31 mei 2024

Dag van:

Dan lopen er zo'n drie á vierhonderd honderd mensen over ons bruggetje....vooral kinderen....

Avondvierdaagse.....

En je denkt maar één ding: 'goddank GODDANK is deze kinderen het vreselijke filmpje van zes uur op het journaal bespaard gebleven.....

Want hoe .... HOE is het in godsnaam mogelijk dat je live op tv ziet dat een mens een ander mens een mes in zijn nek steekt....

Niet een film.....

Niet 'stil maar, het is niet echt, die meneer staat straks weer op want het is maar een film'....(trouwens ook dat is niet het soort film dat je met kinderen bekijkt overigens hoor)....

Nee, gewoon live op tv een paar minuten lang een levensechte steekpartij van iemand die een ander een aantal messteken toedient waarvan eentje zichtbaar in de nek ....

Straattegels vol bloed.....een lichaam dat niet opstaat.....

Het andere lichaam dat met datzelfde mes ook nog even op een agent insteekt....

Hoe.... HOE is het mogelijk.....?????

Willem is er zo boos over dat hij pardoes  de NOS aanschrijft.....en dat is iets dat hij eigenlijk nooit zou doen....

Maar mensen toch, in wat voor wereld leven we toch dat we om zes uur, als alles kinderen nog wakker zijn, zulke beelden vertonen....?

Is de media ethiek dan zo diep gezonken...????

Ben je eigenlijk nog intens verbolgen over

deze beelden op dit tijdstip, hangt de volgende donderwolk alweer boven je...

Een appje of mijn Instagram gehackt is....

Laat het niet waar zijn.....

Maar het is wél waar dus.....

En niet alleen mijn Instagram maar mijn Facebook ook.....

En mijn outlook ook....!!!!

Tijd om mijn zoon en schoondochter in te schakelen....

En eindelijk na 5 uit ploeteren kan ik dan weliswaar weer in mijn Facebook maar.....

Het emailadres van de hacker krijgen we niet weg.....

We veranderen in allerijl wel wat wachtwoorden, gooien er een Authenticator overheen, maar het helpt niet echt, en Instagram krijgen we niet terug.....

Een verloren account dus dat Instagram....

Jammer van al die mooie foto's....en wat heeft een hacker daar nou toch aan....?

Ook Facebook blijft uiteindelijk nog raar doen....

Maar het is bijna 00.00 uur en we zijn moe van alles maar proberen....

Morgen maar weer verder proberen....

Bah wat een dag.....

30 mei 2024

Dag van:

Willem wordt door een van zijn vrienden, de dirigent van koor Yes meegenomen voor een verrassing....

Heeeeeeerlijk....rijk voor mij alleen....

Niet voor niks stond op ons trouwkaartje 'als jij mij ruimte heeft kan ik dichtbij jou zijn'.....

Er moet nog wel van alles geregeld worden als hij weg is....

Er komen nieuwe medische onderzoeken en daar moeten formulieren voor ingevuld worden.....(Ik heb er zo'n hekel aan)....

En Willem heeft (al) weer een begrafenis te leiden, met aan mij de vraag daar de techniek voor te doen (fotoreportage en muziek)....

"Welkom in de wereld van de doden" zei Pascal de uitvaartondernemer tegen Willem (en mij dus nu).....maar ik weet niet of ik me daar zo welkom in wil voelen....

Ik sta juist nog zo heerlijk aan het begin van het leven van de kleuters in mijn klasje.....

Ouders die net het ouderschap begonnen zijn, het gevoel en vertrouwen kunnen geven de opvoeding van hun speciale zorgkinderen aan te kunnen en kleuters hun eigen ikje laten ontdekken en zo een sterke basis geven voor de toekomst....

Groei en ontwikkeling in plaats van het einde....

Al is het natuurlijk mooi als ik zie hoe dankbaar mensen zijn als Willem ze die laatste mooie herinnering meegeeft door te laten zien en horen dat hun dierbare een waardevolle betekenis had in het leven en ze die kunnen meenemen hun eigen toekomst in.....

Maar als ik dan alles geregeld heb, is het 

eindelijk 'me time'....

Eerst maar eens lekker buiten naar het vogel concert luisteren....de merel als altijd met stip op één natuurlijk....

De brulkikkers hoor ik nog niet....

Nou hoor je eigenlijk altijd alleen de mannetjes kwaken, en wel van mei tot in juni....

Het is dan het paringsseizoen....

En ik denk gezien de kwaakstilte dat de kikkers het nog te koud vinden voor hun seksuele escapades....

Dat is bij mensen wel anders....

In de koude maanden worden, lekker dicht tegen elkaar aan kruipend, vaak de meeste kinderen verwekt....

Met als gevolg een baby explosie in september....

Klopt niet helemaal natuurlijk want in augustus ( jaaaaa vakantietijd!!) dringen ook heel wat zaadjes de eitjes binnen.....die dan weer rond mei als voldragen baby's ter wereld komen....

Het is echter al best frisjes buiten....

Maar als ik binnen kom, heb ik eigenlijk nergens zin in....

Ik bel even met mijn dochter want het is weer helemaal mis met de gezondheid van mijn schoonzoon....

Hij moest alweer met spoed naar het ziekenhuis vanmiddag de arme jongen....

Zorgen, zorgen.....

Ik app wat heen en weer met een collega want door het huisarts gedoe heb ik de vergadering over de leerling indeling gemist....

Een leerling indeling die heerlijk genoeg dit jaar eigenlijk van een leien dakje gaat....

En dan neem ik een kijkje op mijn mobiel bij Netflix en Videoland....

Vanavond laat ik me maar eens vermaken zonder dat zelf te doen....

De vakantie Griekenland zit nog te recent in ons hart om nu alweer na te denken over een vakantie in de zomer....

Af en toe kijk ik wel eens in de tips die ik per mail binnen krijg, maar hmzzzz nog geen doortastende stappen ondernomen....

Nu zie ik op Videoland echter een te gekke serie over een week vakantie op een cruiseschip....

Drie Engelse stellen; 1 drie vriendinnen, 2 een gezin met twee jonge kinderen en 3 een bevriend man en vrouw stel (nee nee ze hebben geen relatie zeggen ze mij iets te snel), worden gevolgd op hun reis van een week op een cruiseschip.....

Mamamia.....een schip van 330 meter lang en met wel 19 decks.....goed voor 1800 kajuiten om te slapen....

En kajuiten kun je het niet eens noemen, het zijn complete suites....

Oké, dat wordt mijn avondvermaak.....mee zwijmelen op een cruiseschip....

Ze beginnen in Rome, doen dan Napels aan en aflevering 2 eindigt in Iraklion op Kreta.....

Meer afleveringen zijn er nog niet....da's nou jammer..... moet ik wachten tot volgende week...

Ontbijt, lunch, diner, midnight snacks, koffie/thee/water, theatershows, dagelijkse schoonmaak van de hut en niet te vergeten het vervoer naar de bestemmingen die je aandoet, zijn allemaal gratis...... 

Elke nacht word je uiterst comfortabel naar een nieuwe interessante bestemming gevaren.....

Ook het gebruik van het zwembad en de jacuzzi kan je gebruiken zonder hier extra voor te betalen......

Of wat te denken van sporten in de fitnessruimte of entertainment tot in de late avonduren......

Het is allemaal glanzend gepoetst koper wat er blinkt....

Luxe luxe....!!!!

Ik geloof warempel dat ik me voor één keer kostelijk zou kunnen vermaken op zo'n schip....

Ja, en vooral buiten het schip natuurlijk, in al die mooie steden die zo'n cruise aandoet....

Toch eens aan Willem voorleggen, al denk ik dat ik zijn antwoord al ken.... NEE dus....

En ach, je komt sowieso niet verder dan erover dromen of filmpjes bekijken want jemig die cruises zijn onbetaalbaar.....

Ik droom echter graag....hihi.....

29 mei 2024

Dag van:

 Het artsen muisje kreeg nog een staartje.....

Een flinke lange zelfs....

Om acht uur zou ik vanochtend gebeld worden....

Dat was allemaal volgens dat digitale gezondheidsnet voor elkaar....

Ik ben dus om kwart voor acht op school want ik ben graag op tijd voor mijn afspraken....

Om acht uur geen telefoon...

Kan gebeuren natuurlijk, er was misschien wel iemand voor mij die een lang verhaal had.....

In wachtkamers moet je ook vaak langer wachten, ja toch ......

Maar als er om half negen nog niet gebeld is en om kwart voor negen nog steeds niet, word ik kriegel.....

Ik ben niet de moeilijkste maar ik hecht wel waarde aan het je houden aan je afspraken....

Dan bel ik zelf maar.....

"Oh, had u een belafspraak, eens

kijken.....euh nou ik zie hem niet staan....nee hier ook niet....even hier kijken....ach ja ik zie hem staan....

Maar Susanne valt voor Carla in (wie is Carla?????)...... Linda belt u wel terug....tussen negen uur en half tien"....

Dan moet ik dus de klas uit....en dat vind ik vervelend....maar toe maar...de kinderen spelen dan nog.....

"Goed mevrouw le Comte ze belt u dan!"....

Tussen negen en half tien....niks....

Ik begin de les....

Na de les dan....nee hoor, geen telefoon....

Ik ga nu eerst een leerling in een andere klas observeren....

Laat ik mijn telefoon maar meenemen....

Na de observatie en onze eigen gymles....

Niks....

De middag in....en ik wacht nog steeds....

De kinderen naar de busjes brengen....

Niks.....

Administratie bijwerken.....

En nog steeds niks....

Kwart voor vijf....ik pak mijn spullen....

De telefoon!!!!!.....

"Nou mevrouw cholesterol is beter dan ooit hoor....maar oh wat zie ik hier....veel meer eiwitten in de urine dan de vorige keer (een jaar geleden dus hè) en oh .....het natrium gehalte is schrikbarend hoog"....

Ja en mijn bloeddruk ook vul ik haar aan....

"Oh mevrouw dan moet u echt komen"...

Ik ben er morgen als u goed kijkt....

"Oh, oh....dan moet u ochtendurine meenemen hoor".....

Ochtendurine....?????????

Die mag toch niet ouder dan zes uur zijn, en ik heb s middags en afspraak......

"Oh oh ja, u heeft gelijk".....

Zal ik dan maar middag urine meenemen....?

"Oh, oh ja, ja doet u dat maar, en bespreekt u het dan maar met uw arts".....

Dat zal ik zeker doen ja....

Pffft ....mevrouw oh....oh ja.....

Ik had eigenlijk nog moeten zeggen dat ze de batterijen van haar klok eens moet vervangen....

Maar toe maar weer.....

Ik slik de drol wel weer door....

En morgen even aan een potje voor de plas denken....

28 mei 2024

Dag van:

Vandaag zie ik een Winnie de Poehbeer.....

En ik heb wat met dat beertje.....

Sowieso wel met beertjes want Paddington vind ik ook geweldig....

In onze schuur staat nog mijn oude gele beer.....

Als je hem naar voren buigt maakt hij geluid 'bwrrrr'......

Vierenzestig jaar oud.....net zo oud als ik dus....

Eigenlijk zou ik hem eens mee moeten nemen naar tussen Kunst en Kitsch want hij zal inmiddels wel wat waard zijn....

Alleen niet zoveel als de emotionele waarde die eraan vast zit.....

En die is zoveel meer waard.....

Beer zat naast pop Pinkie (mijn allerliefste pop die ik ook nog steeds heb) en wat andere knuffels en poppen in het schooltje dat ik altijd speelde....

Beer en pop Pinkie zijn vast heel slim want ik heb wat keren schooltje gespeeld....

Ze kunnen vast lezen, schrijven en rekenen....!!

Beer en pop Pinkie hebben ook vast veel te vertellen....

Vast alle nare verhalen uit mijn jeugd....

Ik denk dat elke traan die ik op hen huilde wel een verhaal is....maar ik ben veel

narigheid vergeten....of ik heb het verdrongen.....en daarom kennen zij alleen de verhalen....

Zij zullen ze niet vertellen....en ik weet ze niet meer.....

Maar goed.... nu wonen ze dus in de schuur....

En daar wonen ze al achttien jaar....in rustte.....

Beer Poeh weet wel alle verhalen te vertellen....

Soms ben ik daar wel eens jaloers op....

Want ook de wijsheden en verhalen van Pooh zijn uit verdriet ontstaan....

Kennen jullie dat verhaal....?

De verhalen van Milne schreef hij toen hij alleen met zijn zoontje op hun plattelandshuis was......zijn vrouw had genoeg van hem en was naar de stad vertrokken....

Elke dag trok hij samen met zijn zoontje het bos in....... 

Als je de verhalen leest, herken je dat ook......allerlei verwijzingen naar leven in het nu, in het moment.......zonder al teveel na te denken over de toekomst......

Zo hebben Knorretje en Poeh het volgende gesprek: “Welke dag is het?”, vroeg Poeh. “Het is vandaag,” piepte Knorretje. “Dat is mijn lievelingsdag,” zei Poeh. 

Als je er goed over nadenkt, is het heel logisch: want zorgen maken en piekeren over zowel het verleden als de toekomst maakt eigenlijk het nu nooit beter......

Zo worstelde Milne in deze periode ook heel erg met PTSS die hij aan het vechten in WOII had overgehouden......

Het geluid van knappende ballonnen, of een plots afbrekende tak zorgde al voor een paniekaanval......

Maar door vaker met zijn zoontje door het bos te lopen en mee te gaan in zijn spel met zijn knuffeldieren, werd dit langzaam maar zeker minder en kon hij zich beter ontspannen.......

Het mooiste vind ik misschien wel de achtergronden van Poeh's vrienden...

Poeh zelf heeft overduidelijk last van  kortweg ADHD......

Iejoor heeft een depressie, en Knorretje, met dat meedogenloze, ongecontroleerde gepieker van hem, is een schoolvoorbeeld van een gegeneraliseerde angststoornis.....

Zal wel met mijn liefde voor speciaal onderwijs te maken hebben dat ik van zijn verhalen hou....

Maar zijn vriendjes hebben niet allemaal wat hoor....Roe het konijn, Kanga en Teigetje hebben nergens last van..... 

Teigetje is met al zijn geknuffel misschien wel het boegbeeld van veiligheid voor Millne geweest....

Er zijn altijd wel een paar quotes van Poeh die ik naleef.....

Mijn overlevingsmechanisme.....

*"Je bent moediger dan je gelooft. Sterker dan je eruit ziet en slimmer dan je denkt."

Als ik weer even voel dat ik anders ben of er niet bijhoor......

*'De dingen die me anders maken zijn de dingen die maken wie ik ben’

Of als ik over de liefde tussen Willem en mij nadenk....

*"Als jij honderd wordt, wil ik honderd jaar min één dag leven, zodat ik nooit zonder je hoef te leven".

Zeg wisten jullie dat je nu kunt slapen in het huisje van de beer, in het originele Hundred Acre Wood uit de boeken......

Je vindt de Bearbnb in Ashdown Forest in Engeland en het huisje is ontworpen door Kim Raymond, die al dertig jaar lang Poeh beer illustreert......

Voor het ontwerp van het huisje liet hij zich inspireren door de originele tekeningen van E.H. Shepard......

In het huisje vind je een tweepersoonsbed en twee eenpersoonsbedden.....

Je kunt er met maximaal vier personen overnachten......

Er is natuurlijk de leunstoel om in te ontspannen en als je de keukenkastjes opendoet, vind je vooral heel veel honingpotten......

Overal vind je kleine herinneringen aan Winnie the Pooh en zijn avonturen.....

Het verblijf in het huisje van Winnie the Pooh is vooral bedoeld om te ontspannen....... 

Je vindt er niet alleen yogamatten, maar ook notitieboeken om in te schrijven.......

(Dat is wat voor mij....!!).....

De ontwerper wilde mensen aanmoedigen om hun natuurlijke omgeving wat meer te omarmen en meer te leven zoals de beer, die door het leven gaat op zijn eigen (vaak langzame, slome) tempo.......

Ach wie weet.....

Ik geloof nooit dat ik Willem zo ver krijg om mee te gaan.....

Maar....om met Poeh te spreken: "Als degene tegen wie je praat niet lijkt te luisteren, wees dan geduldig. Hat kan zijn dat ‘ie gewoon een beetje dons in zijn oor heeft"........

27 mei 2024

Dag van:

 Of ik weet wie mijn lezers van deze blog zijn, werd mij vandaag gevraagd....

En nee, van de meesten weet ik dat niet....

Degene die zich geabonneerd hebben natuurlijk wel, en soms door een opmerking of complimentje, een berichtje of appje....ja dan krijg je wel een idee....

Maar van de meesten weet ik het echt niet....

Of ik dan weet hoeveel lezers ik heb....

Euh....nou nee......

Het kan me eigenlijk ook niet bezighouden....

Ik schrijf nu eenmaal ongeacht wie, wat of hoeveel dagelijks deze blog....

"Maar ik kan wel achterhalen hoeveel", antwoord ik....

Er is namelijk zoiets als een statistieken gedeelte maar dan zou ik moeten zoeken waar....

Of ik dat dan even op wil zoeken....

Het kost me niet veel tijd...

Ik dacht al dat ik zoiets in het menu kon vinden...

Daar staat het....tussen posts en reacties in....

Ik klik erop....

En het eerste dat ik doe is happen naar adem....

Zie ik dat goed.....?

187.177 lezers hebben in de loop der tijd mijn blog bezocht....

Vorige maand waren het 4267 lezers....

Daar schrik je dan eigenaardig genoeg wel van.....

Ik sta er eigenlijk nooit bij stil wie of hoeveel.....

Natuurlijk schrijf ik niet alleen voor mezelf....anders had ik immers beter een geheim dagboek bij kunnen houden....

Ik weet heus wel dat er mensen zijn die niet kunnen wachten tot de blog online staat....

Maar die mensen ken ik goed....

Vrienden, kennissen, mijn familie in Canada die groter is dan wat ik aan familie in Nederland heb....

Maar ja....dat zijn geen 187.177 mensen/familieleden.....

En ook geen 4267.....

En dat mensen verzot zijn op de vakantieverhalen weet ik ook.....zij lezen alleen in vakantietijd....

Dan lezen er sowieso meer mensen i.v.m. de vakantie blogs....

Maar zelfs dan kom ik niet aan zo'n groot aantal....

Ik neus verder in het statistieken verhaal...

Maar verder dan landen waar gelezen wordt (je kan de blog immers vertalen), browsers die gebruikt worden, het device, of favoriete zoekfuncties hoe de blog te gevonden wordt, reiken de statistieken niet....

Degene die het wilde weten heeft nu een antwoord en ach....ik neem het maar voor lief.....

Waarom ik schrijf....?

Nou dat is simpel....

Om een tijdsbeeld te schetsen....

Een tijdsbeeld voor als ik er allang niet meer ben...

Als leerlingen per monorail naar school gebracht worden in plaats van met busjes....

Als mijn mobiel een ingebouwde hersencel is die alles in huis kan aansturen....

Sommige mensen stoppen voorwerpen van nu in de grond in de hoop dat die later gevonden worden....

Weer anderen laten door astronauten boodschappen brengen naar de maan....

Schrijvers schrijven boeken, schilders schilderen schilderijen, componisten schrijven muziek.....

En ik schrijf dus blogs....

Blogs over onderwerpen van deze tijd....

Over onderwijs van nu, over ouder worden in deze tijd, over actualiteiten die zich nu afspelen, soms doorspekt met een stukje geschiedenis van ooit, of gewoon over gedachten die me in deze tijd bezig houden.....

Ik schrijf ook voor mijn kinderen en kleinkinderen voor later....

"Och dacht oma zo"...."och deed mama dat ook"....."tjonge reed mijn overgrootoma in een auto????".....

En ik schrijf voor mijn familie in Canada om de familieband in stand te houden....

Ik kan tenslotte niet, meer dan honderd mensen, elke keer bellen....

Trouwens, om die reden heb ik ook Facebook.....omdat er dan beeld bijkomt....

En natuurlijk schrijf ik een beetje voor het vermaak en omdat ik zelf schrijven zo leuk vind....

Of ik alles schrijf....?

Nee, helaas....sommige dingen kan je in verband met privacy niet schrijven....

Vooral over mijn werk....maar dat komt later wel....als ik met pensioen ben....

En nee, over politiek schrijf ik ook niet vaak....

Niet omdat het me niet interesseert, want dat doet het juist wel maar omdat je er direct om veroordeeld kunt worden....

Ik schrijf echter wel waarop ik vooral niet stem hihihi....

Maar dan wel zonder oordeel over de mensen die juist wel hun stem erop uitbrengen.....

En ik denk dat het ook goed is om niet alles te zeggen wat je zou willen zeggen....

Dat gebeurt immers al veel te veel en veel te vaak.....

Vaak ongenuanceerd, niet onderbouwd of puur om te kwetsen....

Vandaag keek ik naar tennis Roland Garros....

Nadal moest spelen en na Federer vind ik hem de beste tennisser die er was....

Maar Nadal is op zijn weg terug....niet meer die speler die hij ooit was....

Zo moeilijk te accepteren lijkt me dat, dat je vergankelijk bent op die leeftijd (39) waar het je sport/werk betreft.....

Nadal verloor de wedstrijd dan ook van een jongere concurrent Zverev....

Maar het publiek bleef zijn naam scanderen; Rafa.... Rafa.... Rafa....!

Nadal gaf na afloop op het Philip Chartier Court aan dat dit de laatste keer was dat hij het Roland Garros stadion als speler zou betreden....

Maar hier gaat het me eigenlijk niet eens om....

Na de wedstrijd waren er natuurlijk de commentaren....

En wat me nou zo opviel was dat hij niet vooral geroemd werd om zijn fenomenale spel, zijn 14 overwinningen op Roland Garros etc. maar dat ze hem roemden om zijn sportiviteit, vriendelijkheid en met stip bovenaan om het feit dat hij nooit schold tegen empires of tegenspelers....

Dat hij geen rackets kapot sloeg, tegen het publiek tekeer ging....maar dat hij altijd weer de moed verzamelde voor zijn volgende bal zonder getier en gemopper en gewoon verder speelde.....

Kijk....dat vind ik nou mooi.....!!

Ik zeg het misschien vaak wat plastischer....slik je drol in en ga verder....

Heb een mening maar oordeel niet...

Ben het niet eens met dingen maar veroordeel niet....

En wat blogs schrijven betreft....

Er zijn zoveel mooie woorden in de dikke van Dale beschreven, waarom dan die uit het 'Bargoense' woordenboek gebruiken...

187.177 lezers....ik moet het even op me in laten werken.....

26 mei 2024

Dag van:

Wie is er op het onzalige idee gekomen om die kerkdiensten in plaats van om half elf, nu om tien uur te laten beginnen....

Dag bed in de vroege vochtige ochtend....

Wie is er op het onzalige idee gekomen om een nieuwe laptop voor het beamerhok aan te schaffen....

Niks doet het meer....

En doet het ene het dan (het beeldscherm) dan valt het geluid weg....

En doen de grote schermen het dan, dan doet de streamer het niet meer....

Frustratie bij ons technici.....

Geen achterliggende muziek dus bij

Willems fluitspel.....

Geen PowerPoint op YouTube.....

En een Willem die zich ergert....

Het sloot trouwens wel mooi aan bij het thema van de dienst 'wees je bewust van wat je wel kan'.....

Thuiskomen.... Willem naar het verjaardagspartijtje van zijn kleindochter....ik achter de volgende laptop....die van school....

Verder met de eindevaluaties....

Het is me weer een klusje....

Kreeg ik gister telefoon dat mijn schoonzoon weer met hartklachten naar de huisartsenpost moest, vandaag krijgen we bericht dat onze Bob van de vriendenkliek met ambulance naar het ziekenhuis is, alwaar hij zijn tweede tia van dit weekend kreeg....

Ik zeg: lekkere zondag.....!!

Ja, en tijd om het boek van hoop van Jane Goodall erbij te pakken heb ik even niet nu....

Ik moet het maar eventjes met een dosis 'goede moed' doen ....

En zoals altijd zal me dat ook wel weer  lukken....

En zo stort ik me vandaag op het werk....

Vanachter het glas bewonder ik de zon en even later de enorme donder en bliksem en regenbui....

Maar welk weer het ook is, de vogels blijven zingen....

Laat ik maar gauw verder gaan...

Hoe eerder het werk gedaan is hoe fijner het voelt....

25 mei 2024

Dag van:

Dat van gisteren zit me nog best dwars....

Waar gaan we naartoe in deze wereld...?

En dan ligt naast mijn op het nachtkastje het boek van Jane Goodall....

Je weet wel, die vrouw van die chimpansees....

De titel van het boek 'het boek van hoop'....

Ik heb al aardig wat bladzijden gelezen maar ik heb het er vandaag maar wéér bijgepakt.....

Het was vandaag immers zo'n dag van 'waar haal ik de hoop nog vandaan'.....

Ik heb het al helemaal als ik in het journaal het bericht hoor van Zelensky, president van Oekraïne, die zo trots vertelt dat er al wel een half miljoen Russische soldaten gedood zijn en dat het goed gaat met het terug veroveren van hun land....

Je hoopt zo dat het goed komt met Oekraïne maar......

Een half miljoen ouders hoopten ook......hoopten dat hun zonen terug zouden komen.....

Hoop is niet voorspellen of vooruitzien.....

Het is een gerichtheid van de geest, een gerichtheid van het hart, voorbij de horizon verankerd.....zegt Václav Havel......

Hoop is ergens voor werken omdat het goed is, niet alleen omdat het kans van slagen heeft......

Hoop is niet hetzelfde als optimisme, evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen......

Wel de zekerheid dat iets zinvol is ongeacht de afloop, het resultaat......

Dus voor de soldaat aan eene zijde is het de triomf....

Voor de soldaat aan andere zijde het martelaarschap....

Voor beiden even zinvol dus ...????

Hoop zet in tegenstelling tot eens dromen,  aan tot actie, zegt Jane Goodall...

Het is een overlevingsmechanisme.....

Hoop maakt dat je nieuwsgierig bent, dat je wilt weten wat er nog meer gaat gebeuren.....

Door voor hoop te kiezen, kies je voor het leven en voor de toekomst, en kun je alles wat er op je pad komt zien als een kans om je innerlijke kracht te versterken, zijn de woorden van Edith Eger die dankzij het behouden van hoop, Auschwitz overleefde....

En als ik nou hoop dat alles ooit goed komt kan ik dan wel vertrouwen dat het goed komt.....???

Het verschil tussen beide begrippen zit 'm in het realiteitsgehalte...... 

Je hoopt op iets wat er nog niet is, en je vertrouwt op iets wat er in principe wel is, maar (nog) niet zichtbaar is.......

Hopen tegen beter weten in, maar niet vertrouwen tegen beter weten in.......

En als vertrouwen wordt beschaamd, kun je nog wel blijven hopen dat het de volgende keer niet wordt beschaamd...... Vertrouwen heeft dus een basis in de realiteit, maar hopen is eerder een verlangen of een verwachten......

In het boek van hoop dat ik lees zegt Jane het volgende.....

'Zelfs de grootste optimisten hebben hoop nodig, nu meer dan ooit. In dit boek leert Jane Goodall ons hoopvol te leven en vertrouwen te hebben in de toekomst. Ze geeft ons vier redenen om hoop te houden: onze menselijke intelligentie, de veerkracht van de natuur, de kracht van jonge mensen en de ontembare menselijke geest'.....

Het erge is alleen dat ik bang ben dat ikzelf dat vertrouwen in die menselijke geest en beetje aan het verliezen ben....

Niet op kleine schaal, bij de mensen direct om mijn heen, maar op grotere schaal....

Een mens kiest immers vaak zijn vrienden omdat ze gelijkgestemd zijn.....hetzelfde uit willen dragen....

En ik hoop nog steeds op het principe van dat steentje dat ik in het water gooi en waarbij dan de kringetjes in het water steeds groter en groter worden....

En toch.....

En als hoop nou niet een doel op zich is, maar wel energie geeft voor de grote uitdagingen..... 

Zaken misschien zelfs bespoedigt en bezwaren en obstakels wegneemt......

Dan is hoop een belangrijke krachtbron voor positieve veranderingen.....

Ik denk dat ik toch maar op een mooiere,

noem het betere, wereld blijf hopen....

Me niet laat ontmoedigen...

En ik zal mijn stinkende best doen daar een steentje aan bij te dragen.....

24 mei 2024

Dag van: 

Nee, ik loop niet gauw naar een dokter....

Wat ik niet weet, heb ik niet denk ik altijd maar....

Dat zou een vorm van je kop in het zand steken kunnen zijn....je zou het ook dom kunnen noemen....het is maar wat voor eigen beeld je eraan hangt....maar zo ben ik nu eenmaal....

Dussssssss.......

Als ik naar de dokter ga, dan is er ook iets....

Nou was er in verband met een verzekering laatst die medische keuring, waar ik overigens nog niets van gehoord heb (het mag even duren blijkbaar)....én ik doe tegenwoordig toch maar weer trouw ieder jaar mee aan een bloedonderzoek waar ik een oproep voor krijg....

Dat is ook wel eens anders geweest, maar ik ben een ietsepietsie verstandiger geworden met de jaren....

Ik heb echter niks gehoord van de huisarts over schrikbarende resultaten en ik hoop toch te mogen aannemen dat mocht er iets serieus aan de hand zijn, dat ze me dan belt ....dat is immers al wel eens eerder gebeurd....

En wellicht is geen bericht goed bericht...

Maar nu wil het geval dat die arm waar ik het een paar weken geleden over had, nog steeds niet goed is ...

Mijn nachten zijn zo goed als slapeloos....

En nou ben ik de beroerdste niet.....

Ik bedoel, als ik bij de huisarts kom dan zoekt zij op internet ook via huisdokter.nl wat er aan de hand zou kunnen zijn....en wat zij kan, kan ik ook.....

Ik help haar daarom alvast een handje door aan de hand van de symptomen op te zoeken wat er aan me schort....

Een beknelde buitenarmzenuw dus.....aan de rechterkant...mijn goede kant dus.....

Wat is een beknelling van de buitenste armzenuw.......? 

Deze beknelling geeft klachten aan de buitenkant van de onderarm en de twee buitenste vingers.......

De klachten kunnen tintelingen zijn of krachtsverlies in de vingers en arm......

Ze verergeren meestal bij het bewegen van de elleboog of 's nachts.......

Bij een zenuwbeknelling worden klachten vaak veroorzaakt door druk op de zenuw...... 

Daardoor kunnen die klachten aldus zich uiten in de vorm van krachtverlies, een scherpe pijn of een tintelend, dof of zwaar gevoel......

De klachten kunnen aanwezig zijn in de hele arm of in delen daarvan.......

Een beknelde zenuw kan in het hele lichaam optreden, maar veelvoorkomende plaatsen zijn de nek, ruggengraat, pols of elleboog.......

Elk symptoom is voor mij herkenbaar....en de beschreven pijn op mijn lijf geschreven....

Met rust en pijnstillers herstellen de meeste mensen binnen een paar dagen of weken.......

Nou die paar dagen zijn allang voorbij en die paar weken zijn er inmiddels vier....

En ondertussen ben ik er eigenlijk wel klaar mee....

Ik verzamel de moed en bel vandaag de huisarts....

Maar nu begint dus mijn verhaal.....

Ik denk op school 'effe snel tussen de lessen door bellen'.....

Ik verwacht zo'n bandje met allerlei boodschappen te horen en inderdaad, er wordt aan mijn verwachtingen voldaan...

Toets 1 als.......toets 2 indien.....toets 3 voor wanneer u.....

Maar vandaag stopt het bij toets 2 en begint de stem op het bandje een compleet verhaal.....

Noem het een klaagzang....

Een klaagzang die ik al wel tien keer gehoord heb op tv.....

"Momenteel zijn wij erg druk en kampen met personeels- en tijd tekort....

Dit bandje heeft echter de oplossing....."wilt u ons helpen dit op te lossen ga dan naar www.mijngezondheidsnet.com, en plan je afspraak"......

En wie wil er nu niet helpen....?

Ik neem er, weer niet de beroerdste zijnde,  dus maar eens een kijkje....

En dan begint het gedonder....

Accounts aanmaken, DigiD inloggegevens....maar wat ik ook probeer, en sorry ik ben heus geen digibeet te noemen, er gaat van alles mis....

Ik probeer het wel drie keer, vier keer, laat me helpen door de klassen ondersteuner....en eindelijk.....gelukt....!

Er is werkelijk van alles te vinden aangaande mijn gezondheid op dit net....of eigenlijk gezondheidmissers, want waarom ga je anders naar een dokter.....niet om te vertellen hoe goed je je voelt toch....

Nu blijkt dat ik dus ook een afspraak via dit gezondheidsnet moet maken....

Termen die totaal niet slaan op wat je wilt, moet je tóch intoetsen en zowaar verschijnen daar de mogelijkheden voor een afspraak in beeld....

Zeg maar, onmogelijkheden.....

Week 1 vol.....week 2 vol.....week 3 heeft 1 plekje op een voor mij niet mogelijk tijdstip want ik sta voor de klas.....

En nergens is iets dat je kan aangeven dat je alleen kan als je vrij bent of na schooltijd kunt....

Trouwens, wat nou over drie weken.....?

Ik ga toch niet nog eens drie weken hiermee rondlopen....

Dit is het punt dat ik besef dat ook hier....zelfs hier....bij mijn eigen huisarts die zich over mijn gezondheid zou moeten ontfermen en misschien zelfs wel bij andere patiënten over leven en dood, ik in een systeem beland ben....

Een bot, niet menselijk, onpersoonlijk, rechtlijnig systeem....

Maar je denkt toch niet dat ik mij dit laat gebeuren.....!!!!!

Voor de derde keer bel ik het mij bekende nummer van mijn huisarts....

Ik luister het bandje voor de derde keer af....

Nu toets in niet de nummers in die ik hoor, maar een willekeurig cijfer....

En kijk aan.....de telefoon gaat over op normale belstand en na zes keer overgaan krijg ik zowaar een mens van vlees en bloed aan de lijn die naar mij luistert....

Ik vertel haar dat ik de situatie van nu in Nederland ken, dat ik bereid ben mee te werken aan een nieuw beleid dat het de huisartsen zo makkelijk mogelijk wil maken maar dat ik elke vorm van menselijkheid mis.....en mijn verhaal niet kwijt kan aan een bandje of een systeem....

Dat ook in het onderwijs personeelstekort heerst en ik niet zomaar uit een klas kan wegblijven.....

Dan vraagt ze me koel en zakelijk wat ik nu eigenlijk wil....

Mijn bloeduitslagen, een bloeddrukmeting en een juiste diagnose aangaande mijn pijnlijke arm met daarnaast ook graag een oplossing voor het verdwijnen hiervan....

Het volgende voorstel wordt me aangedragen....

Voor de eerste twee vragen heb ik geen huisarts nodig.....

Hiervoor kan ik naar een praktijkondersteuner....nee niet live maar telefonisch....

Het personeelstekortprobleem binnen het onderwijs wil ze dan nog wel begrijpen maar ik kan alleen nog maar donderdag om twee uur.....

"Hiervoor is een werkgever verplicht u vrij te geven", zegt ze er nog even bij ...

En inderdaad...mijn werkgever is best toegeeflijk in die zin, maar het zit mijzelf niet lekker.....

Enfin, nood breekt mijn eigen wet....

Ik hang op ....

En ik zit even rustig op mijn bureaustoel te verwerken wat er het afgelopen half uur allemaal gebeurd is, terwijl de klas naar gym is....

Ik kan vanaf nu dus niet meer mijn huisarts bellen als persoon ....ik ben een digiD nummer die in een systeem gedwongen/geperst wordt.....

De doktersassistente die vroeger rustig mijn verhaal aanhoorde verdwijnt.....mijn huisarts waarvoor ik soms wel drie kwartier in een wachtruimte zat om aan de beurt te komen is te bereiken via een systeem....

Mijn uitslagen kan ik rustig inzien maar hé.....ik heb geen medicijnen gestudeerd om te kunnen begrijpen wat al die termen betekenen.....

En ik moet dus drie weken wachten voor ik dat kan vragen....

Heb ik pijn, dan kan ik niet meer eventjes langskomen maar moet in een systeem, die datum prikken die er nog over is....

En als dat betekent dat ik drie weken lang met pijn moet lopen, dan is dat maar zo....

Je zal gvd (sorry) maar een knobbeltje in je borst vinden....

Je zal maar druk op je borst voelen, het zal je maar in je rug geschoten zijn, om maar iets minder ergs te noemen....

Nee écht....ik ben er even heel stil van....

Ik word ineens met mijn neus op feiten gedrukt die in het journaal nog zo ver van mijn bed leken maar notabene ín al in mijn bed lagen....

Ik ben een nummer.....

Ze noemen het een persoonlijk nummer, maar sorry, zo voelt dat niet ....

Ik leef niet een leven maar ik leef een systeem....

Ik praat zonder antwoord te krijgen...

Ik ben écht heus geschrokken van wat ik vandaag meemaakte....

Zij die notabene over mijn gezondheid gaat....over mijn leven dus eigenlijk ook...die kan ik enkel nog via een systeem bereiken....

Wat gebeurt er toch allemaal in deze wereld....????

23 mei 2024

Dag van:

Excursie dag......

Vroeger naar school dan anders...

Gisteren te druk met andere dingen en dus vanmorgen nog de adreslijst en het medisch protocol extra printen....

Die moeten mee in mijn tas....

Doe jij de reservekleding en de luiers maar....

En als jij nou pakjes drinken verzameld en het fruit.....dan kan jij de kinderen opvangen straks.....

Nog één keer de buienradar bekijken....

De excursie is nog niet eens  begonnen of als juf moet je alles al op een rijtje hebben....

Heb ik nou overal aan gedacht....?

Excursiedag......

En sommige busjes zijn laat....

Één leerling moet nog naar de verpleging....

En de anderen moeten nog plassen voor we gaan....

Redden we het voor negen uur om klaar te staan....?

Dan die mededeling van de collega van de ons vergezellende groep...."er staan al bussen"....

Och ja, klassen van de andere stroom gaan op schoolreisje vandaag.....

Maar is onze bus er dan ook al....?

Haasten.....

Één minuut voor negen klaarstaan om naar de andere kant van het terrein te lopen....

Dat gaan we, als er geen rare dingen gebeuren, redden want om half tien pas vertrekt de bus ....

"Hierblijven jongens, achter de juf lopen"....

"Geef jij maar even een handje"....

"Nee papa en mama gaan niet mee ".....

" Je mag rennen tot de lantaarnpaal en daar wacht je"....

"Hou je jas eens aan, straks verlies je hem nog"....

"Heb ik ze nog allemaal 1, 2, 3....ja".....

Excursiedag.....

Onze bus staat voor de ingang net buiten het terrein die door twee andere bussen, die voor het schoolreisje dus,  versperd wordt......

Oh nee..... oversteken net achter een heuvel en niet kunnen zien of er iets aankomt....

Hart vasthouden....

De lopers zitten erin, nu de rolstoelen nog....

Ja zie je wel, daar komt een auto achter de heuvel vandaan....

Slim dat de chauffeur pilonnen heeft neergezet om de rolstoellift af te schermen....

Zucht van verlichting.....

De kinderen zitten en chauffeur Adri stelt zich voor ...

Aardige man....

Kijk ze nou genieten die kinderen....

Voor hen is een bustocht in zo'n grote bus al excursie genoeg.....!

Uitstappen en inchecken....

"Blijf hier, kijk uit auto".....

"Wat zei ik nou.....haal die banaan eens uit je oren".....

"Pas op nou, hou de rolstoel maar vast"....

"Geef elkaar en handje en stoppen bij de weg"....

"Links, rechts, links gekeken.....kunnen we al oversteken....komt er echt geen auto aan....dan kunnen we overgaan...."

De entreebewijzen worden geregeld....

Klopt het niet....?

Nee klopt want we hebben er net een leerling bij met extra één op één begeleiding....

Oh jullie hebben ook extra begeleiding....ach het komt wel goed....

Excursiedag....

Het park in.....linksaf naar de Varik boerderij....

"Jongens andere linkerkant".....

"Nee niet dat huisje in, kijk daar zijn de schaapjes"....

"Lukt het met de rolstoel op dit weggetje?"....

"Ah kijk een wc....laten we ze eerst even plassen en verschonen"....

Dan een lieve 'boerin' (vrijwilliger) die ons welkom heet en overlegt wat wijsheid is bij deze groep....

Ja en natuurlijk willen we de kinderen in groepjes verdelen....

"Nemen jullie dat groepje, dan nemen wij deze"....

"Nee jij hoort bij die juf"....

"Laten we maar eerst fruit eten en wat drinken"....

"Ja, jij mag Liga trakteren, wie wil?"....

"Nee jongens niet daarop klimmen"....

"Pas op daar, dat zijn brandnetels, die doen je pijn".....

"Drink eens door".....

"De schil niet op de grond gooien, gooi maar in de tas"....

Excursiedag.....

De themales begint....

Bonen sorteren, kruiwagen rijden, appels schillen, varkentjes voeren, graan malen, zaadjes planten.....

En stiekem ook eventjes het huisje verkennen....

"Niet aankomen jongens, handjes op de rug, kijken doe je met je oogjes"....

"Waarom gooi je nou het bonen bakje om?"....

"Nee de varkentjes doen niks, niet zo hysterisch doen"....

"Wauw, jij bent knap!"....

"Niet eten, de schilletjes zijn voor de varkentjes".....

"Blijf maar bij je groepje"....

"Nee we trekken geen radijsjes uit de grond, die moeten eerst nog groeien"....

"Ho niet in je mond stoppen, groene aardbeitjes kan je nog niet eten, die moeten eerst rood worden"....

"Laat de tak maar aan de boom zitten want daar groeien nog appeltjes aan"....

"Niet je vinger in die appelboor, daar moet een appeltje aan"....

"Dat doe je goed!"....

"Nee niet je vingertje daarin, jouw vingertje hoeft niet gemalen te worden".....

"Wil je nou weer naar de varkentjes?".....

"Nee deze boerderij heeft geen kippen"....

"Nee, ook geen eitjes dus".....

"Niet huilen, de juf kan geen kippen toveren"....

De concentratiekoek is op.......

"Bedank boerin Mieke maar.... geef maar een handje....dankjewel Mieke, tot de volgende keer"....

Excursiedag....

Nog een uur op te vullen....

Leuk een tram ritje.....

Euh.....geen tram ritje....er gaan nog twee schoolreis klassen in....

Beetje druk....

Beetje veel prikkels.....

"Kom we gaan naar de groene huisjes (Zaanse Schans)"....

"Pas op bij die ophaalbrug, niet bij het water gaan "....

"Ja ik heb de grote vissen ook gezien, maar pas op".....

"Hier is de bakker, ga maar kijken hoe hij broodjes bakt".....

"Ja heel goed gezien, dat is jullie gemalen meel (jokkebrokjuf)".....

"Kom we gaan krentenbollen kopen"....

"Lusten de andere juffen en saucijzenbroodje?".....

"Nee, we gaan geen ijsje halen, dat doen we met schoolreisje weer"....

"We gaan hier op het gras zitten"....

Één minuut en ze staan weer ....

Het is ook zo leuk hier, en er is zoveel te zien....

Een andere klas die de was op de bleek aan het doen is....

"Ja, goed zo, dat hadden wij op het filmpje in de klas ook gezien hè"....

"Niet te ver weg ".....

"Kom eens hier"....

"Pas op de rolstoel"....

"Ja we gaan zo naar de bus"....

"Nee papa en mama zijn er nog niet"....

"Trek je nou alweer die takken eraf, dat doen we niet hoor, kom naar even hier zitten"....

Willen de juffen misschien koffie....?

Smekende blikken....

Bij de koffie.....

Een schoolklas voor me die allemaal een ijsje willen....

Eindelijk aan de beurt....

"Meenemen graag!"....

"Twee euro statiegeld voor een koffiebeker?????"....

Nou vooruit dan maar....

Wachten....

De menukaart uit 1960 bekijken....mijn geboortejaar....

Ze werken hier ook zo traag als toen, maar toen was dat gewoon.....

Daar komt een collega al aan om te kijken waar ik blijf....

"Ja sorry, tempo 1960".....

Eindelijk koffie.... brandstof voor juffen....

Excursiedag....

En terug.....

"Eerst de statiegeld bekers terugbrengen"....

Tjonge wat duurt dat weer lang....

"Nee jongens, ijsjes zijn voor schoolreisjes"....

Wat kan ik toch rijmen.....

"Bij elkaar blijven jongens"....

"Waar is......."

"Oh jee, die staat bij de ijsjes"....

"Pas op op de brug hoor!"....

"Ja ik zie de vissen"....(en als je niet uitkijkt zie ik jou er zo tussen liggen).....

"Nee die koeien doen niks"....

"Niet zo hysterisch doen!".....

"Ja dat is boerin Mieke maar dan in gewone kleren, dat heb je goed gezien"....

"Ja ik zie het, dat is juf F maar die is hier in haar vrije tijd.....daaaaaahaaaaag juf F"....

"Rechtdoor lopen jongens".....

"Nee geen tijd voor het blauwe huisje, ik maak wel een foto".....

"Nee we gaan niet naar de schaapjes"....

"Niet zo overstuur doen, juf zegt toch dat we niet gaan!"... .

Dag Openluchtmuseum, wat was je mooi, en leuk, en leerzaam.....

En wat hebben jullie lekkere saucijzenbroodjes....

"Kijk, de andere groep is al bij de bus"....

"Voorzichtig bij de weg"....

"Links, rechts, links gekeken.....kunnen we al oversteken....komt er echt geen auto aan....dan kunnen we overgaan".....

"Één voor één de bus in jongens"...

"Niet duwen "....

Chauffeur Adri wil graag weten of het leuk was....

"JAAAAAAAAAAAA".....

Maar dat is ook het laatste geluid dat er zo'n beetje uit de kinderen komt....eentje ligt er al te slapen....

Oh kijk en daar nummer twee ook al....

Nog één keer tel ik het aantal, ja ze zijn er echt allemaal....

Alles is goed gegaan!......

Geslaagde excursie.....!

Excursiedag....

The hour after......

"Tjonge ik voel het wel hoor".....

"Nou ik ben meer moe dan na een normale schooldag"....

"Ik maak het niet laat hoor"....

"Nee, ik ga ook zo naar huis"....

En ik.....?

De adrenaline zit nog in mijn bloed.....

Ik geniet na van de foto's.....

Moe????......nee dat ben ik niet....

Maar dan....

Avond.....

Heerlijk dat bad.....!!!!!!

Verexcuseersie avond.....

Rust .......