7 maart 2020

Dag van:

Het is even genoeg...
Weg van het geregel....
Even een pas op de plaats...
Korte pas maar hoor...
Het worden namelijk heel veel passen....
Vriendinnetje en ik gaan naar Kevelaer....
We hebben wat met dat Duitse bedevaartsoord...
We proberen er minstens elk seizoen even heen te gaan...
Omdat elk seizoen zo vreselijk zijn charme heeft daar...
De bakken vol voorjaarsbloemen en bloesembomen  ... de slenterende zomer toeristen massa met de voortsjokkende processies... de vallende blaadjes van de geel oranje rood geleide herfstbomen op de Kirchplatz met zijn kerzenkapelle... en de sfeervolle kerstverlichting met  echt branden kaarsen overal...
Van.... de voorjaarsbloemen zijn er wel.... de bloesem laat nog even op zich wachten maar staat op springen.... de zon schijnt...
Het eerste wat we doen is dus een terrasje pakken...
Van... een vogel poept van hoge hoogte in zijn vogelvlucht op mijn hand...
Een warme groen met witte klodder...

We zien de vogel niet...
Hé ma, roep ik naar boven....
Heb je iets met me af te rekenen...?
Had ik misschien toch wat vaker langs moeten komen...?
Annet lacht...
De Nederlanders op het terrasje kijken me bevreemd aan...
Dit vergt duidelijk enige uitleg...
Ik vertel dus dat mijn schoonmoeder eergisteren is overleden...
Een dag na haar verjaardag notabene...
Nu lachen ze mee...en condoleren...
Er ontstaat een mooi gesprek over de dood en Alzheimer...
1 op de 5 mensen krijgt een vorm van dementie...
Het is niet raar dat, op dat terras,  men dus wel iemand kent die het ook heeft...
Van.... na een heerlijke kaneel wafel voor mij en apfelstrudel voor Annet is het de hoogste tijd om te gaan shoppen...
Bij Lara... een moderne exclusieve maar best betaalbare modewinkel..... we slagen er altijd...
Het is daar de kunst en uitdaging om met maar één zak kleding naar buiten te gaan....
(In één zak passen dan wel 4 kledingstukken)....
Het lukt... maar kost ook dit keer weer moeite....
Er is zoveel leuk... en zoveel dat past....

Van... de Hauptstraße in.....
Naast de vele kaarsen en iconen winkels ook veel kunst...
We gaan ervóór vandaag...
En voor er het weten zijn we euro's armer maar mooie kunst objecten rijker....
Zelfs voor Willem...
Annet heeft nog net geld genoeg over om wat kaarsjes te branden bij de kapel...
Van.... saillant detail....
Op elke kerkdeur...E L K E kerkdeur dus... bevindt zich een papiertje met de mededeling dat priesters niet meer omhelst of gekust mogen worden... geen hand gegeven wordt... geen hosti's worden uitgedeeld... geen wijwater wordt gesprenkeld...en men geen hand in het doopvont mag steken...
Corona, corona....
Terwijl wij toch zouden denken dat er in een bedevaartsoord toch niks kan gebeuren...
Als hier geen wonderen meer plaatsvinden waar dan wel....
En op God wordt ook al weinig vertrouwd...

Van.... we vluchten nu bijna Kevelaer uit....
Nee niet om de Corona... maar om het financieel niet nog bonter te maken...
Van.... gezellig samen pizza eten...
Het laatste puntje niet meer opkunnen...
En het lumineuze idee krijgen om een nieuw kapsel aan te meten....
Annet pakt schaar... nog een schaar... weer een bijzonder schaar... en daar gaan we...
De eerste poging is geweldig...
Maar achter mag nóg wel korter...
Nu wordt voor iets teveel uitgedund maar vooralsnog helemaal gaaf...
Ik kan met een gerust hart 60 worden....
Van.... tijd voor de honden want Willem is nog met zijn beste vriend afscheid van moeder nemen...
Klus geklaard...
Breiwerk in elkaar zetten...
Klus geklaard....
 Borduurwerk van het heilig avondmaal oppakken...
Het eerste kruisteekje zetten in het spierwitte onvermurwbaar stijve stramien...
Willem die oh zo blij is met zijn kunstwerk...
Ingegoten uurwerken die tezamen een waxinehouder vormen...

Mijn collectors item katten... wist ik veel dat die zoveel waard waren en wild verzamelt worden... er kwam zelfs een bus toeristen die speciaal voor die katten van die makelij kwamen... en ik vond ze gewoon zomaar leuk .... je reinste heiligschennis... ze staan in ieder geval nu te pronken in het rekje aan de muur...
De katten zonder miauw.....
Even voor de mede liefhebber:

Sinds de start in 1871, is de porseleinfabriek Goebel uitgegroeid tot de grootste geschenkartikelen fabrikant in Europa. Sinds het begin draait alles om de artistieke waarde en het fijnste handwerk, of het nu gaat om de traditionele series of het assortiment van vandaag. Goebel staat voor een eerste klas cadeau’s en dat alles nog steeds volgens filosofie van de oprichter. Een mooi product met gevoel!

De grootste serie cadeauvoorwerpen van Goebel is wel ontworpen door de kattenliefhebster Rosina Wachtmeister. Goebel en Rosina Wachtmeister, zijn twee partners die staan voor succes!

Voorwerpen ontworpen door Rosina Wachtmeister met poezen en katten, kleurrijk of in zwart wit, die kattenliefhebbers in extase brengen. Bedwelmende kleuren, de werken van Rosina Wachtmeister die ons versteld doen staan met hun intensieve kleuren. Deze kleuren komen tot leven in de woonplaats van Rosina Wachtmeister, in een kleine Italiaanse dorp in Umbria. Zelfs op de muren van Rosina Wachtmeister’s historisch huis schijnen de kleuren als vuur.

Ja dan heb je dus wat....
Piccolo Coccinella en Amanda zijn mijn aanwinsten...
En wat de toekomst brengen moge.......??!!

6 maart 2020

Dag van:

De tafel in de knusse woonkamer van mijn schoonzus ligt bezaaid met paperassen, enveloppen, notitieboekjes en kladblokken.....
Her en der verspreid liggen een bijbel, een liedboek,  voorbeelden van bloemboeketten die je anders zo vrolijk maken maar nu vertellen dat er gerouwd wordt...
De uitvaart ondernemer, de dominee... ze horen de verhalen aan... stellen vragen waarop weer kakelend door elkaar geantwoord wordt...
Tot men doorheeft dat zo niemand verstaan wordt en er weer om de beurt, soms met een traan, vaker met een lach, vertelt wordt over jeugdherinneringen.... anekdotes van kort geleden... of onuitgesproken oud zeer.... goede en slechtere tijden....
Wat de een vertelt heeft soms de ander anders ervaren...
Dan weer wordt er druk gezocht naar adressen... enveloppen moeten geschreven worden...
De cd schalt opwekkingsnummers om te kijken wat er bij binnenkomst voor muziek moet zijn....
De papegaai galmt mee....
Het notitieboekje van de dominee vult zich....
De liturgie wordt al duidelijker...
En ook de uitvaartondernemer weet inmiddels wat er op de kaart komt....
De lamp in de vorm van een vlinder brandt...
Twee kleinkinderen knutselen op de bank....

Een derde ligt vredig in een draagdoek op mama's borst....
De dood groeit....
Het afscheid nadert...
En in het kleine kamertje ligt ma...
Ze heeft geen weet van al het geregel en de knusse gezelligheid...
Maar wat ligt ze vredig....
Vredige dood...
Ledig lichaam in ruste...
De nagels nog rood gelakt omdat ze eergisteren jarig was...
Twee rood gestifte lippen.... die een zachte trek vormen op haar zo bleke gelaat....
Haar handen losjes op haar buik....
Ik zou haast denken dat ze straks ontwaken zal uit haar slaap... een middagdutje...
Zoals ze dat zo vaak deed...
Maar als ik haar voel weet ik dat de slaap eeuwig is...
Blanke houten kist...
Straks zal die beschilderd en gekleurd worden door freubelende kinderhandjes....
 Op de achtergrond hoor ik de stemmen...

Hoor je dat ma.....?
Hoor je hoe iedereen even met je meeleeft... of is het met je mee dood gaat....?
Voor eventjes....
Tijd staat immers niet stil...
Leven gaat door...
Maar ik zie dat ze niks hoort...
Mijn gevoel zegt dat ze al ver weg is...
Het licht allang door...
Thuisgekomen...
Als ik naar huis ga om de honden eten te geven breekt de zon door...
Heel eventjes maar...
Ze schijnt fel op mijn gezicht zonder zeer te doen in mijn ogen...
Het is feest daarboven....
Groot vrolijk stralend feest....

5 maart 2020

Dag van:

Gisteren nog vierden we feest...
Om wat nog komen ging en was geweest....
Vandaag weten we dat er niks meer komen zal...
Onze lieve (schoon)moeder, oma/ omi is voorbij de horizon....
En nou komt altijd de dood onverwacht.... zelfs als je erop gewacht hebt...
Maar een dag na haar verjaardag kwam wel héél onverwacht....
4 maart 1931 - 5 maart 2020
Dag lieve lieve zorgzame ma....
Je was zo lief....
De dood maakte ons weer gelijkwaardigheid.....
Vandaag kreeg je je waardigheid terug....
En wie je ook vergeten was...Hem herkende je direct....
Een zuchtje hielp jou los te laten...
Een zuchtje blies jou naar de Hemel...
Een zuchtje bracht jou thuis...
Dag lieve zorgzame ma....
Dood zijn duurt zo lang... maar zo lang zal ik je in mijn hart bewaren....
Dag..... lieve ma.... dag....

4 maart 2020

Dag van:

Het leven kabbelt voort... zoveel te doen... zoveel te beleven ...
En op zo'n dag als vandaag ineens beseffen dat je alweer in maart zit...
Een jubelend gevoel dat zich van je meester maakt omdat het bijna lente is...
Op de kalender nog 17 dagen...
Oh heerlijkheid...
En wat ben ik verwend met een miezerig wintertje...
Geen nare gladde wegen... geen pekel drama's... geen bevroren buitenkraan.... geen vreselijke kou op de botten... de hele winter je balkondeur open laten staan 's nachts....
Tja.. nee... geen prachtige witte landschappen of witte velden waarop de honden pootjes zo mooi zichtbaar zijn...
Maar het kan me niks schelen...
Ik ben de winter veilig doorgekomen...
En als maart nou eens niet knullig doet met die staart... en april nou eens niet doet wat ze wil... dan krijgen we vast stralende lentedagen eerdaags...
Ik pak dus mijn breiwerk op en ga heerlijk in de zon buiten zitten...
Uit de wind en met een warme trui aan,  is dat al goed te doen...
Bedenk ik me daar wel dat die trui die ik aan het breien ben wellicht niet meer gedragen kan worden als de lente doorzet...

Ach... er zal vast nog wel een frisse avondje bijzitten...
Van.... ondertussen maak ik nog een mooie foto van Bets...
Dat je daarna dus die foto op je  Instagram plaatst.....
Een passende doch grappige tekst bedenkt om eronder te zetten. .....
En dat je dan de héééééle dag die tekst niet meer uit je kop krijgt...
https://youtu.be/ijc1eJVR9Qw
Luister maar....
Gedeelde smart is halve smart
Kijk dat krijg je er nou van en ik had je nog wel gewaarschuwd.....
Dat dus...a hole in je bucket ....
Van... ik begin aan de schuur opruiming...
6 maart... vrijdag dus al.... krijgen we kleine wijk containers en dan kun je er bijna niks meer in kwijt...
Maar na 6 volle vuilniszakken hou ik het weer voor gezien...
Dasr heb ik toch heus Willem bij nodig..
En die is er niet want zijn moeder is vandaag 89 geworden en hij zit aan de taart...
Soms is dement zijn wel lekker... vooral als je vergeet dat je al een stuk taart gehad hebt en er nog eentje krijgt....
Ik zie de foto's van de afgelopen verjaardagen van mijn schoonmoeder op mijn Facebook tijdlijn...

Wat vreet dementie toch aan je...
Je ziet met de jaren haar ogen al leger en leger worden...
Alzheimer en de horizon.... zover als ze kijkt...
Daar moet je zijn... maar je komt er niet...
Starende ogen naar niets...
Starende naar een einder zonder toekomst...
Elke dag zo een als de ander...
Tot je verder zal gaan dan die horizon....
Elke keer weer denk je dat het einde nadert bij haar...
En elke keer vieren we toch weer die volgende verjaardag...
Van.... dan nu toch maar zo'n nieuwe afvalbak gaan kopen...
We moeten er heus aan..
Van 60 liter bak naar 30 liter bak...
En vanaf 1 juli per zak gaan betalen...
Het zal me benieuwen hoe Arnhem daarmee omgaat...
De supermarktschappen leeg omdat de mensen in corona paniek begin te hamsteren.... de schappen van de vuilnisbakken winkels bomvol....
En zoals ik al in een eerder blog meldde... geen goedkope bak te vinden...
Ik loop dus even later de winkel uit met een bak van €50.00 ....
Alles ten goede van het milieu moet je dan maar denken...
En ook dit drastische vuilnis scheiden zal wel weer gewoonte worden...
Net zoals de opgevouwen stoffen tasjes die ik in mijn schoudertas meedraag...
Ik kan me al bijna het plastic tasjes tijdperk niet meer heugen...
Ook voor de boodschappen gebruik ik al geen plastic meer....
Van.... en verder kent Nederland nu 38 corona gevallen...
Wereldwijd zijn dat er 95.000...
Ruim 3200 zijn aan de gevolgen ervan overleden...
De corona virus lijn is alleen in Nederland al zo'n 8000 keer gebeld...
Dat zeg ik.... het leven kabbelt voort...
De dood dus ook....
Laat die lente maar gauw doorzetten...

3 maart 2020

Dag van:

Oh heerlijk dit... tussen al het Corona geweld een roddel van 250 jaar geleden..
Het is dat er toen nog geen Privé's, Story's of Weekends bestonden want wat zouden ze er vol van hebben gestaan...
En toch was het vandaag dat ik ineens geschiedschrijvers met de roddelpers ging vergelijken...
Hoe dat kwam...?
Na een onstuimig Rembrandt jaar... bevinden wij ons momenteel in het Beethoven jaar...
Hé... heb ik een Mozart jaar (1756)  gemist...?
Het lieve geniale zoveelste wonderkind uit die tijd werd 250 jaar geleden geboren ...
Tenminste..... zo schrijven de vroegere geschiedschrijvers.....
Van Beethoven (niet 'von' dus) geboren 1770....
Hij mocht Mozart nog 21 jaar meemaken.....
(Bach was nog van vóór hun tijd)...
Van... oké... ze nemen dus aan dat hij op 16 december 1770 geboren is in Bonn ....  hij staat ingeschreven op 17 december omdat ze daar meer aan naamdagen doen... de dag van de doop dus... en dat was meestal een dag later....dus rekenen ze dag ervoor als geboortedag....
Ze nemen het aan ja....

Ludwig zoon van Johan en Magdalena....
Kleinzoon van Lodewijck uit Mechelen... vandaar de 'van' en niet de 'von'....
Beethoven... letterlijk vertaald bietenhoven... of bieten boerderij...
Een andere uitleg is dat Beethoven van Bettenhoven komt... wat weer een Belgische plaats is waar de 7e voorvader van Beethoven vandaan kwam...
Ik hou het maar op de bieten boerderij....
Van....een gezellige jeugd had Ludwig allerminst...
Papa Lodewijk (zelf reizend hofzanger) altijd dronken... wilde in navolging van papa Mozart, een wonderkind van Ludwig maken...
Zo trommelde hij hem  in stomdronken buien midden in de nacht uit bed om piano te laten spelen....
Hij mocht wel naar de lagere school, waar Latijn werd onderwezen maar na de lagere school (nu basisschool) moest zijn verdere leven aan muziek gewijd worden...
Geen middelbare schooltijd voor Ludwig dus...
Maar enfin... het werkte... we luisteren niet voor niets eindeloos vaak naar "de vijfde van Beethoven"....
En de rest natuurlijk....

Van... maar waarom dan toch mijn opmerking...."ze nemen aan dat het 250 jaar geleden is"...
En vanwaar die roddel....?
Nou...daar komt het gerucht ... noem het roddel...
Er zijn namelijk sterke aanwijzingen (men vermeld niet welke) ... dat het kindje bij de van Beethovens geboren in 1770 te Bonn, kort na de geboorte overleed....
Och arme Magdalena... ze had al twee miskramen achter de rug...
De doopakte klopt dus niet...
Van... er gaan zo'n twee jaar voorbij...
Mama Magdalena is hoogzwanger...
Het muziekgezelschap doet Zutphen aan....
En nu lijkt het wel een kerstverhaal maar de aanstaande papa en mama worden in twee herbergen in Zutphen geweigerd...
Uiteindelijk worden ze toegelaten in een soort bed en breadfast in de Fransche Tuin te Zutphen en daar lijkt naar grote waarschijnlijkheid Magdalena bevallen te zijn...
Bevallen van een zoon....
En vervolgens is de geboorteakte van de twee jaar eerder geboren zoon toen gebruikt....
Zoiets was voor die tijd ook niet ongebruikelijk...

(Opgravingen Zutphen Halve Maan straat)

Er zijn in de periode die volgt veel aanwijzingen die dit bevestigen....
Zelfs Ludwig zelf heeft bij leven verteld dat hij niet in Bonn geboren was...
De deugnieten...
Geschiedvervalsers.....
Dit betekent namelijk dat van Beethoven de Nederlandse nationaliteit heeft en geen 250 is maar 248....
De mensen aan de Halve Maan straat in Zutphen zijn er in al hun euforie wel zeker van..
"Ja ja want waar ooit de garage heeft gestaan,  was vroeger een herberg..."
 Stadsarcheologen die momenteel opgravingen verrichten aan die Halve Maan straat zijn heel misschien net aanbeland bij de plek van die herberg/ logement....
De eerste rondleidingen hebben al plaatsgevonden...
Stadsarcheoloog Groothedde vertelt dat in de aardrijkskunde en muziekboeken ook doodleuk vermeld stond "Ludwig 1772 geboren te Zutphen"....
Van... tja... het blijft een gerucht natuurlijk...
Maar wel een hele leuke...
Zo leuk dat ik het toch even wilde delen met jullie...
En doe voor mij bij de dokter en tandarts de volgende keer maar een geschiedenis boek in plaats van de leesportefeuille.....

2 maart 2020

Dag van:

Ja, ja.... ik krijg het heus allemaal wel mee...
Ik doe er alleen niet zo aan mee...
Aan al die bijna hysterie rond de pandemie...
Tuurlijk vind ik het vreselijk voor al die mensen.... maar aan de griep sterven jaarlijks nog veel meer mensen....
Volgens massa psycholoog van Ginniken leiden we aan gezondheids paniek...
Dat hebben we niet bij een gewoon griepje maar wel bij iets dat afwijkend is...anders dan anders en onbekend...
Onbekend maakt onbemind....
We zien enge onbekende rode abstracte bolletjes met stekeltjes op plaatjes op tv en internet  of kranten....die we niet kunnen plaatsen en hup.... daar ontstaat de hysterie... de massa angst...
(Bron AD) De kopzorgen over het nieuwe coronavirus beginnen al voordat we echt een afgewogen beeld hebben van de aard van het virus, de besmettelijkheid, de dodelijkheid, het mutatievermogen, de bestrijdingsmethoden en nog veel meer. Lopen we zelf gevaar? Mensen met zorgen gaan zoeken naar meer informatie op het internet. ,,Daar zien zij zwaailichten, ambulances, ziekenhuizen die in tien dagen worden gebouwd, afzettingen van woongebieden. Die beelden onderstrepen in onze beleving dat het wel heel erg moet zijn,” legt van Ginneken uit.*
Het is niet het virus maar vooral de emotie die ons besmet...

(Prachtige zonsopkomst Rijnbrug)

We doen elkaar na in schrik- en angst reacties...die van Grinniken 'ons reflex' noemt...
Kijk jij verschrikt omhoog... moet je eens kijken hoe snel mensen je volgen....
Dat dus...
De media maakt ons bang... de experts spreken elkaar tegen...
En als zíj elkaar tegenspreken hoe moeten wij het dan al weten...
We maken elkaar gewoon gek... en ik doe er niet aan mee...
https://www.ad.nl/binnenland/experts-over-massahysterie-we-zijn-nog-nooit-zo-veilig-maar-ook-nog-nooit-zo-bang-geweest~a89109fe/
Van... nou... oké... een beetje dan...
Vandaag gaven een collega en ik een presentatie over een nieuwe methode die wij al gebruiken en waar we erg enthousiast over zijn...
Op  de school waar we gaan presenteren willen ze misschien ook die methode aanschaffen en daarom eens horen waarom we dan zo enthousiast zijn..
Het gaat over woordenschat...

Nieuwe woorden leren... woorden clusteren... woord parachutes ... woord spinnen... woord webben... praatplaten... semantiseren...consolideren enz.
Kinderen moet je dan weten te boeien met diverse onderwerpen/ clusters waar die woorden bijhoren...
Nou... ik had er ook eentje vandaag...
Voor volwassenen dan hè... collega's uit het veld...
Corona virus.... cluster woorden; hoesten, niezen, koorts, zakdoek, mondkapjes, handen wassen....
Woord trap... bang, paniek, hysterie....
En geloof maar dat je ze van het begin af aan boeit....
Met een grote glimlach gelukkig...
wassen...

De voorbeeld les geef ik....
En dat ik even zogenaamd in paniek ben natuurlijk...
Maar in het nagesprek zie ik nóg mijn uitbeelding terugkomen...
De methode wordt aangeschaft...
Niet dat wij er iets aan verdienen... maar we weten wél nóg meer kinderen straks gelukkiger...
Van... maar gek hè... dan rij ik naar huis... heb de radio aan... en hoor....'al 18 corona gevallen in Nederland'...
Hmm... vanmorgen waren het er nog 8... nu 18...
En dan bekruipt mij toch ook stilletjes iets van die massa gezondheids paniek...
Was ik laatst ook niet in Zwolle.... en Nijmegen... wonen twee van Willems dochters niet om en nabij Tilburg en Loon op Zand....

Ken ik iemand die in Italië op wintersport was......
Ik schud het weer van me af...
Nee... ik doe er niet aan mee....
Van.... een toch lees ik 's avonds op intranet van school dat we écht extra moeten opletten dat we extra handen wassen... deurklinken en wc's extra schoonmaken.... papieren zakdoeken moeten gebruiken en dan maar 1x... op moeten letten op kinderen met koorts en hoest verschijnselen...
Misschien moet ik het langzamerhand maar eens serieus gaan nemen...
En daarmee bedoel ik niét meegaan in paniek die media ons zo graag aanpraat... maar gewoon écht serieus nemen...
Ik zal mijn best doen morgen...!

1 maart 2020

Dag van:

En daar zitten ze dan....
De day after....
De mannen....
Gister nog zo stoer...
Vandaag gehavend want op je benen blijven staan als je nét iets teveel drinkt kan wel eens tot valpartijen leiden en lijden...
En met een kater zitten ze ook....van hier tot... nou vul maar in... en dan weer terug...
Helden van het late uur...
Zeker niet van het vroege...
En daar zitten ze dan...
De day after....
De vrouwen...
Gister zo gezellig...
Vandaag  waar het kan, nog gezelliger... keuvelend... ontbijtje makend... gieren van de lach om wat gister was een vandaag is met die mannen...
En watt een plezier hebben ze.... van hier tot... nou vul maar in.... en dan weer terug...
Helden van het late uur.....
En zeker ook van het vroege...
Van zeker de helft van de avond herinneren de mannen zich niks meer...
Toch zonde...!

Wij vrouwen weten alles nog...tot in detail...
Gelukkig maar...!
Al zijn de heren hier niet even blij mee...
Wij: Opschieten heren... we zouden om 1 uur bij Ben en Marleen zijn..
Zij: Niet waar... hoe weten jullie dat..?
Wij: Dat hebben jullie zelf afgesproken... via de app...
Zij: Niet waar...
Wij: Echt wel... kijk maar...
Zij:.... kijken....
Zij:... trekken een gezicht...
Wij:... hadden gelijk....
Zij:... strompelen de trap op een kleden zich aan...
Wij:.... gniffelen en drinken nog een thee en koffie... wij zijn immers al klaar...
En dan gaan we...
Naar onze 'oervriendjes'....
We zouden immers met Ben drinken op mooie goede oude tijden en het leven...
Oh ja... alweer drinken...
De gezichten van de mannen spreken boekdelen....
Wij: Zullen we maar een teiltje meenemen....?

Zij:... grommen....
Maar kater of geen kater...er wordt geproost... met zeven sterren...(metaxa.... een Griekse cognac)...
En het is voor de 'katers' best gezellig...
Alleen.... aan alles komt een eind....
Ook aan het bezoek van onze vakantievrienden...
Wat was het een meer dan zot gezellig top weekend...
Het wil namelijk wel heel wat zeggen als je mij aan het mee dansen krijgt op Snollebollekesmuziek....
Dag lieve vriendjes.... tot de zomervakantie... als we onze tenten weer naast elkaar zullen opzetten...
Als we weer twee heerlijke weken gaan genieten van zon, water, marktjes en braderieën aflopen, op terrasjes zitten....
Esther oppert nog samen een vrienden deken te gaan breien / haken...
Ons camping project....
Wie weet...
Van... wij blijven, na het uitzwaaien,  nog even bij onze oer vrienden hangen...
Maar de inspanning was Ben toch teveel... en als hij weer slaapt.. vertrekken wij ook...
Ik zie aan Willem dat hij in zijn toestand maar al te graag Ben's voorbeeld volgt...
Zelfs terwijl zijn Feyenoord tegen PSV voetbalt....
Zelf heb ik nog wel wat werkvoorbereiding te doen...
Van.... en hoe jong we ons dit weekend voelden... zo oud voelen we ons nu...
Intensief, druk, intens, voluit en volop, is toch een beetje teveel voor ons hoofd en ledematen...

De rest van de avond verloopt dan dus ook in opperste bejaarden rust...
Zowel hier als in Enkhuizen...
En terwijl we op de achtergrond nog iets meekrijgen over het zoveelste corona geval in Nederland... kunnen wij alleen maar denken.... wat was het weekend gaaf...!!!!!!
Corona of geen corona... dit pakken ze ons niet meer af....!
https://gopro.com/v/gvm5kwEK1MeOD