6 mei 2024 Kos dag 8🇬🇷

 

Dag van:

Jeetje wat hebben we geslapen...

Maar nu moeten we echt wakker worden want het appèl is, elf uur van de kamer af....

Het is dus inpakken geblazen....

Cadeautjes voor iedereen hier zijn eruit, onze eigen aankopen kunnen er weer in....

Beetje onverantwoord hebberig dit jaar zal ik maar zeggen....en dan niet alleen ik....

Alles is gepakt, het appartement twee maal gecheckt....echt alles zit in de koffers en tassen.....

Willem propt mij met koffers en al in de lift en neemt zelf de trap.....

Hij is net op tijd om de liftdeur open te maken....

Koffers en ik eruit....de toeristentax nog betalen en dan de koffers tijdelijk in een hok....

Dag sleutel....we gaan je steeds weer openen van de deur van dit heerlijke

appartement missen....

Kamer 210 ..... zelden zo relaxed geslapen en geleefd....

Het niet kunnen ontbijten hebben we niet eens gemist....

's Morgens naar Fikos lopen voor de omelet was immers het hoogtepunt van de ochtend....

Vanmorgen als we aankomen en de nachtelijke avonturen van de oudere ober hebben aangehoord, beginnen ze direct over het naderend vertrek....

Ze zijn het gewend natuurlijk dat gasten komen en gaan maar wij waren toch wel 'special' zeggen ze....

Ja ammehoela, elke ochtend en elke avond hebben we jullie ook genoeg inkomsten bezorgd....

Nee, dat is niet aardig om te zeggen....we hebben immers ook al hun levensverhalen meegekregen, gedeeld in lief en leed... en dat zullen ze heus niet aan iedereen vertellen.....

Heerlijke Grieken....elke keer als ze nu langs komen lopen voel je even een half op je schouder of een aai over je rug....en zachtjes het woordje agape....

Grieken moeten voelen....

Agape, Oudgrieks: ἀγάπη, is een Grieks woord, dat in het Nederlands vaak met 'liefde' wordt vertaald......

Dit wordt vaak gezien als een verarming van het woord in zijn volledige betekenis...... 

Met a'ga·pe wordt een door beginselen geleide of beheerste liefde bedoeld.....

Ze kan al dan niet genegenheid en warme gevoelens inhouden......

Met eten over de Griekse liefde....????

De oude Grieken over liefde

1. Eros: vertegenwoordigt het idee van seksuele hartstocht en verlangen.

2. Philia: diepe vriendschap of kameraadschap.

3. Ludus: speelse liefde, flirten.

4. Agape: liefde voor ‘iedereen’. Later in het Latijn vertaald als caritas: ons woord voor liefdadigheid.

5. Pragma: een volwassen, realistische liefde die je vaak ziet bij stellen die al lang bij elkaar zijn. Het tonen van geduld en tolerantie en compromissen sluiten om de relatie in de loop van de tijd te laten werken.

6. Philautia: zelfliefde.

Nu kan het denk ik niet meer misgaan als je in Griekenland bent hihihihi....

Het is trouwens loeidruk op Kos merken we als we naar boven lopen om bij onze vrienden van Kapari afscheid te gaan nemen....

Wat een toeristen komen we tegen....het is botsend tegen elkaar en bijna kruipend naar boven lopen....

In onvervalst Nederlands hoor ik 'JE KRIJGT MIJ GEEN KLEDINGWINKEL MET IN!!!!!'

Eenmaal boven staat Ioanna al te wachten, ze moet echter eerst even naar huis lopen want de meiden willen zwemmen en weten niet waar de zwemkleren liggen...mamaaaaaa!!!!

Eerst maar even naar huis dus....

Wat heerlijk dat het overal in de wereld toch hetzelfde kan zijn....

Kunnen wij nog even heerlijk genieten van het knoflookbrood en de tzatziki.....

En wat te denken van de heerlijke verse watermeloen juice.....

Maar wat je ook doet of nog zegt, dat afscheid blijft onvermijdelijk....

"Come back soon" huilt ze zachtjes.....

Och arme Ioanna....

We zullen niet lang wachten antwoord ik....

"This summer?" vraagzegt ze .....

Ik geef geen antwoord meer....

Ik weet immers dat straks voor ons thuis alles weer anders zal voelen....

Nu willen we nooit meer weg maar eenmaal thuis kriebelt misschien toch weer een ander eiland....

Voor hen is dit het normale leven....zes maanden lang hard werken voor vakantiegangers, zon, zee, strand.....het leven vieren tussen de bedrijven door....

Bij ons huppen we straks weer tussen de regendruppels en houden de weerberichten in de gaten.....wat voor weer zal het morgen weer zijn....tot je er somber van wordt...

Hier op Kos weet je zeker dat de zon morgen weer zal schijnen en er alom vrolijkheid heerst....

Enfin, het afscheid valt dus niet makkelijk...

We krijgen nog van allerlei zelfgebakken lekkers mee voor onderweg....

We zwaaien tot we elkaar écht niet meer zien....

En door de betraande ogen heen loop ik zelfs nog langs het winkeltje waar we nog souvenirs moeten halen....

Stukje terug dan maar weer....

En verderop toch ook maar die twee schattige schilderijtjes halen waar we al een week over twijfelen...

Nu nog de tzipouro en dan voor de laatste keer naar Fikos....

Luciano, Ginnies en Adonis....ze zijn alledrie van de partij....het afscheid willen ze niet missen....

"Willem écht hè....nu kan ik er geen Griekse vrienden meer bij hebben hoor, nog meer afscheid kan ik niet aan"....

En Willem knikt bevestigend....

En toch is dat de kracht van Kos....die vriendelijkheid....

Na de zoveelste cola zero, een laatste keer verse calamaris voor Willem en een watermeloen slush voor mij is het dan toch tijd....

Ik slurp de aanblik van het haventje heel diep in me op....

We knuffelen onze drie mannen.....

"Mama stuur een foto als je haakwerk af is.....mama wat moeten we zonder jou.....mama nu is er niemand die me zegt dat ik op mezelf moet passen"....

Gekke lieve kerels.....

Voor Mister Feyenoordman zijn er natuurlijk ook hartelijke omhelzingen....

Maar nu moeten we echt gaan..... Kanariestraat door.....nog één souvenir dan....maar nee, dat tshirt doen we niet....

Koffers ophalen....dag waanzinnig fijn hotel..... en op de hoek van de straat wachten want de bus past niet door het smalle steegje....

Oeps.....verkeerde hoek genomen....snel het steegje door naar de andere hoek....

Bus in en de hotels langs om anderen die naar huis gaan op te halen....

Het heerlijke landschap door....langs de blauwe zee die vandaag wel drie kleuren blauw kent en ruig is.....

En dan als je op het vliegveld aankomt van een hostess te horen krijgen dat door een technisch mankement het vliegtuig anderhalf uur zeker vertraging heeft....

Hadden ze dat niet eerder kunnen melden, dan hadden we nog anderhalf uur extra gehad en wellicht nog kunnen eten....

Voor velen is het een schrik....vooral voor hen met babys en jonge kinderen....

We hebben immers ook nog een tussenlanding op Rhodos....

En ach, Willem en ik vermaken ons wel maar als je een jong gezin bent....

Het is te merken ook.... eenmaal in het vliegtuig is het vooral gehuil en gekrijs....

De mensen voor Rhodos zitten er nog in...

Ik beland naast een jongetje (Dex) die ik direct herken aan leerlingen van mijn school....

Een zalige praatjesmaker die meteen met me wil armpje drukken, knuffelen, en alles van me wil weten.....vooral waarom ik zo bruin ben en hij zo wit....en of ik snoep lust....

Hij blijkt inderdaad op een school te zitten voor speciaal onderwijs, die ik heel goed ken 'Heliomare'.....

En mama werkt daar ook op school...

Dex woont in een instelling maar ziet mama vaak en ze zijn nu lekker op vakantie...

Hij is goed voorbereid door mama merk ik wel....

Hij vertelt dat hij een armbandje om krijgt (all in hotel dus)....en dat hij op het waterpark moet wachten tot mama ook bij de glijbaan is....

Enfin...de complete vlucht is Dex aan de babbel.....en ik verveel me geen seconde....

Ik vind het zelfs wel jammer dat hij op Rhodos eruit moet....

Zeker als de ellende begint van mensen

tellen die in het vliegtuig achterblijven....en die telling drie keer over moet....

Als de bagage gecheckt moet worden....en dit dus ook nog eens extra vertraging oplevert.....

Maar goed...twee uur later gaan we de lucht weer in, en ondanks het leuke schermpje in de stoel voor mij, waar ik films en series op kan zien, de vlucht kan volgen, muziek kan luisteren en zelfs games kan spelen, vaak ik in slaap....

Ergens boven Dortmund word ik wakker, de landing is ingezet....

Willem zei het nog...."nu sta je nog aan de haven van Kos, zo sta je voor je het weet op Nederlandse bodem....

En zo werkt dat dus ook....

Om tien over vijf s morgens stappen we ons huis weer in en dragen de koffers over de drempel....

Bengel weet van gekkigheid niet waar ze het zoeken moet en wijkt niet van onze zijde....

Half zes nu hier.....in Griekenland half zeven....we gaan naar bed....

Maar och wat was dit een waanzinnig gave vakantie in Paastijd.....

Wat hebben we veel beleefd en gevoeld....

Ik loop nog even naar beneden om het licht uit te doen....

Och...niks licht uitdoen....het licht komt van buiten....

De dag is hier begonnen en wij maken er maar eerst even een nacht van....