5 mei Kos dag 7 🇬🇷

Dag van:

En dat het ook geplenst heeft vannacht....

Natte voeten op ons balkon....

Je zou kunnen zeggen dat het fris ruikt, ware het niet dat overal al geuren van lam aan het spit te ruiken zijn....

Om acht uur vanmorgen hingen de lammetjes al met de pootjes om het spit gebonden.....

Ik vind het zielig maar Willem kan niet wachten om zich eraan te goed te doen....

Ook bij onze vrienden draait het spit al rond....bij Stefanos én bij Alexis.....

Wat zullen we eerst eten denkt Willem....

En hoppa weer een processie .....

Maar Willem zit heerlijk van zijn omelet te genieten, hij komt niet van zijn plek....

In de verte horen we de muziek, zien de in witte, paarse en gele jurken gehulde priesters/papa's lopen, de vaandels er hoog bovenuit prijken en de trommelmuziek klinken.....

Ze lopen weer richting plein en oude kerk...

Dan maar een gemiste processie....

Zo goed als alle winkels zijn dicht....men

viert hier feest....

Onze leuke oudere ober bij Fikos vertelt met ondeugende oogjes dat hij pas om zeven uur vanmorgen thuis kwam....

Bij hem was het familie feest al om middernacht begonnen....

Hij heeft net gedoucht en staat nu weer hier....

Nee, niet straks even slapen want dan is hij 's avonds niks meer waard.....

In de horeca werken en je familie bezoekjes bijhouden is een lastige combinatie....

Eigenlijk werkt alle zes maanden per jaar voor de toerist.....

Wist je dat de Griekse werkweek de langste is van Europa en dat de pensioenleeftijd er ondertussen net als bij ons 67 jaar is.....

Maar goed....op de eilanden zijn ze daarna dan ook zes maanden weer zo goed als vrij, behalve dan wat voorbereidingen en opknapbeurten.....

Overal waar je nu loopt zie je trouwens een lam aan spit....niet alleen restaurants maar ook bij mensen thuis in de tuin of op straat....

Wij lopen het lam van Alexis en Ioanna achterna...

Ioanna heeft immers ook nog soep voor ons....

We zitten heerlijk om het Kosse zonnetje en daar komt ze al aan....met de soep....

Margaritsa is echter paassoep.....

Mamma Mia wat is die soep lekker....

Toch eens kijken of ik dat thuis ook kan maken....

Nouuuuuuuuuuuuuuuuu.......laat maar.....

Dit is een recept waar de meeste niet-Grieken van gruwelen, toch is het erg lekker en echt het proberen waard.

Magiritsa is een soep van lamsingewanden en sikotaria (levertjes) en verschijnt in Griekenland op tafel na de middernachtelijke paasmis.

De soep wordt van te voren klaargemaakt. Wanneer iedereen teruggekeerd is uit de kerk, wordt op het laatste moment het ei-citroen mengsel door de soep geklopt.

Ingredienten (voor 8 personen):

1 portie sikotaria of lamshart, lever en longen (ongeveer 1,2 kg)

500 gram lamsingewanden

grof zout om de ingewanden mee in te wrijven

1 citroen om de ingewanden mee schoon te maken

2 eetlepels boter

80 gram lente-uitjes, alleen het wit

200 gram rijst met middelgrote korrel

1 grote handvol gehakte dille

7 muntblaadjes

2 eierdooiers

sap van 3 citroenen

Bereiding

Doe het hart, de lever en de longen in een grote pan en doe er zoveel water bij dat het onderstaat, breng aan de kook. Laat het 20 minuten sudderen en schep het schuim af. Zeef het vocht en bewaar de bouillon. Je hebt ongeveer 1 liter bouillon nodig voor de soep. Snijd het vlees in kleine stukken.

Keer de ingewanden binnenstebuiten met een vleespen, wrijf ze in met grof zout en citroen om ze schoon te maken en spoel ze af, laat uitlekken. Verhit de boter in een pan met zware bodem en bak de uien zacht. Voeg het orgaanvlees en de ingewanden toe......

Dat zeg ik.....laaaaaaaaat maar....

Het neemt echter niet weg dat de soep heerlijk was maar ik gelukkig ben dat ik pas achteraf las wat erin zat....

Lever oké.....maar longen.....??????

Dan komt het lam onder luid applaus van alle gasten het terras op....

Wij krijgen de kop....

Ja sorry hoor...maar laaaaaaaaat maar....

Het Lam Gods gaat aan mij voorbij....

Willem is echter helemaal de koning te rijk....

Heet dit nu kopkluiven.....?????

Stiekem hoop ik dat het lam bij Stefanos vanavond al op is....

Doe mij maar een visje.....

Het is wel een geweldige feeststemming....

Alle mensen zijn zo vrolijk en families komen allemaal samen....

Veel is gesloten....ook de drie andere restaurantjes op het Diagoras plein, maar bij Alexis en Ioanna is het feest bij Kapari....

Afgeladen vol zit het restaurant....

Vol lachende, zingende, feestende blije mensen.....

Het is zoooooo druk dat Alexis zijn zorgen komt delen en vertelt dat de voorraad aardig opraakt....

Hij denkt erover na om vanavond dicht te gaan omdat je niks aan een menukaart hebt waar je niks van kan leveren....

Vandaag zijn immers ook de leveranciers gesloten.....er valt niet even snel iets te bestellen of af te halen.....

Zo leven we mee met alle zorgen en gedachten van een Grieks restaurant.....of eigenlijk van onze lieve Griekse vrienden.....

Ioanna komt om de haverklap even langs...

We voelen dat we nu al emotioneel raken omdat het morgen de laatste dag is....

Liefst zou ik hier om de zoveel tijd heen gaan om te zorgen dat ze, met haar MS, ook écht haar rust neemt.....

Haar eigen mama leeft weliswaar in hun tuinhuis maar is ernstig dement (laatste fase)....

Ook haar mama hebben we in goede tijden nog goed gekend, evenals haar vader en de ouders van Alexis die we trouwens nog steeds zien als we hier zijn....

Ze kijkt meewarig als ik haar zeg wat ik dat te denken....

Maar volgende maand gaat een goede Kos vriendin (Sylfia) van ons naar Kos en ik weet dat er dan weer voor haar gezorgd zal worden.....

Dat geeft wat rust.....

Met Ioanna heb ik gelukkig wel een goed gesprek over haar MS....

Over wat het met haar doet en over wat ze ermee doet.....

We praten over de kinderen en de kans van erfelijkheid....

"Ik kan je toch altijd bellen?" vraagt ze nog snel als ze vertelt over alles wat het met haar doet....

Op naar onze dagelijkse sangria op het plein....

Heerlijk genieten ook van familie gebeuren daar....kleintjes met hun stepjes die door en langs elkaar racen, voetballende kinderen, keuvelende ouders, oma's die langskomen met al hun gebakken lekkernij.....

Dimitra die ondanks dat ze niet werkt, ons toch even komt opzoeken....

De Nederlandse moeder van de eigenaar die er gezellig komt babbelen....

Pffft, we gaan het dit keer allemaal minder makkelijk achterlaten dan anders.....

Tijd om naar Stefanos te gaan.....

Vandaag gaan we afscheid van hem nemen....

Het is te ver lopen om dat allemaal morgen nog te kunnen doen.....

We zien er tegenop...

Wat zal zijn uitslag brengen vrijdag....

Gaan weer hem nog terugzien....?

Voor Willem heeft Stefanos nog geitenvlees bewaard....

Er wordt weer veel gedronken maar daar ben ik wel klaar mee....

Gewoon water is ook lekker....

Het afscheid is afschuwelijk....

Tranen, emoties, knuffels, beloftes.....

Op naar Fikos dan maar, in een beetje beladen stemming...

Totdat...... Feyenoordvriend speelt op het grote scherm daar....

Op de ene formule 1 op de andere Feyenoord....

Willem is er even een gelukkig mens.....