Dag van:
November....
Zacht van weelderige herfstkleuren...
Rottende bladeren op de grond
Nadat ze daar elegant dwarrelend terecht kwamen....
Het ruikt naar oud op weg naar nieuw....
Naar schimmels die in schitterende gedaantes opdoemen uit het niets...
Een draad... een steel ... een hoed...
Giftig verraad dat zich in de kleur verstopt heeft..
Rood met witte stippen...
De maand is net begonnen
De herfst al wat langer op weg...
Maar tijden veranderen....
Het weerstation wijst 19 graden aan...
Het blad valt laat....
Grillig is de natuur bezig met haar metamorfose....
Klimaatverandering...
De wintertijd verschoof het licht...
Een uur verschoven leven...
De maand is net begonnen....
Gewaardeerde, bevlogen overbrenger van kennis, normen en waarden... respect....
Onteerd, onthoofd....
Door het tonen van beelden die de vrijheid weergeven.... zijn vrijheid ontnomen....
De maand is net begonnen....
Een oude man ligt dood op straat..
Een paar meter van zijn huis neergeslagen....
Geliefde leraar van zovelen....
Dood geschopte verschoppeling om de diep verborgen liefde die hij later, maar niet te laat, leerde kennen....
De liefde voor gelijksoortigen die hij moest bekopen door haat van hen die zelf de liefde nooit eerder proefde...
Hun leven te pril voor het raken van harten maar oud genoeg deze te breken....
De maand is net begonnen...
De koster sloot zojuist de deuren van de kathedraal....
Sloot poorten van het huis der liefde...
Sloot ongewild en verrast door het einde, zijn leven af.... door hen die zijn poort nooit binnen gingen...
Het onbegrip weerhield hen de klink in de hand te nemen...
De maand is net begonnen....
De priester verkondigd zijn laatste woord...
Woord van liefde.... waarvan de inhoud niet begrepen werd...
Door een verkondigde waarheid die evenmin de waarheid was als het door hem verkondigd woord...
Zelfde onbegrepen intenties......
Ze leefden langs in plaats van naast elkaar....
De maand is net begonnen....
Vereenzaamd door de afgelopen maanden...
Isolement omwille van veiligheid....
Daar waar het verlangen, de hunkering naar contact juist nu zo diep geworteld zit....
De ankers losgetrokken....
In de straten hangt een waas van angst...
Doorspekt met sluiers ongehoorzaamheid.... die de angst versterken...
Verborgen achter gemaskerde gezichten....
Onbegrensde waarden en losgeslagen respect leidt tot chaos...
Grenzeloze liefde balt de vuisten....
Ontferming verweven met woede....
Niet alle handen slaan in elkaar....
De maand is net begonnen....
Kaarsjes branden voor ramen.... langs graven...
Vlammen nog flakkerend door de gemiste tranen....
Het licht wordt doorgegeven...
De tranen gedeeld...
Zij die gemist worden waken over onze harten...
De maand is net begonnen....
Gekte in een land van armoedige overvloed...
Geleid door een man die slechts een mond heeft... doch oren en ogen mist...
Man van zwarte nachtgedachten die in nachtmerries ontaarden...
Man van onzinnige waanzin...
Het hart op de verkeerde plaats....
Man van wantrouwen en angst, omgezet in waanideeën... hetze ontaardend....
Aangewakkerde ongelijkheid...
Gevangen vrijheid....
De maand is nog maar net begonnen...
En het houdt maar niet op....
Stad van grootheden...
Denkers, filosofen en grootse musici...
Vandaag verstorven de klanken... gebroken muzieksleutels....
Verbleekte zorgvuldig overwogen gedachten....
Zes beschoten locaties... zoveel meer slachtoffers...
Het huis Gods.... met een heilige der heiligen... nog verder ontdaan van al zo veel eerder verloren onschuld....
De maand is nog maar net begonnen....
Een levenlang leed in een paar dagen....
Macabere november....
En slechts deze beelden halen het journaal... en de krant....
Maar zoveel meer leed blijft ongezien.... ongehoord.... en onbesproken....
Verstopt onder een kleurig bladerdek.... opdat het niet herkend zal worden...
Een kleurig bladerdek als misplaatste mantel der liefde...
Gecamoufleerd verdriet....
Verborgen hartenzeer....
En de maand is nog maar net begonnen.....
Oh wat een waarheid Wampie. De wereld gaat ten onder ben ik bang voor. Heel veel liefs van mij
BeantwoordenVerwijderen