Dag van:
Dat van gisteren zit me nog best dwars....
Waar gaan we naartoe in deze wereld...?
En dan ligt naast mijn op het nachtkastje het boek van Jane Goodall....
Je weet wel, die vrouw van die chimpansees....
De titel van het boek 'het boek van hoop'....
Ik heb al aardig wat bladzijden gelezen maar ik heb het er vandaag maar wéér bijgepakt.....
Het was vandaag immers zo'n dag van 'waar haal ik de hoop nog vandaan'.....
Ik heb het al helemaal als ik in het journaal het bericht hoor van Zelensky, president van Oekraïne, die zo trots vertelt dat er al wel een half miljoen Russische soldaten gedood zijn en dat het goed gaat met het terug veroveren van hun land....
Je hoopt zo dat het goed komt met Oekraïne maar......
Een half miljoen ouders hoopten ook......hoopten dat hun zonen terug zouden komen.....
Hoop is niet voorspellen of vooruitzien.....
Het is een gerichtheid van de geest, een gerichtheid van het hart, voorbij de horizon verankerd.....zegt Václav Havel......
Hoop is ergens voor werken omdat het goed is, niet alleen omdat het kans van slagen heeft......
Hoop is niet hetzelfde als optimisme, evenmin de overtuiging dat iets goed zal aflopen......
Wel de zekerheid dat iets zinvol is ongeacht de afloop, het resultaat......
Dus voor de soldaat aan eene zijde is het de triomf....
Voor de soldaat aan andere zijde het martelaarschap....
Voor beiden even zinvol dus ...????
Hoop zet in tegenstelling tot eens dromen, aan tot actie, zegt Jane Goodall...
Het is een overlevingsmechanisme.....
Hoop maakt dat je nieuwsgierig bent, dat je wilt weten wat er nog meer gaat gebeuren.....
Door voor hoop te kiezen, kies je voor het leven en voor de toekomst, en kun je alles wat er op je pad komt zien als een kans om je innerlijke kracht te versterken, zijn de woorden van Edith Eger die dankzij het behouden van hoop, Auschwitz overleefde....
En als ik nou hoop dat alles ooit goed komt kan ik dan wel vertrouwen dat het goed komt.....???
Het verschil tussen beide begrippen zit 'm in het realiteitsgehalte......
Je hoopt op iets wat er nog niet is, en je vertrouwt op iets wat er in principe wel is, maar (nog) niet zichtbaar is.......
Hopen tegen beter weten in, maar niet vertrouwen tegen beter weten in.......
En als vertrouwen wordt beschaamd, kun je nog wel blijven hopen dat het de volgende keer niet wordt beschaamd...... Vertrouwen heeft dus een basis in de realiteit, maar hopen is eerder een verlangen of een verwachten......
In het boek van hoop dat ik lees zegt Jane het volgende.....
'Zelfs de grootste optimisten hebben hoop nodig, nu meer dan ooit. In dit boek leert Jane Goodall ons hoopvol te leven en vertrouwen te hebben in de toekomst. Ze geeft ons vier redenen om hoop te houden: onze menselijke intelligentie, de veerkracht van de natuur, de kracht van jonge mensen en de ontembare menselijke geest'.....
Het erge is alleen dat ik bang ben dat ikzelf dat vertrouwen in die menselijke geest en beetje aan het verliezen ben....
Niet op kleine schaal, bij de mensen direct om mijn heen, maar op grotere schaal....
Een mens kiest immers vaak zijn vrienden omdat ze gelijkgestemd zijn.....hetzelfde uit willen dragen....
En ik hoop nog steeds op het principe van dat steentje dat ik in het water gooi en waarbij dan de kringetjes in het water steeds groter en groter worden....
En toch.....
En als hoop nou niet een doel op zich is, maar wel energie geeft voor de grote uitdagingen.....
Zaken misschien zelfs bespoedigt en bezwaren en obstakels wegneemt......
Dan is hoop een belangrijke krachtbron voor positieve veranderingen.....
Ik denk dat ik toch maar op een mooiere,
noem het betere, wereld blijf hopen....
noem het betere, wereld blijf hopen....
Me niet laat ontmoedigen...
En ik zal mijn stinkende best doen daar een steentje aan bij te dragen.....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten