Dag van:
De tijd van testen is aangebroken....
Wat hebben ze allemaal geleerd het afgelopen schooljaar....?
Wat is er blijven hangen van die malle fratsen, ervaar maar, serieuze, luister maar lessen van hun juf....?
En vandaag test ik de kleuren.....
En als ik dan vraag "welke kleur is dat?".....krijg ik niet het antwoord dat ik wil horen maar eigenlijk wel het enige goede antwoord van één van mijn leerlingen..... "een mooie kleur!"......
Wisten jullie dat er zelfs 'de mooiste lievelingskleur van de wereld' is gekozen....?
Het betreft een tint blauwgroen, geïnspireerd door de Schotse landschappen......
Deze werd onlangs verkozen tot 's werelds lievelingskleur.....
Het is een diep blauwe kleur met groene tint....
En hou je niet van blauw of groen dan zat je vast niet bij het panel dat deze kleur heeft verkozen als werelds lievelingskleur....
Maar naast werelds lievelingskleur, heb je
ook de trendkleur van het jaar.....
ook de trendkleur van het jaar.....
Perzik......Peach Fuzz is door Pantone uitgeroepen als dé kleur van 2024 en is geselecteerd naar aanleiding van onderzoek naar trends in zowel design, mode, kunst als de maatschappij......
Op interieurgebied is de kleur perfect voor een dromerige en rustgevende sfeer in huis......
Een verhaal over de impact van kleur.....:
Kleur kan een enorme impact op onze geest hebben.....
Een oude anekdote die dit goed illustreert, is het verhaal van het schilderij van de 20e-eeuwse kunstenaar Barnett Newman: Who’s Afraid of Red, Yellow and Blue III...... Dit schilderij bestaat uit een dunne blauwe strook aan de linkerkant, en een dunne gele strook aan de rechterkant, terwijl de rest van het canvas is geschilderd in een felle, heldere tint rood.......
In de jaren tachtig hing het schilderij in het Stedelijk Museum in Amsterdam.....
Het veroorzaakte veel onenigheid en heftige reacties onder de kijkers......en dit conflict bereikte een hoogtepunt, toen een man genaamd Gerard Jan van Bladeren de tentoonstelling bezocht......
Het schilderrij had zo'n intense invloed op hem, dat hij het canvas doorsneed met een mes, en het schilderij "vermoordde" zoals jij dat zelf noemde.....
Later schreef hij dat hij zich enorm geprikkeld en opgefokt had gevoeld door het schilderij, vanwege de levendige kleur die het grote canvas compleet vulde.......
Voor meneer van Bladeren waren het vast geen 'mooie kleuren' zoals die dat voor mijn leerling wel zijn....
Zelf zag ik vandaag zoveel mooie kleuren.....
Vroeger was mijn lievelingskleur blauw...
Mijn zus en ik kregen vroeger van mijn moeder vaak dezelfde kleren aan, maar zij dan in rood en ik in blauw....
En eigenlijk zijn kleuren tegenwoordig afhankelijk van mijn buien....
Het ligt er maar aan hoe ik s morgens opsta.....
Ik vind eigenlijk alle kleuren mooi, maar niet alle kleuren staan mij....
En ik heb gedurende mijn leven ontdekt dat kleuren die je vroeger niet stonden, nu je ouder wordt je wel staan....en andersom....
Waarschijnlijk door verandering van haarkleur, huidskleur....
Zelf kwam ik de mooiste kleuren die ik
ooit zag in de Sagrada Familia tegen....
ooit zag in de Sagrada Familia tegen....
Je wandelt er als het ware in een bos vol met licht en kleuren...... natuurlijke kleuren....
Hoeveel mensen het je ook uitleggen en erover vertellen, totdat je komt, het ziet en voelt, kun je niet begrijpen wat het betekent.......
Het licht dat van buiten naar binnen komt heeft een heel duidelijke symboliek......
De ramen die op de zonsopgang zijn gericht, hebben koude kleuren, blauw en groen, die samenvallen met de eerste uren van de dag, die ook kouder zijn......
Dan, als de zon opkomt, zijn de ramen waardoor het licht binnenkomt rode en oranje tinten, die warmer worden naarmate de dag vordert......
Dit zorgt voor een zeer symbolische time-lapse die verandert naarmate de dag vordert en is echt een heel mooie ervaring......
Maar hoe dan ook....er is ALTIJD natuurlijk licht in de Sagrada....of het nu door de zon of door de maan komt....
Hoe Gaudi dat ooit bedacht kan hebben is niet alleen voor mij, maar voor iedereen een raadsel....
En vandaag kom ik thuis.....
Nee....het was net 1 minuut avond toen ik de deur binnen liep....
De lucht zag er onheilspellend uit met al zijn tinten grijs....
En de hel barstte los.....regen, onweer, een hagelbui....
Tot de langwerpige wolk verder waaide....
De hoosbui had de wereld vol kleuren opgefrist....
Zoveel kleuren groen waren er dat er misschien niet eens evenveel verschillende benamingen voor zijn...
Mijn appelboom leek wel gepolijst te
zijn....in de wax of boenwas gezet en daarna goed opgewreven met een schone poetsdoek....
zijn....in de wax of boenwas gezet en daarna goed opgewreven met een schone poetsdoek....
En ik merkte dat ik niet zei "wauw wat groen".....ik zei als de kleuter in mijn klas....als de kleuter in mij......"wauw wat een mooie kleur"....!!
DAGGEDICHT - M. Vasalis (1909-1998) –
Appelboompjes
Op een recht, zwart kousenbeen,
dunne rokjes opgeheven,
dansend in de vroege regen
en de tuin voor zich alleen,
staan twee jonge appelbomen,
't witte bloed omhooggestegen,
vlinderhoofden wijd omgeven
door hun allereerste dromen.
Met hun smalle voet in 't gras,
ingetogener en lomer
staan zij later in de zomer
na te peinzen hoe het was.
Voller wordend met de dagen,
vastgegroeid in 't ogenblik,
bestemd, mijn zustertjes, - als ik -
te worden, rijpen en vrucht te dragen.
(Uit: M. Vasalis. Verzamelde gedichten. Van Oorschot - Beeld: Alex Katz ‘Apple Blossoms’ 1994, Whitney Museum of American Art)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten