Dag van:
Ik hoef niet héél vroeg op vandaag... studiedag met om 10.00 een bijeenkomst met team....
Nou werd ik vannacht al wakker met een verstopte neus...en tjonge ik zal toch niet weer verkouden worden hè ... want vanmorgen voelt mijn hoofd zwaar.....
Volgens mij valt het mee... maar het mooie weer moet nu echt wel komen want ik heb de vitamientjes nodig...
Vanmorgen twee van de vrienden kliek op vakantie en eentje voor operatie naar het ziekenhuis...
Eerst maar eens wat bemoedigingen naar beiden sturen...
Van.... en nu naar het weer stille beneden...
Pups naar de honden opvang en geen Bikkel...het is een vooralsnog blijvend vreemd gevoel dat op de één of andere manier doordeweeks harder binnenkomt...
Ook Bengel voelt de bui alweer aankomen... vandaag weer een dag alleen...
Ze drentelt langs en tussen mijn benen en blijft maar kopjes geven...
Ik moet het niet wagen naar de deur te lopen want ffffffrrrrt daar staat ze al voor me...
Van... maar vrouwtje moet echt weg nu..
Nog maar gauw een bakje voer vullen met extra lekkere whiskas... smulpaap...
En terwijl madame eet, ga ik vlug de deur uit met een schuldgevoel van heb ik jou daar...
Van... studiedag met de ludieke actie dat je zelf mag weten waar en hoe je die invult...
Natuurlijk is er op school nog genoeg te doen en te delen...
Ons team is dan ook geheel en al op school te vinden... werkt wel zo prettig dat als je elkaar nodig hebt, men ook in de buurt is...
Vandaag bekwaam ik me in verwijzers... foto's, picto's of concrete voorwerpen die verwijzen naar een activiteit op de dag...
Dé bedoeling is dat met name autistische leerlingen hier betekenis aan gaan verlenen en de dag zo structuur krijgt waardoor het leven op school overzichtelijker en voorspelbaarder wordt...
Wat een monniken werk is er verricht door de logopediste... wat een foto's.. wat een voorwerpen.. en hele lijsten met waar het allemaal naar verwijst...
De regie zeg maar... in de communicatieve interactie ligt nu ook maximaal bij de leerling zelf..
Er wordt in het speciaal onderwijs heel wat op gang gebracht daar waar het gaat om communicatie...
Talrijke ondersteuningsmiddelen zijn er ....en zie je gebruikt worden; gebaren... foto's... picto's... non verbale communicatie... verwijzers met concrete voorwerpen...spraakcomputers...praatknoppen.... noem het maar op..
Ik werk met allemaal maar met verwijzers had ik nooit eerder gewerkt...
Én tjonge wat komt er nog veel bij kijken...
Van... hierna even ontspannen en een leuke les over de tuin maken...
Dé tuin waar in de lente natuurlijk van alles aan in het gebeuren is...
Van.... ook nog een leerteam bespreking over leerroutes... streefkwaliteiten.... doorgaande leerlijnen.... enz.
Voorlopig weer werk genoeg aan de winkel..
Van... de zon schijnt... de parkeerplaats is bijna leeg... ik ga ook naar huis...
Jammer dat de zon al van het water naar de voorkant verdwenen is..
Nóg jammerder dat ik geen type ben om dan een kletsbankje voor het huis te hebben waar ik in de zon, lekker op kan gaan zitten bruinen en tegelijkertijd een praatje met de buren maak...
Ik moet er niet aan denken...
Tenminste... niet op zo'n kletsbankje dan...
Ik praat zelfs al niet over schuttingen heen ... gewoon alleen gezellig een babbel of groet als je elkaar tegenkomt tijdens de honden uitlaat spits...
Van... dan maar lekker de tuindeuren wijd open en even niks doen...
Kopje koffie.. een overblije kat op schoot en lekker mee spinnen maar...pprrrr...prrrrr....
Beetje mijmeren... waar zouden Ben en Marleen nou zitten... zijn ze de Franse grens al over...?
Hoe zou Bob de operatie doorstaan hebben...
Had Willem nou vergadering of niet...?
Waar blijven de eenden kuikens nou... de mama's zitten al zo lang te broeden... of zouden de eieren die onverwachte kou toch niet doorstaan hebben... en waren moeders vleugels niet warm genoeg...
Och kijk.. de bloesem van de appelboom staat op knappen...
Van... och ja.. mijn mobiel.. waar is dat ding... had ik vergeten mee naar school te nemen ook al...
Ach natuurlijk.. op de wc laten liggen...
Tjonge geen enkele gemiste oproep...
Oké... wel iets meer gemiste appjes..
Maar wat heet gemist... ik bekijk ze nu toch....
Van... ach dom.. de eieren bij de kassa in de winkel laten liggen..
Van... ach nog dommer.. niet dus... ik had ze door plaats gebrek in de boodschappentas, in mijn handtas gedaan....
Van... waar zijn de Parmezaanse kaas schilfers voor in de sla..... pffft... natuurlijk ook in de handtas...
Van.. och zou de kassière nog gedacht hebben aan de korting stickers op de sla zakken... toch 30%....
Dom kassabon niet meegenomen... pure papier verspilling en niet aan mij besteed die bonnen....
Nou ja.. behalve nu dan even... ach t is maar 30%... kijk zo relatief kan het leven dus zijn...
Én zo ben ik al een tijdje met mezelf.. de kat... en het fornuis bezig als Willem en de hondenschaar binnenkomen...
Van... ja Willem eten is klaar
Ja Willem ik zie dat je moe bent..
Ja natuurlijk weet ik dat er voetballen op tv is vanavond Willem...
Nee ik héb nog niks van het crematorium verder gehoord schat...
Nee er zat niks bij de post...
Van... alsjeblieft Willem je bord...
Stilte.... alleen kauw geluiden..
Ja Willem ik heb ook een toetje...
Stilte... slik geluiden...
Nee Willem ik heb nog geen koffie gezet..
Stilte... hij slaapt...
Van... mooi zo want kleinzoon Michael belt weer en nu kan oma mooi even boven met hem babbelen..
Oma ik heb een goeie dag gehad...
Dat maakt oma's blij...
Én ik ga morgen ook weer een goeie dag maken omdat ik dat kan...
Dat maakt oma's nog blijer...
Én ik ga je vrijdag bellen om te vertellen of de hele week goed was...
Dat maakt oma's het blijste...
Glimlachend hang ik op.... stel je voor dat er geen oma's waren....
(Ja, Ja.. ik weet het.. dan kwamen ze er ook wel... maar gun me nou even dit lekkere irreële geluksgevoel )
Van... en nu weer in het boek "Parijs de verborgen geschiedenis" van Andrew Hussey duiken...
Ik zit ongeveer bij Karel de Grote waarvan het grote standbeeld van hem op paard voor de Notre Dame pronkt...en paar meter van de ster die het nulpunt is van alle routes naar andere steden in Frankrijk...
Tjonge wat staat hij daar fier te staan... maar in werkelijkheid was het dus maar een klein gedrongen kaal mannetje... vol gevreten van... nee niet de Franse patisserieen... wijn of andere Franse lekkernij...
Het kleine Franse Dik Trommetje is namelijk slechts twee keer in Parijs geweest en huisde in Aken... het moet dus van de Bratwurst geweest zijn en bier....
Het maakt echter ook helemaal niet uit hoe hij eruit ziet.. hij was voor de Parijzenaar een held omdat hij het Arabische kwaad verjoeg....maar om nou te zeggen dat hij een Parijzenaar was die een standbeeld verdiende... nou nee... toch een beetje zonde belastinggeld zou ik gezegd hebben...
Van ... en ja hoor.. waren ze dé Arabieren en Noord Afrikanen net kwijt... komen die Noormannen oprukken...op.. wel ja ook dat nog.. eerste Paasdag in het jaar 845...
Met 125 zwarte draken schepen (zie je het voor je...) kwamen ze over de Seine gevaren....Børend Bøtje ging uit varen... maar in dit geval zal het een soort van Wicky de Viking geweest zijn....
Karel de Kale... dat is weer een andere dan de Kale die ze dé Grote noemde, was zo bang als een wezel en kocht de plunderaars af met steekpenningen...
Ga maar naar Bourgondië zei de kale... daar is meer te halen..
Daarop trokken de Noormannen op naar Bourgondië om te kijken of daar wat te vechten en inderdaad te halen viel...
Die Bourgondiërs natuurlijk bloed kwaad door het verraad van de Karel zonder haar... sloten hup een dealtje met de Engelsen tijdens de 100 jarige oorlog...
De Noormannen... ook niet gek... keerden terug naar Parijs.. gooide daar de boel plat (Parijs had niet zulke goede verdedigingswerken) en veranderde de rest in as...
Kareltje was hem gesmeerd maar had spijt... hij liet toen gedegen vestingswerken bouwen...
Zo zie je maar... in een ieder schuilt toch ook iets goeds...
Van... die hardnekkige Noormannen bleven alleen maar terugkomen... al schrokken ze nu wel van de verstevigde torens en muren...
Geholpen door een overstroming van de Seine die een belangrijke brug wegsloeg, konden die nare vikingen toch de stad binnenkomen en sneden een ieder die ze op straat tegenkwamen de keel door...
Lekker volkje... moet even nadenken of mijn vorige zin nog klopt want waar vind ik hier het goede van de mens terug...
Van... dacht je alle Karels gehad te hebben... krijg je nu Karel de Dikke... een ander dus weer dan die kleine gedrongen die niet de dikke was... (volgen jullie het nog?)
Maar helaas... deze Karel was nog laffer dan zijn vorige Karels en hij liet Parijs een enorm bedrag aan Siegfried de opper Noorman geven als afkoopsom... vechten zag deze Karel namelijk niet zitten...geen haast op zijn hoofd die daar an dacht...(oh nee dat was die kale natuurlijk die dat gedacht heeft)....
Oei wat was Parijs boos op hem... stad bijna failliet en een laffe krijgsheer aan het bewind...
Gelukkig maar dat Odo...... zijn bloedverwant hem onttroonde en zelf het heft (zeg maar wapens) in handen nam want vanaf dat moment kwam er geen Noorman of wie dan ook de eerste honderden jaren de stad meer in.....
Van.... ach ik kan wel blijven vertellen en schrijven...
Maar morgen is er weer een gewone werkdag... vol verwijzers en picto's en kleine veldslagen in eigen klas...
