopen.... dus waarom dan toch die schaatsen...?
Ik kom er achter dat de aller allereerste schaatsen niet schaatsen heetten maar glissers....
Een glis was een rib uit een dier...
Met pezen of palingvel werden die om de voeten gebonden...
Prehistorie dus....
Toen wilde men al sneller over ijsvlaktes....
Grappig dat resten van deze glissers 3000 jaar voor Christus in Zwitserland, Rusland Scandinavië, Engeland, Duitsland maar dus ook in Nederland gevonden zijn...
Holland en Vlaanderen vormen de bakermat voor wat hier nu schaatsen wordt genoemd...
Van botten naar scherpe messen waarvan in 1225 in Dordrecht en Amsterdam restanten zijn gevonden...
En je wilt het niet geloven maar nog eeuwen bleven ze in Friesland op botjes schaatsen...
Die Friezen toch....
Elf steden op ribbetjes....
Pas rond de negentiende eeuw kwamen er andere schaatsen...
De Hollandsche krulschaats, de Zuid Hollandsche baanschaats en de Friesche schaats....
Maar... ach die Friezen... hun ijzers aan de voorkant waren te lang en veel te scherp...
Vreselijke ongelukken gebeurden daarmee...
Ze werden verboden en ook daar kwam een krul aan....
1875 kwam deze Friesche doorloper te wereld...
En hoe het schaatsen nu gaat weten we wel...
Er wordt hard geschaatst... en steeds harder en aerodynamischer...
Geen kranten of schapenvet meer onder de truien maar aerodynamische thermo pakken.....
En de elfstedentocht giet niet aon dit jaar....
Neeeeeee niet door de klimaatverandering... maar door de corona natuurlijk....
Schaatsen blijft, naast tennis, mijn favoriete sport om naar te kijken...
Zelf ben ik een abominabel schaatser...
Van mijn ouders (mijn moeder geboren in Wymbritseradeel/Heeg), moesten we natuurlijk op Friese doorlopers leren schaatsen...
Het is bij leren gebleven...
Tegen de tijd dat ik eeeeeeeeindelijk kunstschaatsen kreeg was ik denk ik veertien en vier hersenschuddingen rijker dus mijn schaatsambitie was inmiddels nihil....
Nu woon ik aan het water...
Drie keer hebben we geloof ik echt ijs gehad...
Maar door de wind bevriest het ijs in golfjes...
Nou probeer daar maar eens je schaatsstreken op uit...
Ik sta dus aan de kant... met mijn koek en zopie...
De laatste keer teveel rum in de chocomelk gedaan ook nog....
Maar zwieren op het ijs is ook leuk ....
Het is geen wonder dat ik een hekel aan de winter heb dus....
En zo vulde ik mijn laatste weekend dag...de zondagse....
Hakend en schaatsen kijkend terwijl manier in Friesland zat dus...
Afscheid van een dominee en op bezoek bij een vakantie vriend die gisteren daar naar toe verhuisd is...
Zoiets kan alleen Willem bedenken..
Op bezoek bij iemand die de dag ervoor verhuisde...
Maar ik zeg niks... my lips are frozen.....
Ik haak vlijtig door met de lippen stijf op elkaar....
Alle rendieren hebben oren... nu het gewei nog...
Als kerstmannen hebben baarden.... nu de muts nog....
Alle sneeuwmannen hebben een hoed... nu de sjaals nog...
Nou ja... en de ogen en monden... en zo...
De yurls zijn bijgewerkt en voor de studieopdrachten heb ik nog de tijd...
Mijn gedachten...
Ze flitsen
Naar het zeer
Van toen
De twijfel
Van nu
En de blijdschap
Voor later
Mijn gedachten
Ze voelen
Een pijn
Zonder pleisters
Het verdriet
Zonder zakdoek
En altijd weer
De lach
Zonder lippen
Ik druk weg
En laat toe
Want gedachten
En gevoel
Maakt je soms
Zo heel moe....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten